Vísir - 10.03.1977, Blaðsíða 2

c
Reykjavík
—'^r—
Hefurðu áhuga á iþrótt-
um?
Hanna Ásvaldsdóttir, vinnur I
Gufunesi: Aö sumu leyti, jd. Ég
held aö þaö sé ákaflega hollt aö
stunda einhverjar iþróttir. Ég hef
engan áhuga á aö taka þátt i
keppnum, þetta á bara aö vera
fyrir ánægjuna.
Ingólfur Helgason, nemi: Nei,
ekki nema kannski gönguferöum
og iþróttir horfi ég aldrei á.
Marteinn Kristjánsson, rafvirki:
Ég hef alltaf haft áhuga á þeim,
sérstaklega sundi. Þaö er holl og
góö Iþrótt.
Jón Hinrik Hjartarson, 8 ára: Já,
fótbolta tennis og badminton. Ég
ætla aö fara aö æfa fótbolta meö
Þrótti.
Hafdis Guömundsdóttir, nemi:
Já, ég var I handbolta i Þrótti i
fyrra.
Fimmtudagur 10. mars 1977 VISIR
Eggert Gautur, iengst til hægri, er aökenna á sveiflusjána. Ljósmyndir VIsis Loftur
.......................... .................................................
„Hér vantar
allt til alls"
— Litið inn í Vélskóla Islands þar sem mörgum bekkjum er kennt
í einni stofu og verðandi vélstjórar œfa sig á jeppamótor
„Þaö má segja aö hér vanti allt
til alis”, sagöi Eirikur Bj. Baröa-
son, einn nemenda Vélskóla ls-
lands, sem sýndi Vísismönnum
skólann og þaö sem þar er gert.
En núna á iaugardaginn er hinn
árlegi skrúfudagur þar sem kynnt
er þaö sem fram fer í skólunum.
Námiö i Vélskólanum skiptist i
fjögur stig. Að loknum ákveönum
reynslutima íá nemdur réttindi,
þvi meiri, sem þeir hafa lokið
fleir stigum.
Nú eru á fimmta hundraö
manns i vélskólum á landinu. Auk
skólans i Reykjavik eru vélskólar
á tsafiröi, Vestmannaeyjum og á
Akureyri. Þá er vélstjórabraut i
fjölbrautarskólanum i Keflavik.
Andrés Guöjónsson skólastjóri
Vélskóla tslands i Reykjavik
sagöi er viö ræddum viö hann aö
flestir nemendur færu á sjóinn aö
loknum námi, en siöar fara menn
einnig i frystihús, verksmiöjur og
annars konar vinnu i landi
Fimm til sjö sinnum dýrari
Þaö eru þrengslin og aöstööu-
leysið sem setja svip sinn á alla
kennslu i skólanum.
„Þetta er dýr skóli” sagöi
skólastjórinn Andres Guðjónsson
ennfremur. „Skólinn er fimm til
sjö sinnum dýrari en aörir skólar,
bæöi hvaö snertir tækjakost og
kennarafjölda. Þrátt fyrir þaö
höfum viö á aö skipa takmörkuö-
um tækjakosti. Siöast liöiö ár
fengum við til dæmis 8 milljónir
til tækjakaupa. Þaö sjá allir hvaö
þaö dugir skammt, þegar einn
rennibekkur, kostar eina millj-
ón.’’
Andrés sagöi aö skólinn hefði
vaxið mikiö á siöust árum. Fyrir
nokkrum árum heföu verið 200
nemendur I skólanum en nú væru
um 400. A þessum árum heföi
tækjakostur alltaf veriö hinn
sami. Þaö eru 18 bekkjadeildir I
skólanum, en 16 stofur og er kennt
allan daginn. Þaö er þvi ekki einu
sinni til stofa á hvern bekk og
sums staöar er kennt tveimur
bekkjum i einu.
Þrengsli í kafbátnum
Eirikur Bj Barðason fór nú meö
okkur þangaö sem vélskólanemar
kalla aö fara niður I kafbát. Þaö
er niður þröngan gang og i kjall-
ara skólans þar sem eitt sinn átti
aö vera spennistöö fyrir hverfi.
Þar er nú smiöaherbergi, þar
sem viö hittum aö máli smiöa-
kennarana Guöjón Indriöason og
Halldór Ólafsson.
„Plássleysi háir okkur vegna
þessaö þaö stendur á nýbyggingu
sem á aö risa hér”, segja þeir.
„Hér er lika tækjaskortur sem þó
er litið hægt aö bæta úr vegna
plássleysis.
Hér er engin snyrtiaðstaða svo
menn þurfa aö hlaupa upp á
næstu hæöir til aö komast á snyrt-
ingu. Ekki er heldur neinn staöur
fyrir föt svo þau verðum viö aö
leggja af okkur innan um verk-
færi og dót”.
Jeppamótorinn er notaður
Halldór Þorbergsson leiöbeinir
okkur um húsiö þar sem vélarnar
eru.
Hann sýnir okkur fyrst húsnæö-
iö sem fyrsta stigs nemendur
hafa til afnota til að læra á vélar.
Þar eru þrjár gangfærar vélar,
ef meö er talinn jeppamótór sem
skólanum áskotnaöist einhvern
tima og er notaöur til aö kenna
nemendum sem aðloknum fyrsta
stiginu eiga aö vera orönir full
færir um aö sjá um 500 hestafla
vélar.
I salnum fyrir annars stigs
nemendur eru átta vélar, sem
notaöar eru. Flestar eru þær
gamlar og margar hafa veriö
gefnar skólanum, „eöa honum
leyft aö hiröa þær”, eins o§ einn
nemandi komst aö oröi.
Halldór Þorbergsson sagöi okk-
ur það að i skóla sem útskrifaöi
nemendur meö ótakmörkuö rétt-
indi, aö loknu tæplega tveggja ári
vinnu I smiöju, væri stærsta vélin
300 hestöfl. Þaö hillir þó undir
Örnefnaskorturinn í Reykjavík
Ekki horfir glæsiiega fyrir
Reykjavik, þurfi aö breyta
hverfa- og gatnanöfnum i stór-
um stil vegna sömu heita ann-
ars staðar á landinu. Viröist eft-
ir bréfi aö dæma, frá oddvita
Fellahrepps i Noröur-Múla-
sýslu, aö þeir þar eystra séu
næsta óhressir yfir nafngiftinni
,;Fellaskóli” i Breiöholti og
bera fyrir sig, aö I Fellahreppi á
vestari bakka Lagarfljóts hafi
Fellaskóii veriö starfræktur um
sinn, og nú sé i bigerö aö hefja
kennslu I þeim skóla á ný meö
vaxandi byggö i Fellahreppi,
þ.e. þorpinu, sem er aö myndast
viö vestari sporö brúarinnar yf-
ir Lagarfljót hjá Egiisstööum.
t einn tima heföi mátt halda,
aö nóg væri til af örnefnum
handa allri nýbyggö i landinu
næstu mannsaldrana. En sam-
kvæmt fyrrgreindu stefnir mál
þetta nú þegar i nokkra ófæru,
þótt ekki veröi i fljótu bragöi
séö hvaöa skaöi er aö tveimur
Fellaskólum i landinu.
t bréfi til VIsis segir oddvitinn
aö ekki viti hann hversu auöugt
Breiöholt sé aö örnefnum, og
má hver hiröa snciö sem vill.
Hið sanna i þessu máli er, aö
Reykjavfk notast ekki sem
skyldi af örnefnum. Hún hefur
efiaust veriö rikari af þeim hér
áöur fyrr, áöur en nöfn á svæö-
um I úthverfunum féllu i
gieymsku. Hvarvetna, þar sem
búiö hefur veriö I iandinu, hefur
hiö smæsta mýrardrag boriö
sérstakt nafn, ekki vegna þess
aö þaö hafi veriö svo frábrugöiö
öörum mýrardrögum, heldur
vegna þess aö öll fjárgeymsla
varö auöveldari meö þessu
móti. örnefnin uröu nokkurs
konar skráning beitilands og
engjabletta. Auk þess fengu
stakir blettir nöfn sin af tilvik-
um eins og mannsláti, hross-
dauöa eöa brotnu amboði. Allt
auöveldaöi þetta staðar-
ákvaröanir og tilvfsanir i dag-
legum störfum.
Þaö kann vel aö vera aö
auknu þéttbýli fylgi nokkur
gleymska á örnefni, vegna þess
aö smám saman er hætt aö nota
landið I þeim smáiega mæli. aö
heiti á mýrum og móum séu
nauösynleg.
Og þar sem þéttbýli fer vax-
andi og búskaparhættir gerast
allir stórkarlalegri meö tilkomu
véla, liggur I augum uppi aö
söfnum örnefna, einkum i
kringum þéttbýlisstaöi, einnig i
Fellum eystra, er brýn nauösyn
og hluti af skráningu þjóöarsög-
unnar iindir stjórn Þórhalls Vil-
mundarsonar prófessors, sinnir
þessu björgunarstarfi og hefur
oröiö vel ágengt, en þaö getur
hugsast aö hún hafi veriö of
seint á feröinni til aö bjarga hin-
um smæstu tilbrigöum örnefna i
landi Reykjavikur.
Götunöfn I Reykjavik styöjast
ekkinema aö hluta til viö gömul
örnefni, eins og Skólavöröu og
veginn til lauganna. Hér i borg
eru aftur á móti mikiö um heiti
á götum, sem tekin eru úr forn-
sögunum, eins og Gunnarsbraut
og Njálsgata. Þessi heiti hafa þá
eina þýöingu, aö þau gefa
ákveöiö hugarfar, dýrkun á ís-
lendingasögum, til kynna á
þeim tima, þegar götunum var
gefiö nafn. Nú heitir svæöiö
Noröurmýri, þar sem Gunnars-
braut er aöalgatan, en mýra-
heiti eru legló Islensku og mörg
einstaklega frumleg og falleg.
Af Gunnari á Hliöarenda er þaö
aö segja, aö frægö hans fer held-
ur dvinandi i samtiöinni , sem
vonandi er aöeins stundarfyrir-
bæri. Til marks um frægöar-
missi Gunnars er, aö gagn-
fræðaskólakennari ágætur
skýröi frá þvi, þegar hann var
spuröur hver hann teldi aö væri
mest hetja i augum nemend-
anna, aö þaö væri Aron i Kaup-
höllinni. Enginn Aronsstigur
fyrirfinnst enn i borginni, og
hefur þó Aron haft uppi stór-
brotnari hugmyndir um ódýra
vegi en velflestir landsmanna.
Hvaö sem þessu liöur þá er þaö
staöreynd, aö mikið meira heföi
máttigera af þvi aö halda á lofti
örnefnum I borgarlandinu. Mýr-
arnar og holtin eru horfin, en
minningin um þau heföi átt aö
varöveitast i götuheitum, i staö
aöfenginna nafna frá lands-
byggöinni. Menn gátu hvort eö
er . ekki fariö meö Barma-
hliöarnar meö sér, þegar þeir
höföu bústaöaskiptL
Svarthöföi.