Vísir - 24.08.1978, Blaðsíða 4

>
4
Fimmtudagur 24. ágúst 1978
)Ð LOKINNI LANDBÚNAÐARSÝNINGUNNI Á SELFOSSI:
„Geysilega yfirgripsmikið starf"
segir Kjartan Ólafsson, framkvœmdastjóri sýningarinnar
,,Ég hef starfaö undanfarin 3
ár sem garOyrkjuráOunautur
hjá BúnaOarsambandi SuOur-
lands, en var ráOinn fram-
kvæmdastjúri LandbúnaOar-
sýningarinnar í júlimánuOi fyrir
rúmu ári. Þetta varö hins vegar
ekki fullt starf fyrr en I febrú-
ar,” sagöi Kjartan ólafsson,
framkvæmdastjóri Landbún-
aöarsýningarinnar, en hann
hefur staöiö f ströngu undan-
farnar vikur.
Kjartan sagöi aö skipulagning
sýningarinnar heföi hafist fyrir
um ári siðan, en 5 manna sýn-
ingarnefnd heföi veriö skipuö þá
skömmu áður. Hún heföi síðan i
samráði við ráögjafa sýningar-
innar annast nauösynlega
undirbúningsvinnu.
„Verksviöiö var mjög viö-
tækt, þar á meöal að útvega að-
stöðuna hér á Selfossi og sjá um
aö útvega gögn til aö senda
væntanlegum sýnendum. Þá
var það skipulag sýningarinnar
i samráði viö arkitekta, aö
ógleymdum sérsýningunum,
eins og búfjár-, þróunar- og
heimilissýningunum. Viö skip-
uðum sérstakar undirnefndir til
að sjá um þessa hlið og þær urðu
átta talsins. Þaö má segja að ég
hafi verið tengiliöur á milli
þeirra.
Annars er erfitt aö skýra
verksviöið i stuttu máli, em það
var allt frá þvi aö útvega mold-
ina i beö garðyrkjusýningar upp
i að fá stálgrindahús utan um
dýrasýninguna,” sagöi Kjartan,
sem kvaö mannahald einnig
hafa verið stóran hluta af starf-
mu.
„Það voru um 60 manns i
starfi hjá sýningarstjórn þegar
flest var og þá er auövitað ekki
meðtalið allt það fólk sem var i
básunum. Þá buðum við út veit-
ingaraðstöðuna. Það er óhætt að
fullyrða að það furfti að sam-
ræma mörg sjónarmiö og þá
sérstaklega hjá hinum fjöl-
mörgu sýnendum”.
Aðspurður kvaðst Kjartan
ekki reikna með að veröa end-
anlega laus fyrr en um áramót-
in.
„Ég verð að vinna i þvi næsta
mánuðinn að ganga frá ýmsu.
Við keyptum til dæmis mikið af
efni sem við ætlum að selja. Þá
er eftir mikið uppgjör við sýn-
ingaraðila og aðra. Það verður
ekki endanlega frá gengið fyrr
Kjartan Ólafsson
en um áramót. Þetta er miklu
viöameira en venjuleg vörusýn-
ing. Við vorum þarna meö sýn-
ingar sem ekki voru á vegum
neinna auglýsenda eins og til
dæmis búfjársýninguna oggarð-
yrkjusýninguna”.
Kjartan var að lokum spurður
að þvi hvort hann væri ánægður
nú þegar sýningunni sjálfri væri
lokið. „Miöað við það að sýning-
in fór fram hér á Selfossi og i
húsakynnum sem ekki voru full-
búin verð ég að segja að ég er
ánægður. Það hafa engin „stór-
slys” oröið, ef hægt er að nota
það orð. örðugleikarnir hafa
reynst yfirstiganlegir. Það eina
sem ég gæti kvartað yfir er
veðrið, sem enginn ræður við.
Það sýndi sig að aðsóknin fór
mikið eftir veðri og þvi miður
var veðrið ekki nógu gott þann
tima sem sýningin var opin. Ég
er sannfærður um það að að-
sóknin hefði orðið meiri ef veör-
ið hefði verið okkur hagstæð-
ara.” -BA-
„Þurfum að
brœða saman
ótal sjónarmið"
Rœtt við Gest Ólafsson, Ernu Ragnarsdóttur og Mogens Lauritsen
„Auglýsingaþátturinn hefur
verið alltof rikjandi i sýningum
fram til þessa. Viö vildum
byggja upp sýningu þar sem at-
höfnum væri raöaö þannig sam-
an, aö öll fjölskyldan heföi
ánægju og fróðleik út úr þvi aö
sækja slika sýningu,” sögöu þau
Erna Ragnarsdóttir, innanhúss-
arkitekt, Gestur ólafsson, arki-
tekt, og Mogens Lauritsen, inn-
anhúsarkitekt, Teiknistofunni
Garðastræti 17, sem sáu um
heildarskipula g landbúnaöar-
sýningarinnar á Selfossi.
Þessari stærstu sýningu, sem
haldin hefur verið hérlendis, er
nú nýlokiðog þótti þvitilvaliö að
kanna þá undirbúningsvinnu,
sem unnin var áöur en sýningin
hófst. Allir hafa viðmælendurn-
ir unnið við ýmsar sýningar á
undanförnum árum og þess má
geta, að Gestur hefur síðastliðin
10 ár verið ráögefandi i
sambandi viö skipulag Selfoss.
Þau voru fyrst spurö að þvi
hvaöa vald teiknistofa sem sæi
um ytra og innra skipulag sýn-
ingar hefði.
„Við reynum fyrst og fremst
að móta ákveðinn heildarsvip
sýningarinnar. I þvi skyni er
nauðsynlegt aö okkur sé fengiö
ákveðið vald i hendur og aö þvi
fýlgi skilnýigur sýningarstjórn-
ar. Það þýðir hins vegar ekki
sama og að okkur séu fengnar
nokkrar milljónir i hendurnar
og sagt að koma upp sýningu.
Þarna voru ótal sjónarmið,
sem þurfti að bræða saman.
Sumir sýningaraðilar voru
mjög erfiðir og litu aðeins á sýn-
inguna út frá sinum eigin bás.
Við uröum hins vegar sifellt að
hafa heildina i huga. Við reynd-
um til dæmis aö koma á sam-
ræmi i sambandi viö liti, skilti,
form og stafi. Þetta töldum viö
nauðsynlegt til aö auka áhrif
sýningarinnar i heild þannig að
hún liti ekki út eins og hver önn-
ur verslunargata, þar sem hver
hefur hlutina eftir sinu höfði.
Þó aö við gerðum fram-
kvæmdaáætlun i upphafi þessa
verks þurftum við aö gera
breytingar allt fram að opnun
og jafnvel eftir það,” sagöi
Gestur, sem vildi taka fram, að
mjög gott samstarf hefði verið
við sýninganefndina. Einnig
vildi hann þakka alveg sérstak-
lega smiðunum hjá Selósi á Sel-
fossi fýrir gott samstarf.
„Það er auðvitaö ekki nema
eðlilegt að einhver togstreita
verði á milli arkitekta og fram-
kvæmdaraðila, sem þurfa að sjá
um peningalegu hliðina. Nokkr-
ir sýningaraðilar kvörtuðu yfir
þvi aö þær hugmyndir, sem við
settum fram, væru of dýrar.
Stundum endaði það hins vegar
með þvi að básar þeirra uröu
langtum dýrari en þurft hefði.
Mig langar að nefna básinn hjá
Glit sem dæmium skemmtileg-
an bás án óþarfa tilkostnaðar og
einsog við ætluöumst tilaðsýn-
endur notfærðu sér sýningar-
kerfið,” sagði Erna, sem vakti
athygli á þvi, að hluti af Gagn-
fræðaskólanum, sem hýsti sýn-
inguna, hefði verið i byggingu
allt fram á opnunardag. Hlut-
irnir heföu ekki heldur alltaf
gengið eins og i sögu. Þannig
heföi tekið heilan mánuð að
koma greiðslu úr banka á Sel-
fossi til Englands sem venju-
lega tæki nokkra daga. „Þetta
var greiðsla vegna sýningar-
kerfis, sem viö pöntuöum frá
Englandi. Afhending dróst úr
hófi vegna tafa við greiðslu og
setti sitt strik i reikninginn,”
sagöi Gestur.
011 voru þau sammála um að
bærinn ætti framtiö fyrir sér
bæöi sem sýningarmiðstöð og
ekki siður á öðrum sviðum.
Erna vildi þó geta þess, að bær-
inn yröi aö heyja harða sam-
keppni til að öðlast varanlegan
sess sem sýningarmiðstöð.
„Selfyssingar hafa lagt drjúgt
af mörkum sjálfir og sýnt fram
á ótviræða möguleika bæjarins.
Nú er það spurningin hvort
opinberir aöilar vilja styöja enn
frekar við bakiö á þeim,” sagði
Gestur.
Er þau voru spurö aö þvi
hvort þau hefðu saknaö ein-
hvers i sambandi við sýninguna
kvaðst Gestur einna helst hafa
saknaö ákveðnari marka á
ýmsum sviðum. „Svona sýning-
ar eru mikið markvissari ef
samstaöa næst um ákveöin
markmið.” —BA—
Hér sjáum við þau Mogens, Gest og Ernu við Hkan af sýningarsvæð-
inu, sem unnið var á teiknistofunni. Mynd: JA.
Ólafur Stephensen hjá Argus
„Veittum hvers
kyns ráðgjöf"
segir Ólafur Stephensen í Argus
„1 grófum dráttum var starf
okkar fólgið I almennri ráðgjöf
og siðan kynningarstarfi og
auglýsingum. Þá sáum við um
hönnun merkis sýningarinnar
og fleira. Eftir að sýningin hófst
var okkar að sjá um að auglýs-
ingar birtust á réttum stað á
réttum tlma”, sagöi Ólafur
Stephensen á auglýsingastof-
unni Argus,sem sá um kynning-
arhlið landbúnaðarsýningarinn-
ar.
„Við fengum þetta verkefni
fyrir um ári siðan og má segja
að það hafi verið einkum tvi-
þætt. Við byrjuöum á aö funda
með sýningarnefndinni um fyr-
irkomulag sýningarinnar i
heild., þ.e. eins og þaö gæti best
orðiö. Þaö má segja aö þetta
hafi veriö ráðgjöf I viðustu
merkingu.
Þá tók við kynningarstarf,
bæði beint og óbeint.
Hin beina kynning var fólgin i
þvi meðal annars aö gerö þeirra
rita sem gefin voru út i tilefni
sýningarinnar. Þá önnuöumst
við gerð merkis sýningarinnar
og alla skrift i sambandi við
hana. Með þvi á ég viö alla
stafagerð og frágang á heiti
sýningarinnar sem koma fram
meðal annars i merki hennar og
öllum auglýsingum”, sagði
Ólafur, sem kvaö Argus eánnig
hafa annast gerð söluheftis, sem
sent hefði verið hugsanlegum
sýningaraöilum. Þarna heföu
komiö fram þær upplýsingar,
sem hefðu veriö taldar nauðsyn-
legar, svo sem um sýningar-
svæði og sýningardaga og þá
skilmála sem settir voru.
Þessar upplýsingar vorubæöi
á ensku og islensku þar sem
erlendir aðilar höföu látið I ljós
áhuga fyrir henni. Þarna voru
lika kort yfir svæðiö.
„Við gengum einnig frá upp-
lýsinga- og dreifingarritum i
sambandi við sýninguna. Helsta
ritiö má segja að hafi verið sýn-
ingarskráin. Við sáum þar um
útlitog ritstjórn. Aður en ráðinn
var sérstakur blaöafulltrúi sýn-
ingarinnar sáum við um sam-
skiptin við fjölmiðla. Þeim var
bent á hvernig þeir ættu að
komast i samband við aðstand-
endur sýningarinnar. Við lögð-
um einnig drög að þvi að þeir
reyndu aö kynna þetta vel.
Nefna má að sum blöðin hafa
gefið út sérstök aukablöö um
landbúnaðarsýninguna. Þetta
má flokka undir hina óbeinu
kynningu. Undir hana kemur
ýmislegt fleira sem má eigin-
lega flokka undir ráögjöf. Hlut-
verk okkar var mjög viöfeömt
áður en sérstakir starfemenn
voru ráðnir I einstök verkefni
eins og til dæmis skipulagsarki-
tekt”.
Ólafur var inntur eftir hlut-
verki auglýsingarstofunnar eft-
ir að sýningin var opnuð.
„Miklu af okkar starfi var
iokiö þegar sýningin var opnuö,
en þá höfðum viö til dæmis lokið
viö að hanna auglýsingar. Eftir
það sáum við um að þær kæmu
fram á réttum tima og á réttum
stööum.
Við gerðum til dæmis auglýs-
ingaspjald sem var dreift um
allt land og sérstök bilmerki
sem voru til dæmis á mjólkur-
bllum og fleiri bilum sem tengj-
ast landbúnaði.
Auglýsingastofan sá um gerö
auglýsingamyndar þeirrar sem
sýnd var i sjónvarpinu. Og þá
höföum viö hönd i bagga I sam-
bandi við heimildarmynd um
sýninguna. Ég vil ekki eigna
okkur hugmyndina, þar sem
fleiri höfðu áhuga á gerö slikrar
myndar, en hana gerðu þeir Jón
Þór Hannesson og Snorri Friö-
riksson hjá SAGA film.
—BA—