Vísir - 08.03.1980, Blaðsíða 16

vtsm
Laugardagur 8. mars 1980
ekki áhuga
ég nýt ekki
VlSSllí Laugardagur 8. mars 1980 17
á ad vera formadur
trausts til þess”
Geir Hallgrimsson formadur
Sjálfstæðisflokksins í helgarviðtali
Vegurinn virðist frá upphafi hafa legið beinn og
hindrunarlaust fyrir þessum manni. Allt frá skóla-
árum hefur hann þrætt áhrifa- og virðingarstöður
eins og eftir viðurkenndu áfangakerfi og aldrei
stigið hliðarspor. Heiöarleiki hans/ drenglyndi og
samviskusemi er ekki dregin í efa og hann nýtur
vegna þessara eðliskosta virðingar samherja og
andstæöinga. Hins vegar þykir f lestum þeir vita lít-
ið um manninn Geir Hallgrímsson.
Stjórnmálaferill hans sem hefur verið farsæll og
átakalítill til skamms tíma hefur nú tekið nokkuð
aðra stefnu og standa á honum mörg spjót. Ýmsir
telja aö við hallarbyltinguna í febrúar hafi orðið
vatnaskil bæði hjá Sjálfstæðisflokknum og helstu
forystumönnum hans. Spáð er að til tiðinda dragi á
næsta landsfundi.
Helgarblaðið ræddi við Geir Haligrímsson fyrir
skömmu að heimili hans við Dyngjuveg þar sem út-
sýni er fegurst yfir Reykjavík.
Vift sitjum i horni undir glugga i:
skrifstofunni hans. Hann hellir
kaffi i bolla handa okkur og.
kveikir sér i vindli.
— Þaö er gjarnan sagt, aft þú
sért fæddur meft silfurskeift i
munninum....
„Ef ekki gullskeift”, skýtur
hann inn i og brosir vift.
.... — var þá silfurbragft af
bernsku þinni?
„Ég átti gófta foreldra, heimili
og ágæta félaga I skóla úr öllum
stéttum og ég haffti ekki áberandi
meira milli handanna en þeir. Ég
fékk aft fara i barnabió einu sinni i
viku eins og þeir og annaft var eft-
ir þvi. Hins vegar var mér auftvit-
aft ljóst, aft foreldrar minir voru
efnalega vel settir. Þó man ég vel
eftir aft hafa skynjaö erfiftleika
kreppuáranna og þaft komu timar
þar sem hæpift var aft atvinnu-
rekstur föftur mins stæftist þá.
Hann var ákaflega úrræöagóftur
og tókst aft sigrast á þessum
erfiöleikum meb þrautseigju og
dugnafti ásamt samstarfsmönn-
um sinum.
Afi minn varft blindur þegar
faftir minn var barnungur og
heimilift leystist upp. Systkinin
dreifftust og honum var komift
fyrir hjá frænda sinum sr. Birni
Þorlákssyni á Dvergasteini vift
Seyftisfjörö.
Faftir minn naut ekki skóla-
göngu eins og hugur hans stóft til
nema hvaft hann var vetrarpart I
Verslunarskólanum. Þaft var þvi
rik löngun hjá honum eins og
mörgum öftrum, sem hafa barist
áfram sjálfir, aft skapa börnum
sinum þau skilyrfti sem hann
haffti farift á mis vift. Sérstaklega
átti þetta vift um menntun, en yf-
irleitt vildi hann vera okkur eftir-
látur um flest. Móftir min sem var
embættismannsdóttir var hins
vegar strangari i uppeldi.
Ef þetta efnalega öryggi hefur
haft einhver áhrif á mig þegar
frá leift hefur þaft kannski helst
gert mig hlédrægari og frábitinn
þvi aft berast á. Menn hafa gjarn-
an talift aft efnahagurinn væri
veikur punktur hjá mér og einu
sinni reyndi æskufélagi minn aft
slá mig út af laginu, þegar ég var
i miftri ræftu á baráttufundi i Há-
skólanum, meft þvi aft benda á
mig og kalla: „Sjáift þift hann
Geir! Hann er meft tuttugu doll-
ara hálsbindi!”.
Þótti óþolandi montinn
Geir Hallgrimsson fæddist i
gamla Sjálfstæftishúsinu vift
Austurvöll, en flutti i hús, sem
faöir hans byggfti vift Fjólugötu,
þegar hann var þriggja ára og bjó
þar fram á fulloröinsár. Helstu
leikfélagar hans voru nágrannar
og skólabræftur. Þeir léku sér
meftai annars I Vatnsmýrinni,
þar sem þeir reistu borgarsamfé-
lag úr kössum og öftru sem til féll.
Þar skiptu þeir meft sér verkum,
skipuöu i embætti og gerftu áætl-
anir um gang mála.
Geir hóf skólagöngu hjá tsak
Jónssyni,tók fullnaftarpróf tólf
ára og inntökupróf i Menntaskól-
ann i Reykjavik sama ár. Þaft var
fyrir daga landsprófsins og
menntaskólinn tók sex vetur. Aö-
eins 25 komust inn og inntökupróf
skar úr.
„Ég var langminnstur i bekkn-
um þegar ég byrjafti I Mennta-
skólanum, afteins einn og fjörutiu
á hæft”, segir Geir.
„Ég þótti óþolandi montinn,
enda þurfti ég aft vera keikur og
bera mig vel til aft bæta upp þaft
sem vantafti á hæftina.
Ég var mikift i félagsmálum i
skólanum og var meftal annars
kosinn formaftur Fjölnis, sem var
skólafélag gagnfræftadeildarinn-
ar. Ég held þaft hafi þrisvar kom-
ift fram vantraust á mig I far-
mennskunni!
Af hverju? Ætli þaö hafi ekki
verift fyrir ofrlki”, segir hann
sposkur.
Hún afneitaði mér alveg
— Hvers vegna lögfræftinám?
„Ég var raunar beggja blands
um, hvort ég ætti aft fara I lög-
fræfti efta þjófthagfræfti. En hift
siftarnefnda var þá ekki kennt hér
heima og auk þess haföi ég alltaf
verift spenntur fyrir lögfræfti.
Þegar ég var litill strákur setti
ég spjald á hurftina á herberginu
minu, sem á stóft GEIR HALL-
GRÍMSSON HÆSTARÉTTAR-
MALAFLUTNINGSMAÐUR.
Þaft var aft visu vegna þess, aft ég
haffti lesift litla lávarftinn og orftift
svo hrifinn af málafærslumannin-
um, sem leiddi hift rétta i ljós og
bjargafti litilmagnanum”.
Geir er kvæntur Ernu Finns-
dóttur, sem er dóttir Finns Sig-
mundssonar, fv. landsbókavarft-
ar og Kristinar Magnúsdóttur, og
eiga þau fjögur börn.
„Vift vorum sex ár saman I
menntaskóla og i fyrstu bekkjun-
um voru farnar aft fjúka striönis-
glósur um, aft ég væri hrifinn af
henni, en hún afneitafti mér al-
veg. Vift fórum þó ekki aft draga
okkur alvarlega saman fyrr en
eftir stúdentspróf.
Þaft hefur liklega verift fyrir á-
hrif úr foreldrahúsum, sem mér
fannst alveg ótækt aö kvænast
fyrr en ég heffti lokift námi, og
sennilega er þaft ástæftan til aft ég
var fjögur ár meö lögfræftina I
staö sex! Vift giftum okkur sum-
arift eftir aft ég útskrifaftist”.
— Hvernig var þér innan-
brjósts þegar þú varftst foreldri i
fyrsta skipti?
„Ég var ákaflega stoltur, þakk-
látur og hamingjusamur, og þetta
er lifsreynsla sem breytir vift-
horfum manns til ýmissa hluta.
Ég held til dæmis aft ég hafi allt-
af verift dálitift llfhræddur og um
tima var mér meinilla vift aft
fljúga. En eftir þetta fannst mér
eigift lif skipta minna máli, þaft
héldi hvort sem er áfram i börn-
unum. Um leift vaknar samt sem
áftur meft manni tilfinning fyrir
mikilvægi þess, aö maöur sé vift
hendina börnum sinum til halds
og trausts i uppvextinum.
— Ég held ég hafi séft þaft haft
eftir konunni þinni I vifttali aft þú
lagaftir þér ekki einu sinni kaffi
sjálfur. Hefurftu aldrei komið ná-
lægt neinum heimilisstörfum?
„Þaö er nú kannski fullmikiö
sagt, þó ég geti engan veginn tal-
ist virkur liftsmaftur á þeim vett-
vangi. 1 foreldrahúsum var ég
einstaka sinnum látinn skúra eld-
húsgólfift. Eitt sinn kom aft mér
gömul kona, sem hjálpafti til
heima tvisvar, þrisvar i viku og
varö alveg dolfallinn. „Hva.. er
stúdentinn látinn skúra?” spurfti
hún og þótti þetta hin mesta
hneisa. Svona hafa timarnir
breyst.
Mér þykir mjög gaman aft
grilla, en er litiö húslegur og kann
alveg eins vel aft meta aö fá sem
flest upp I hendurnar.
Annars er ég stundum aö segja
viö Ernu, aft þaft hafi orftift kafla-
skipti frá þvi sem áftur var þegar
hún færöi mér kaffi á bakka eftir
matinn og fyllti I bollann þegar ég
var búinn. Nú er sagt vift mann:
„þaft er kaffi frammi i eldhúsi.
Bjargaftu þér sjálfur”.”
— Eru þetta áhrif frá jafn-
réttisbaráttunni?
„Ég held nú aö þetta séu áhrif
frá dætrunum. Þær hafa líklega
hjálpaft Érnu meira aft ala mig
upp en ég hef hjálpaö henni aft ala
þær upp”.
Hermdi eftir ólafi
og Jónasi
— Hversvegna fórstu út i póli-
tik?
„Fyrst og fremst vegna áhuga
á þvi, sem er aft gerast og taka
þátt i lifinu sjálfu. Þaft var mikift
rætt um stjórnmál á heimilinu
meftan ég var aft alast upp og
þangaft komu bæfti áhugamenn
um stjórnmál og menn úr at-
hafnalifinu. I þvi andrúmslofti
vaknafti áhugi hjá mér á stjórn-
málum strax þegar ég var barn
og hann efldist siftan vift aft kom-
ast i snertingu vift félagsstörf I
skólanum.
Ég var I sveit nokkur sumur aft
Reykjahlift I Mývatnssveit og þá
var ég stundum aft skemmta
sjálfum mér og öftrum meft þvi aö
herma eftir stjórnmálamönnum
eins og Jónasi frá Hriflu og Ólafi
Thors og þótti mjög gaman ef ég
komst á stjórnmálafundi fyrir
norftan.
Fyrstu ár striftsins voru miklar
deilur á málfundum I Mennta-
skólanum. Þá höfftu nasistar
nokkur itök, en ég varö strax
mikill bandamannasinni. Ég var
viftkvæmur fyrir þvi ef ég haföi
ekki svör á reiftum höndum viö
rökum andstæftinganna og geröi
mér þvi far um aft afla mér upp-
lýsinga úr öllum áttum.
Þegar uppgangur kommúnis-
mans var aft byrja I skólanum
fékk ég eitt sinn mifta I tlma frá
skólabróftur minum, sem var
þeim hlynntur. A honum stóft aft
nú réftu sósialistar einum sjötta
af heiminum og væru aft byggja
þar fyrirmyndar þjóftfélag. 1 fri-
minútunum baft ég hann um upp-
lýsingar um þetta fyrirmyndar
þjóftfélag og hann lét mig hafa
stafla af bókum. Ég fann mér svo
aftrar meft gagnrökum og meft
þessum hætti mótaftist smám
saman sannfæring og stjórn-
málaskoftun”.
Geir hefur gegnt ýmsum trún-
aftarstörfum i félagsmálum og
var til dæmis formaftur stúdenta-
ráfts á viftkvæmum tima, efta
þegar Keflavikursamningurinn
var gerftur. Hann var einnig tvö
ár formaöur Heimdallar og i for-
mannstift hans gerftist þaft, aft
gerövar „stjórnarbylting” og all-
ir felldir út úr stjórninni nema
hann. „Þá var ég kallaftur upp-
stoppaftur hrafn i kriuhópi”, segir
Geir.
vFyrirgreiðslupólitík
— Þaft er sagt aft þú hafir erft
sæti i bæjarstjórn Reykjavikur
eftir föður þinn.
„Já, já. Ég var kallaftur
pabbadrengur og sagt, aft svona
væri þaft hjá ihaldinu. Þaft væru
ekki einungis eignir sem gengju i
arf, heldur lika trúnaftarstörf.
Faftir minn sem var þingmaftur
um tima og forseti bæjarstjórnar,
þegar hér var komift sögu, var
farinn aft finna til veikinda, sem
siftar urftu honum aft aldurtila, og
var ákveftinn aft hætta I Bæjar-
stjórn árift 1954. Ég tók þátt i
prófkosningu, sem fram fór þaft
ár, og náfti kjöri. Ég tók eftir
kosningar sæti Jóhanns Hafstein i
bæjarráfti samkvæmt tillögu
hans og starfafti auk þess I fyrir-
tækjum föftur mins og rak eigin
lögfræftistofu. Þetta var þvi tals-
vert annasamur timi”.
— Er einhver sem þú Htur á
sem póiitiskan guftföftur þinn?
„Nei, þaft get ég ekki sagt.
Samskipti min vift Jóhann Haf-
stein, Bjarna Benediktsson og
Ólaf Thors voru þó bæfti lærdóms-
rik og ánægjuleg alla tiö. Eftir-
minnilegasta ræfta, sem ég hef
nokkru sinni heyrt, var sú sem
Bjarni flutti á Þingvöllum á
landsfundi 1943 um lýöveldift.
Þetta var nokkuö löng ræfta, en
hún náfti athygli manns strax og
hélt henni fanginni til siöustu
minútu.
Vift Bjarni deildum einu sinni
hart á fundi, þegar ég var nýkom-
inn heim frá framhaldsnámi. Mig
minnir aö þaö hafi snúist um inn-
flutningsgjald. Daginn eftir kall-
aöi Bjarni mig upp i stjórnarráft,
þar sem vift ræddum málift frek-
ar.
Milli okkar myndaöist mikil
vinátta, sem veröur mér ávallt
dýrmæt.
— Ertu metnaftargjarn?
„Þaft finnst mér ekki. Ég var aö
minnsta kosti miklu metnaftar-
gjarnari þegar ég var strákur en
núna”
verift vænlegt til vinsælda og
heppilegra aft visa til fortiöar en
framtiftar. Kannski er fólki ekki
heldur ljós skaftsemi verftbólg-
unnar”.
— Þú talar um aft fólki sé þetta
ekki Ijóst. Forysta Sjálfstæðis-
flokksins hefur hvaft eftir annab,
til dæmis vegna febrúarlaganna,
leiftursóknarinnar og nú siftast
stjórnarmyndunarinnar, sagt aft
þaft þyrfti aft skýra hiutina betur
fyrir fóiki, efta aft fólk heffti ekki
skilift þaft sem ekki fékk fram-
gang. Getur ekki verift að þift haf-
ift ekki skilning á hvaft fólk vill,
efta að ykkur mistakist alltaf aft
koma kjarna málsins til skila?
„Þaft getur vel verift aft okkur
sé ekki nógu lagift aft vekja skiln-
ing fólks á, hvaft um er aö ræfta og
hvaft þaft skiptir hag þess miklu
þegar til lengdar lætur. En þó þaö
hljómi eflaust hofmóöugt þá full-
yrfti ég, aft I öllum þeim málum,
sem þú taldir upp, höfum vift rétt
fyrir okkur: Meirihlutinn hefur
ekki alltaf rétt fyrir sér. Þess
vegna er lýftræöift svo mikilvægt,
aft minnihluti getur orftift aft
meirihluta”.
Pólitískt andstreymi
— Hvernig tilfinning hefur þaft
verift aft vera formaftur Sjáif-
stæftisflokksins frá 1978, eftir aft
hafa fengift mótframboft á iands-
fundi, tapaft Reykjavikurborg,
mesta fylgistap i sögu flokksins
án þess aft þaft hafi unnist til
baka, og loks hallarbyltingin I
febrúar?
„Þaft liggur i augum uppi aft
þetta er andstreymi, sem menn I
svona stöftu verfta aft taka án þess
aft láta hugfallast. Hins vegar er
ljóst, aft þó Sjálfstæftisflokkur-
inn tapafti miklu 1978 heffti hann
getaft náft þvi fylgi aftur ef menn
hefftu borift gæfu til aft standa
saman. Þaft hafa ekki komift fram
alvarleg málefnaleg ágreinings-
atrifti innan þingflokksins frá
þeim, sem nú hafa klofift sig frá
þingflokknum. Vorift 1978 gengu
dýrir eiftar og yfirlýsingar um aft
menn stæftu heilir aft baki for-
manns, en efndir hafa ekki orftift
eins og efni stóftu til. t þvi liggur
meftal annars skýringin á aö
flokkurinn náfti ekki betri árangri
en raun bar vitni i siftustu kosn-
ingum og einnig i stjórnarmynd-
unarviftræftum”.
— Leitarftu ekki orsaka I eigin
atferli?
„Jú, auftvitaft reynir maftur aft
gera sér grein fyrir hvernig unnt
heffti verift aft standa betur aft
málum — og þaft er alltaf hægt aö
gera betur. En þaft sem mestu
máli skiptii’ er aft læra af reynsl-
unni, en vera ekki aft naga á sér
handarbökin yfir þvi liftna.
Dvelja ekki viftfortlöina og ganga
ótrauöur til starfa á liftandi stund.
Meö þeirri naflaskoftun, sem
ýmsir hafa kosift aft stunda,
leggja þeir vopn i hendur and-
stæftinganna fremur en gera eigin
samtökum gagn. Þaft þýöir ekk-
ert aft tala um „ef þetta” og „ef
hitt”. Stjórnmál eru svo marg-
slungin aft þaft er aldrei hægt aö
einangra einn þátt frá öftrum og
setja eina stærft i staft annarrar.
Fólk er ekki tölustafir og tilfinn-
ingar þess geta haft svo mikift aft
segja aft þaft er útilokaft aft kom-
ast aft einhverri fræöilegri ótvi-
ræftri nifturstöftu.
Ég er litift fyrir aft horfa til
baka, þvi mér þykir þaö árang-
urslitiö. Þaft sem ekki lærist af
sjálfri reynslunni lærist ekki af
upprifjuná liftnum atburftum. Ég
held þvi aft reynslan prentist inn I
mann og hafi áhrif á störf manns i
framtiftinni”. *
helgarviðtalið
Varftandi þaft, aft mönnum sé
gert misjafnlega hátt undir höföi,
þá kann aft vera aft i þessum um-
mælum felist, aft menn hafi ekki
sætt sig vift kosningaúrslit lands-
funda og viljaft viöhalda ein-
hverskonar keppni efta saman-
burfti um trúnaftarstöftur i flokkn-
um”.
— Ýmsum finnst þú eiga erfitt
meft að taka gagnrýni og viljir
heist hafa i kringum þig menn
sem eru á sama máli og þú.
„Þaö er svo fjarri lagi aft mér
sé þannig innanbrjósts. Mér
finnst þvert á móti mikill kostur
aö gagnrýni komi fram i hópi
samherja”.
— Hvaft meturftu mest I fari
annarra?
„Heiftarleika og hreinskiptni”,
segir hann aft bragfti. — „Og ég
heffti gefift sama svar fyrir sex
vikum”, bætir hann vift og brosir.
Embættismaður eða
stjórnmálamaður
— Hver er helsti munur á starfi
borgarstjóra og þingmanns?
„I borgarstjórn fylgist maöur
meft máli frá upphafi til enda, frá
þvi hugmynd verftur til og þar til
hús er tekiö I notkun. Þar er þörf
mikiís framkvæmdahugar. Sama
má auftvitaft segja um þing-
mennsku og.mér finnst þessi störf
afar skyld. Hinsvegar e'r þáft’
sjaldgæft aft maftur sjái árangur
verka sinna i þingstörfum og
mikill timi fer I fundasetur og
skriffinnsku.
Ég haföi verift varaþingmaöur
meftan ég var borgarstjóri og var
þvi ekki ókunnugur þingstörfum
þegar ég varft alþingismaftur. Ég
gegndi borgarstjórastarfi tvö ár
eftir þaft en sagfti af mér nokkru
eftir aft ég varft varaformaftur
flokksins. Mér þótti lika eftlilegt
aft eftirmaftur minn fengi tæki-
færi til aft reyna sig áftur en til
kosninga kæmi”.
— Menn gera aftrar kröfur til
stjórnmálamanna en embættis-
manna. Embættismenn eiga aft
sinna sinum störfum af trú-
mennsku og það eiga stjórnmála-
menn auftvitaft að gera lika. En
þeir eiga einnig aft hlusta eftir þvi
hvaft fóikift i landinu vili þó þeir
láti þaft ekki stjórna sér. Mörgum
finnst þú líta á stjórnmálastarf
eins og embættismaftur og þeir fái
ekki aft kynnast manninum bak
vift alvarlegu augun.
„Þaft er liklega vegna þess, aft
ég er alinn upp vift aö þaö sé óvift-
eigandi aft gera sjálfan sig aft um-
talsefni og bera persónu sina á
torg. Ég hef gert mér far um aft
taka afstöftu I samræmi vift
stefnu, staftreyndir og aftstæöur
fremur en eigin geöþótta, þó þaö
hljóti aft vera erfitt aft aögreina
persónu manns og skoöanir frá
þvi sem maöur er aö gera. Aö
þessu leyti er ég kannski bara
svona ópersdnulegur.
Þaft getur lika verift aft ég hugsi'
meira um hvaö sé rétt aft gera
hverju sinni heldur en hvaft nái
vinsældum. Mér fannst til dæmis
nauftsynlegt aö þaft kæmi fram
ákveftin stefna i verftbólgumálum •
i kosningunum 1979 og vift fengj-
um umboft til aö framkvæma
hana. Þetta hefur ef til vill ekki
Texti:
Jónina Micha-
elsdóttir.
Jens
Alexandersson
Ég ætla allavega ekki aft skrifa ævisögu mlna!
! — Hvað finnst þér um það sem
hefur verift kallað fyrirgreiftslu-
pólitfk? Hafa menn leitaft mikift
til þin um fyrirgreiftslu gegnum
árin?
„Alltaf eitthvaft, já. Ég man
þegar ég opnafti lögfræftiskrif-
stofu, aft fyrsta daginn var bift-
stofan full af fólki. Mér þótti mik-
ift til um hvaft viftskiptin ætluftu aft
fara vel af staft, en þetta reyndist
allt vera fólk, sem vildi ræfta vift
mig sem borgarfulltrúa en ekki
lögfræöing.
Þaft er sjálfsagftur hlutur aft
greifta úr vanda fólks, ef þaft er I
valdi manns, en auk þess eru slik
samtöl oft upplýsandi um hagi
fólks og hvati aft almennri stefnu-
mörkun og framkvæmdum, sem
geta orftiö til góös. Á hinn bóginn
er útilokaft aft byggja stjórnmála-
starf á sliku. Þar hlýtur maftur
alltaf aft hafa stefnu og sannfær-
ingu aft leiöarljósi.
— Hefurftu meft einhverjum
hætti afskipti af þeim fyrirtækj-
um, sem eru i eigu fjölskyldu
þinnar? Siturftu til dæmis hlut-
hafafundi?
„Ég hef sagt af mér stjórnar-
störfum i fyrirtækjúm smám
saman siftan árift 1959, þeg-
ar ég varft borgarstjóri, nema
I Arvakri og ekkert af mlnum
tima sem teljandi getur heitift
hefur fariö i þau eftir aft ég fór aft
gegna opinberum störfum. Þaö
hefur alltaf verift reynt aft gera
þaö tortryggilegt, aft ég ætti aöild
aft þessum fyrirtækjum, en ég
man aö Ólafur Thors, sem einnig
sætti gagnrýni vegna svipaörar
aöstöftu, sagfti eitt sinn mér til
stuftnings, þegar ég var I fram-
bofti, aft þaft hlyti aft vera styrkur
fyrir stjórnmálamann aft vera
fjárhagslega sjálfstæftur. Ég get
tekift undir þetta”.
Fjarstýri ekki Morgun-
blaðinu
— Áttu stuðningsmannahóp,
sem þú ert i stöftugu sambandi
vift?
„Ég á gófta vini meöal sam-
herja en ekki sem skipulagsbund-
inn harftsnúinn stuftningsmanna-
hóp, eins og ég er ýmist gagn-
rýndur aft ósekju fyrir aö hafa efta
meft réttu aö hirfta ekki um aft
mynda”.
— Vift hverja talarftu þá þegar
mikift liggur vift? Morgunblafts-
menn?
„Þaft fer eftir hvafta mál eru á
dagskrá. Ég reyni alltaf aft setja
mig I samband vift þá, sem ég
held aft séu best inni i þvi, sem er
um aft ræfta hverju sinni. Og þó ég
hafi gott samband viö þá Morgun-
blaftsmenn fer þvl fjarri, aft þeir
séu einkaráögjafar minir, efta aft
ég fjarstýri þeim eins og oft er
haldift fram”.
— Þaft er samt sem áftur mál
manna aft þaft sé einkamálgagn
þitt, og Gunnar Thoroddsen hefur
sagt aft þaft geri mönnum mis-
jafnlega hátt undir höffti.
„Ég held nú aö Morgunblaftift
hafi gert forverum minum hærra
undir höföi en mér, og ég minnist
þess ekki aft þaft hafi veriö gagn-
rýnt, allra sist af sjálfstæftis-
mönnum eins og nú þegar ég á I
hlut.