Vísir - 05.06.1980, Blaðsíða 23

23
utvarp kl. 21.35, limmtudagsleikritíð:
É9
í
„Ég vil ekki deyja I þögn” nefnist
leikritiö i kvöld. Höfundurinn er
austur—þýskur, Martin Stephan.
Þýðandi er Asthildur Egilsson og
leikstjóri er Brynja Benedikts-
dóttir.
Leikurinn gerist i prentsmiðju
þar sem Klara, aðalsöguhetjan,
vinnur og segir annars vegar frá
samskiptum Klöru við vinnu-
félagana og hins vegar frá þvi, er
hiín rifjar upp fortiö sina. Klara
er nefnilega komin af léttasta
ekkl
Dögn”
skeiði og orðin vægast sagt nokk-
uð heilsutæp. HUn er þó ekki til-
bUin aðkyngja þvi, að hUn sé ekki
fær um að vinna lengur.
Leikendur eru Auður Guð-
mundsdóttir, Hákon Waage,
Bessi Bjarnason, Þórir Stein-
grimsson, Edda Björgvinsdóttir
og Guðmundur Pálsson.
Þetta er fyrsta verk höfundar,
sem flutt er á íslandi.
Leikritið tekur um 40 minUtur i
flutningi.
Útvarp kl. 21.00:
Tónleikar Görans Söllschers
t kvöld kl. 21.00 verður Utvarp
frá Listahátið. Að þessu sinni
verða það tónleikar Görans Söll-
schers og verður þeim Utvarpað
beint. A efnisskránni eru verk
eftir irska tónskáldið John Dow-
land.
Göran Söllscher er aðeins 24
ára gamall Svli, en hefur þegar
vakið heimsathygli fyrir leik
sinn. Ariö 1978 vann hann I hinni
óopinberu heimsmeistarakeppni
gitarleikara, sem fer fram á veg-
um franska útvarpsins og sjón-
varpsins.
Þetta er i fyrsta skipti, sem
•* hinn ungi gitarleikari kemur til
Islands, en héðan heldur hann til
Finnlands, og siöar I sumar til
Lundúna.
Göran spilar hér á tvennum
tónleikum, verða þeir fyrri 1
kvöld og þeir seinni á sunnudags-
kvöld. A tónleikunum I kvöld spil-
ar hann einn, en á sunnudags-
kvöld spilar Sinfóniuhljómsveit
íslands með honum undir stjórn
Rafaels Fruebeck de Burgos.
—K.Þ.
Göran Söllscher
Fólksbíll
Station
A GREIÐSLUKJÖRUM SEM
ALLIR RÁÐA VIÐ
Það er samdóma álit þeirra sem eignast hafa þennan
Austur-þýska lúxusbil, að hann sé meira virði,
en verðið segir til um.
• Byggður á grind, með 65 ha. tvigengisvél
(Gamla Saab vélin).
• Gormar á öllum hjólum og billinn þvi dúnmjúkur.
• Eiginleikar i snjó og lausamöl frábærir.
• Enginn bíll jafn hár undir lægsta punkt.
• Stálklætt stálgrindarhús.
• Framhjóladrifinn.
• Rúðuþurrkur, fjórar stillingar.
• Ovenju stórt farangursrými.
• Stillanleg sætabök o.fl. o.fl.
Komið og kynnist þessum
frábæra bíl á góða verðinu.
Hvar færðu
meira fyrir
krónuna?
Enginn bOl i þessum stærAarflokki er
á jafn gófiu verAi
Eigum nokkra
Wartburg
fólksbíla og station, sem
við getum boðið á sér-
stökum greiðslukjörum.
Hafið strax samband við
sölumenn okkar.Missið
ekki af þessu tækifæri
til að eignast bíl á
greiðslukj örum
aldarinnar.
TRABANT/WARTBURG UMBOÐIÐ
Vooofkjndl vfSo^ovog — Stmor M540-07710
útvarp
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.20 Fréttir. 45 Veöurfregnir.
Tilkynningar. Tónleika-
syrpa Léttklassisk tónlist,
dans- og dægurlög og lög
leikin á ýmis hljóöfæri.
14.30 Miðdegissagan:
15.00 Popp. Páll Pálsson
kynnir.
15.50 Tilkynningar.
16.00 Fréttir. Tónleikar. 16.15
Veöurfregnir.
16.20 Siðdegistónleikar
17.20 Tónhornið Guðrún Bima
Hannesdóttir sér um þátt-
inn.
17.50 Tónleikar. Tilkynningar.
18.45 Veöurfregnir. Dagskrá
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.35 Mælt mál Bjarni Einars-
son flytur þáttinn.
19.40 Einsöngur: Guðrún A.
Simonar syngur Islensk lög.
Ólafur Vignir Albertsson
leikur á pianó.
20.00 Leikrit: ,,Ég vil ekki
deyja I þögn” eftir Martin
Stephan. Þýöandi: Asthild-
urEgilson. Leikstj.: Brynja
Benediktsdóttir.
21.00 Listahátiö i Reykjavik
1980: Útvarp frá Háskóla-
biói: Tónleikar Görans Söli-
schers gitarieikara frá Svl-
þjóð. A fyrri hluta efnis-
skrár, sem útvarpað verður
beint, erú verk eftir Irska
tónskaldið John Dowland.
Kynnir: Baldur Pálmason.
21.40 Sumarvaka.a. „Enginn
kenndi mér eins og þú”.
22.15 Veöurfregnir. Fréttir.
Dagskrá morgundagsins.
22.35 Aö vestan Umsjón:
Finnbogi Hermannsson
kennari á Núpi I Dýrafiröi.
23.00 Áfangar

PÚLITÍSK GIGTVEIKII KJARAMÁLUM
Viðræöur svonefndra aðiia
vinnumarkaðarins um nýju
kjarasamninga ganga brösug-
lega, og þá ekki sist viöræður
opinberra starfsmanna viö full-
trúa núverandi rlkisstjórnar.
Opinberir starfsmenn hafa haft
lausa samninga I rúmt ár. Ekki
er að sjá, að mikil alvara sé hjá
þeim að leggja út I baráttu nú
sem stendijr. i þessum 10-15
þúsund mann!a samtökum hafa
verið haldnir fundir úti um ailt
land, en þá hafa sótt samanlagt
aðeins nokkur hundruö manns.
Flestir iáta ekki sjá sig þar,
enda teija þeir vafalaust til-
gangslítið aö mæta á fundi, þeg-
ar forystan er deig vegna póli-
tlskrar gigtveiki og alls óllkleg
til aö steyta görn framan I
Arnalds og félaga. Það var nú
eitthvaö annaö baráttuþrekið I
forystunni þeirri hér um áriö,
þegar fella átti rlkisstjórn Geirs
Hailgrimssonar með ólögmæt-
um verkföllum.
Forystuleysið I samtökum
iaunafólks er auðvitaö ekkert
grln, en kannski getur þjóöin al-
mennt andað léttar vegna þessa
þrátt fyrir allt. Það eru lltil llk-
indi til þess aö knúin verði fram
óskynsamleg krónutöluhækkun
| yfir alla llnuna á meðan verka-
iýðsforystan sefur pólitiskum
svefni. Einörð afstaða forsvars-
manna Vinnuveitendasam-
bandsins kemur þar einnig til
hjálpar. A meöan reynir rlkis-
stjórnin aö vera stikkfri I kjara-
málunum og vonar að þetta
leysist einhvern veginn, þótt
Lúðvlk brjótist um og lýsi þvf
yfir, aö rfkisstjórnin veröi aö
„leysa” kjaramálin. En hann er
nú að hætta sem formaöur
Alþýðubandalagsins I haust og
strákarnir telja sig þegar vera
orðna að mönnum og þvl ekki
þurfa að hlýða nöldrinu I gamla
manninum.
Það er einkennandi fyrir
kjaramálin hér á landi, að þeir
einu, sem fylgja kröfum sinum
eftir með einhverjum aðgerð-
um, skuli vera þeir, sem mest
launin hafa. Nú eru það reyndar
ekki flugmenn, heldur flugum-
ferðastjórar, sem hóta öllu illu,
ef ekki verður gengið að kröfum
þeirra. Þær kröfur munu vera,
að álag, sem greitt er fyrir til-
teknar aukavaktir, hækki um 55
þúsund krónur fyrir vaktina.
SHk hækkun fyrir aðeins eina
vakt mun nema um fimmta
hluta mánaðarkaups Dagsbrún-
arverkamanns. Þetta þykja
vafalaust vasapeningar hjá
flugumferðastjórum, þvl aö
komið hefur fram i blöðum, að
þeir muni væntanlega margir
hverjir hafa um 19 milljónir I
árstekjur á þessu ári, og um
þriðjungur af 100 tekjuhæstu
rlkisstarfsmönnum eru i þeirra
höpi.
Flugumferöastjórar hafa, að
þvi er mér er tjáö, nýtt til hins
itrasta möguleika sina til að
setja allt flug innanlands og
milli landa úr skorðum.
Inn í samninga þeirra hafa
komið ótrúlegustu ákvæði, og
ber þar vafalaust hæst, aö sum-
ir þeirra geti fengiö allt aö eina
milljön á ári fyrir það eitt „að
vera edrú I vinnunni” eins og
einhver orðaði það. Þetta mun
nema dagvinnulaunum verka-
manns I fjóra mánuði eða svo,
og þurfa þeirnú yfirleitt að vera
edrú I vinnunni eins og flugum-
ferðastjórar en án þess að fá
fyrir það sérstaka þóknun.
Það er vissulega ástæða til, að
málefni flugumferöastjóranna
veröi könnuð ofan I kjölinn, og
þá m.a. hvers vegna svo fáir
menn hafa fengiö formlegt leyfi
til að stunda þetta starf. Úti I
hinum stóra heimi, t.d. vestan-
hafs, þurfa menn að sögn ein-
ungis aö fara á nokkurra mán-
aða námskeið til þess að verða
flugumferðastjórar, en hér eru
gerðar margra ára náms- og
reynslukröfur. Hvers vegna
þarf meiri kröfur til þess aö
sinna flugumferðastjórn á smá-
rikinu íslandi en vestur I
Bandarikjunum er ofvaxið
flestra skilningi nema þá
kannski þeirra, sem málum
þessum ráða hér I reynd.
Svarthöfði.