Vísir - 11.10.1980, Blaðsíða 3

Laugardagur 11. október 1980
vtsm
3
eftir ákveönum reglum og lögum,
i viökomandi máli — en aö manni
finnstaö vanti vissa alúö i störfin,
þ.e.a.s. alúö i aö skilja einstök
svona mannleg tilfelli. í slikum
tilfellum langar mann til aö
skjóta ýmsu meöfram i fréttun-
um, skora á fólk aö gripa til aö-
geröa jafnvel. En auövitaö er þaö
ekki leyfilegt.
Hjá Rarik á Möörudals-
öræfum.
— bú ert búinn aö starfa þarna i
tiu ár...
— Já reyndar var ég ekkert
þarna i tvö ár. Ariö 1977 fór ég til
Frakklands, ég var þar svona
hjemmegáende husmor i tvö ár,
konan min var i listaskóla.
Reyndar kom ég þá heim á sumr-
in, en vann ekki hjá útvarpinu,
heldur var hjá Rarik uppi á
Möörudalsöræfum, aöleggja linu,
til aö fá ferskt loft i lungun, en
byrjaöi svo aftur i útvarpinu i vor
og er svo aö hætta núna á laugar-
daginn kemur.
Aður en viötalið hófst hafði
Ævar sagt undirrituðum aö hann
væri að fara noröur aö Grims-
stööum til aö annast bú þar fyrir
bróöursinn i vetur. 1 framhaldi af
þvi og frásögninni um linulagnir á
Möðrudalsöræfum er spurt hvaö
dragi hann svo sterkt þarna norð-
ur á fjöllin.
— Ég er svo mikill sveitamaður
aö mér er ómögulegt aö vera ein-
göngu viö innistörf. baö sem ég
hef verið aö læra hef ég aldrei
getaö litiö á sem beinlinis endi-
lega starfsmenntun.
óskaplega ópraktískt nám.
— Ég var i stjórnmálafræði hér
heima og siðan aö dunda mér i
heimspeki úti i Frakklandi, svona
meö barnapössun og heimilis-
störfum. betta er auðvitaö óskap-
lega ópraktiskt nám, ég geri mér
fulla grein fyrir þvi. baö var fyrst
og fremst áhugi á þjóöfélagsmál-
um, sem réði að ég fór i þetta,
áhugi á að reyna aö skilja betur
þetta þjóöfélag okkar. En ég var
hreint ekki meö starfsvettvang i
huga þá. Sú menntun er ágæt og
allra góöra gjalda verö og getur
nýst manni jafn vel sem bónda og
þul og hvaö sem er.
— Haföiröu þá ekki hugsaö þér
aö taka virkan þátt I stjórnmál-
um?
— Nei. baö er þaö eina, sem
mér hefur veriö hótaö sem
algjörri skilnaöarsök, þaö er aö
ég fari út i stjórnmál.
— Má þá ekki búast viö aö sjá
nafniö þitt á framboðslista i
næstu kosningum?
— Nei, ég reikna alls ekki meö
þvi.
Aö fengnum þessum upplýsing-
um förum viö Visismenn aö taka
okkur saman og gera okkur lik-
lega til aö kveöja. En um leiö og
kassettutæki og myndavél er
stungiö niður I töskur spyrjum viö
hvaöhafi dottiö I þau hjón aö fara
aö æöa noröur i Fjöll, svona undir
veturinn.
— baö stendur þannig á aö
bróöur minn og konuna hans
langar til aö vera einn vetur i
borginni og okkur langar til aö
vera vetur i sveitinni. bau eiga bú
fyrir noröan með öllu tilheyrandi
og viö eigum hús hér meö viöun-
andi innbúi. Hvaö er þá eölilegra
en aö skipta?
SV
„Viö rifumst geysilega mikið um pólitik.”
„bar situr þulurinn og sér ekki nokkurn kjaft.”
legt. Ég haföi lesiö Brasiliufar-
ana sem strákur.
— Hvaða hugmyndir fékkstu
um mannlifið þar?
— Ahrifin af þvi að vera i Suöur-
Ameriku á þessum tima eru þau
að manni komnum frá Islandi
hlýtur að ofbjóða þær hrikalegu
þjóðfélagslegu andstæöur, sem
þarna blasa við. bannig að þaö
fór ekki hjá þvi aö maöur geröist
byltingarsinni a la Che Guevara,
það hlaut að virka þannig, nema á
þá sem voru ónæmir fyrir eymd
og vesöld.
Rifust um pólitfk, sér til
hita.
— Eru þaö fyrstu kynni þin af
sósialiskri hugsjón?
— Ég segi það nú ekki. Ég var
náttúrlega framsóknarmaöur
þegar ég kom á Menntaskólann á
Akureyri, eins og hver annar
sveitamaöur, kominn úr góöu
kaupfélagshéraöi. En viö vorum
meö leshringi, eöa sellustarfsemi
— sem viö kölluöum — þannig aö
maður var farinn aö nasa af
sósialisma áður. En þetta varö til
aö sýna manni fram á að i van-
þróuðum löndum, sérstaklega
Suöur-Ameriku, höfðu Che
Guevara og Castro rétt fyrir sér.
Sumarið eftir að ég kenndi á
Raufarhöfn var ég þar á grá-
sleppuvertið, meö Baldvini
Björgvinssyni. baö var mjög lær-
dómsrikt, við rifumst geysilega
mikiö um pólitik. Hann var harð-
ur hægri maður og viö héldum oft
á okkur hita meö þvi aö rifast um
pólitik.
Söngur og leikur
— Ég hef heyrt þig orðaðan viö
leiklist og söng.
— Ég haföi mikinn áhuga á
leikhúsi á timabili, og var i leik-
félagi i Menntaskólanum á Akur-
eyri, þar sem Arnar Jónsson og
bórhildur borleifsdóttir settu upp
Rómeó og Júliu. baö var held ég
fyrsta leikritiö, sem bórhildur
leikstýröi. Og á Raufarhöfn setti
ég upp sýningu meö nemendum i
skólanum. Ég sá reyndar ekki þá
sýningu, en ég held hún hafi verið
sýnd. Siöan hef ég ekkert átt við
leikhús.
Ég stofnaöi svo, ásamt Siguröi
Demets Franssyni, kór i Mennta-
skólanum, sem var kallaöur „24
MA-félagar” i vetur ætlaöi ég aö
fara aö læra aö syngja i Söngskól-
anum. baö er mjög gaman aö
vera i kór, en þaö er timafrekt og
slikt starf fer illa meö þessu út-
varpsstarfi, vegna þess að þaö er
vaktavinna.
Ég sagðist geta allt.
En ef viö höldum nú áfram meö
lifshlaupiö, þá fór ég austur á
Neskaupstaö veturinn eftir stú-
dentspróf og kenndi þar eitt ár, ég
var giftur þá og viö fluttum aftur I
bæinn og keyptum þetta hús
hérna, og siðan fór ég aö vinna
hjá útvarpinu, haustiö '72. Ég var
fastráöinn þar I eitt ár og sagöi þá
upp til þess aö fara i skóla. bá
byrjaöi ég i þessari almennu
þjóðfélagsfræöi, hjá Ólafi Ragn-
ari og borbirni Broddasyni, og
kláraði þaö, tók BA próf i stjórn-
málafræöi 1977.
A þessum tima vann ég hjá út-
varpinu, svona tilfallandi, i frium
og afleysingum og þess háttar.
— Hvernig skapaöist þaö aö þú
byrjaöir fyrst aö vinna hjá út-
varpinu?
— baö er nú kannski nokkuð
lygilegt, þar sem viröist þurfa
klikuskap til aö komast inn I sum-
ar stofnanir. Ég labbaöi mig
hreinlega þarna niðureftir og
spuröi hvort hægt væri aö fá
vinnu. Ég var spurður hvaö ég
treysti mér til aö gera og af þvi að
ég er nú bingeyingur, sagðist ég
geta gert allt. bá stóö þannig á aö
Gunnar Stefánsson var aö hætta
og ég tók viö af honum bara. Ég
var látinn i læri hjá Jóhannesi
Arasyni og Jóni Múla og byrjaði
svo, ja ekki næsta dag, en allt aö
þvi.
— Hvernig fellur þér þetta
starf?
— baö er ágætt.
Eins og að sitja einn í nátt-
myrkri.
— Hvernig er aö tala viö fjöld-
ann, sjáandi ekkert nema tól og fá
ekkert andsvar?
örlar ekki á þvi aö sé höföað til
skynsemi.
Vantar að skilja mannleg
tilfelli.
Til frekari skýringa á starfi
þula má segja aö þulirnir eru
hugsaöir sem algerlega hlutlaus
aöili, talvél eins konar, og hafa
ekkert til málanna aö leggja frá
eigin brjósti. En auðvitað er þaö
misjafnthvaö manni finnst fréttir
koma manni mikið viö. baö getur
veriö mjög óþægileg tilfinning aö
sitja, aö manni finnst aögeröar-
laus. Mér dettur I hug eitt atriöi,
Tlskuhusiö viö Nonnugotuna.
— bað kemur upp i vana.
Reyndar er þetta mjög ópersónu-
legt, sérstaklega þegar verið er
aö lesa eitthvað eins og tilkynn-
ingar, þá er það eins og hvert
annaö skitverk, sem er bara
böðlast i. En þaö er helst aö
manni finnist eins og sé eitthvert
samband, ef maöur er að lesa ein-
hverjar fréttir, sem eru mjög..ja
stórfréttir eða mikilvægar, jafn-
vel ekkert endilega stórkostlegar,
kannski eins og Heklugos eöa eitt-
hvaö þessháttar — þá er eins og
manni finnist maður vera i beinu
sambandi viö hlustendur, maöur
hefur þaö mjög sterkt á tilfinn-
ingunni aö maöur sé aö tala viö
fólk. bað er mjög sérkennileg til-
finning, reyndar of sjaldgæf, þvi
oft á tiöum — jafnvel viö frétta-
lestur — finnst mér óþægilegt aö
vera svona einangraöur. Há-
degisfréttir og kvöldfréttir eru
lesnar i sérstöku stúdiói, inn af
fréttastofu, og þar situr þulurinn
og sér ekki nokkurn kjaft. baö
getur veriö svolitiö óþægilegt,
sérstaklega ef maöur er illa fyrir
kallaöur. bá er þaö ekki ósvipaö
og aö sitja einn og keyra i nátt-
myrkri, maöur áttar sig ekki á
hvaö maöur fer hratt og annaö
þess háttar.
Fáránlegt starf.
— Færöu nokkurn tima á til-
finninguna aö þú sért aö segja frá
einhverju, sem enginn hefur
áhuga á?
— Ekki beinlinis. baö er miklu
frekar aö maöur veltir fyrir sér til
hvers sé veriö aö segja frá hinu og
þessu, þaö á viö um fréttir sem
eru asnalegar og þá ekki sföur um
lestur tilkynninga. bað er starf,
sem er oft á tiöum heldur fáran-
legt. bað er kannski ekki hægt aö
tala um kaupæöi sem hvöt, en
manni finnst stundum aö auglýs-
ingar séu stilaöar til þess eins og
aö æsa upp ákveönar hvatir, aö
kaupa eitthvaö bölvaö skran. Satt
aö segja finnst mér tilkynninga-
lesturinn heldur ógeðfelldur, það
Hann lá undir gömlum rússajeppa og skipti um kúplingsdisk.
„Tilkynningalestur er eins og hvert annaö skitverk.” (Visism. GVA).
„bað
örlar
ekki á aö
höföaö sé
til skyn-
semi."
sem er nýliöiö, atvikiö meö
Patrik Gervasoni núna á dögun-
um. Manni fannst hroöalegt aö
ætti aö senda þennan strák úr
landi, mér fannst þaö enn eitt
dæmi um þegar embættismenn
gripa til aögeröa — auövitaö i
trausti þess aö þeir séu aö fara