Vísir - 29.10.1977, Blaðsíða 2

Telur þú prófkjör stjórn-
málaflokkanna til bóta:
Ólafur Þorsteinsson, viftskipta-
fræftingur: Já, tvimælalaust.
Mér finnst rétt aö fólk fái tæki-
færi til aö tjá sig á þann hátt um
hvaöa fólk þaö vill fá til fram-
boös.
Friörik örn, bankamaöur: Já,
ég ætla aö þau séu til bóta.
Guömundur Bjarnason, vinnur
hjá oliufélaginu: Já, aö vissu
leý'i, og mér finnst prýöilegt aö
fólk geti á þann hátt áttaö sig á
þvi sem þaö er aö gera.
Guörún Kristjónsdóttir, hús-
móöir: Já, þaö tel ég. Þaö velj-
ast þá kannski réttir menn á
framboöslistana.
Aöalbjörg Sóphaniasdóttir, hús-
móöir: Já, ég tel þaö til bóta. «■
Almenningur fær tækifæri til aö
kynnast frambjóöendunum bet- ■
ur.
Laugardagur 29. október 1977 VISIR
það, aö viö hjónin tókum 10 ára
gamlan þroskaheftan dreng að
okkur. Við bjuggum þá á Þóris-
stööum i Gufudalssveit, þar sem
Þórður var oddviti og bóndi.
Meðan við vorum fyrir vestan
tókum við lika börn og unglinga
til sumardvalar fyrir ættingja og
vini.
Svo var það að Magnús
Sigurðsson skólastjóri bað okkur
fyrir þennan dreng. Fljótlega
kom svo til okkar annar drengur
og fór hann með okkur, þegar við
fluttum suður árið 1965. Upp úr
þvi bættust smátt og smátt fleiri
við og slöan höfum viö alltaf haft
mörg börn hjá okkur, sem átt
höfðu i erfiðleikum á ýmsum
sviðum. Flest þeirra hafa veriö
lengi hjá okkur.”
Starf allan
sólarhringinn
Helga Veturliðadóttir og Elín Guðmundsdóttir, sem hefur aðstoðað hana við
heimilishaldið.
— Er þetta ekki bindandi og
erfitt starf?
„Jú, það má segja að þaö sé
starf allan sólarhringinn. Sum
þessara barna eiga svo bágt að
þau geta ekki sofiö á nóttunni.
Þau eru hrædd og óörugg.
Ekki hœgt að taka þetto
segir Helga Veturliðadóttir sem atið hefur upp 8 heimilislaus börn
„Svona verkefni er ekki hægt
aö taka aö sér, nema aö hafa á þvi
mikinn áhuga, Þaö er ekki hægt
aö taka þetta sem venjulega
atvinnu,” sagöi Heiga Veturliöa-
dóttir, þegar blaöamaöur Visis
ræddi viö hana yfir kaffiboila og
rjúkandi pönnukökum.
Helga hefur síöastliöin 17 ár
haidiö heimili fyrir börn og ung-
linga, sem ekki hafa haft annaö
aö leita, ásamt manni sinum,
Þórði Andréssyni, sem nú er
nýlátinn. Á heimilinu eru nú 5
ungmenni á aldrinum 16-22ja ára.
núna, eru öll orðin uppkomin, en
þó eru þau börn i sálinni, þvi öll
eru þau á eftir i námi.”
„t gegnum árin hafa fermst hjá
okkur 8 unglingar,” sagði Helga.
„Flest hafa verið hjá okkur i einu
6 börn. Þau, sem eru hjá okkur
Tóku fyrst
börn í sveit
„Upphafið að þessu heimili var
Það þarf lika að gefa sér góðan
tima fyrir þau. Spurningum
þeirra þarf að svara á þann hátt,
að svarið verði ekki misskiliö og
það má ekki standa upp frá þeim
fyrr en maður er viss um að þau
hafa skilið það sem verið er að
segja þeim.
Það hefur verið sagt við mig, að
það geti ekki verið mikið fyrir
FRAM TIL SIGURS FYRIR SIS
A meöan þingmenn Alþýöu-
bandalagsins teygja lopann á
þingi um hljómleikaferöir
Sinfóniuhljómsveitarinnar og
barnsmeölög, skrifar Kjartan
Ólafsson, ritstjóri, einhvern
merkasta leiöara i Þjööviljann,
sem þar hefur sést I einn eöa tvo
áratugi. Leiöari þessi er krafa
um nýja vinstri þróun sett fram
meö þeim hætti aö maöur veltir
fyrir sér hvort ritst jórinn tali -
virkilega meö umboöi, eöa
hvort hér er á feröinni eins-
konar glæsileg hugljómun, sett
fram til aö „stela senunni” á
tima þegar pólitisk athygli
beinist aö öllu ööru fremur en
Alþýöubandalaginu — jafnvei
nýjustu tilraunum Fram-
söknarmanna til aö véla
Magnús Torfa Ólafsson á
listann i Reykjavik fyrir næstu
þingkosningar.
Kjartan harmar þaö aö
Alþýöubandalagiö skuli ekki
njóta sambærilegs fjöldafylgis
viö krataflokkana á Noröur-
löndum. Þessi harmurhans er
skiljanlegur, og væri eflaust
freistandi aö ráöa bót á honum,
en til þess þyrfti Alþýöubanda-
lagiö aö losa sig viö hina raun-
verulegu stjórn sina — þessa
rauöu sem situr á bak viö tjöldin
og togar i spottana, og veldur
þvi m.a. aö blaöiö veröur sér
hvaö eftir annaö til minnkunar
fyrir meiningarlaus upphiaup,
eins og i siöasta verkfalli, og
þagnar ekki fyrr en Lúövik og
fleiri alvörustjórnmálamenn
benda á þá staöreynd, aö þaö sé
veriö aö styöja verkfallsmenn
til aö ná frá hærri launa-
samningum en ASl fékk á sól-
stööum. Slik upphlaup blaösins
benda ekki til þeirrar ábyrgöar,
ekki einu sinni gagnvart verka-
lýösstéttinni, sem gera veröur
kröfu til aö t.d. krataflokkur á
Norðurlöndum hafi.
En forvitnilegastar eru þó
hugmyndir Kjartans ólafssonar
um samvinnuhrey finguna.
Hann segir: Verkalýðs-
hreyfingin og samvinnu-
hreyfingin eru þær viötæku
félagsmálahrey fingar fólksins I
landinu, sem mestu hafa áorkaö
á þessari öld i baráttunni fyrir
betra lifi vinnandi alþýöu og
gegn alræöi fésýslumanna.
Verkalýöshreyfing án vakandi
pólitiskrar vitundar er sem
vindm ylluher. Samvinnu-
hreyfing s'em gengur I fóst-
bræöralag viö fjármálavald
einkagróöans er sem fallinn
engill. Siöan segir Kjartan um
þessi atriöi: Alþýöubandalagiö
telur þaö verkefni sitt aö bera
fram merki þess bezta úr arfi
samvinnuhreyfingarinnar og
verkalýöshrey fingarinnar á
tslandi.
Þá höfum viö sem sagt heyrt
nýja stefnuyfirlýsingu frá þeim
Alþýöubandalagsmönnum. Þeir
hyggjast bjarga samvinnu-
hreyfingunni úr hers höndum,
Sem blður frelsaranna sem fall-
inn engill i faömi Ihaldsins.
Auöveldlega er hægt aö geta sér
þess til hvar engillinn féll, þótt
þaö sé ekki rætt I leiöaranum,
vegna þess aö þetta er stefnu-
leiöari, en ekki skammir um fri-
múrararegluna.Hannbirtist ef-
laust I framhaldi af þessum
mikilúölegu skrifum.
Nú er hlutur Framáóknar-
manna eftir. Á þessu stigi
málsins veröur engu um þaö
spáö, hvort þeim tekst aö verja
hinn fallna engil fyrir aövifandi
björgunarsveitum. Enn sitja
Framsóknarmenn yfir sam-
vinnuhreyfingunni eins og fjár-
sjóöi djúpt I jörö undir grænni
þúfu. Sá Dalakútur hefur marga
björgina veitt þeim á hnignandi
aldurskeiöi. Nú sækir Alþýöu-
bandalagiö aö þessum Dalakút
þeirra Framsóknarmanna til aö
hressa upp á stefnuleysi sitt og
einnig til aö koma I veg fyrir
þau viti, sem „varöa veg
Alþýöuflokksins fram á grafar-
bakkann”, eins og segir I
leiöara Kjartans. Þaö sækir
nefnilega margvislegur sögu-
legur uggur aö kommúnistum
um þessar mundir.
Svarthöföi
« »io» — ►jopvhji.uk rufUtm a. autw n
JOÐVIUINII
Málgagn sósíalisma,
vcrkalýdshreyfingar
og þjóðfrelsis
: (ipllUlll >S«<II|»I
Nýja vinstri
þróun
Einn stóran og sterkan vinstrí flokk
allra félagshyggjumanna á tslandi. Einn
öflugan verkalýðsflokk allra þeirra sem i
raun vilja berjast undir merkjum jafn-
aðarstefnunnar, sósialismans. Ein
stjórnmálasamtök allra þeirra, sem
leggja vilja bönd á plóginn I eínahagslegrí
og stjórnarfarslegi þjóðfrelsisbaráttu
lslendinga á komandi árum.
Þetta er sú pólitiska krafa, sem brýnust
er á vettvangi islenskra stjómmála i dag.
Það er ekkert náttúrulögmál, sem mæl-
ir fyrir um að fjármálaöflin til hægri i is-
ienskum stjórnmálum skuli ætið og æfin-
lega standa i ósundraðri fylkingu, en
vinstri menn og verkalýöur vera á tvist og
bast. — Við þurfum ekki nema lita til
ýmissa nágrannalanda hér i
Vestur-Evrópu til aö finna f jölmörg dæmi
um að sósialiskir verkalýösflokkar séu
ýmist stærsti eöa næst stærsti stjórnmála-
flokkurinn i landinu,«g er þá ýmist um að
ræða flokka, sem kcnna sig viö
sósialisma, sósialdemókrati, eöa
kommúnisma.
Mjög öflugur styrkur slikra flokka I
ríkjum hér i grennd má miklu fremur
heita regla en undantekning svo sem
kunnugt er.
Hér á islandi standa mál hins vegar
þannig, aö stjémraálalegt forræöi er aö
mestu I höndum sfrnuáfla og þeirrs setn
drottna yfir auömagni og atvlnnulifi. —
Sjaldan hefur þetta veriö Ijósara, en á
vaidasfceiöi rtmstjómar Sjálfstæöis-
flokfcsms og Alþýðuflokkains allan siöasta
áratug, og svo aítur nú þau rúmlega þrjú
ár, sem stjóm Sjálfstæöisflokkslns og
Framsóknarflokksins hefur setiö aö völd-
um.
Vinstrí mann á lslandi, aliir þeir sem
skilja hvilikt vopn I hendi auöstéttarinnar
Sjálfstæöisflokkurinn er og hefur veriö,
veröa sem fyrst aö finna leiöir til aö efla
stórlega stjómmálalegt vaid, pólitisk
áhrif, verkalýöshreyfingarinnar og
samherja hennar.
Hér mega engir fordómar aftan úr for-
tiöinni veröa til hindrunar.
Verkalýöshreyfingin og samvinnu-
hreyfingin eru þær viötæku félagsmála-
hreyfingar fólksins i landinu, sem mestu
hafa áorkaö á þessari öld i haráttunni
fyrir betra llfi vinnandi alþýöu og gegn
alræöi fésýsluaflanna.
Og nú er spurt: — Tekst okkur á
komandi árum aö ávaxta þaö besta úr arfi
þessara samtaka alþýöunnar til sjávar og
sveita? Tekst okkur aö læra af mistökun-
um sem áöur hafa veríö gerö og virkja til-
nýrrar sóknar og nyrra sigra þaö ein-
ingarafl, sem áöur lyfti þessum félags-
málahreyfingum fólksins?
Hér má stjómmálalegan skilning ekki
bresta. Verkaiýöshreyfing án vakandi
pólitiskrar vitundar er sem vindmyliuher.
Samvinnuhreyfing sem gengur I fóst-
fyrst ab taka höndum saman i markvissri-
og öflugrí stjóramálabaráttu i þvi skyni
aö brjóta nýrri vinstrí þróun braut I
islenskum stjómmálum.
Viö vihim mætavel, ab ráöamenn
núverandi stjómarflokka hafa fullan hug
á ab halda áfram rikisstjómarsamstarfi
enn um langt skeiö, ef kjósendur veita
þeim umboö til þcss aö vori.
Þéss vegna felur stuöningur nú viö
stjómarflokkana, ekki sist Framsóknar-
flokkinn I sér kröfuna: AFRAM TIL
HÆGRI!
Alþý bubandalagiö telur þaö verkefni
sittaö berjast meö öllum heiðarlegum ráð
um gegn slikri stjómmálaþróun á lslandi,
en bera þess i staö fram merki þess besta
úr arfi samvinnuhreyfingarinnar og
verkalýöshreyfingarinnar á isiandi.
Okkar krafa er: AFRAM TIL VINSTRI!
Verkefni okkar er sameining vinstri
manna. Þaö verkefni er nú ótvlrætt
brýnna en nokkru sinni fyrr.
Alþýðubandalagiö stendur nú aö mörgu
leyti i svipubum sporum og Alþýöuflokk-
urinn á tslandi geröi fyrir nærri hálfri öld,
áöur en fyrsti alvarlegi klofningurinn átti
sér staö I islenskri verkalýöshreyfingu.
Viö skulum varast þá útilokimarstefnu
gegn róttækustu öflunum, sem þá leiddi til
klofnings. Vib skulum varast þau marg-
vislegu vlti, er varöa veg Alþýbuflokksins
frammá grafarbakkann, sem sá flokkur
er nú staddur á. En viö skulum jafnframt
muna að enginn hugsjónagrundvöllur,
engin fræöikenning getur leyst sósialisk
stjómmálasamtök undan þeirrí skyldu-
4
. -t
;í