Vísir - 09.06.1978, Síða 2

Horfðir þú á Flokkakynn-
inguna i sjónvarpinu?
Sveinn B. Þórftarson: Já, litils-
háttar. Þaö heppnaöist bara
nokkuö vel þaö sem ég sá af þvi
annars er það misjafnt hvernig
menn koma fyrir.
örn Scheving, fasteignasali: Nei,
ég var upptekinn þegar Alþýöu-
bandalagiö var og ég haföi mest-
an áhuga á þeim.
Héöinn Finnbogason, lögfræðing-
ur: Eg horföi nú ekki á alla. Mér
fannst einna besta uppstillingin
hjá Alþýðubandalaginu. Ég legg
engan dóm á málflutninginn
hvorki hjá þeim né öðrum.
Amundi Amundason, umboðs-
maður: Já, þaö geröi ég. Mér
þótti bestar kynningarnar hjá Al-
þýöuflokknum og Alþýðubanda-
laginu. Þá var þaö ánœgjulegt aö
fóik fékk aö vita aö Geir Hall-
grimsson er i framboði.
Guðný Jónsdóttir, verkakonaTJá,
ég hef hocft á þ'essar flokkakynn-
ingar. Þeir eru allir eins þessir
stjórnmálaflokkar.
Reykjavík
n
Föstudagur 9. júni 1978 VISIB
Það var dálitið snúið
fyrir saklausa vegfar-
endur að ganga um
Austurstrætið i morgun.
Þeir áttu á hættu að
flækjast kannski inn i
hin verstu mál, jafnvel
alheimsnjósnir og þaðan
af verra.
Leikararnir Eugene Schlusser, til
við.
Leikstjórinn Bill Braine umkringdur aðstoðarmonnum.
Igærmorgun ogreyndar i allan
gærdag var nefnilega verið að
filma atriöi úr myndinni sem
BBC er að gera hér á landi eftir
sögu Desmond Bagley, ,,Ot i
óvissuna”. Kvikmyndatökuvél-
inni var stillt á mitt strætið og
filmað til vesturs.
Þá kom skuggalegur náungi Ut
úr skotinu þar sem gengið er inn i
skrifstofur Útsýnar, gekk að ein-
um happadrættisbilnum i Austur-
strætinu þar sem hann mætti öðr-
um frakkaklæddum dularfullum
karakter. Þeir skiptust á örfáum
oröum.litu samt aldrei hvor á ann-
an og þrömmuðu sitt i hvora átt-
ina. Þetta voru tveir Utsendarar
KGB aö skiptast á mikilvægum
upplýsingum.
TAIAÐ ÚT í TÓMAN, DIMMAN SAL
Þá er lokið fyrstu lotu stjórn-
málastrefs flokkafulltrúa i sjón-
varpi. Þetta tókst nú heldur vel
hjá þeim öllum „miðað við
meðaltai”, en á stöku stað uröu
áhorfendur fyrir vonbrigöum. i
sjónvarpssal eru engir áheyr-
endurog ekkert ktapplið. Menn-
irnir við myndavélarnar mega
ekki segja „heyr” upp úr þurru
hljóði, og þótt þeir séu þarna
fyrir framan ræðumenn og eitt-
hvert slangur af starfsfólki, sést
það á andliti frambjóðenda að
þeir eru að tala út i tómið — svo
sem ekki við neinn, nema þá
spyrjendur, þar sem svo mikiö
var við haft að nota slika við-
höfn.
Liklegast hefur Geir Hall-
grimsson, forsætisráðherra,
komist best frá sínum þætti.
Hann var ákveðinn og kvað fast
að orði, og haföi nógan tíma,
einn á báti i þrjátiu minútur að
svara spurningum tveggja
ágætra kvenna. Hitt má vera,
að á hafi fundist að hann hafi
veriö svolitið „prógrammerað-
ur" eins og fleiri i þessum þátt-
um, eða þá að áheyrendaleysið í
sjónvarpssal hafi valdið. Mönn-
um hlýtur að vera alvara i þess-
ari kosningahrið, og þvi er
nauösynlegt að komast út úr
daglegri venju um málflutning
og Mta hendur standa fram úr
ermum.
Aðeins einn hefur drepið á
þetta með ermarnar, Einar
Agústsson, utanrikisráðherra,
sem lýsti þvi yfir I Washington,
að nú myndihann koma heim og
bretta þær upp. Við sjáum hvað
setur. Væntanlega gengur ráð-
herrann ekki i hálfermaskyrt-
um. Annars kom á daginn, eins
og raunar var vitað fyrir, að
Dagbjört Höskuldsdóttir úr
Stykkishólmi er stærsti vinning-
urinn, sem rekið hefur á fjörur
Framsóknar upp á siðkastið.
Henni mæltist vel i sjónvarps-
þætti Framsóknar, og góða-
bónda Vilhjálmi lika, þótt hár
hans hafi hvitnað enn að mun I
ljónagryfjum menntamála-
ráðuneytisins. Afturá móti mis-
tókst Guðmundi G. Þórarins-
syni nokkuð i samlikingu út af
verðbólgunni, og hefur ekki
veriö að neinu gagni gripið til
þess vökva, sem hann tilnefndi,
siðan ull var þvegin hér áður
fyrr. Ætti Guðmundur að halda
sig við Einar Benediktsson
prentaðan eins og hann hefur
gert, I stað þess að eiga á hættu
að koma með hæpnar samlik-
ingar. Einar Benediktsson
fleytti honum inn i borgarstjórn
á sinum tima, og þótt hann geti
ekki varið hann falli nú, er þó
altént betri skáldjöfurinn en hin
volga hlandbuna.
Alþýðubandalagið tefldi fyrst
og fremst fram tveimur mönn-
um, sem skiptu máli, þeim
Svavari Gestssyni, sem er
þeirra T>esti maður, og Guð-
mundurj., en hann hefur nú,
sem verkalýösforingi, ákveðið
að verkalýðsstéttin skuli heyja
dægurbaráttuna i kjörklefan-
um, þótt atkvæði hennar þar
hafi áhrif næstu fjögur árin.
Verkalýðshreyfingunni skal
sagt það til minnis, að Alþýðu-
bandalagið stóð tólf sinnum aö
möndli með kjörin á tima siö-
ustu vinstri stjirnar. Sæmilega
vitiborið fólk greiðir ekki at-
kvæði í kjörklefa út af málum,
sem hijóta að verða leyst með
samningum strax að kosningum
loknum, nema um leið sé greitt
atkvæði um hrikategustu
gengisfellingu, sem vrð höfum
horft framan i til þessa. Það
væri gott fyrir Guömund
fimmta að Biuga.
Alþýðuflokkurinn sýndi hina
nýju og glæsilegu breiöfylkingu
ungs fólks, sem hann teflfr fram
I kosningunum. Má segja um þá
fylkingu, eins og segir i gömlu
kvæði, aö þarna voru þeir allir.
Vilmundur hafði sig litiö i
frammi ogvar óvenju kurteis og
rór. Væntanlega merkir það
ekki, að hetjan sé oröin þreytt.
Það er tæplega kominn timi til
þess, enda munu þau lárviðar-
laufin, sem honum eru ætluö,
ekki sprottin enn.
Svarthöföi