Morgunblaðið - 30.11.2001, Síða 39

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. NÓVEMBER 2001 39
ÞARNA átti gamla góða tónleika-
nafnið söngskemmtun vel við og
nefna þær stöllur hóp sinn Fjórar
klassískar. Söngkonurnar flugu á
vængjum söngsins af kunnáttu og
krafti og nutu góðs uppstreymis á
fluginu af píanóleik Aðalheiðar Þor-
steinsdóttur. Mér finnst mikilvægt
að góðar upplýsingar um flytjendur,
höfunda tónlistar og ljóða, einnig
nöfn útsetjara, ásamt upplýsingum
um uppruna verkanna komi fram í
efnisskrá. Ég er sannfærður um að
vandaðar efnisskrár borga sig þegar
til lengri tíma er litið og treysta sam-
band áheyrenda við efnið samhliða
því að þeir njóta tónlistarinnar bet-
ur. Oft má bæta úr skorti upplýsinga
með munnlegum kynningum flytj-
enda.
Ég saknaði ítarlegri upplýsinga á
þessum tónleikum, hvort sem þær
hefðu verið munnlegar eða prentað-
ar í efnisskrá. Raddirnar falla ágæt-
lega saman og bar flutningur með
sér mikla samþjálfun bæði hvað túlk-
un og framkomu varðar. Það sem þó
hefði náð enn sterkari áhrifum væri
á stundum enn veikari söngur og
mýkri. Sá fallegi blær náðist á mjög
áhrifamikinn hátt í næstsíðasta lagi
tónleikanna Meine Lippen... úr óper-
ettunni Giuditta eftir Lehar. Fyrsti
söngurinn á söngskránni var eitt vin-
sælasta einsöngslag Mendelssohns
Á vængjum söngsins, sem þarna var
útsett fyrir þrjár raddir og píanó, en
útsetjara ekki getið. Næst kom svo
„Lied“ eftir Schumann. Bæði voru
lögin flutt á hrífandi hátt, þó saknaði
ég stundum veikari söngs.
Síðan sungu þær saman tvö lög
eftir Brahms. Það fyrra var hið ljúfa
og blíða lag Horch die Laute, en þar
fannst mér yfirraddir of sterkar svo
fallegt raddsóló Jóhönnu fengið not-
ið sín til fullnustu. Síðara lagið, Syst-
urnar, var flutt af krafti og gáska,
eins og vera ber, en niðurlagið full-
snaggaralegt að mínu mati. Jóhanna
flutti svo ein þriðja lagið eftir
Brahms, Sapphische Ode, ljóð af
bragarhætti Sappo, og flutti það
mjög sannfærandi með sinni þrótt-
miklu og blæríku altrödd. Ekki
skorti neitt á hjartanlegan flutning í
hjartalagi Lehar, Dein ist mein
ganzes Herz.
Næturtónlistin úr Óperudraugn-
um eftir Andrew Loyd Webber í út-
setningu Aðalheiðar fluttu þær á
áhrifamikinn hátt. Nú var komið að
dægurlögunum og eftir að hafa tek-
ist ágætlega að laða fram sveifluna í
gamla standardinum How High The
Moon, brugðu þær sér á vel troðnar
íslenskar slóðir dægurlaga, sem Að-
alheiður Þorsteinsdóttir hefur út-
sett. Það er hverjum sönghópi gríð-
arlegur ávinningur að vinna með
jafnfjölhæfum tónlistarmanni og Að-
alheiður er. Hún útsetur prýðilega
og leikur jöfnum höndum á píanó eft-
ir nótum eða eftir eyranu, í jákvæð-
ustu merkingu þess orðs. Þannig út-
setur hún mikið af tónlist sem þær
stöllur flytja af nýjum geisladiski,
sem ber heiti lags Oddgeirs Krist-
jánssonar við ljóð Lofts Guðmunds-
sonar: Fyrir austan mána og vestan
sól. En það var einmitt fyrsta lagið af
fjórum sem þær fluttu fyrir hlé. Hin
voru: Ég veit þú kemur eftir Odd-
geir, Vegir liggja til allra átta eftir
Sigfús Halldórsson og Fiskimanna-
ljóð frá Caprí, sem Friðjón Þórðar-
son orti ljóð við. Flutningur þessara
laga var á réttum nótum og vel til-
finningaþrunginn. Að loknu hléi var
skotist til Frakklands og byrjað
gömlum slagara Domino og síðar
lyfti Signý okkur upp á franska him-
ininn með heillandi flutningi á hinu
gullfallega lagi Poulenc „Chemine de
ĺamour“. Úr bandarískri kvikmynda-
tónlist hljómuðu: Demantar eru
bestu vinir stúlkna og óskarsverð-
launalagið Continental úr sam-
nefndri kvikmynd og tókst þeim
ágætlega að samræma leikræn til-
þrif og vandaðan flutning.
Ekkert skorti á fagmannlega og
skemmtilega sviðsframkomu í Bláa
tangóinum eftir Leroy Anderson og
áðurnefndum Mínum vörum eftir
Lehar. Dægurlagið Siboney sem
Guðrún Á. Símonar söng sig inn í
þjóðarsálina forðum var einkar vel
flutt af Jóhönnu V. Þórhallsdóttur á
þessum tónleikum og klæddi rödd
hennar lagið sérlega vel. Say a little
prayer eftir Bacharach og Can’t stop
loving the man voru flutt af lífi og
sál. Það kann að vera að ég hafi of
sjaldan heyrt Björk Jónsdóttur
syngja einsöng, þess vegna hafi
henni tekist að koma mér svona
skemmtilega á óvart með heillandi
söng á því heimsfræga lagi um svöl-
urnar eftir Curtis, Non ti Scordar di
me. Ég heyrði á undirtektum í kring-
um mig að fleirum var eins innan
brjósts. Mættum við fá meira að
heyra. Fjórar klassískar enduðu svo
tónleikana á gamla spænska dægur-
lagi Augustin Lara Grenada sem
gengur aftur og aftur. Flytjendur
verðskulduðu og hlutu klapp í lokin
sem var endurgoldið með Sigling-
unni ítölsku sem aukalagi. Ég verð
þó að upplýsa þá fötlun mína að finn-
ast efnisskrá sem þessi geysast of
mikið um víðan völl tónlistarinnar og
kýs frekar að halda mig lengur á
lendum sama blómskrúða. Vandinn
er þegar margar grautartegundir
eru settar í sömu skál að bragðið
verði gott af hverri fyrir sig. En það
má segja þessum ágætu tónlistar-
mönnum til hróss að þeim tókst ótrú-
lega vel að gera hverri tegund góð
skil.
Á vængjum
söngsins
TÓNLIST
Laugarborg í Eyjafjarðarsveit
Söngkonurnar: Björk Jónsdóttir sópran,
Jóhanna V. Þórhallsdóttir alt, Signý Sæ-
mundsdóttir sópran og Aðalheiður Þor-
steinsdóttir píanóleikari fluttu róm-
antískra ljóðasöngva, söngleikja- og
óperettunúmer ásamt innlendum og er-
lendum dægurlögum laugardaginn 24.
nóv. kl. 16.
SÖNGTÓNLEIKAR
Jón Hlöðver Áskelsson
LEIKRITIÐ Píkusögur verður
sýnt í nýjum búningi á Nýja sviði
Borgarleikhússins í kvöld. Þrír
táknmálstúlkar stíga á svið með
leikkonunum og túlka verkið jafn-
óðum yfir á táknmál.
Leikritið hefur verið sýnt 75
sinnum frá frumsýningu í maí og
meðal annars verið á faraldsfæti í
haust bæði fyrir norðan og sunn-
an.
Leikkonur í Píkusögum eru þær
Halldóra Geirharðsdóttir, Jóhanna
Vigdís Guðmundsdóttir og Sóley
Elíasdóttir.
Leikstjóri er Sigrún Edda
Björnsdóttir.
Píkusögur
á táknmáli
Morgunblaðið/Sverrir
Táknmálstúlkarnir Gerður Sjöfn Ólafsdóttir – myndar hér orðið píka –
Eyrún Helga Aradóttir og Árný Guðmundsdóttir ásamt leikkonunum.
Listaháskóli Íslands Laugarnesi
Tom Demeyer, hollenskur vídeó-
listamaður og forritari, fjallar um
og kynnir nýjasta forritið sitt, Kay-
Stroke, kl. 12.30.
Landakotskirkja Kvennakórinn
Vox Feminae heldur aðventu-
tónleika kl. 20.30. Stjórnandi kórs-
ins er Margrét Pálmadóttir. Flutt
verða verk eftir Þorkel Sig-
urbjörnsson, Hreiðar Inga Þor-
steinsson, John Speight, Atla
Heimi Sveinsson, Hjálmar H.
Ragnarsson, J.P.A. Palestrina og
W. Albright.
Goethe-Zentrum, Laugavegi 18
Judith Hermann er gestur upp-
lestraraðarinnar Nýju skáldin
þýsku í kvöld kl. 20. Hún fékk fyrir
nokkrum dögum Kleist-verðlaunin
og í lofræðum var frásagnarlistar
hennar sérstaklega getið.
Judith Hermann (f. 1970) skaust
haustið 1998 upp á stjörnuhimin
þýskra bókmennta með fyrstu bók
sinni, smásagnasafninu „Sommer-
haus später“. Bókin kom út á ís-
lensku hjá bókaforlaginu Bjarti og
er Bjartur einnig skipuleggjandi
þessa upplestrar.
Í DAG
GUNNLAUGUR
Scheving, yfirlits-
sýning, fjallar um
líf og list lista-
mannsins. Gunn-
ar J. Árnason list-
heimspekingur og
kennari við
Listaháskóla Ís-
lands fjallar um líf og listferil Gunn-
laugs. Þróun listar hans er sett í heild-
stætt samhengi, fjallað um
uppvaxtarár hans á Austurlandi, nám
í Kaupmannahöfn, erfiðleika á
krepputímum, vinveitta listunnendur
og fleira. Í bókinni er útdráttur yfirlits-
ins á ensku, rúmlega 50 litmyndir af
verkum listamannsins, ferilskrá og
heimildaskrá.
Í kynningu segir m.a.: „Gunnlaugur
hefur mikla sérstöðu í íslenskri lista-
sögu. Í myndum hans eru maðurinn
og nánasta umhverfi hans yfirleitt í
öndvegi, en hvorki náttúran né ab-
straktið eins og hjá mörgum sam-
tímamönnum hans. List Gunnlaugs
einkennist af áhrifamiklum túlkunum
sem spanna expressjónisma fjórða
áratugarins til stórsniðinna sjáv-
armynda á sjöunda áratugnum.“
Útgefandi er Listasafn Íslands.
Bókin er 118 bls. í stóru broti og unn-
in í Prentsmiðjunni Odda. Verð: 4.790
kr.
Listaverk
FYRSTA augna-
got er fyrsta ljóða-
bók Eðvalds Ein-
ars Stefánssonar.
Eðvald er fædd-
ur í Reykjavík
1973. Ljóð hans
hafa birst víða á
síðustu árum, s.s.
í Lesbók Morgun-
blaðsins og í Tímariti Máls og menn-
ingar.
Höfundur gefur út. Bókin er 37 síð-
ur, prentuð í Prisma-Prentco.
Ljóð