Morgunblaðið - 23.12.2001, Side 21
vera í sjöunda himni. Skilaboð henn-
ar eru skýr: Njótið lífsins! „Fyrir því
lofaði ég gleðina, því ekkert betra er
til fyrir manninn undir sólinni en að
eta, drekka og vera glaður,“ skrifaði
Predikarinn.
Hún rekur samviskubitið á dyr og
lyftir fólki upp yfir áhyggjur dags-
ins. Sérhver maður hefur það á valdi
sínu að gleðja aðra og enginn ætti að
láta tækifærið, sem jólin gefa, sér úr
greipum sleppa. Að gleðja aðra er að
gefa af sjálfum sér.
GJÖFIN
Gjöfin er mikilsverður þáttur
jólanna. Jólapakkinn er kraftbirting
gjafarinnar, en sjálf er hún hugar-
farið sem liggur að baki og hugurinn
sem þiggur hana. En hvernig sem
gjöfin er gefin þá er hún góð í eðli
sínu. Hugtakið gjöf rúmar ekki ill-
kvittni, því gjöf er gefin af góðsemi
og hefur gæfu að geyma.
Lögmál hennar er einfalt og tákn-
að svona: „Sá sem gefur öðrum að
drekka mun sjálfur drykk hljóta.“
Páll postuli skrifaði um gjöfina:
„Gjafir bera ríkulega ávexti fyrir þá
sem gefa, sérhver gefi eins og hann
hefur ásett sér í hjarta sínu, ekki
með ólund eða nauðung.“ Gjöfin er
fjársjóður sem hvorki mölur né ryð
eyða og þjófar brjótast ekki inn og
stela.
Til eru þrenns konar gjafir: Gjafir
sem lúta frumþörfum og öryggi, ást-
ar og vinargjafir og loks gjafir virð-
ingar og viðurkenningar. Jólin eru
gjöf ástarinnar og vináttunnar.
FRIÐUR
Friður er líka boðskapur jólanna.
Hann er fínlegur og mjúkur, skýr
og léttur á fæti. Hann er barnslega
einfaldur og andstæða hans er stríð
haturs, öfundar og græðgi. Stríð er
voldugt, friðurinn viðkvæmur –
stundum aðeins skilgreindur sem
vopnahlé.
Hann er fagur en ekki hetja eða
garpur. Hann sprettur upp þegar
ábyrgðarkenndin vaknar í brjóstum
mannanna – og slekkur hefndar-
þorstann. Tákn hans er blóm eða
dúfa. Það eru ekki uggvænleg fyr-
irbæri. Hann er sjaldan skrásettur í
sögunni, en á hinn bóginn fylla stríð-
in margar bækur – og þær seljast
vel!
Hann er hægur og þolinmóður,
skapar ró í hjarta og andlit hans er
blíðlegt. Hann er bjartsýnn og legg-
ur ást á lífið, náungann, góð lög og
réttlæti. Boðskapur hans er: Gerið
út um deilur ykkar. „Friður sé með
yður,“ sagði Jesús – og hver nema
friðurinn hleypir föngunum út þegar
stríðinu er lokið?
Friðurinn nærist á kærleikanum.
VONIN
Vonin tilheyrir jólunum. Augu
kærleikans eru vonaraugu. Vonin
stílar á framtíðina: Hækkandi sól.
Hún er tilgáta hugans um betri tíð.
„En nú varir trú, von og kærleik-
ur,“sagði postulinn, og líka: „Von, er
sést, er ekki von, því hver vonar það
sem hann sér?“
Von er ósk, þrá og bæn, hún er
grunur. Von er bjartsýni og hug-
hreysti, en sá sem missir vonina
kemst á vonarvöl. Von er bæn hjart-
ans, þrá sálarinnar og ósk hugans
sem getur ræst. Spurningin er að-
eins, hvert beinist vonin? Þekki
manneskja innstu von sína, þekkir
hún sjálfa sig. Vonin hefur undra-
mátt. Hún er frumkraftur, driffjöð-
ur, en lætur samt lítið á sér bera.
Þannig mætti lengi segja eitthvað
um siðfræði jólanna – og fylla marg-
ar bækur. En jólin geta verið von-
arstjarnan og ljósið í hjartanu. Aug-
un vænta himnastjörnunnar og
eyrun hörpunnar þegar bjartur
strengur ómar og nóttin titrar.
er óháð trú
Morgunblaðið/Þorkell
JÓLASVEINNINN – Siðfræði jólanna birtist í litum jólasveinsins: Rautt er kærleikur og hvítt er hreinleiki, sakleysi og gleði. Litlu jólin í Öskjuhlíðarskóla.
Morgunblaðið/Kristinn
SAMVERA – Friðurinn er fagur en ekki hetja eða garpur. Hann sprettur upp
þegar ábyrgðarkenndin vaknar í brjóstum mannanna. Jólaball flugvirkja.
Morgunblaðið/Ásdís
SAMTAKA - Það er sama hvaða trúarbrögð, hægt er að sameinast um hvaða
dygðir skuli rækta. Leiksólinn Seljaborg.
Morgunblaðið/Ásdís
GJAFIR – Jólapakkinn er kraftbirting gjafarinnar. Jólin sjálf eru gjöf kærleikans og vináttunnar.
Gjafir geta leynt á sér og falið leyndardóma. Á leikskólanum Seljaborg.
Morgunblaðið/Ásdís
SIÐFRÆÐI – Á jólaböllunum má lesa siðfræði jólanna, þar ríkir gleði, gestir haldast í hendur, og gefa
jafnvel litlar gjafir. Litlu jólin í Melaskóla 2001.
guhe@mbl.is
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. DESEMBER 2001 21