Vísir - 20.09.1978, Blaðsíða 2

1
r*.
( í Reykjavík
v y
Hvað er jafnrétti?
Itagnar Thoroddsen. hdsgagna-
siniiiur: ..Jafnrétti? Ja, það er
þegar jafnrétti er á milli allra,
einnig á milli launa og aöstæðna
fólks.”
Kristján Sigurðsson, fiskvinnslu-
skólanemi: ,,Það er einfaldlega
þegar bæði kynin hafa sömu
möguleika og standa jafnt að vigi
i lifinu. Ég vaska alltaf upp fyrir
mina konu.
Camilla Éinarsdóttir,
afgreiðsluda ma : ,,Það er þegar
fólk stendur jafnt að vigi til náms
og vinnu.”
Kristrún ólafia Jónsdóttir, nemi:
,,Er það ekki þegar karlmenn og
konur fá sömu laun?”
Sigurbjörg Hallgrfmsdóttir,
nemi: „Ég held að það sé þegar
karlar og konur fá sömu laun
fyrir sömu vinnu.” i
Miðvikudagur
• / a -■ ■- t
20. september 1978 VISIR
Sf menn geta ekki lifað
vel hér, þá geta þeir
það ekki annars staðar
— segir
Óskar
Kristinsson
skipstjóri
í Eyjum
,,Eg hef ekki hugsað mér
að flytja héðan því ef
menn geta ekki lifað vel
hér, þá geta þeir það ekki
annars staðar", sagði
Öskar Kristinsson skip-
stjóri á Sigurbáru VE 249 í
spjalli við Vísi þegar við
hittum hann niður við
Vestmannaeyjahöf n.
Óskar er ættaður og upp-
alinn í Borgarfirði eystri
en hann kom til Eyja árið
1969 og settist á skólabekk í
Stýrimannaskólanum þar.
Óskar Kristinsson skipstjóri ásamt dóttur sinni Sigurbáru, sem er þriggja
ára. t baksýn sést nýja skipið sem ber sama nafn. Visismynd Þórir
Nýtt stálskip
Sigurbára er nýtt stálskip
smiðað hjá Vélsmiðju Seyðis-
fjarðar. Hún er 127 tonn skutskip
tveggja þilfara. óskar tók við
skipinu splunkunýju og þeir hófu
veiðar þann 10. júni i sumar og
aflinn er orðinn rúm 400 tonn
siðan en þeir hafa verið samtals
52 daga að veiðum.
„Tengdamóðir min ber þetta
nafn og dóttir min einnig” sagði
Óskar þegar við spurðum um nafn
skipsins og hvaðan það er komið.
Óskar sagöi að hann hefði haft
tækifæri til þess að ráöa nokkru
um það hvernig skipið er úr gerði
gert og þá sérstaklega um vinnu-
hagræðingu i sambandi við
veiðarfæri. Hann sagöi að skipið
væri mjög skemmtilegt og það
hefði reynst vel. Ahöfnin er sjö
menn.
Hæstur togbáta á siöustu
vetrarvertíð.
Aður en Óskar fékk þetta nýja
og fullkomna skip var hann með
AÐFÖR AÐ BURÐARVtGGJUM AIÞINGIS
Horfur eru á þvi að ekki verði
gengið aftur til kosninga aö
óbreyttri þingmannatötu. Kem-
ur þar til vilji og viöurkenning
ráðamanna á þvi, að misræmiö
á gildi atkvæða nær engri átt
lengur.og hefur raunar sagt til
sin í þeirri hérvillu að halda
þéttbýlustu svæðum landsins i
lánsfjárkreppu undir þvi yfir-
skyni að verið sé að efla eitt-
hvað sem nefnt hefur veriö
byggðastefna. Þótt það sé auö-
vitaö s jálfsagt og rétt að efla at-
vinnu i landinu og örfa framtak
manna verður það varla gert af
neinu viti meö þvi að efla eina
byggð á kostnað annarrar. Þær
rúmu tvö hundruð þúsund hræð-
ur sem landið byggja eru varla
til skiptanna milli byggöastefnu
og þá óbyggöastefnu, sem sam-
kvæmt oröanna hljóöan ætti aö
giida um þéttbýlissvæöin á suð-
vesturhorni landsins.
Einn liðurinn i þvi að jafna
Hfshagsmuni fóiksins i landinu
er að breyta kjördæmaskipun-
inni þannig að sem jöfnust at-
kvæðatala veröi á bak við hvert
þingsæti. Skertur kosningarétt-
ur á fjölbýlissvæðum er mál,
sem fyrir utan að varða sjálf-
sagöan og stjórnarskrátryggö-
an atkvæðisrétt manna, hefur
gifurlega þýðingu á timum
stöðugt vaxandi rikisafskipta.
Og f jölgun þingmanna i Reykja-
neskjördæmi og I Reykjavik er
mál, sem ekki verður vikist
undan að sinna hið ailra bráð-
asta. Jafnvel Framsóknar-
flokkurinn, sem hingað til hefur
talið til hagsmuna sinna að mis-
muna fólki i atkvæðisrétti, og
borið þvi við að Reykvfkingar
hefðu nóg áhrif vegna staösetn-
ingu rikisbanka og Alþingis,
getur nú i hógværð endurskoðað
afstöðu sina, enda fara hags-
munir hans á atkvæðasviðinu að
verða ámóta miklir og annarra
fjölbýlisflokka. i siðustu kosn-
ingum sóttu Alþýöubandalag,
og þó einkum Alþýðuflokkur,
mjög á i dreifbýlinu, og þess
vegna má alveg eins búast við
þvi, að þessum tveimur flokkum
verði ekki mjög umhugaö um
svokallaða miliifærslu þing-
mannafjölda milli kjördæma.
Að þvi leyti mætti álita að þrir
Framsóknarflokkar væru
komnir i spiliö.
Þetta þýðir einfaldlega, aö
ekkert samkomulag er fram-
undan um millifærslu á þing-
mannatöiu milli kjördæma,
þannig að þingsæti verði flutt úr
fámenniskjördæmum til fjöl-
býlis. Hins vegar brennur á
þessum flokkum að auka tölu
þingmanna i fjölbýliskjördæm-
um, og má raunar auðsætt telja
að um fjölgun þingmanna verði
að ræöa. Væntanlega verður
þeim fjölgað upp i sjötiu og tvo,
og lendir fjölgunin svo til ein-
göngu hjá Reykjavik og á
Reykjanesi. Eflaust mun nú
einhver segja, aö nóg sé af þing-
mönnum fyrir, og nær væri að
afla þinginu einhverra valda
yfir þjóðmálum en vera að
fjölga þingmönnum. A slikar
hugrenningar verður enginn
dómur lagður hér, enda munu
efnislegirerfiðleikar einir koma
i veg fyrir fjölgun þingmanna á
næstunni, verði eitthvað til að
hindra hana.
Alþingishúsið er gömul bygg-
ing og sýnu virðulegra en Bern-
höftstorfan samanlögö. Þaö
hefur verið rikjandi skoðun, að
á hverju sem kynni að ganga I
kjördæmismálum, mætti undir
engum kringumstæöum haga
kosningaráðstöfunum þannig,
að Alþingishúsið gæti ekki rúm-
að þingmenn, svo byggja yrði
nýtt þinghús. En góðu ráðin
kunna að vera dýr i þessu efni.
meö viðbyggingum fyrir þing-
flokka og kaffistofu er auðvelt
að rýma þinghúsið. Engu að sið-
ur verður erfitt að finna sai,
sem getur rúmað sjötiu og tvo
þingmenn á fundum sameinaðs
þings. Það yröi einnig erfitt þótt
tekin yrði upp sú skipan að hafa
þingið I einni deild. Þetta stafar
af þvi aö nú er fátt eitt veggja
orðið eftir i þinghúsinu aðrir en
burðarveggir. Hliðarherbergi
eru að visu tiltæk, en þá kæmi
uppspurning um hornrekurnar,
ætti að fara að.koma þingmönn-
um fyrir þar. Sem stendur eru
þvi aliar horfur á þvi að fjölgun
þingmanna verði fyrst og
fremst aðför aö burðarveggjum
Alþingis.
Svarthöfði