Vísir - 18.08.1977, Qupperneq 2

/~9í
m
Fimmtudagur 18. ágúst 1977 VISIR
Þorsteinn Einarsson, skipstjóri:
— bæreru allavega miklu fallegri
og huggulegri en þær útlensku.
Mér finnt þær lika hreinskiptari i
viðræðum og það er meira að
marka það sem þær segja. Ég hef
kynnst svolitið útlensku kvenfólki
á Norðurlöndum, i Þýskalandi,
Hollandi og Belgiu, og byggi
skoðun mina á þeim kynnum.
Ilaukur Snorrason: — Þær eru
miklu betri. Þær hafa einhvern-
veginn miklu sterkari persónu-
leika og meira i þær varið al-
mennt. Mér finnst islenskt kven-
fólk á allan hátt miklu skemmti-
legra en það sem ég hef kynnst i
útlöndum.
Svavar Þ. Þórhallsson, versiun-
armaður: — Ég hef bara aldrei
haft kynni af útlensku kvenfólki.
Hitt veit ég að mér finnst islensk-
ar konur alveg dásamlegar. En
þó ég hafi verið að flækjast i út-
löndum hef ég alltaf verið með
konunni minni á þeim ferðum.
Unnið við iöndun úr Siglunesi sem kom með 70 tonn af fallcgri sfld I gær.
Síldinni landað
sitt á hvað
í Ólafsvík og
Grundarfirði
„Það eru nokkrir bátar hér
fyrirvestan sem fengu leyfitil að
veiða siid í beitu nokkra daga og
hafa þeir fengið ijómandi fal-
lega sild. Hér er Sigiunesið að
landa 70 tunnum i dag og i gær
var einnig landað 70 tunnum úr
bátnum”, sagði Hringur Hjör-
leifsson framkvæmdastjóri
Hraðfrystihúss Grundarfjarðar
i samtali við Visi i gær.
Auk Sigluness eru einir þrir
bátar frá Ólafasvik á sildveið-
um þessa dagana og hafa aflað
vel. Var aflinn allt upp i 200
tunnur i veiðiferð svo ekki ætti ■
að skorta beituna fyrir vestan.
Sildin hefur einkum veiðst
vestur af Malarrifi og sagði
Hringur að þetta væri svipuð
sild og hefði sést meðan að sild-
veiðar voru stundaðar i reknet
hér áður fyrr.
Af li Sigluness fer allur i fryst-
ingu i Grundarfirði en Ólafsvik-
urbátarnir landa I heimahöfn.
„Annars er allt á kafi hér i
fiski. Skuttogarinn Runólfur var
að landa hér 135 tonnum í fyrra-
dag eftir átta daga útivist. Það
er þvi nóg að gera þótt erfitt sé
að reka frystihúsin um þessar
mundir,” sagði Hringur Hjör
leifsson að lokum.
— SG
Endurskoðun stjórnarskrár-
innar stendur yfir. Þótt hún
bæri merki frjálslyndis á sinum
tima, þegar Kristján konungur
nlundi færði okkur hana árið
1874, er orðið eðlilegt og tfma-
bært fyrir löngu að við fáum
nýja stjórnarskrá, og þá I sam-
ræmi við þarfir og getu ungs
lýðveldis. t rauninni er ný
stjórnarskrá ekkert vandamál i
sjálfu sér. Hitt mun vera
meira vandámál hverjir eigi um
að véla og bera heiðurinn af
hinu nýja plaggi. Þótt Aiþingi
samanstandi af friðsemdar-
mönnum munu þeir ekki unna
neinum úr sinum hópi þess að
vera höfundar að slfku framtlð
arpiani. Einnig koma þar til
hugsanlegar breytingar á kosn-
ingafyrirkomulagi, en eins og
kunnugt er, þá er það sniðið að
þörfum flokka en ekki einstakl-
inga — kjósenda, og hefur svo
iengst af verið.
Þrátt fyrir þessa viðkvæmni
og nokkurn öfundarótta dylst
engum að illt er að þurfa að búa
við stjórnarskrá frá timum kon-
ungdæmis. Að visu mun það
ekki haida vöku fyrir neinum,
og vlst er að við förum okkar
fram I samtlmanum hvað sem
hin aidargamla stjórnarskrá
segir. Sé tekið mið af sálmabók-
inni og bibliunni, þá hefur
sálmabókin verið endurskoðuð
tvisvar eða þrisvar sinnum á
öldinni, og þykir engum mikið.
Þetta hefur m.a. leitt til þess að
nú fyrirfinnast sálmar, sem ort-
ir eru eftir 1880.
Hundavinir fagna mjög dýra-
spltaia I grennd viö borgina,
sem gefinn hefur verið hingað af
kaliforniskum hundavini, og var
þessi sýning haldin til ágóða
fyrir spitalann. Bæði sýningin
og spltalinn eru raunverulega
fyrir utan reglugerðarákvæði
um bann við hundahaldi I borg-
inni. Um eigendur hunda á
bannsvæðum skal það eitt sagt,
að þeim er ekki fisjaö saman,
enda virðast þeir nú hafa haft
fullan sigur á reglugerðinni. Er
þá komið að þeim þætti málsins
sem eftirtektarverðastur er I
fari okkar. Fyrst er sett bann
við hundahaldi. Nokkur dæmi
verða þess að hundur biti börn.
Ekki er hægt að ná þeim hundi,
þvi hann gerir sig liklegan til að
blta lögregluna og jafnvel eig-
endur hans gera sig Hklega til
að bita. Hundavinir mynda
samtök og spitali fyrir hunda er
þeginn að gjöf, þótt engir hund-
ar eigi að vera fyrir hendi til
lækninga. Reglugerðin stendur
óbreytt. Til að geta rekiö spital-
ann er efnt til árlegrar hunda-
sýningar. Af þvi reglugerðin
bannar hundahald eru leyni-
hundarnir ekki hreinsaðir og
geta þvl dreift bandormum eins
og áburöarvélar. Einstöku
undantekningar geta haldiö á-
fram að bita börn. En reglu-
gerðin kemur jafnvel I veg fyrir
að þeir séu fjarlægðir vegna
þess að enginn gefur eftir hund
meöan hún er I gildi.
Svarthöfði
Sfldin er fryst I beitu I Hraðfrystihúsi Grundarfjarðar. — (VIsis-
myndir — Bæring)
Annars vekur það nokkra
furðu hvað lög skipta okkur ts-
lendinga litlu. Helst litur út fyrir
að þau séu sett til að brjóta þau.
Áður fyrr voru dómstólar upp-
teknir við landamerkjaþrætur,
vegna þess að eftir að bændur
hættu að „fljúgast á” með deig-
svo sem hámarkshraðareglur i
þéttbýli og reglur um hunda-
háld. Ekki er vitað annað en á
Stór-Reykjavlkursvæðinu sé
bannaö að hafa hunda. Samt er
nýlokið einhverri mestu hunda-
sýningu I samanlagðri kristni,
þar sem hin afbrigöilegustu kyn
um vopnum fornaldar, hófu þeir
málaskak út af hólmum og rind-
um, barneignum og hlunnind-
um. Nú ber orðið minna á þessu,
en I staðinn eru settar reglu-
gerðir handa almennum borg-
urum til að brjóta átölulaust,
sýndu listir slnar, svo sem stökk
og afturfótagöngur. Engum
dettur I hug að allir þessir hund-
ar hafi veriö af bannsvæðum.
En samt hefur hundahald aukist
mikið I nágrenninu sé þessi fén-
aöur ofan úr Kjós.
Guðjón Guðjónsson, verslunar-
stjóri: — Ég hugsa að Islenskar
konur séu heimsins bestu konur
og passa náttúrulega best hér hjá
okkur. Allavega hafa þær alltaf
verið góðar við mig þessar elsk-
ur.
¥ISŒ
$pyr*
t Reykjavik:
------y------
Heldur þú að islenskar
konur séu betri eða verri
en útlenskar?
Stefán ólafsson, stórbóndi: — Ég
hef enga reynslu af útlensku
kvenfólki. Þó býst ég við að það sé
ósköp svipað þvi islenska, hvorki
betra né verra.
Ofar stjórnarskrá og reglugerðum