Vísir - 16.09.1978, Side 13

VISIR Laugardagur 16. september 1978
13
Sýningarglugginn i Galleri Langbrók er mjög smekklegur og þar
eru sýnishorn af þvi sem er á boðstólum.
Gallerí Langbrók heitir sölu-og sýningarsalur að
Vitastíg 12 rétt fyrir ofan Laugaveginn. Hann er
nokkuð frábrugðin venjulegum verslunum» því þar
eru engir tveir hlutir eins og allar vörurnar eru
islenskar» handunnar af hinum ýmsu listakonum.
Við lögðum leið okkar í verslunina og forvitnuð-
umst um það hvernig hún er rekin. Og hvað hún
hefur á boðstólum.
Flestar skólasystur úr
Myndlista- og handíða
skólanum
„Við áttum þaö allar sameig-
inlegt að hafa engan ákveöinn
stað, þar sem við gátum komið
verkum okkar á framfæri og
það gengur alls ekki til lengdar,
eins og gefur að skilja. Því varð
að verða breyting hér á, svo við
drifum okkur i að setja upp
verslunina i þeirri von að okkur
yrði vel tekið”, sagði Kolbrún
Björgólfsdóttir leirkerasmiður
og einn aðstandandi verslunar-
innar, i spjalli við Visi.
„Flestar erum við bekkjar- og
skólasystur úr Myndlistar- og
handiðaskólanum. En þær sem
ekki eru úr þeim hópi, þekktu
einhverjar okkar og þannig
myndaðist hópurinn”, sagði
Kolbrún.
Það eru tólf listakonur sem
standa að Galleri Langbrók.
Þær eru: Kolbrún Björgólfs-
dóttir leirkerasmiöur, Guörún
Gunnarsdóttir myndvefari,
Guðrún Auðunsdóttir
textilhönnuöur, Guðrún
Marinósdóttir textilhönnuður,
Steinunn Bergsteinsdóttir
textilhönnuður, Eva Vilhelms-
dóttir fatahönnuður, Þorbjörg
Þórðardóttir textilhönnuður,
Sigrún Eldjárn grafiker, Ragna
Róbertsdóttir textilhönnuður.
Eins og fram kemur i þessari
upptalningu þá eru flestir aö-
standendur Galleri Langbrókar
textilhönnuðir, en það má segja
að þær hafi verið verst settar
með aö koma verkum sinum á
framfæri þar til Galleriið kom
til sögunnar.
ógerningur að
selja gegn um milliliði.
„Það sem ýtti undir það að við
lögðum i að setja upp Galleriið
er að nær ógerlegt er að selja
þær vörur sem við erum með i
gegn um milliliöi. Þá verða þær
svo dýrar og þar af leiðandi
hugsar fólk sig tvisvar um áöur
en það kaupir. Hér seljum við
Eva Vilhelmsdóttir hannar og saumar föt þau, sem seld eru i
gallerfinu. Hér er Koibrún I samkvæmiskjól, sem Eva hefur gert.
GALLERÍ LANGBRÓK:
Þar eru engir
tveir hlutir eins
— eingöngu handunnar íslenskar vörur
vörur okkar á þvi veröi sem við
viljum fá fyrir þær milliliöa-
laust og þaö hlýtur að vera hag-
stæöastfyrir alla aðila. Við setj-
um tiu prósent ofan á þaö verð
sem við viljum fá, en sú upphæð
rennur i sameiginlegan sjóð til
að standa straum af kosnaði við
reksturinn. Þaö sem af er hefur
þetta gengiö það vel að við erum
farnarað geta greitt upp i stofn-
kostnaöinn, sem við urðum að
leggjá út fyrir úr eigin vasa”,
sagði Kolbrún.
Selja hluti
frá öðrum listamönnum.
„Við höfum tekið hluti frá
ýmsum aðilum og selt^.d. erum
við með grafikmyndir frá fimm
myndlistarmönnum. Einnig
höfum við tekið ýmsa smáhluti
og fatnað. Aður en endanleg
ákvöröun er tekin um sölu þess-
ara hluta, þá verða allir að-
standendur Gallerisins að
samþykkja þá. Við höfum þaö
fyrir reglu að þetta séu allt
módelhlutir. Það er undantekn-
ing að við tökum eitthvað frá
fólki sem ekki hefur lagt stund á
einhvers konar listnám”, sagði
Kolbrún.
Meðan við stöldruðum við i
versluninni kom stúlka til að
athuga hvort að kjóll sem hún
vildi selja haföi verið
samþykktur. Hún hefur nýlokið
námi i Myndlistar- og handiða-
skólanum og hafði unnið kjólinn
i tómstundum sinum. Hún fékk
þau svör að þær stöllur hefðu
lagt blessun sina yfir flikina.
„Nú erum við i þeirri aðstöðu
að geta komið okkar hlutum á
framfæri og þá þykir okkur
sjálfsagt að aðstoða aöra til hins
sama”, sagði Kolbrún.
Meö pensla
og hamar á lofti.
„Þegar við tókum viö þessu
húsnæði, þá var það ekki upp á
marga fiska. Viö þurftum að
gera gagngera breytingu á öllu.
Það þurfti aö mála allt hátt og
lágt og við þurftum einnig að
smiða þærinnréttingar sem hér
eru, eða gera gamla hluti upp
eins og t.d. afgreiösluborðið
sem er orðið nokkurra áratuga
gamalt. Það leit ekki glæsilega
út, en nú sómir það sér ágætlega
hér og kemur i góðar þarfir”.
Keramik/ fatnaður og
handþrykkt metravara
Þar sem textilhönnuðir eru i
meirihluta þeirra sem standa að
Galleri Langbrók eru handa-
verk þeirra áberandi i
versluninni. Kolbrún sagði að
fólk gerði sér ekki almennt
grein fyrir þvi hve mikil vinna
lægi að baki verka þeirra.
„Yfirleitt kaupa þeir, sem fást
við að handþrykja efni, hvitt
léreft, eöa annaö efni sem nota
á. Þvi næst er það litað ef við á.
Siðan hefst vinnan viö mynstrin,
sem þar næst eru yfirfærð á
nælonvefinn. Þannig að þeir fle-
tir sem ekki eiga að gefa lit eru
fylltir, en þeir sem eiga aö gefa
mynstrið eru opnir. Stundum er
um fleiri liti að ræða og þá þarf
aö búa til ramma fyrir hvern lit.
Mikið úrval er af púðum eftir
textflhönnuöina. Sigurlaug Jó-
hannesdóttir er hér með sýnis-
horn á þvf, sem á boöstólum er.
þarf aö þvo þaö aftur og strauja.
Þessir litir eru allir þvottekta.
Fatnaöur er eftir Evu
Vilhelmsdóttur og Sigrúnu
Guðmundsdóttir. Eva saumar
alla sina kjóla sjálf og teiknar.
Þeir eru handsaumaðir og auð-
vitað eru engir þeirra eins.
Sigrún er með barnafatnaö, en
einnig eru vöggusett á boö-
stólum, sem textilhönnuöir
hafa unniö. Sigrún Eldjárn er
meö graffkmyndir. Kolbrún
hefur unniö mikið i postulin t.d.
vinsett og skálar alls konar.
Einnig hefur hún i hyggju að
vinna i steinleir. Þeir munir eru
ekki enn komnir i verslunina, en
eru væntanlegir. Guðrún
Gunnarsdóttir er með mynd-
vefnað, bæði stór veggteppi og
einnig smámyndir undir gleri.
Von er á fleiri myndvefnaðar-
verkum frá aðstandendum
Gallerisins bráðlega.
Myndlistarmaöur
með sýningu
Hér er Sigurfaug meö þykkt og
stórt frottehandklæði, sem er
meö handþrykktu mynstri.
Vfsismyndir Gunnar V.
Andrésson
Þetta er mikil nákvæmnis-
vinna og það má varla muna
millimetra ef munstrið á að
koma rétt út. Efni eru ávallt
þvegin áður en þau eru lituð
með aðallit. Siðan eru þau
strauuð. Eftir að munsturlitir
hafa verið þrykktir i efnið, þá
Nú stendur yfir i Galleri
Langbrók sýning á myndum
eftir hollenskan málara, Vande
Brand. Myndir hans eru mjög
raunsæar og smágerðar. Sum
smáatriöin eru ekki einu sinni
millimetri á stærð.
„Hér er ekki mikið pláss til að
hengja upp. Það getur verið að
framhald veröi á þessu, en það
eralveg óráöið enn. Myndlistar-
menn vilja fremur sýna fleiri
verk i einu og hafa verk sin
mörg saman svo gott yfirlit
fáist. En okkur finnst skemmti-
legt aö hafa sett þessar myndir
upp, þær lifga upp á staöinn”,
sagði Kolbrún.
„Lengi búin aö leita aö
svona staö"
„Þaö er alltaf skemmtilegt að
fá góðar undirtektir og þvi þótti
okkur vænt um aö fá hrós frá
einum viðskiptavini okkar sem
var Færeyingur. Hann kom
hingað inn til okkar og sagöist
vera búin að leita aö svona staö
lengi, þar sem hann gæti keypt
islenskan listiðnað og mynd-
verk. Hann kunni aö meta það
sem hér var á boðstólum og
það vonum við að fleiri komi til
með að gera. Ef áframhaldið
verður eins og það hefur veriö
undanfarið þá erum viö bjart-
sýnar”.
—KP
Kolhrún meö vfnsett sem er gert úr posturlfni. A bak viö hana sjást
nokkrar myndir eftir hollenska listmáfarann.