Vísir - 18.08.1980, Qupperneq 21

VISIR Mánudagur 18. ágúst
Guðmundur Bang og Guöni ólafsson snúa frá ánni, enda er hún stein-
dauö.
„Þaö er bæöi útiveran og veiöi-
skapurinn, sem heilla mig. Maöur
slappar vel af, en þó er alltaf ein-
hver spenna — bitur hann eöa
syndir hann framhjá?”
— Er þetta ekki dýr iþrótt?
,,Ég hef ekki ennþá þurft aö
borga meö mér i veiöiskapnum,
éghef alltaf veitt upp i kostnaöinn
og vel þaö. Ég er þó hræddur um
aö ég þurfi aö borga meö mér i
dag! ”
Fiskifæla á ferð
Undirritaöur hefur aldrei veriö
staddur þar sem mokveiöi hefur
veriö og aldrei séö stórum fiski
Texti: Axel
Ammendrup
Bang. Guömundur er forstööu-
maöur laxeldisstöövar Stang-
veiöifélags Reykjavikur, og hefur
þvi fylgst vel meö ástandi Elliöa-
ánna i sumar.
„Þaö hafa þriöjungi færri laxar
gengiö i ána i sumar en i fyrra-
sumar, en á þessum tima i fyrra
höföu rúmlega þrjú þúsund laxar
fariöigegnum teljarann. Þáhafa
um 700 laxar veiöst i sumar á
móti þúsund i fyrra.
Nú fara ekki nema 2-4 laxar i
gegnum teljarann á sólarhring.
Viö skiljum ekki vel, hvernig á
þessu stendur. Áin hefur veriö
vatnsmikil og hlý (hitamet i ánni
varö klukkan 15, 31. júli, en þá
komst hitinn i 18,6 gráöur).
En svona sveiflur eru ekki fá-
tiöar og vonandi fer veiöin nú aö
glæöast”, sagöi Guömundur.
Þaö virtist borin von aö ljós-
myndaranum tækistað festa fisk
á filmu þennan daginn, og eftir að
hafa framkvæmt misheppnað
stökk yfir mýrlendi, var ákveðið
aö yfirgefa Elliöaárnar og hiö
fagra umhverfi þeirra. — ATA
Magnús Guðmundsson stendur viö fossinn, þolinmóöur.
landaö, þó hann hafi um árabii
bariö hin ýmsu vatnsföll. Hefur
hann af þessari ástæöu fengiö þaö
orö á sig, aö hann væri hin mesta
fiskifæla. Þvi kom aflaleysið viö
Elliöavatn ekki á óvart. En ljós-
my.ndarinn vildi ómur mynda
fiska, og þvi var ákveöiö aö koma
viö i Elliöaánum.
Þaö stóö heima. Þegar viö
komum aö fossinum viö brúna,
var einn búinn aö fá’ann og kom-
inn langt meö aö landa fiskinum,
sem aö visu virtist óttalegt peö.
En þegar viö komum nær, slapp
fiskurinn. Viö heilsuöum veiöi-
mönnunum, þeim Baldvin
Sigurössyni og Magnúsi Guö-
mundssyni.
Baldvin sagöi, að þetta væri i
fyrsta skipti, sem hann veiddi i
Elliðaánum: „Ég hef gaman af
veiöum en stunda þær ekki mik-
iö”.
Hann sagöi, aö þeir félagar
heföu litiö oröiö varir, en þó séö
smápeö stökkva í fossinum. Þeir
félagar ætluöu aö færa sig ögn of-
ar eftir smástund. Og hvers
vegna hann stundaði veiöar?
„Þaö er alltaf skemmtileg
spennutilfinning sem gripur
mann þegar „hann” tekur”.
„Steindauð á!”
„Ain er alveg steindauö! Þaöer
aö visu fiskur i henni, en „hann”
bara tekur ekki”, sagöi Guöni
Ólafsson, sem var aö veiöum
ásamt félaga sinum Guömundi
Magnús Guðmundsson og Baldvin Sigurösson gera allt klárt. Þeir voru ný-búnir að missa af laxi þegar
myndin vartekin.
J