Vísir - 22.11.1979, Qupperneq 12

VÍSIR
Fimmtudagur 22. nóvember 1979
Canoti
LJOSRITUNARVELAR FYRIR
VENJULEGAN PAPPÍR
Ánægjan leynir sér ekki á andlitunum,
en hvað veldur?
Jú það eru afritin úr nýja Canon Ijósritanum.
En stórt atriði er ósagt það er:
Þetta er ódýrasta NP vél á markaði íslands í
dag!
Verð 1950 þús.
Veitum allar nánari upplýsingar.
Shrifuéiin hf
Suðurlandsbraut 12— Sími8 52 77— Box 1232.
ORIGINAL ®
UUSCHDIHX
Stærstu framleiðendur
heims á baðklefum og
baðhurðum allskonar
Söluumboð:
Kr. Þorvaldsson & Co
Sfmar: 24478 & 24730 Grettisgötu 6
>—im rnr .... ——é
r
Slðasta vígið laiiið?
Hamborgar-
ar og diskó-
tek f Súina-
salnum!
„Tjúttað” af mikilli innlifun.
Vilborg Jóhannsdóttir og Laufey Astráðsdóttir taka þátt I keppninni
um titilinn „Ungfrú Otsýn”.
Hekia og Colin Porter voru valin „par kvöldsins” fyrir skemmtilegan
klæönað og jákvæða og skemmtilega þátttöku i skemmtiatriðum
kvöldsins.
12
Sfðasta vigiö falliö. Þorgeir Ast-
valdsson bendir sigri hrósandi út
I Súlnasalinn þar sem fólk dansar
af miklum eidmóði eftir tónlist
diskóteksins.
Diskótek f Súlnasalnum!
Það finnst sjálfsagt mörg-
um þetta skjóta skökku við
og telja að nú sé sfðasta
vfgið fallið.
Það var bryddað upp á
þessu nýmæli á útsýnar-
kvöldi að Hótel Sögu á
sunnudagskvöldið og ekki
varð annað séð, en að
gestir, sem fylltu húsið,
væru harðánægðir. Hafi
einhver verið óhress með
diskótekið, þá gat hann
dansað eftir hljómfalli
hljómsveitar Ragnars
Bjarnasonar, en hljóm-
sveitin og diskótekið sáu
um tónlistina til skiptis.
Stjórnandi diskóteksins og
jafnframt kynnir kvölds-
ins var Þorgeir Astvalds-
son.
En það var boðiö upp á fleira en
tónlist á Otsýnarkvöldinu. Má þar
nefna feröahappdrætti, feröa-
bingó, tfskusýningu, dans-
sýningu, hárgreiöslusýningu og
myndasýningu. Þá voru tvær
stúlkur úr hópi gesta valdar til aö
taka þátt í keppninni um titilinn
Ungfrú Útsýn og valiö var par
kvöldsins.
Þá má geta þess, aö auk hefö-
bundinna, gómsætra rétta, þá gat
hamborgarakynslóöin fengiö
eftirlætisrétt sinn og kunnu
margir vel aö meta.
(Jtsýnarkvöldin eiga sér ó-
neitanlega nokkra sérstööu i
reykvlsku skemmtanalífi, þvi
almennar samkomur meö vönd-
uöum skemmtiatriöum eru fá-
tiöar.
ÞaÖ mátti lika sjá, aö gestum
Hkaöi vel og höföu engar merkj-
anlegar áhyggjur af þvi, aö aö
morgni var vinnudagur, heldur
nutu þeir ágætrar skemmtunar
og liföu i voninni um aö vera i
hópi þeirra, er hlutu freistandi
feröavinninga.
—ATA