Morgunblaðið - 07.02.2002, Page 43

Morgunblaðið - 07.02.2002, Page 43
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. FEBRÚAR 2002 43 ✝ Kristján SævarVernharðsson fæddist í Reykjavík 7. febrúar 1936. Hann lést á heimili sínu 27. janúar síðastliðinn. Foreldrar hans voru Vernharður Krist- jánsson, f. 19.9. 1912, d. 29.7. 1985, og Nanna Magnúsdóttir, f. 30.10. 1915, d. 4.7. 1980. Þau skildu. Systkini hans eru: Guðrún, f. 11.11. 1937, búsett á Kanar- íeyjum, og Rúnar, skrifstofumaður í Reykjavík, f. 31.3. 1949. Kristján á tvær hálf- systur, Elísabetu Vernharðsdótt- ur, f. 23.3. 1958, og Sigríði Snjó- laugu Kristjánsdóttur, f. 7.8. 1961. Kristján eignaðist Óla Jóhann, f. 14.10. 1957, með Valgerði Ólafs- dóttir, f. 17.10. 1940. Maki Óla er Jóhanna Jónasdóttir, f. 18.11. 1959. Hinn 16.5. 1959 kvæntist Kristján Gunnfríði G. Sigurðar- dóttur, f. 15.11. 1938. Þau slitu samvistum. Börn Kristjáns og Gunnfríðar eru: 1) Gunnar Magn- ús Kristjánsson, f. 4.8. 1958, bú- settur í Svíþjóð. 2) Nanna Ragna Kristjánsdóttir Vollmar, f. 13.10. 1960, maki George Michael Voll- mar, f. 1.8. 1959. 3) Þór Reykja- fjörð Kristjánsson, f. 24.1. 1964. Sambýlis- kona Elva B. Guð- bjartsdóttir, f. 11.7. 1965. 4) Vernharður Óskar Kristjánsson, f. 17.4. 1967, búsett- ur í Svíþjóð. Hinn 31.12. 1974 kvæntist Kristján Jónu Krist- ínu Haraldsdóttur, f. 19.10. 1937, d. 25.4. 2000. Stjúpbörn Kristjáns eru: Sig- ríður Gunnarsdóttir, f. 5.4. 1955, maki Stefán Hallgríms- son, f. 18.3. 1959, og Haraldur Gunnarsson f. 20.9. 1960, maki Ingibjörg Gísladóttir, f. 10.9. 1963. Kristján eignaðist fjórtán barnabörn. Kristján tók meira mótorvél- stjórapróf í Reykjavík árið 1962. Hann stundaði sjómennsku bæði á fiski- og millilandaskipum í tæpa þrjá áratugi. Kristján starfaði í eitt ár á vegum Sameinuðu þjóð- anna í Jemen þar sem hann kenndi fiskveiðar. Eftir að Krist- ján hætti til sjós starfaði hann í áratug hjá Fjöðrinni og síðast hjá verktakafyrirtækinu Framtaki. Útför Kristjáns fer fram frá Fossvogskirkju í dag og hefst klukkan klukkan 13.30. Elsku pabbi. Í dag kveð ég þig á afmælisdegi þínum. Ég vil þakka þér fyrir það sem þú varst mér. Ég var svo langt í burtu þau 17 ár sem ég var búsett í Bandaríkjunum, en samt var alltaf samband okkar á milli, þótt væri í gegnum síma og síðan þau ár sem ég er búin að búa hér heima höfum við sést nokkuð oft. Þú varst mér kær og það var gott að koma til ykkar Jónu upp í Grýtubakka. Þið vorum góð heim að sækja. Það var líka mjög gaman að fá ykkur í heimsókn til New York. Minningarnar koma upp í huga minn, en það er svo erfitt að koma þeim á blað. Það eru rúmlega 2 ár síðan heilsu þinni fór að hraka og það tók mikið á þig er þú misstir Jónu fyrir ríflega hálfu öðru ári. En nú ertu komin til hennar og ég veit að ykkur líður báðum vel. Að leiðarlokum þökkum við George þér samfylgdina og biðjum Guð að geyma þig. Leið mig á veg. Herra leið mig. Í veikleika mínum um veginn fer. En von mín að fái ég styrk hjá þér, það er myrkt fyrir augum, leiðin löng. Leið mig á veg, herra leið mig. Leið mig, styrk mig, ég leita þín. En leiðin er erfið og birtan mér dvín. Í veikleika mín ég villtur fer. Leið mig á veg, herra leið mig. Ef þú hönd minni sleppir ég hrasa fljótt. Ef þú hylur mér ljósið mig gleypir nótt. Öll er byrði mín létt sem ég ber með þér. Leið mig á veg, herra leið mig. (J.F. Guðnason.) Ég þakka þau ár sem ég átti, þá auðnu að hafa þig hér. Og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer. Þó þú sért horfin úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð, þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sig.) Guð gefi þér góða nótt, elsku pabbi minn. Þín dóttir og tengdasonur, Nanna Ragna og Björn. Að kveðja í hinsta sinn er aldrei auðvelt og núna er hann Daddi stjúpfaðir minn fallinn frá. Þó að maður viti að allir menn munu deyja einhvern tíma á er maður aldrei tilbúinn að kveðja nákomin ætt- ingja. Við Daddi kynntumst fyrir 30 ár- um þegar hann og mamma hófu bú- skap saman og stuttu síðar gengu þau í hjónaband. Það varð mikil breyting fyrir mig að fá karlmann inn á heimilið þar sem ég hafði verið eini karlmaðurinn á heimilinu. Við Daddi urðum strax góðir vinir, sú vinátta hefur staðið óslitið í tæpa þrjá áratugi. Daddi reyndist mér góður stjúpfaðir sem var gott að eiga að. Þegar ég ákvað að fara í framhaldsnám var hann fljótur að segja að hann myndi styðja mig eft- ir bestu getu. Það er ómetanlegt að fá stuðning frá sínum nánustu þegar maður tekur að sér krefjandi verk- efni. Daddi var hlýr, hjálpsamur og barngóður. Hann var alltaf tilbúinn að hjálpa ef maður bað hann um að- stoð. Hann var var mættur áður en maður vissi og oftast búinn að kaupa naglana og skrúfurnar sem vantaði. Fyrir mann eins og mig með tíu þumalputta var hann ómet- anleg hjálp. Daddi var einstaklega barngóður og hafði ánægju af að tala við börn. Hann var næmur á börn og talaði skemmtilega við þau. Hann hann hafði þann hæfileika að geta rætt við börn sem jafningja. Síðustu tvo ár hafa verið Dadda erfið. Það var mikið áfall fyrir hann þegar mamma lést eftir stutt veik- indi í apríl árið 2000. Í kjölfarið fylgdu veikindi hjá honum sem urðu þess valdandi að hann varð óvinnu- fær. Þrátt fyrir veikindi sín kvartaði Daddi sjaldan. Það var erfitt fyrir Dadda að horfast í augu við það að hann gæti ekki unnið. Þar var erfitt fyrir mann sem hafði unnið tæpa fimm áratugi við að lagfæra vélar og tengda hluti með hugvitinu og höndunum að verða óvinnufær. Andlega áfallið var mikið þegar mamma lést en stolt hans var líka sært þegar hann gat ekki unnið vegna veikinda. Ég fann oft hvað Dadda leið illa síðustu tvo árin og ég reyndi oft að gefa honum góð ráð. Daddi vildi fá góð ráð en það reynd- ist honum erfitt að fylgja þeim. Honum fannst hann ekki hafa þann kraft og þrótt sem þyrfti til að tak- ast á við nýtt lífsmynstur. Það er ekki auðvelt fylgja góðum ráðum þegar maður hefur ekki vinnufélaga til að ræða við eða engan heima hjá sér til að spjalla við. Lífið getur oft orðið einmanalegt við slíkar aðstæð- ur. Ég veit að hann Daddi hvílir sig núna hjá mömmu sem hann hefur saknað sárt síðustu ár. Með þessum orðum kveð ég Dadda og þakka honum fyrir allar samverustundirn- ar sem við höfum átt saman. Dadda verður sárt saknað af fjölskyldu minni en ég mun leggja mitt af mörkum að varðveita fjölskylduna mína sem honum þótt mjög vænt um. Þinn vinur, Haraldur Gunnarsson. Elsku Daddi bróðir, hjartað tók kipp þegar ég frétti andlát þitt, nei, þetta gat ekki verið. Í gegnum hugann runnu minn- ingar og tilfinningar, það kom svo mikil hlýja frá þér – þú varst alltaf svo góður við mig. Þú varst eins og maður segir herramaður, eftir að pabbi okkar dó komstu alltaf með blóm á konudaginn til mömmu og á „Sigríðar-daginn“, minningardegi Sigríðar ömmu okkar, færðir þú okkur nöfnum hennar rós í tilefni dagsins. Þú varst þessi ævintýramaður sem ferðaðist um öll heimsins höf, álíka og pabbi hennar Línu lang- sokks. Þegar þú komst í land feng- um við systurnar að fara með pabba niður á höfn í skipið þitt, það var svo sannarlega spennandi og ekki síst þegar þú dróst eitthvað upp og færðir okkur. Já, svo voru það sögurnar utan úr hinum stóra heimi og munirnir sem þú komst með heim, allt var þetta ævintýri fyrir hana litlu systur þína. En þú varst vélstjóri bæði á inn- lendum og erlendum millilandaskip- um árum saman og vissi ég hversu erfitt þér þótti að þurfa að hætta á sjónum og fara að starfi í landi. Sjórinn heillaði. Ég fór með þér í ævintýrasigl- ingu þegar ég var um tvítugt, það var mjög gaman. Ég ætlaði að fara að vinna í Köben. Ferðin var ákaf- lega skemmtileg, stoppað á Reyð- arfirði, Englandi og Þýskalandi. Margar minningar skjóta upp koll- inum, ein af þeim er að ég hélt að vatnið væri óþrjótandi eins og heima á Íslandi. Skipsfélagarnir ekki allir ánægðir þegar við komum í höfn erlendis og systir þín var búin með vatnið, enginn annar komst í sturtu áður en farið var í land. En þú gerðir bara góðlátlegt grín að pjattrófunni. Leiðir ykkar Jónu lágu saman þegar ég var unglingur. Voru því samvistir ykkar orðnar alllangar þegar hún féll frá og missir þinn og söknuður mikill. Ég er viss um að þér líður vel núna þegar þú hefur hitt hana Jónu þína aftur. Elsku bróðir, þakka þér fyrir allt sem þú hefur gefið mér. Þó að þú sért dáinn lifir þú enn í hjarta mér. Þín systir, Sigríður Snjólaug. KRISTJÁN SÆVAR VERNHARÐSSON  "      "        9: ,;   :% - -+           $   ()         *          %   ,-))  / !   " !   %<   (,/!!    " +/'  /&)8!  35   35    /  !    80'/ +/*'(/ !    $ 8'    &8/!   (5      ) )* ) ) )* $ ./ "      "        "+  ( -+ 0= #/ (/' 8        %  0  %/   , %       1      2 %   ,-)) 9/'(5   0 &(8 >< $(5   *55 ?/ *55 )* $                 " "+  '()  $       3       %   ,(() 4   $  .%/     5  $   !   $ 0 $  ,,() /& )   )* 8 )*  ) )* ) ) )* $ ./ "      "         "  ,   -+  '6 #  $      !$ "       %   ,-)) +/  /'  /8  @%8 8A8 " %/'  7 % 7 = / /' =% 7  5  % /'  " &  )!*  !  5  8//'   /'  !  7 /' 8/B!'   /' )!* 8/% 7  ) )* ) ) )* $      %"   %  %   , +, -  C,-A    58/D A5#/&    6 7   &$      %  $       *  "       %   ,-)) 4   $  0 %/ *    &!   !  , !*80  ,7=& /'8 80 6 ,    )!*8/,   #/  /,7=&  / =8    '!*$ ./    %8   E, "9,;   , '8 D 80 !=&          , %       0 $    2 % 7   0/' /7 & 8/  8  $

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.