Vísir - 28.04.1979, Blaðsíða 25

Laugardagur 28. april 1979
væri konan min sem uppgötvaBi
dauöa móður sinnar”.
Eiturhylki
Skömmu siöar hóf hann aö Ut-
lista á sama hátt sex vikna
baráttu við aö koma tengda-
fööur sinum fyrir. John E. Peck
kom 1 heimsókn til Waite-hjón-
anna i febrúarbyrjun til aö jafna
sig eftir eiginkonumissinn. 12.
mars var þessi hressilegi 71 árs
gamli maöur látinn.
„Ég setti lungnabólgu- og
inflúensugerla i súpur gamla
mannsins og barnaveikigerla i
búöinginn hans. Einu sinni lét
ég hann anda aö sér berklagerl-
um.
Ekkert virtist hrifa á gamla
manninn svo ég lét einstaka
sinnum klór-gas kúta inn i her-
bergiö hans i von um aö gasiö
minnkaöi mótstööuafliö. En án
árangurs.
Ég reyndi aö láta hann fá
lungnabólgu með þvi aö hella
vatni i stigvélin hans, væta
sængurfötin hans og opna síöan
gluggana á svefnherberginu. Ég
vætti farþegasætiö i bilnum
minum, bauö honum siöan i
ökutúr og haföi gluggana opna.
Þessi ráöagerö mistókst einn-
ig”
Bílslys
Waite var nú oröinn örvænt-
ingarfullur og velti fyrir sér
hvort hann ætti aö setja bilslys á
sviö. En hann ýtti þeirri hug-
mynd frá sér enda var hann lltt
gefinn fyrir likamlegt ofbeldi.
Hann ákvaö þvi aö nota
arsenik. Jafnvel þó hann gæfi
gamla manninum heilt gramm
sem er langtum meiri skammt-
ur en venjulega þarf til aö
drepa mann, liföi hinn hrausti
Peck þá árásina af, en var
nokkuö langt leiddur.
,,AÖ kvöldi 12. mars leiö Peck
hræöilega. Ég fann klóroform I
lyf jaskáp Klöru og ég gaf gamla
manninum skammt af þvi. Þá
leiö honum mun betur, svo ég
gaf honum annan skammt og til
öryggis hélt ég púöa yfir munni
hans og nefi”.
Kviödómendur, sem I upphafi
frásagnarinnar höföu litiö Waite
illu auga, höföu nú smitast af
kaldhæöni fangans. Þeir brostu
til hans og eftirlétu sér meira aö
segja aö hlæja, þegar Waite
lýsti þvl yfir, aö hann heföi einn-
ig reynt aö fyrirfara frænku
konu sinnar, Katarlnu Peck. Og
þaö þó hún héldi mjög mikiö upp
á hann.
Gerlar og arsenik
„Ég gaf henni inn gerla og
siöan arsenik. Og þegar ekkert
geröist malaöi ég gler út i
grautinn hennar. Ég sprautaöi
einu sinni lifandi gerlum 1 fisk
rétt áöur en ég færöi henni hann
á fati.”
Waite hætti morötilraunum
slnum, aö eigin sögn, af þvl aö
tengdamamma kom I heimsókn
og þaö var mun ábatavænlegra
aö drepa hana.
Klara, eiginkona Waites. Hún
átti aö veröa næsta fórnarlamb
hans.
Waite sagöist hafa ákveöiö aö
drepa einnig konu sina, Klöru.
„Hún var ekki jafningi minn á
neinu sviöi og viö pössuöum
ekki saman. Eftir aö ég heföi
drepiö hana heföi ég fengiö mér
fallegri konu”.
Saksóknarinn haföi
rannsakaö fortiö Waites fyrir
réttarhöldin. Haustiö 1914 hafði
hann snúiö aftur til æskustööva
sinna I Michigan, en þá haföi
hann veriö tannlæknir I S-Afriku
i nokkur ár. Waite haföi útskrif-
ast sem tannlæknir frá breskum
skóla, talaöi meö enskum hreim
var frábær tennisleikari og átti
20 þúsund dollara I banka.
Vel líðinn
Waite haföi heillandi fram-
komu og var myndarlegur.
Hann varö fljótlega vinsæll I
félagslifi betri borgaranna I
New York. tlr þeim hópi kynnt-
ist hann tveimur manneskjum
náiö, dr. Jacob Cornell, eiganda
Cornell læknaskólans, og systur
hans, frú Hardwicke.
Auk þess sem Waite kom sér
upp tannlæknastofu, eyddi hann
miklum tima i læknaskóla vina
sinna og las mikiö. Þar komst
hann yfir gerlana sem hann
bragöbætti mat tengdafólks sins
meö.
Klara Waite sagöi 1 vitna-
leiöslunum, aö þegar móöir
hennar lést, öllum á óvart, hafi
eiginmaöur hennar sagt:
„Þaö var siöasta ósk móöur
þinnar aö lik hennar yröi
-brennt”.
„Þetta kom mér mjög á óvart
enda i fyrsta skipti sem ég
heyröi aö hún óskaöi þessa”.
Aö kvöldi 12. mars heyröi hún
aö Arthur, sem setið haföi viö
rúmstokk fööur hennar, hringdi
i lækninn. Skömmu slöar kom
hann niöur og sagöi viö konu
sina:
„Ég held aö fööur þinum liöi
ekki vel”.
Látinn
Hún flýtti sér til herbergis
fööur sins en hann var þegar
látinn. Aftur sagöi Waite konu
sinni aö þaö heföi veriö siöasta
ósk gamla mannsins aö llk hans
yröi brennt.
í eina skiptiö sem Waite virt-
ist ekki meö sjálfum sér var
þegar dr. Cornell kom I
heimsókn til aö votta samúö
sina. Waite var uppstökkur og
æstur og hreinlega neitaöi dr.
Cornell aö sjá lðc hins gamla
vinar slns, sem samkvæmt
læknisúrskuröi haföi dáiö úr
nýrnaveiki eins og kona hans.
Hegöun Waites var svo sérstæö,
aö Cornell læknir minntist á þaö
viö systur sina þá um kvöldiö.
Þaö leiddi til handtöku Waites.
Arthur og Klara, konan hans
lögöu af staö meö lest til Grand
Rapids, þar sem greftrunin átti
aö fara fram. Fjölskyldan beiö á
járnbrautarstööinni til aö taka á
móti Waite-hjónunum og kist-
unni. Þar voru m.a. Percy
Peck, eldri bróöir Klöru, og
frænka hennar Katarlna Peck.
Katarlna frænka var elskuleg,
eins og vant var, en Percy var
önugur.
Þrándur I götu
Þaö þótti engum merkilegt,
þó Percy væri önugur. Hann
haföi misst bæöi fööur sinn og
móöur á sex vikum. Og auk þess
haföi honum og Waite aldrei
komiö vel saman. Percy haföi
einnig miklar áhyggjur. Hann
haföi þá um morguninn fengiö
nafnlaust skeyti (reyndist vera
frá frú Hardwicke) og I þvi stóö:
„Látiö ekki llkbrennsluna
fara fram fyrr en búiö er aö
kryfja likiö”.
„Allt er reiöubúiö”, sagöi
Waite dugnaöarlega. „Ég hef
séö um þaö aö lik aumingja
pabba fari beint til Detroit, þar
sem likbrennslan fer fram. Ég
fer með hann til aö sjá til þess
aö þessu leiöindamáli veröi
lokiö. Vill einhver ykkar koma
meö?”
Percy vildi gerá meira en
þaö:
„Augnablik”, sagöi hann.
„Okkur liggur ekki svo á aö
losna viö pabba. Ég skal sjá um
kistuna”.
Waite þóttist vera undrandi.
„Ég skil ekki hvaö þessi bróöir
þinn er aö fara”, sagöi hann viö
Klöru. „Af hverju vill hann ekki
fara eftir siöustu ósk fööur
síns?”
Þau voru þá á leiöinni til
lögfræöings fjölskyldunnar út áf
erföaskrá Pecks gamla. A leiö-
inni heim var Waite hins vegar
kominn I gott skap aftur.
Tengdapabbi hans haföi arfleitt
þau hjónin af milljón dollurum
og auk þess fékk faöir Waites
tvö þúsund dollara.
Söngkonan Margaret Horton, en
viö hana hélt Waite.
Slæmar fréttir
En gleöi Waites stóö ekki
lengi. Fyrst kom fréttin um aö
gamli maöurinn heföi veriö
krufinn. Blööin komust aö þessu
og Waite fékk engan friö. Þau
grófu upp fortiö hans og þar
kom I ljós skuggahliöin á þess-
um viöfeldna og töfrandi manni.
Sem barn haföi hann komist
nokkrum sinnum i vandræöi
vegna þjófnaöar frá foreldrum
sinum, skyldfólki, atvinnurek-
endum, skólafélögum og öörum.
Hann haföi veriö rekinn úr skóla
fyrir aö falsa prófskirteini.
1 S-Afriku hugöist hann kvæn-
ast stúlku, sem átti von á mikl-
um arfi en faöir hennar kom I
veg fyrir þaö vegna vafasamrar
fortiöar Waites. Þá bentu blöðin
á, aö þessa 20 þúsund dali, sem
Waite átti á bankabók, gæti
hann ekki hafa unniö séí inn á
heiöarlegan hátt.
Aö lokum grófu blööin upp, aö
Waite haföi á þeim tæpu sex
mánuöum, sem liönir voru frá
giftingu hans' og Klöru, fyrir
utan aö drepa tengdafööur sinn,
haldiö viö gifta söngkonu,
Margaret Horton aö nafni.
Sjálfsmoröstilraun
Viö krufningu Pecks fannst
arsenik i likama hans. 23. mars
hugöist lögreglan handtaka
Waite fann hann þá á gólfinu i
ibúö sinni. H^nn haföi tekiö inn
of stóran skammt af svefnlyfj-
um. Þaö var fariö meö Waite á
sjúkrahús og þar tókst aö
bjarga llfi hans.
Seinna, viö réttarhöldin, var
Waite spuröur hvers vegna
hann heföi drepiö tengdafor-
eldra sina og siöar ætlaö sér aö
drepa Katarinu frænku og
Klöru, eiginkonu sina.
„Peninganna vegna”, svaraði
hann kæruleysislega. „Ég hef
alltaf þurftaö eiga mikiö af pen-
ingum og ég hef aldrei haft
áhyggjur af þvt hvernig ég næöi
iþá”.
//Fornegypti drap í gegn-
um mig"
Nú fór Waite að ræöa vitt og
breitt um sjálfan sig og
umheiminn.
„Ég hef ávallt álitiö mig
myndarlegan og aölaöandi. öll-
um likar vel viö mig.”
„Ég tel”, sagöi hann, „aö þó
likami minn sé staddur i
Bandarikjunum þá sé sál min I
Egyptalandi. Þaö er Egyptinn I
mér sem framdi þessa glæpi”.
Þegar saksóknarinn spuröi
nánar út I þetta gat Waite litlu
svaraö. Hann minntist á Sesar,
Kleópötru og pýramidana.
Bardagaaöferö Waites bar
nokkurn árangur. Kviödómend-
ur spuröu sjálfa sig, hvort svo
siömenntaður og gáfaöur maöur
heföi getaö framiö þessi ódæöis-
verk og staöið svo brosandi i
vitnastúkunni og játaö þau á
sig. Hann hlyti aö vera geöveik-
ur.
„Mér er sama hvaö sagt er
um mig”, sagöi Waite viö
réttarhöldin. „Ég get meö góöri
samvisku haldiö þvl fram aö ég
sé blíöur og góöur. Ég vökva
alltaf blómin heima svo þau
deyi ekki. Þau eru falleg. Þau
eru sjálf náttúran”.
Brjálaður eða ekki?
Menn skiptust mjög i tvo hópa
um þaö hvort Waite væri
brjálaöur eöa ekki. Vitnis-
buröur söngkonunnar Margaret
Horton var mikilvægur i þvi
sambandi. ,
A timabilinu frá 22. febrúar til
18. mars dvöldu Arthur og
söngkonan mikiö saman i
stúdlói, sem hún leigöi I New
York. Hinn 56 gamli eiginmaöur
söngkonunnar, Harry Horton,
sagöi:
„Þau lööuöust hvort aö ööru
vegna sameiginlegs áhuga á
listum og tungumálum. Hún
geröi mistök sem allar ungar
konur gætu gert. Ég er reiöubú-
inn að fyrirgefa henni.”
Þaö var vitnisburöur frú
Horton sem eyöilagöi siöasta
vonarneista Waites um aö veröa
úrskuröaöur brjálaöur og losna
þannig viö rafmagnsstólinn.
Hún sagði, aö þegar grunur
féll fyrst á Waite, hafi hann boö-
iö sér 1 vinnustofu sina. Þar
sýndi hann henni ýmsa gerla I
smásjá. Hún vildi fá allt á hreint
og spuröi:
„Þú geröir þaö ekki, Arthur,
segöu aö þú hafir ekki gert
það”.
„Jú”, svaraöi Waite, „staö-
reyndin er aö ég geröi þaö”.
Waite sendi Margréti Horton
bréf úr fangelsinu. Margrét
eyöilagöi bréfiö en mundi þó
efnislega hvaö I þvl stóö.
„Ef þeir sanna moröin á mig
býst ég viö aö ég lendi I „stóln-
um”. En ég mun þó reyna aö
láta senda mig á hæli sem fávita
og eftir nokkurra ára vist þar
mun ég sleppa og koma til þln
aftur.”
Sing Sing
Þessi vitnisburöur haföi mikil
áhrif á kviödómendur. Brjálæö-
igar treysta ekki á aö andlegt
ástand þeirra reiknist þeim til
tekna viö réttarhöld.
I mai 1916 féll dómur I máli
Waites. Hann var dæmdur til aö
láta llfiö i rafmagnsstól i Sing
Sing fangelsinu.
Waite lék hlutverk sitt til hins
siöasta. Or dauöaklefanum
sendi hann saksóknaranum
bréf:
„Kæri herra Moyer.
1 einu dagblaöanna las ég
eftirfarandi: „A.W. Waite
veröur tekinn af lifi I næstu
viku.” Meö eftirgrennslunum
hef ég komist aö þvi aö þér
hafiö vald til aö velja daginn.
Ég er þess fullviss aö þér hafiö
ekki á móti þvi aö veröa viö
þessari bón minni ef þér sjáiö
yöur þaö fært. Væri ekki hægt aö
ákveöa mánudag i næstu viku.
Þaö er raunverulega ástæöa til
þess aö ég fer fram á aö einmitt
þessi dagur veröi valinn, en ég
ætla ekki aö þreyta yður meö
langdregnum útskýringum. Ég
yröi yöur innilega þakklátur ef
þér yröuö viö þessari bón minni.
YBar einlægur,
Arthur Warren Waite.”
Þegar Waite var færöur inn I
aftökuherbergiö, var hann
rólegur og ánægöur, settist
brosandi I stólinn, og var tekinn
af llfi.
Waite fluttur á sjúkrahús eftir sjálfsmoröstilraun hans