Vísir - 11.06.1979, Síða 12

Nauðungaruppboð
sem auglýst var í 15., 17. og 19. tölublaði Lögbirtingablaös-
ins 1979 á eigninni Breiövangur 14, 3.h.t.v. Hafnarfiröi,
talinni eign Geröar Einarsdóttur, fer fram eftir kröfu
Hafnarfjaröarbæjar á eigninni sjálfri fimmtudaginn 14.
júnl 1979 ki. 2.30. e.h.
Bæjarfógetinn I Hafnarfiröi,
Nauðungaruppboð
á fasteigninni Bjargi i Grindavik efri hæö, neöri hæö og
risi, þinglýstri eign Bjargs hf., fer fram á eigninni sjálfri
aö kröfu Guömundar Ingva Sigurössonar hrl. fimmtudag-
inn 14. júni ’79 kl. 15.30.
Bæjarfógetinn i Grindavik
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 26., 27. og 29 tbl. Lögbirtingabiaösins
1979 á fasteigninni Básvegur 5 og 7 I Keflavik (hraöfrysti-
og fiskverkunarhús), þinglýstri eign Heimis hf., fer fram
á eigninni sjálfri aö kröfu Björns Ólafs Hallgrimssonar
hdi. miövikudaginn 13. júni ’79 kl. 10.
Bæjarfógetinn I Keflavlk
Nauðungaruppboð
sem augiýst hefur veriö I Lögbirtingablaöinu á fasteign-
inni Lónshús I Geröahreppi, fer fram á eigninni sjálfri aö
kröfu Jóns G. Briem hdl. fimmtudaginn 14. júni ’79 kl. 10.
Sýslumaðurinn I Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 16., 18. og 20 tbl. Lögbirtingablaösins
1979 á mb. Sómi VE 28. þinglýstri eign ólafs Ingibergsson-
ar, fer fram viö bátinn sjálfan I Keflavlkurhöfn aö kröfu
Tryggingastofnunar rlkisins fimmtudaginn 14. júni ’79 kl.
15.
Bæjarfógetinn I Keflavlk.
Nauðungaruppboð
annað og siöasta á fasteigninni Vogageröi 24 i Vogum,
þinglýstri eign Guölaugs Aöalsteinssonar, fer fram á eign-
inni sjálfri aö kröfu Asgeirs Thoroddsen hdi. og Jóns G.
Briem hdl. fimmtudaginn 14. júnl 1979 kl. 11. f.h.
Sýslumaöurinn I GuIIbringusýslu.
Nauðungaruppboð
annaö og siöasta á fasteigninni Nýibær (jaröeign) I Vog-
um Vatnsleystustrandarhreppi, þinglýstri eign Guölaugs
Aöalsteinssonar, fer fram á eigninni sjálfri aö kröfu Jón
G. Briem hdl. fimmtudaginn 14. júni 1979 kl. 11.30.
Sýslumaöurinn I Gullbringusýslu.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 26., 27. og 29 tbl. Lögbirtingablaösins
1979 á fasteigninni Kirkjuvegur 4A I Keflavlk þinglýstri
eign Guömundar Arnars ólafssonar og fleiri, fer fram á
eigninni sjálfri aö kröfu innheimtúmanns rlkissjóös, miö-
vikudaginn 13. júni 1979 kl. 10.30
Bæjarfógetinn I Keflavlk.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 26., 27. og 29. tbl. Lögbirtingablaðsins
1979 á fasteigninni Sólvellir á Bergi I Keflavlk, þinglýstri
eign Magnúsar Kolbeinssonar, fer fram á eigninni sjálfri
aö kröfu innheimtumanns rlkisins miövikudaginn 13. júnl
’79 kl. 11.
Bæjarfógetinn I Keflavlk.
UMFERÐARÚMENNING
Nýlega var i sjónvarpinu
þáttur um umferöarmenningu
islendinga og þar var reynt aö
grafast fyrir um þaö af hverju
árekstrar ogslysatiöni sé svo há
hér á landi. Ýmsir mætir menn
komu fram I þessum þætti og
höföu þeir ýmislegt til málanna
aö leggja i þessu sambandi.
Mér sem bilaáhugamanni
fannst verulega skorfa- á að
sjónarmiö hins almenna öku-
manns kæmu fram enda enginn
úr þeirra hópi mættur til um-
ræðnanna. Þaö er sama uppi á
teningnum i þessu efni sem ann-
arstaöar, aö þeir sem um málin
fjalla af hálfu hins opinbera
drukkna í tölum og skriffinsku
og beina spjótum sinum á oft
ómerkilega hluti I stað þess að
ráðast aö rótum meinsins.
Hverjar eru þá rætur meins-
ins? Aö minu mati eru rætur
umferöarómenningar okkar i
gatnaog vegakerfi. Gatnakerfiö
i Reykjavik er sniöið aö kröfum
aldamótanna siðustu en ekki
ársins 1980. Þó aö götur hafi nú
viöatvær akreinar, oggötuvitar
séu orönir allmargir, breytir
það ekki þeirri staöreynd aö
gatnakerfið er meingallaö.
Tvær, þrjár eöa f jórar akreinar
nýtast alls ekki ef ekki er hægt
að aka eftir þeim í friöi.
BDar koma inn á þær frá báö-
um hliöum og fara Utaf þeim I
báöar áttir með aöeins 100-200
metra millibili, og ef svo heppi-
lega skyldi vilja til að friöur
væri á akbrautinni i 200 m eða
meira er auövitaö dritaö þar
niöur biöstöð strætisvagna þar
sem vagnarnir annaöhvort
stansa á akbrautinni eða vaða
inn á hana fyrirvaralaust.
I ástandi eins og hér er rikj-
andi er það e.t.v. til of mikils
mælst aö ökumenn sýni þolin-
mæöi og tillitsemi. Oft er talaö
um aö allir séu aö flýta sér aö
nauösynjalausu, þetta timaleysi
sé imyndaö meö öllu. í þessu
felst e.t.v. sannleikskorn, en þvi
er jafnframt gleymt aö billinn
var til þess gerður i upphafi aö
flytja fólk milli staöa á skjótari
hátt en fótum er unnt. ökumenn
eiga þvi skýlausa kröfu á að
komast áfram greiölega og ef
þeir geta þaö ekki, tapa þeir
þolinmæðinni gagnvart sam-
borgurum si'num.
Þaö getur hvorki talist óheil-
brigt eða á neinn hátt
ómanneskjulegt, þaö er öllum
sameiginlegt sem reka sig á
eitthvaö, sem er þvingandi og
stirt Ég vil þvi vlsa þvi alger-
lega á bug aö islenskir ökumenn
felli sig ekki að aga. En það
vantar hér aðstæður til þess að
agi komi aö gagni.
Útlendingar, sem hingaö
koma, hlæja sig máttlausa yfir
molbúahætti lslendinga i um-
ferðarmálum.Enguerlikara en
risastór fugl hafi dritað gatna-
kerfi Reykjavikur á yfirborö
jaröar. Umferðarómenning ís-
lendinga hefur skapastaf gatna-
og vegakerfinu þvi þeir hafa
aldrei tækifæri til aö læra á ann-
aö kerfi en þaö sem hér er fyrir
hendi. Dæmið meö akreinarnar
er aðeins eitt af mörgum.
Allstaöar blasa glappaskotin viö
og þarf umferöarráö eöa gatna-
málastjóra til þess aö sjá þau.
Hér ægir öllu skipulagslaust
saman.
Undanfarin ár hefur veriö bis-
aö viö þaö aö byggja svokallað-
ar hraðbrautir á milli helstu
bæjarhluta og þéttbýliskjarna á
Stór-Reykjavikursvæöinu og
væri þaö vel ef ekki kæmi annaö
til. A þessar svokölluöu hraö-
brautir er hlaöiö gatnamótum,
biðstööum og jafnvel heim-
keyrslum i eitt eöa tvö hús og
það veldur þvi aö hraöbrautirn-
ar veröa „hægbrautir” og kveð-
ur svo rammt aö þessu aö oft
getur borgað sig aö þræöa
ibúöargötur á mUli staða, en
augljóst er hvaöa hætta er þvi
samfara. Þegar svo er komið að
umferöarþunginn dreifist jafnt
á litlar ibúöargötur og breiðar
aöalbrautir verða engin raun-
veruleg skil á þessu tvennu.
Lausnin á þessu vandamáli er
einföld:
Hraöbrautir. Hámarkshraöi
c.a. 100 km/h. Afgirtar tveggja
og þriggja akreina götur meö
gatnamót og aöra truflun á um-
ferö i algeru lágmarki.
Tengivegir. Af hraöbrautunum
út f einstök hverfi, hámarks-
hraði ca. 50 km/klst. Slikar göt-
ur yröu aöalæðar til einstakra
hverfa (ekki I gegn um þau).
tbúðargötur. Einstefiiu — eöa
botlangagötur með hámarks-
hraða 25-30 km/klst. 1 þær ætti
enginn erindi nema íbúar göt-
unnar og gestir þeirra.
Gegnumakstur yrði helst að
vera ómögulegur.
Sumir segja e.t.v.: „Það
vantar peninga”. Þaö vantar
enga peninga, það vantar bara
vilja og ögn af skýrri hugsun.
Göturnar eru flestar til og
aðeins þarf giröingar og grindur
hér og þar til þess að skapa þró-
að gatnakerfi. Ef þvi væri kom-
iö á yröi umferðin með allt ööru
sniöi. Menn þyrftu þá aö vita
hvert þeir ætla áður en lagt er af
stað og hringlandahátturinn
hyrfi.
Á margt fleira mætti benda I
umferðarómenningu en látum
þetta duga aö sinni. Aö lokum
vil ég benda á að ég er ekki aö
halda þvi fram aö vandamál
okkar i umferöarmálum sé ein-
hverjum sérstökum að kenna,
aöeins hefur skort á að stefna sé
mótuö i þessum efnum en ekki
hvertatriöileyst sem einangraö
fyrirbæri. Ég lýk svo þessu
spjalli á þvi aö láta I ljós þá ósk
að einhver taki á sig rögg og
kippi þessu i liðinn. Viö þurfum
ekki gamlar tuggur, viö þurfum
gerbyltingu.