Vísir - 30.05.1980, Blaðsíða 14
VISIR Föstudagur
30. mal 1980.
Rétt tjóð 09 röng
Valgeröur Einarsdóttir hringdi:
„Þegar Gunnar Thoroddsen
var á beinni linu VIsis 29. febrú-
ar s.l. voru honum sendar visur
eftir skáldkonuna Jóhönnu
ólafsdóttur frá Isafiröi. Hins
vegar var ekki alveg rétt með
þær farið svo aö mig langar að
koma þeim á framfæri eins og
þær eru réttar:”
Alsjáandi eigðu
augnablikin dýr.
Falskur funalogi
fyrir degi flýr
Verndaðu viðkvæman gróöur
i betra riki á jörð.
Skinandi sól I hjarta
stattu um hana vörö.
Hver vill eignast
pennavin í Danmörku?
Visi barst eftirfarandi
bréf frá Danmörku:
Ég er sextán ára gömul dönsk
stúlka og langar mikiö til að
skrifast á viö stráka eöa stelpur
á aldrinum 13-18 ára.
Ég skrifa bæði dönsku og
ensku og ef einhver hefur áhuga
á þessu er heimilisfangiö mitt:
Susanne Jensen
Növlingvej 175, Növling
9260 Gistrup
Danmark.
Traustur fylgismaður virks iVOræðis
Þórir Danielsson-
framkvæmdastjóri
Verkamannasambands
íslands skrifar:
t umræðum um forseta-
kosningarnar ræða menn vitt og
breitt um það, hver sé hæfastur
til þess að gegna forsetaemb-
ættinu. Að minu mati er valið
auövelt. Ég mun kjósa Guðlaug
Þorvaldsson vegna þess að hon-
um treysti ég best til þess að
gegna embætti forseta Islands á
þann hátt sem þjóöinni verður
fyrir bestu.
Guðlaugi kynntist ég fyrst,
þegar viö vorum báöir skóla-
sveinar i Menntaskólanum á
Akureyri. Þá strax voru áber-
andi i fari hans þeir eiginleikar
sem ég held aö forseta Islands
megi best prýöa: Drengskapur
og sáttfýsi, samfara glöggum
skilningi á hver séu meginatriði
mála og hver minni háttar.
Þessir eiginleikar hafa að sjálf-
sögðu orðið dýpri og traustari
með aldri og lifsreynslu.
Siðar lágu svo leiðir okkar
Guölaugs saman er hann fór aö
taka virkan þátt i sáttastörfum i
vinnudeilum. Ber öllum saman
um að I þeim störfum hafi hann
reynst frábærlega farsæll og til-
lögu^óður og hafi notið fullkom-
ins trausts allra aöila. Það var
þvi á sinum tima fagnaðarefni
er hann varð eftirmaður hins
mikilhæfa sáttasemjara, Torfa
Hjartarsonar og hugsuðu allir
aðilar gott til að geta notið hans
leiösagnar viö lausn erfiðra
vinnudeilna. Þegar þetta er at-
hugaö er eigi undarlegt, þó að
Guðlaugur hafi verið hvattur til
að gefa kost á sér til kjörs for-
seta Islands, þar sem sú þekk-
ing og reynsla sem fjölbreytt
störf hans hafa veitt honum,
hljóta að vera mjög gott vega-
nesti.
Guðlaugur hafði hug á þvi
sem sáttasemjari að kynnast
atvinnuvegum þjóðarinnar sem
allra best og forystumönnum á
þvi sviði, jafnt atvinnurekend-
um sem launþegum. Hann vildi
finna æðaslög þjóðlifsins, svo
sem frekast væri hægt.
Guðlaugur Þorvaldsson er
einhver traustasti fylgismaður
virks lýðræðis, sem ég þekki og
gerir sér mjög góða grein fyrir
kostum þess og vanköntum. Það
er eitt nauðsynlegasta vega-
nesti forseta Islands.
Frá minum bæjardyrum séð,
er það kostur fyrir forseta Is-
lands að hafa ekki tekið virkan
þátt i stjórnmálastarfi á flokks-
grundvelli. Það auðveldar hon-
um að taka ákvarðanir hlutlæg-
ar þegar mest riður á, t.d. við
erfiðar stjórnarmyndanir og
hann verður miklu siður sakað-
ur um hlutdrægni.
Fáum mun blandast hugur
um að núverandi forseti Is-
lands, dr. Kristján Eldjárn hafi
i engu brugöist þeim vonum,
sem viö hann voru tengdar, þeg-
ar hann var kosinn á sinum
tima. Það er sannfæring min, að
af þeim ágætismönnum sem nú
eru i kjöri, muni Guölaugur
Þorvaldsson best skipa sæti
hans.
Þórir Danielsson
Ekkert hægt að gera
síðan Guðmundur J. tór á bing
Gísli Jóhannsson,
Leifsgötu 5, hringdi:
„Ég hef unnið á sumrin hjá
Eimskipafélagi Islands alveg
frá þvi 1950, en nú I vor brá svo
við aö mér var neitað um vinnu.
Mér skilst aö nú eigi aö spara
hjá fyrirtækinu og er jafnvel
farið að segja upp mönnum sem
hafa unniö þarna I áratugi. Mér
fyndist nú nær að spara með þvi
að fækka verkstjórum eitthvað,
en þeir eru allt upp I fimm á
hverja fjóra verkamenn.
Mér finnst lika að verkalýðs-
hreyfingin sé orðin heldur bág-
borin þegar trúnaöarmaður
Dagsbrúnar fæst ekki til aö
sinna þessu. Þaö er eins og ekk-
ert sé hægt að gera i þessum
málum eftir að við misstum
Guömund J. Guðmundsson inn á
þing”.
Pétur er langhæfasti frambjóðandinn að sögn bréfritara.
Ekkert hægt að gera siðan Jakinn fór á þing?
Mig langar til þess að lýsa
þeirri skoöun minni, i tengslum
við forsetakosningarnar, að
Pétur J. Thorsteinsson er tvi-
mælalaust langhæfasti fram-
bjóðandinn.
Hann er eini frambjóðandinn,
sem hefur gegnt störfum, sem
likja má aö verulegu leyti við
hluta af störfum forsetans, hann
hefur um árabil verið æðsti
maöur landsins á erlendum
vettvangi, þar sem hann hefur
verið i nánum tengslum við
rikisstjórnir og embættismenn
annarra þjóða, auk þess sem
hann hefur að sjálfsögðu einnig
verið i daglegum tengslum við
Island og Islenska þjóð.
Pétur J. Thorsteinsson hefur
um árabil tekið viðtækan þátt i
stjórnsýslu þessa lands, hann
gjörþekkir Islensku stjórnar-
skrána, hann er allra manna
kunnugastur atvinnumálum
þjóðarinnar, er viðurkenndur
listunnandi, mikils metinn inn-
an lands og utan fyrir sérstaka
háttvisi, prúðmennsku og
drengskap.
Pétur J. Thorsteinsson ber af |
öðrum frambjóðendum vegna ■
viðtækrar þekkingar sinnar á |
mönnum og málefnum. Auðvit- m
aö hafa aliir frambjóðendur Íi
eitthvað til sins ágætis, um það ■
efast enginn. En Pétur stendur ■
þeim öllum feti framar, enda er ■
það almannarómur, að hann sé ■
þeirra langhæfastur til að gegna ■
embætti forseta Islands. Það *
sem hefur háð honum til þessa i I
sambandi við kosningabarátt- 1
una sjálfa er einkum það, að I
hann hefur unnið sin störf i J
kyrrþey, andstætt öðrum fram- f
bjóðendum, og hefur þvi ekki
verið eins mikið i sviðsljósinu. |
Staðreyndin er hins vegar sú _
að minu mati, og er ég ekki einn J
um þá skoðun, það hefur komið ú
glöggt I ljós siöustu daga , að |
straumurinn liggur til Péturs. _
Að öörum frambjóðendum 9
ólöstuðum þá ber þjóðin von- m
andi gæfu tii þess að fá þennan II
mikilhæfa sómamann sem a
næsta forseta sinn. J
Sigurbjörn H.Sigurbjarnarson ■
Kjarrhólma 8 ■
.Straumurinn liggur
tll Péturs Thorst.'
sandkofn
Lúðvfk í bobða
Það er ekki oft sem Lúövik
Jósepsson hefur farið halioka i
sjónvarpsumræðum, en I
fyrrakvöld brást honum boga-
listin. Lúðvik fór I hringi þeg-
ar kjaramálin voru til umræðu
og ákveðni spyrjenda varð
honum að falli.
Lúðvik taldi sem sagt að
ekki væri hægt að veita al-
mennar grunnkaupshækkanir
við núverandi aðstæður I þjóð-
félaginu, en hins vegar sagði
hann Alþýðubandalagið styðja
ákveðiö kauphækkunarkröfur
iaunþegasamtakanna. Út-
koman verður þvi sú að AI-
þýðubandalagið taki undir
kröfur BSEB um ailt að 40%
grunnkaupshækkun, en telji
samt sem áður að ekki sé hægt
að veita neinar hækkanir.
Hver skilur svona málflutn-
ing?
Ekki tók betra við þegar
Lúðvik fullyrti að
samningarnir væru komnir I
gildi, en varð siðan að játa að
veruleg kaupmáttarrýrnun
hefði átt sér staö.
Halldór
slefnir hærra
í Sandkorni I gær var greint
frá nýju starfi Halldórs E.
Sigurðssonar i Búnaöar-
bankanum og getum aö þvi
leitt að hann væri að biöa eftir
að taka við útibúi bankans i
Mosfellssveit.
Nú höfum viö frétt að Hall-
dór sé orðinn afhuga Mosfells-
sveitinni og stefni hærra, eöa I
bankastjórastól i hinum sam-
einaða Búnaðarbanka og Út-
vegsbanka, en Tómas Arna-
son stefnir ákveðið að þessari
sameiningu.
1 hinum sameinaða banka
verða nýir bankastjórar aö þvi
er talið er. Forystumenn land-
búnaðarins leggja áherslu á
að traustur maður fái þar eina
af aðalbankastjórastööunum
til þess að hagsmunir bænda
verði ekki fyrir borð bornir og
sjávarútvegurinn hirði allt.
Halldór E. Sigurðsson þykir
kjörinn i embættið og varla
hefurhann mikiðá móti þvi að
taka við þvi. Auk þess fá
bankastjórar góð eftirlaun
þegar þeir hætta og yrðu þau
góð viðbót við eftirlaun Hall-
dórs frá Alþingi.
„Vltleysan”
samhykkt
Enn um Lúövik Jósepsson.
Hann sagði I fyrrnefndum
sjónvarpsþætti I fyrrakvöld að
vaxtahækkun nú væri tóm vit-
leysa. 1 Þjóöviljanum I gær er
fréttá forslöu sem byrjar svo:
„Seðlabankinn hefur gert
tiilögu til rikisstjórnarinnar
um 4% vaxtahækkun nú 1.
júni. Talið er að rlkisstjórnin
muni fallast á þessa hækkun
og veröur þvl vaxtahækkun
samfara 11,7% kauphækkun 1.
næsta mánaöar.”
Ráðherrar Alþýðubanda-
lagsins ætla þvi að fallast á
þessa „vitleysu” sem for-
maðurinn kallar svo. Verra er
hins vegar aö jafnvel Þjóðvilj-
inn skuli vera farinn að kalla
verðbætur á laun kauphækk-
un.