Morgunblaðið - 04.02.2001, Síða 40

MINNINGAR
40 SUNNUDAGUR 4. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Blómastofa
Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Blómaskreytingar við öll tilefni
Opið til kl. 19 öll kvöld
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Sjáum um alla þá þætti sem hafa ber í huga
er andlát verður í samráði við aðstandendur
Sími 581 3300
allan sólarhringinn — utforin.is
Suðurhlíð 35, Fossvogi
Sverrir
Olsen
útfararstjóri
Sverrir
Einarsson
útfararstjóri
Kistur
Krossar
Duftker
Legsteinar
Sálmaskrá
Blóm
Fáni
Erfidrykkja
Tilk. í fjölmiðla
Prestur
Kirkja
Kistulagning
Tónlistarfólk
Val á sálmum
Legstaður
Flutn. á kistu milli landa
Sjáum um
útfararþjónustu á
allri landsbyggðinni.
Áratuga reynsla.
Hann Steinþór vin-
ur minn er látinn.
Fyrir tæpu ári
greindist hann með
krabbamein sem
læknavísindin réðu
ekki við, það var sárt að sjá hvern-
ig líkaminn varð að gefa eftir í
baráttunni við sjúkdóminn en aft-
urámóti aðdáunarvert hvernig
Steinþór tók þessu áfalli og allan
tímann var hann eins og hann átti
að sér, sami raunsæismaðurinn.
Sigrún og börnin ásamt fjölskyld-
um stóðu þétt við hlið hans og
gerðu allt til að líkna honum.
Það var gott að koma á Græna-
garðinn, það var friður og ró þótt
tímarnir væru erfiðir, við töluðum,
drukkum kaffi og horfðum á bolta
eins og áður fyrr.
Kynni okkar Steinþórs hófust
fyrir 32 árum en konur okkar eru
vinkonur frá því í barnaskóla.
Fljótlega eftir að við kynntumst
kom í ljós að við áttum margt sam-
eiginlegt, höfðum líkar skoðanir á
þjóðmálum, áhuga á íþróttum og
bara gaman að vera hvor í návist
annars.
Fjölskyldur okkar voru mikið
saman, við eigum börn á sama
aldri sem urðu vinir.
Það er margt sem kemur upp í
hugann frá liðnum árum, ferðir í
sumarbústaði, norður til Hillu og
ferðirnar til Spánar, London og
Ameríku, ennfremur ekki síst
ferðirnar með mér á sjónum, fyrst
til Norðurlandanna á Múlafossi og
síðan austur á firði með Kyndli.
Síðastliðinn gamlársdag þegar
ég og Sigurður sonur minn vorum
að undirbúa hátíð þá sagði hann:
Þessi dagur minnir mig alltaf á
STEINÞÓR
JÚLÍUSSON
✝ Steinþór Júlíus-son fæddist á
Siglufirði 6. apríl
1938. Hann lést á
heimili sínu í Kefla-
vík 24. janúar síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Kefla-
víkurkirkju 2. febr-
úar.
Grænagarðinn. Í
nokkur ár vorum við
þar um nýárið með
þeim, vinum þeirra og
kunningjum, eftir að
við fluttum til Kefla-
víkur þá vorum við oft
í hópi þessa fólks.
Elsku Sigrún mín,
Helga, Júlli, Linda,
Rakel og fjölskyldur,
ég og Erla biðjum
góðan Guð að hjálpa
ykkur í sorginni.
Kæri vinur um leið
og ég kveð þig vil ég
þakka þér fyrir vin-
áttuna og kærleikann sem þú gafst
mér og minni fjölskyldu.
Blessuð sé minning Steinþórs
Júlíussonar.
Erla F. Sigurðardóttir,
Ingvar Friðriksson.
Látinn er, langt um aldur fram,
kær vinur og svili, Steinþór Júl-
íusson, Grænagarði 12, Keflavík.
Steinþór var fæddur 6. apríl 1938
á Siglufirði, en bjó lengst af í
Keflavík. Hann var um margt ein-
stakur maður, hjartahlýr, ráðagóð-
ur, snyrtimenni og hrókur alls
fagnaðar og hafði sterka og góða
söngrödd sem gladdi alla er
heyrðu. Það var gott að heimsækja
Steinþór og Sigrúnu, eiginkonu
hans, því þau voru mjög samrýnd
og tóku vel á móti gestum sínum.
Heimili sitt bjuggu þau fögrum
munum sem skapaði einstaka um-
gjörð um heimilisfólkið og gesti.
Steinþór var víðlesinn og gaman
var og gefandi að skiptast á skoð-
unum við hann um menn og mál-
efni. Hann talaði aldrei illa um fólk
og þó að samferðarmenn hans
gerðu á hlut hans, að ósekju, þá
hallmælti hann þeim ekki. Stutt er
síðan að hann greindist með þann
sjúkdóm er lagði hann að velli og
háði hann sitt dauðastríð af æðru-
leysi á heimili sínu, þar sem Sig-
rún og börnin hjúkruðu honum og
kom þá vel í ljós sú ástúð og sam-
heldni sem ætíð var hjá þeim. Nú
þegar ég kveð þennan kæra vin
minn þakka ég Guði fyrir hann og
bið Guð að blessa og styrkja Sig-
rúnu, börnin, tengdabörnin og
barnabörnin. Það er huggun harmi
gegn að eiga svo góðar minningar
um einstakan dreng sem hafði svo
mikið að gefa.
Leifur A. Ísaksson.
Það er sárt að sjá á
eftir góðum vinum,
hann Halli á Garðstöð-
um var góður vinur
minn sem ég hef þekkt
alla mína ævi, eða síðan
ég fyrst man eftir mér, en nú er guð
búinn að kalla þig heim, kæri vinur.
Ég kvaddi þig í vor þegar ég kom
heim. Ég mun sakna þín mikið, og
það munu margir aðrir gera, bæði
vinir og vandamenn. Vinkona mín
sem er systurdóttir þín kom alltaf að
sækja mig og það var brunað út í
Garð í heimsókn til þín, Imba lagaði
alltaf kaffi fyrir okkur, og svo var
sest niður og talað um gömlu góðu
dagana í Leirunni ásamt mörgu
öðru, til dæmis bíóferðirnar á sunnu-
dagskvöldum til Keflavíkur. Við
skoðuðum gamlar myndir, þá minn-
ist ég myndar sem tekin var af okk-
ur, þú, ég og vörubíllinn þinn, hún
var pínulítil, en góð. Þú vildir endi-
lega gefa mér hana, sagðir að þú
HALLDÓR JÚLÍUS
INGIMUNDARSON
✝ Halldór JúlíusIngimundarson,
Garðstöðum í Garði,
fæddist 14. júní 1912.
Hann lést á heimili
sínu 3. janúar síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Út-
skálakirkju 13. jan-
úar.
værir búinn að eiga
hana í 25 ár og nú ætti
ég að eiga hana. Við-
hlökkuðum alltaf til að
hittast, við áttum svo
margar góðar minning-
ar, úr Leirunni, Garð-
inum og Þingvöllum.
Þú vannst í mörg ár
fyrir hann afa minn,
Sigurjón Einarsson frá
Litla-Hólmi í Leiru, í
vegavinnu, þar vann
hann pabbi minn einnig
(Teitur) ásamt mörg-
um öðrum ungum
mönnum. Þarna var
búið í tjöldum, og á kvöldin keyrðir
þú allan hópinn niður í Hótel Valhöll.
Þetta voru dýrðlegar stundir, það
var eins og skemmtilegt sumarfrí,
það var einmitt þar sem þú kenndir
mér að keyra bíl, ég var aðeins 15
ára, en tók aldrei bílpróf, enda alltof
ung, ég tók bílpróf mörgum árum
seinna í New York. Imba sagði mér
eitt sinn að hún færi með þig út að
keyra annað slagið, og að hún hefði
farið með þig niður að Litla-Hólmi
og þið hefðuð labbað þar um í róleg-
heitum, og þá hefðir þú sagt að þetta
hlyti að vera fallegasti staður sem til
er, mér þótti yndislegt að heyra
þetta, því mér hefur alltaf þótt vænt
um gamla bóndabýlið okkar í Leir-
unni. Þegar ég hugsa til baka sé ég
Halla á vörubílnum sínum með
svarta kaskeitið sitt og bros á vör
eins og venjulega.
Að lokum langar mig að þakka þér
fyrir allar samverustundir sem við
áttum saman, bæði fyrr og síðar, allt
og allt. Það er sárt að geta ekki fylgt
þér síðasta spölinn, en því miður,
svona er lífið. Guð blessi þig og
minningu þína. Þú ert kominn heim,
sofðu rótt, elsku vinur, við hittumst
aftur heima, í himins dýrðar rann, ei
drottins dýrð skal gleyma, vor dýrð
er sjálfur hann. Svo sendum við öll-
um vinum og vandamönnum okkar
innilegustu samúðarkveðjur, Guð
blessi ykkur öll, ég mun aldrei
gleyma þér.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Hulda Teits og Bob.
✝ Jón Rafn Helga-son fæddist í
Hafnarfirði hinn 30.
janúar 1926. Hann
lést í Perth, Ástralíu,
hinn 15. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Helgi Guð-
mundsson, f. 22.8.
1889, d. 29.6. 1943,
og Kristín M. Óla-
dóttir, f. 21.8. 1891,
d. 26.5. 1986. Systk-
ini Jóns Rafns eru
Ingólfur, f. 17.1.
1916; Áslaug, f. 19.1.
1918; Sigrún, f. 27.9.
1920, og Gunnar, f. 30.9. 1922.
Barnsmóðir Jóns Rafns var
Guðríður Erla Benediktsdóttir, f.
12.5.1928, d. 25.6.
1993. Sonur þeirra
er Benedikt, f. 24.6.
1946, búsettur á
Akranesi. Maki
Benedikts var
Guðný Svava Guð-
jónsdóttir, f. 1.8.
1945. Þau skildu.
Börn þeirra eru:
Guðjón Bragi, f. 5.3.
1966, Rafn, f. 8.11.
1970, og Erla Ósk, f.
22.4. 1978. Eftirlif-
andi kona Jóns
Rafns er Joan Berry
Helgason, f.
3.6.1926.
Jón Rafn var jarðsettur í Perth
hinn 27. janúar.
Ég ætla að minnast hér í örfáum
orðum móðurbróður míns, Jóns
Rafns Helgasonar, eða Rabba
frænda. Hann lést í Ástralíu 15.
janúar sl. eftir erfið veikindi. Ég
man eftir honum úr barnæsku sem
hálfgerðum ævintýramanni, far-
manni sem sigldi um öll heimsins
höf. Hann var gleðimaður, alltaf
glettinn og brosandi. Og ég man
eftir því að mér fannst móðurbróðir
minn vera maður sem fór sínar eig-
in leiðir í lífinu. Mér fannst hann
töffari. Svo hafði hann fært heim
uppstoppaðan lítinn kóalabjörn,
sem varð að uppáhaldsleikfangi
mínu. Allt þetta hafði áhrif á ungan
dreng og minningin hefur varað.
Mér hefur alltaf þótt vænt um
Rabba og það breyttist ekki þótt
hann flytti, með Joan, þvert yfir
hnöttinn til Ástralíu fyrir rúmum
þrjátíu árum. Þá var atvinnuleysi
hér og Rabbi fór að vinna sem járn-
iðnaðarmaður í skipasmíðastöð. Þau
bjuggu þar síðan, komu sér vel fyr-
ir og undu hag sínum hið besta í
sólinni. Ég kveð Rabba frænda hér
með, en minningin lifir. Ég sendi
Joan, Benna og öðrum fjölskyldu-
meðlimum og vinum samúðarkveðj-
ur.
Páll H. Hannesson.
JÓN RAFN
HELGASON

 
 


 


      


! " # !
 $%! #" &'

 
  
(  ) #

*+
, ) -"" ,
MIKIL áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprent-
uninni. Það eykur öryggi í
textameðferð og kemur í veg
fyrir tvíverknað. Þá er enn
fremur unnt að senda grein-
arnar í símbréfi (569 1115) og
í tölvupósti (minn-
ing@mbl.is). Nauðsynlegt er,
að símanúmer höfundar/send-
anda fylgi.
Um hvern látinn einstak-
ling birtist formáli, ein uppi-
stöðugrein af hæfilegri lengd,
en aðrar greinar um sama
einstakling takmarkast við
eina örk, A-4, miðað við með-
allínubil og hæfilega línu-
lengd, - eða 2.200 slög (um 25
dálksentimetra í blaðinu). Til-
vitnanir í sálma eða ljóð tak-
markast við eitt til þrjú er-
indi. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn
sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Frágangur
afmælis-
og minning-
argreina