Vísir - 25.07.1980, Blaðsíða 18

22
VÍSIR
Föstudagur 25. júll 1980
Fast númer
BB-653
Fyrsti skráningardagur
16.07.74
Fyrra skráningarnúmer
NYSKR,
Skráningarnúmer
Skrár,
„Ég hugöist nú skrá bil, sem ég haföi keypt, á ný númer”, segir bréfritari.
Tveir staðir bera af
Góður
ðáttur
„Þakklátur” skrifar:
„Oft er mest um
nöldur og kveinstafi i
lesendadálkum blað-
anna, en minna gert úr
þvi sem gott er. Mig
langar þvi til að geta
þess hve fróðlegur og
vel unninn Viðsjárþátt-
ur útvarpsins um
slysaölduna var. Þar
var að verki Helgi H.
Jónsson fréttamaður,
sem er að mínum dómi
óskaplega fær maður,
greinargóður og vel
máli farinn. Hann fann
ótal fleti á málinu og
maður varð margs vis-
ari. Megi hann hafa
þökk fyrir.
í lok þessa þáttar um slysa-
ölduna ræddi Helgi við
dómsmálaráöherra, Friöjón
Þdröarson. Ráöherrann sagöi
margt gott en einu var ég þó
ekki sammála og fannst ósann-
gjarnt. Þaö var þegar hann*
sagöi sjónvarpiö frekar sýna
slæma umferöarmenningu en
góöa. Þarna er ósmekklega
vegiö aö Ómari Ragnarssyni,
öörum góöum fréttamanni, sem
oft og iöulega hefur brugöiö upp
svipmyndum Ur umferöinni til
þess aö bæta okkar slöku um-
feröarmenningu. Þetta hefur
Ómar örugglega gert mest aö
eigin frumkvæöi og þvi ómak-
legt aö halda þvi gagnstæöa
fram.
Aö lokum óska ég öllum vel-
famaöar f umferöinni og biö
alla fara gætilega”.
Stuðningsmaður
sláttumanns skrifar,
„á Ári trésins”:
Mér leist bráövel á hugmynd-
ina, sem fram kom f viötali viö
einhvern Halldór, sláttumann I
gamla kirkjugaröinum I Vestur-
bænum, um aö látiö veröi fjar-
lægja alla legsteinana meö tölu
og trén sömuleiöis, og leggja i
staöinn slétta grasflöt.
Auk þess aö vera til báginda
fyrir blessaöan sláttumanninn,
valda þessir aökomuhlutir gest-
um og gangandi i garöinum ó-
Bifreiðar- og hús-
eigandi skrifar:
Tveir eru staöir i Reykjavik,
sem hafa sérstööu á margan
hátt. Ekki er hægt aö fá annars
staöar sömu þjónustu og hvergi
er hægt aö fá silalegri þjónustu.
Eflaust vita allir þegar hvaöa
staöir hér eru á feröinni, þetta
eru Bifreiöaeftirlit rlkisins og
fógetaskrifstofur borgarinnar.
mældum erfiöleikum. Þau eru
ekki oröin fá skiptin, sem ég hef
slysast inn i þykkniö i kirkju-
garöinum, og ekki átt þaðan
afturkvæmt fyrr en eftir itrek-
aöar og örvæntingarfullar til-
raunir til aö finna færa útgöngu-
leiö. Garöusinn er oröinn
völundarhils stlga, sem hlykkj-
ast fram og aftur meö óskiljan-
legum hætti milli legsteina, og
virðast yfirleitt enda meö aö
fara meö mann I hring. Fæstir
stiganna liggja út úr garöinum.
Hingaö til hef ég bjargast úr ó-
göngunum meö þrautseigju og
snarræöi, en nú hef ég þaö aö
Eftir aö villast upp á Artúns-
höföa, fann ég Bifreiöaeftirlitiö
og hugöist nú skrá bilinn/Sem ég
haföi keypt,á ný númer. Ég var
meö min gögn og beiö I hálftima
eftir að komast aö borðinu, þvi
sá sem þar sat viö, var sifellt aö
skreppa eitthvaö á bak við.
Loksins kom aö mér og ég rétti
fram min gögn. Afgreiöslu-
starfskrafturinn fór yfir skjölin
og segir: „það er útrunniö hjá
þér veöbókarvottoröiö” — „Þú
reglu aö fara aldrei aftur þarna
I gegn, þvi' aö ekki er vert aö
freista gæfunnar. Trén eru mér
samt sem áöur til ama, þótt ég
haldimig utangarös, þvi aö þau
byrgja algerlega fyrir útsýniö á
stdru svæöi I Vesturbænum.
Yfirleitt fyndist mér, aö
tslendingar ættu allir aö taka
höndum saman, og losa landið i
eitt skipti fyrir öll viö hávaxinn
grtíöur og aöra óþarfa hluti, sem
skaga upp I loftiö. Flestir hafa
ábyggilega tekiö eftir þvi i út-
löndum, hvernig trágróöur er
látinn ráöa þar rikjum viöast
hvar. Trjánum er leyft að vaöa
uppi á kostnaö fólksins, sem
landiö byggir. Þaö sér varla
lengra nefi slnu fyrir gróskunni,
og þjáist oft af hræöilegri inni-
lokunarkennd fyrir bragðiö.
íslendingum hættir gjarnan
til aö apa eftir öörum þjóöum
hvaöeina, og gildir þá einu,
hvort er til hins betra eða verra.
Ég er sannfæröur um, aö af-
komendur okkar yröu þakklátir
ef viö hættum nú þegar öllum
tilraunum til skógræktar, og
fleygðum þeim trjám, sem fyrir
eru, út I hafsauga. Ekki þarf
heldur aö óttast,aö feröa-
mannastraumurinn minnkaöi af
þeim sökum. Aö visu býsnast
feröamenn heil ósköp yfir trjá-
leysinu, en I rauninni hafa þeir
gaman af því. Þeir hafa þá fra
einhverju óvenjulegu aö segja,
þegar heim kemur.
veröur aö fá annaö ” — ég fór þvi
afturog ætlaöi aö fá útskrift hjá
fógeta.
Þar gekk timinn enn hægar
fyrir sig. Þetta minnti á
skömmtunardaga viö matvöru-
verslanir I austantjaldsrikjum
enég beiö, og beiö. Loksins kom
aö mér og ég fékk minum mál-
um framgengt. Þá heyröi ég á
tal starfsmanns viö viöskipta-
vin, er honum var sagt aö það
tæki hálfan mánuð aö færa nýtt
veö á gamalt skuldabréf. Mér
blöskraði, hálfan mánuð til þess
aö hripa niður nokkrar linur. —
Nú.aftur ftír ég upp I Bifreiöa-
eftirlit meö nýja vottoröiö dag-
inn eftir, og loksins er ég kom aö
afgreiösluboröinu til þess aö
láta skoöa bilinn minn, þá fékk
ég þær upplýsingar aö aöeins
bíiar væru skoðaöir sem væru
komnir yfir skoöunartimann.
Daginn eftir fór ég siöan þessa
löngu leið uppeftir og nú haröur
á þvi aö fá þetta i gegn þrátt
fyrir allt. En viti menn. „Þaö
vaniar afsal fyrri eiganda”
sagöi afgreiöslan. „Hvers
vegna var mér ekki sagt þetta
þegarég kom hér meö öll gögn-
in fyrst”?” spuröi ég. — „Þvi
miöur þetta er nú bara einu
sinni svona, aö þú veröur aö
hafa þetta” var eina svariö.
Ég skil þvi vel hvers vegna
bilar eru i þvi ástandi sem þeir
eru . Menn nenna hreinlega ekki
aö standa í þvi aö þvælast þarna
uppeftir til þess aö láta skoöa
bilana sína, sem viröist vera
gert eftir einhverjum dyntum
afgreiösluftílks.
BÍLAlÞRÖTTIR
Á IÞRÓTTASÍDU
Bílaíþróttamaður
skrifar:
Ég hef veitt þvi athygli aö
aldrei er minnst á bllalþróttir á
iþrtíttasiöum VIsis, heldur er
þaö afgreitt sem einhver sér-
frétt. Er þetta af þvi aö höf-
undar íþróttasíðunnar mismuna
Iþrtíttum og taka bara þaö sem
þeim finnst gott og blessaö? Ég
vil þá minna þá á aö Iþróttir
þrdast og breytast eins og ann-
að. Einhverntima heföi þótt út I
hött aö vera meö blak, körfu,
eöa borötennis á Iþróttasiðu en
nú þykir þaö alveg sjálfsagt.
Bílaiþróttir hafa náö hér geysi-
miklum viðnsældum og þaö er
fullástæöa til þess aö gera þeim
full skil á iþróttasföunni. Annars
hefur þaö veriö ágætlega gert i
blaöinu en mig sviöur að sjá
þessari grein mismunaö eftir
slðum. Hún er íþróttagrein og á
aö vera á iþróttaslöu. Þaö væri
þá hægt aö minnka eitthvaö af
þessum langlokugreinum úr fót-
boltanum I staðinn og gera úr
þessu betri slðu.
Rannað að hengja
bvoit á svöium
Sigurbjörg Guðnadóttir
hringdi:
Ég vildi vekja athygli á þvi af
gefnu tilefni, aö þaö er bannaö
aö hengja þvott út á snúrur á
svalir fjölbýlishúsa eöa svala-
handriö. Mér hefur þótt þetta
aukast mjög I sumar, og þykir
það mikiö lýti á umhverfinu hér
I Reykjavík. Sérstaklega hef ég
tekiö eftir þessu hjá yngra fólki,
sem er nýbyrjaö meö búskap og
virðist ekki þekkja þessar regl-
ur. Ég tel hins vegar aö þaö sé
full þörf á aö viröa þær, auk
þess sem búast má nú aftur við’
þvottasnúruþjófum, sem nálega
alltaf hafa skotið upp kollinum
þegar mikiö ber á þvotti úti á
snúrum. Þaö væri þvi dýr þvott-
urinn sem hyrfi af snúrunni,
annaö hvort vegna þjtífnaöar
eöa vinda, sem ekki eru ótiöir
hér hjá okkur.
„tslendingar ættu allir aö taka höndum saman, og losa landiö i eitt
skipti fyrir öll viö hávaxinn gróöur og aöra óþarfa hluti, sem skaga
upp I loftiö” segir bréfritari.
„RfFUM ALLT UPP MEB RÓTUM”
Ráðgjail
Hayek
Félag frjálshyggjumanna
hyggst hefja útgáfu timarits I
haust. Ritstjóri veröur auö-
vitaö Hannes Gissurarson en
sérlegur ráögjafi timaritsins
veröur enginn annar en Fried-
rich Hayek sjálfur. Munu
frjálshyggjumenn veröa i
gtíöu sfmasambandi viö hann.
óskar
Magnússon
skrifar
Eymlngja
bðrnln
Bráöabirgöalög, sem heim-
ila innheimtu opinberra
gjalda þótt álagningu sé ekki
lokiö eru væntanleg þessa
dagana. Sá hængur er þó á, aö
öll börn veröa aö blöa álagn-
ingar fram i ágúst þar sem
mörg þeirra hafa ekki enn
fengiö nafnnúmer. Viö þetta
er þvi aö bæta aö ófædd börn
þurfa væntanlega einnig aö
blöa álagningar enn um sinn
en hitt er ljóst aö ár barnsins
er greinilega falliö I gleymsk-
unnar dá. Tré og annar gróöur
veröur ekki skattlagöur fyrr
en á næsta ári.
Jafnlánakerfi
Nýlega kom erlendur feröa-
maöur i Samvinnubankann I
Húsavfk til aö skipta feröa-
tékkum. Honum var ekki full-
ljost hvar I veröldinni hann
var, þegar hann ætlaöi aö
greina frá staö og dagsetn-
ingu. Eftir aö hafa skimaö dá-
gtíöa stund I kringum sig benti
hann bankagjaldkeranum á
orö, sem hann sá á bæklingi
sem lá fyrir framan hann og
spuröi hvort þetta væri nafniö
á bænum. A bæklingnum stóö
skýrum og stórum stöfum:
JAFNLANAKERFI. (Stoliö úr
Vlkurblaöinu).
Svartasta
skammdegi?
Blööunum veröa stundum á
hláleg mistök. Eitt blaöanna
(nefnum engin nöfn) segir f
stjörnuspá fyrir steingeitina
siöasta miövikudag: „Sýndu
maka og ástvinum nærgætni
þessa dagana. Þaö veitir ekki
af I svartasta skammdeginu”.
Jú, jú, rétt hjá þér, I dag er 25.
júlí.