Morgunblaðið - 07.02.2002, Síða 30

LISTIR
30 FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
ÍSLENSKA óperan hefur fastráðið
þrjá nýja söngvara. Jóhann Friðgeir
Valdimarsson tenórsöngvari og
Sesselja Kristjánsdóttir messósópr-
ansöngkona taka til starfa 1. ágúst
næstkomandi og Hulda Björk Garð-
arsdóttir sópransöngkona 1. janúar
2003. Áður hafði Óperan gengið frá
ráðningu Ólafs Kjartans Sigurðar-
sonar barítonsöngvara, sem tók til
starfa á liðnu ári, og Davíðs Ólafs-
sonar bassasöngvara, sem hefur
störf 1. ágúst. Samningar söngvar-
anna eru til tveggja ára.
Bjarni Daníelsson óperustjóri
kveðst ákaflega ánægður með þenn-
an áfanga. „Mér líst mjög vel á
þennan hóp. Það verður mikið hægt
að syngja í Íslensku óperunni á
næstu misserum. Ég veit ekki á
þessu stigi hvort þetta þýðir að hægt
verði að fjölga stærri uppfærslum en
alla vega geta þessir ungu söngvarar
fengist við verkefni sem eru mik-
ilvæg fyrir þá og Íslensku óperuna.“
Bjarni segir nýju söngvarana
ganga inn í svipað hlutverk og Ólaf-
ur Kjartan hefur verið að móta í vet-
ur, syngja á tónleikum, kynna starf-
semi óperunnar – koma tónlist á
framfæri. „Það verður ramminn um
þetta. Við förum af stað með hádeg-
istónleika í næstu viku, þar sem
þetta fólk og fleiri koma fram, við
munum líka flytja minni óperur í
konsertformi og prófa okkur þannig
áfram. Við reiknum með að láta
söngvarana að hluta til sjálfa velja
sín verkefni, eina og líka fleiri sam-
an. Þannig að þeirra starfskraftar
nýtist sem best.“
Bjarni leggur áherslu á að hér sé
um brautryðjendastarf að ræða og
það reyni á hópinn að sjá út hvað sé
hægt.
Vildu ráða ungt fólk
Í samningunum er söngvurunum
skapað svigrúm til að takast á hend-
ur verkefni erlendis, svo framarlega
sem því verði við komið. Þetta segir
Bjarni afar mikilvægt. „Við lítum á
Íslensku óperuna sem part af þeirra
starfsvelli og munum passa upp á að
þau einangrist ekki. Geti haldið
áfram að kynna sig erlendis.“
Að sögn Bjarna verða verkefni
Óperunnar valin sérstaklega með
fastráðnu söngvarana í huga. „Mið-
að er við fjórar nýjar uppfærslur og
kannski tvær eldri uppfærslur á
tveggja ára ráðningartíma söngvar-
anna og þá fái þeir að minnsta kosti
þrjú eða fjögur bitastæð hlutverk.“
Söngvararnir fimm eru allir ungir
að árum og Bjarni staðfestir að það
hafi verið stefnan. „Við vildum ráða
ungt fólk til að byrja með. Hjálpa því
að koma undir sig fótunum. Þetta
gæti líka átt eftir að koma okkur til
góða síðar meir, því þegar þau verða
farin annað eigum við þau vonandi
að, þegar við þurfum á þeim að
halda. Íslenska óperan
á auðvitað að vera
sjálfsagt bakland ís-
lenskra söngvara,
sama hvar þeir búa í
heiminum. Þeir eiga
alltaf að geta komið við
í Íslensku óperunni.“
Og Bjarni segir að
ekki verði beðið eftir
þessum fimm söngvur-
um sérstaklega, unnið
verði að því að fá aðra
íslenska söngvara
reglulega heim. Nefnir
hann þar menn á borð
við Kristin Sigmunds-
son, Gunnar Guð-
björnsson og Bjarna
Thor Kristinsson sem allir munu
syngja í Rakaranum í Sevilla eftir
Rossini í Íslensku óperunni næsta
haust.
Stóra verkefni Óperunnar vorið
2003 verður væntanlega Makbeð
eftir Verdi.
Frábært tækifæri
„Þetta er frábært tækifæri fyrir
mig,“ segir Jóhann Friðgeir Valdi-
marsson. „Nú gefst mér svigrúm til
að snúa mér að óperusöng. Mér hafa
raunar boðist samningar við hús er-
lendis en þetta var miklu meira
spennandi á þessum tímapunkti,
ekki síst vegna þess að ráð er fyrir
því gert að ég geti líka tekið að mér
verkefni erlendis á samningstíman-
um.“
Jóhann segir sitthvað í bígerð hjá
sér erlendis en hann hefur verið að
koma sér á framfæri á Ítalíu að und-
anförnu. „Það hefur gengið mjög
vel. Á næstunni mun ég síðan fara til
Þýskalands, Hollands, Englands og
jafnvel Bandaríkjanna að „syngja
fyrir“ og halda tónleika.“
Jóhann segir fastráðningu fimm
söngvara frábært framtak hjá Ís-
lensku óperunni. „Þetta eru þvílík
tímamót í íslensku söng- og tónlist-
arlífi! Leikarar, hljóðfæraleikarar
og fleiri listamenn hafa lengi haft at-
vinnu af sínu fagi, nú eru söngvarar
komnir á blað. Mér þykir hins vegar
leitt að heyra að engin aðstaða verð-
ur fyrir söngvara í fyrirhuguðu tón-
listarhúsi. Það eru mikil mistök.“
Jóhann mun ekki taka þátt í upp-
færslunni á Rakaranum í Sevilla en
reiknar með að þreyta frumraun
sína í Íslensku óperunni í Makbeð
vorið 2003.
Spennandi verkefni
Hulda Björk Garðarsdóttir segir
nýja starfið leggjast vel í sig. „Þetta
er spennandi og ögrandi verkefni og
það er sérstaklega gaman að vera í
þessum brautryðjendahópi. Þetta
starf er óskrifað blað og það verður
gaman að taka þátt í að móta það.“
Þótt óperuuppfærslurnar séu ekki
margar á hverju ári mun söngvar-
ana ekki vanta verkefni. „Ólafur
Kjartan hefur verið að móta þetta
starf og það hefur gefist mjög vel.
Það eru mörg verkefni sem við þurf-
um að sinna, svo sem kynningar-
starf, tónleikahald og ýmislegt
fleira. Þetta verður örugglega mjög
gaman.“
Hulda Björk fagnar því að hún fái
að taka að sér verkefni erlendis á
samningstímanum. „Það er stór
þáttur í þessu. Það er ómetanlegt að
hafa tækifæri til að taka að sér önn-
ur verkefni líka.“
Ástæðan fyrir því að Hulda Björk
tekur ekki til starfa fyrr en í janúar
er sú að hún verður að syngja í óp-
erunni Jenufa eftir Janácek í
Norsku óperunni frá september og
fram að áramótum.
Sesselja Kristjánsdóttir segir
ánægjulegt að fá tækifæri til að
starfa við söng á Íslandi. „Það verð-
ur gaman að taka þátt í að móta
þetta nýja starf með þessum góða
hópi sem ráðinn hefur verið. Festa
þetta í sessi. Starfið verður örugg-
lega fjölbreyttara en gerist og geng-
ur í óperuhúsum. Ég hlakka til.“
Íslenska óperan fastræður þrjá nýja söngvara
Morgunblaðið/Sverrir
Hulda Björk Garðarsdóttir og Ólafur Kjartan Sigurðarson á æfingu fyr-
ir fyrstu hádegistónleikana sem haldnir verða næstkomandi þriðjudag.
Jóhann Friðgeir
Valdimarsson
Sesselja
Kristjánsdóttir
„Það verður mikið
hægt að syngja“
ÓLAFUR Kjartan Sigurðarson,
fyrsti fastráðni söngvari Íslensku
óperunnar, fær til liðs við sig fjóra
söngvara og jafnmarga píanóleik-
ara á hádegistónleikum sem haldn-
ir verða fjóra þriðjudaga í febrúar
og mars í Íslensku óperunni. Meðal
söngvaranna eru þrír af nýráðnu
söngvurunum, Hulda Björk Garð-
arsdóttir, Jóhann Friðgeir Valdi-
marsson og Sesselja Kristjánsdóttir
en Davíð Ólafsson kom fram á ný-
árstónleikum hússins.
Hverjir tónleikar hafa ákveðið
þema og sækja tónlistarmennirnir
bæði í evrópska óperuhefð og ís-
lensk sönglög. Tónleikarnir hefjast
kl. 12.15 og taka einungis um 40
mínútur. Aðgangseyrir er 600 kr.
Fyrstu hádegistónleikarnir
verða þriðjudaginn 12. febrúar. Yf-
irskrift tónleikanna er „Brúðkaup á
hálftíma“ en þá flytja þau Hulda
Björk og Ólafur Kjartan atriði og
aríur úr Brúðkaupi Fígarós eftir
Mozart og Steinunn Birna Ragn-
arsdóttir leikur á píanó.
Hálfum mánuði síðar, eða þriðju-
daginn 26. febrúar, syngja þau
Sesselja og Ólafur Kjartan sönglög
og dúetta eftir Brahms, undir yf-
irskriftinni „Fyrir luktum dyrum“,
og með þeim á píanó leikur Ólafur
Vignir Albertsson.
Þriðjudaginn 12. mars er röðin
komin að tónleikunum „Heima hjá
Atla“ en þá flytja þau Signý Sæ-
mundsdóttir, Ólafur Kjartan og
Þóra Fríða Sæmundsdóttir píanó-
leikari sönglög eftir Atla Heimi
Sveinsson, og verða nokkur lag-
anna frumflutt á þessum tónleikum.
Fjórðu og síðustu hádegistón-
leikarnir að þessu sinni verða svo
þriðjudaginn 26. mars og bera þeir
yfirskriftina „Óvissuferð í Óp-
eruna“. Þá munu þeir Ólafur Kjart-
an og Jóhann Friðgeir Valdimars-
son flytja íslensk sönglög ásamt
Jónasi Ingimundarsyni píanóleik-
ara.
Hádegistónleikar í Óperunni
KVÖLDIÐ í kvöld verður stór
áfangi í lífi Árna Björns Árnasonar,
píanónema við Tónlistarskólann í
Reykjavík, en þá mun hann leika
þriðja píanókonsert Prokofieffs með
Sinfóníuhljómsveit Íslands í Há-
skólabíói. Á tónleikunum, sem
haldnir eru á vegum Tónlistarskól-
ans í Reykjavík í samvinnu við Sin-
fóníuhljómsveit Íslands, þreytir
Árni Björn einleikarapróf sitt frá
skólanum og leikur um leið í fyrsta
sinn með sinfóníuhljómsveit opin-
berlega. Blaðamaður hitti Árna
Björn að máli að lokinni annarri æf-
ingu hans með sveitinni í gær og
spurði hvernig væntanlegir tón-
leikar legðust í hann.
„Ég er auðvitað dálítið spenntur,
en fyrst og fremst hefur það verið
ótrúlega skemmtlegt að spila með
svo stórri hljómsveit. Þetta er án
efa það geggjaðasta sem ég hef gert
í tónlistinni,“ segir Árni Björn og
brosir breitt. „Það er í raun mjög
sjaldgjæft tækifæri fyrir tónlistar-
nema að fá að spila með Sinfóníu-
hljómsveit á lokaprófi, enda er
þetta samstarf sveitarinnar við Tón-
listarskólann í Reykjavík einstakt ef
maður lítur til annarra landa,“ bæt-
ir hann við.
Árni Björn fæddist árið 1982 og
hóf píanónám átta ára gamall hjá
Brynju Tryggvadóttur í Nýja tón-
listarskólanum. Árið 1993 lærði
hann hjá Þorsteini Gauta Sigurðs-
syni við sama skóla og áfram hjá
honum næsta vetur við Tónlistar-
skólann í Reykjavík. Síðan 1995 hef-
ur hann haldið áfram píanónámi
sínu þar hjá Halldóri Haraldssyni.
Árni Björn hefur auk þess tekið
þátt í „masterclass“-námskeiðum
hérlendis og leikið kammertónlist
við skólann. Árið 2000 tók Árni þátt
í píanókeppni Evrópuráðs píanó-
kennara (ETTA) og nýlega í píanó-
keppni í Danmörku.
Tónleikarnir í kvöld fela að sögn
Árna Björns í sér stutta dagskrá án
hlés, þar sem Sinfóníuhljómsveit
Íslands leikur í fyrstu verk Pauls
Hindemiths, Sinfonische Metam-
ophosen um stef eftir Carl Maria
von Weber. Að því búnu flytur Árni
Björn áðurnefndan Píanókonsert
nr. 3 í C-dúr ópus 26, eftir Serge
Prokofieff. Þegar Árni Björn er
spurður hvers vegna Prokofieff hafi
orðið fyrir valinu segist hann lengi
hafa verið heillaður af þessum til-
tekna píanókonsert. „Verkið er
samið í kringum rússensku bylting-
una og er því nokkurs konar bylt-
ingarandi í því. Þetta er mjög kraft-
mikið og dramatískt verk, en um
leið ferskt og gaman að spila það.“
– Hvernig búa menn sig undir
svo stóra tónleika? „Ég æfði fyrst
kafla úr verkinu fyrir píanókeppni
ETTA fyrir hálfu öðru ári og hélt
síðan áfram með verkið nú í vetur
fyrir einleikaraprófið. Ég byrjaði
náttúrulega á því að æfa píanóhluta
verksins og fékk síðan Víking Heið-
ar Ólafsson vin minn til að spila
hljómsveitarhlutann á píanó á móti
mér og gat þannig undirbúið sam-
spilið við hljómsveitina. Það var síð-
an alveg mögnuð reynsla að æfa
verkið fyrst með Sinfóníuhljóm-
sveitinni. Maður er náttúrulega bú-
inn að hlusta á það milljón sinnum
og var það því alveg sérstök upp-
lifun að vera sjálfur kominn inn í
það, vera hreinlega staddur inni í
miðju verkinu,“ segir Árni Björn.
„Eitt af því sem ég hef þurft að tak-
ast sérstaklega á við er að spila í
svo stórum sal þar sem hátt er til
lofts og mikil dýpt í áheyrendasal,“
bætir hann við. „Tóninn deyr mjög
fjótt frá manni út í salinn og heyri
ég því kannski hvað minnst í píanó-
inu sjálfur. Til að bregðast við
þessu hef ég æft mig með eyrna-
tappa í eyrunum síðustu daga og
hefur það haft alveg fantagóð
áhrif.“
Nóg að gera á næstunni
Þegar Árni Björn er spurður
hvað taki við að einleiksprófinu
loknu segist hann stefna á fram-
haldsnám næsta haust. „Það er ekki
enn ráðið hvert ég fer, en þó horfi
ég mikið til Evrópu. Fyrir jól sótti
ég tíma hjá Anne Øland, píanóleik-
ara í Kaupmannahöfn, og fór í
nokkra daga yfir til Finnlands. Þar
skoðaði ég m.a. Síbelíusarakadem-
íuna í Helsinki og leist mjög vel á.“
Á næstu mánuðum býst Árni
Björn því við að fara inntökupróf
vegna umsókna í skóla, auk þess
sem hann mun ljúka síðari hluta
einleikaraprófsins síns með ein-
leikstónleikum 29. apríl. „Eins og
stendur get ég vel hugsað mér að
gera tónlistina að ævistarfi mínu.
Hins vegar veit maður aldrei hvað
gerist, en þetta á vel við mig og tón-
listin gefur mér mjög mikið,“ segir
Árni Björn að lokum.
„Hef æft mig
með eyrna-
tappa“
Morgunblaðið/Sverrir
Árni Björn Árnason á æfingu með Sinfóníuhljómsveit Íslands.