Morgunblaðið - 26.05.2003, Side 17

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 26. MAÍ 2003 17
SLÁTTUTRAKTORAR
12,5 hp - 17 hp
Laugarneskirkja. Vinir í bata, opinn spora-
fundur kl. 18. Umsjón Linda og Arnheiður.
Uppl. í síma 895-7713.
Neskirkja. 6 ára starf kl. 13.50 10-12 ára
starf kl. 16.30. Litli kórinn, kór eldri borg-
ara, þriðjudag kl. 16.30. Stjórnandi Inga J.
Backmann. Allir velkomnir.
Fella- og Hólakirkja. Kl. 13-15.30 síðasta
opna hús á þessu vori fyrir fullorðna í safn-
aðarheimili kirkjunnar. Spilað, fræðst,
kaffi og spjall. Bænastund kl. 15.15 í
kirkjunni. Fyrirbænaefnum má koma til
djákna í síma 557 3280. Þeir sem óska
eftir akstri láti vita í sama síma fyrir hádegi
á mánudögum.
Grafarvogskirkja. Bænahópur kl. 20. Tek-
ið er við bænarefnum alla virka daga frá kl.
9:00 til 17:00 í síma 587-9070.(10-12
ára) í Engjaskóla kl. 18.30-19.30.
Hjallakirkja. Æskulýðsfélag fyrir 8. bekk
kl. 20. Prédikunarklúbbur presta í Reykja-
víkurprófastsdæmi eystra er í Hjallakirkju
þriðjudaga k. 9-10.30. Umsjón Sigurjón
Árni Eyjólfsson.
Bessastaðasókn. TTT-starf fyrir 10-12 ára
drengi og stúlkur kl. 17.30-18.30 í stofu
104 í Álftanesskóla. Rúta ekur börnunum
heim að loknum fundi. Skemmtileg dag-
skrá. Mætum öll.
Lágafellskirkja. Heimsóknarþjónusta
kirkjunnar er í umsjá Þórdísar djákna,
símatími mánudaga kl. 16-18 í síma 566-
7113. Opinn bænahópur í Lágafellskirkju
kl. 20. Umsjón hefur Þórdís djákni. Al-
Anon-fundur í Lágafellskirkju kl. 21.
Borgarneskirkja. TTT-starf kl. 15.30-
16.30.
Akureyrarkirkja. Lokahátíð Kirkjusprell-
ara kl. 16. Allir komi í Afríkufötum. TTT-
starf kl. 17.30. ÆFAK kl. 20.
Safnaðarstarf
SUMARIÐ 1984 var Bræðra-
tunga, þjónustumiðstöð fatlaðra á
Vestfjörðum, vígð af þáverandi fé-
lagsmálaráðherra, Alexander
Stefánssyni.
Mikilvægum áfanga í þjónustu við
fatlaða var náð og
allir Vestfirðingar,
einstaklingar, fyr-
irtæki og fé-
lagasamtök sem lagt
höfðu þessu máli lið
voru að vonum stolt
og ánægð með þessi
glæsilegu hús að ógleymdum fötl-
uðum og aðstandendum þeirra. Vörn
hafði verið snúið í sókn, fyrsti vísir
að þjónustu við fatlaða var í höfn.
Já, sannarlega vorum við öll glöð.
En nú eru blikur á lofti. Bræðra-
tunga hefur nú verið auglýst til sölu.
Skyldi ráðherrann hafa grunað að
tæpum tuttugu árum síðar myndi
samflokksmaður hans, Páll Pét-
ursson félagsmálaráðherra, hafa það
eitt af sínum síðustu embætt-
isverkum í ráðuneytinu að auglýsa
Bræðratungu til sölu?
Það er kannski með ráðum gert að
Bræðratunga er auglýst viku eftir
kosningar? Víst er að Vestfirðingar
kunna Páli Péturssyni litlar þakkir
fyrir verknaðinn.
Ég ætla mér reyndar ekki að
varpa allri sök á ráðherrann því svo
mikið veit ég að hér á því miður líka
hlut að máli starfsfólk heimafyrir
ásamt embættismönnum ráðuneyt-
isins, en það breytir því ekki að loka-
ákvörðunin er hans.
Það er þyngra en tárum taki að
horfa á eftir því hugsjónafólki sem af
mikilli elju lagði fram ómælda vinnu
í þágu Bræðratungu. Þessu fólki
hefur hægt og hljótt verið ýtt til hlið-
ar og talið trú um að málum væri
mun betur komið við skrifborð og í
möppum úti í bæ. Allt gengur nú út á
hagræðingu, sparnað, niðurskurð og
skerðingu og nú síðast var ákveðið
að plokka húsaleigu af íbúum
Bræðratungu. Alls staðar er þrengt
að þessum minnstu bræðrum okkar
og Ísafjarðarbær er ekki heldur
undanskilinn, en samkvæmt ákvörð-
un bæjaryfirvalda er íbúum Bræðra-
tungu nú neitað um liðveislu.
Það hvarflar að manni eftir öll
þessi ár hvort umönnun fatlaðra sé
farin að snúast upp í andhverfu sína?
Okkur, þessum „gömlu“, er sagt
að nú séu breyttir tímar, fólk eigi
ekki að búa á stofnunum heldur í
íbúðum úti í bæ eins og aðrir. Því get
ég verið sammála að mörgu leyti en
það búsetuform hentar bara alls
ekki öllum. Ég samgleðst þeim sem
náð hafa þeim áfanga að flytja í eigin
íbúðir en spyr um leið, hvað um þá
sem líður vel á sambýlum og myndu
gjörsamlega koðna niður einir í
íbúð?
Eru spekingarnir í ráðuneytinu
búnir að reikna dæmið? Sjálfsagt
hafa þeir reiknað peningahliðina, en
mig grunar að mannlega hliðin hafi
ekki verið reiknuð til enda.
Vestfirðingar hafa orðið þeirrar
gæfu aðnjótandi að í Bræðratungu
hefur starfað einvalalið árum saman,
þangað hefur ráðist fólk með miklu
stærra hjarta en við hin og það er
þetta fólk sem hefur gert Bræðra-
tungu að því heimili sem óskandi
væri að sem flestir fatlaðir gætu
eignast.
Ég er ein af þeim sem komu að
þessum málum í upphafi og ég get
fyrir hönd þess hóps sagt að við er-
um bæði hrygg og reið. Hvorki
starfsfólk Svæðisskrifstofu né ráðu-
neytis hafa séð ástæðu til að ræða
við fólk vestra, ekkert samráð er
haft við foreldra, eingöngu er til-
kynnt að nú standi til að selja
Bræðratungu. Baráttufólki og að-
standendum er sýnd mikil lítilsvirð-
ing.
Hvaða rök setur ráðuneytið fram?
Hvað segir nú svæðisráð Vestfjarða
og hvað með Styrktarfélag fatlaðra á
Vestfjörðum? Fróðlegt væri að
heyra frá mínu gamla félagi um
þessi mál, ég trúi ekki öðru en rætt
hafi verið við forsvarsmenn þess þar
sem félagið er þinglýstur eigandi
landsins sem Bræðratunga stendur
á.
Og úr því að nú á að „normalisera“
alla íbúa í Bræðratungu, hvað segja
bæjaryfirvöld? Ætla þau að auka og
bæta þjónustuna þegar fólk er kom-
ið út í bæ eða koma íbúar Bræðra-
tungu þeim ekki við frekar en fyrri
daginn?
Hvað er í pottinum fyrir íbúa sam-
býlisins í Bræðratungu?
Undirrituð er móðir ungs manns
sem býr í Bræðratungu. Þessi ungi
maður hefur verið viðloðandi
Bræðratungu frá upphafi, en haft
fasta búsetu þar undanfarin ár.
Mig langar til að deila með ykkur
þeim vandræðagangi og úrræðaleysi
sem einkennt hefur líf hans síðustu
ár.
Árið 1996 neyddumst við for-
eldrar hans til að flytja frá Ísafirði.
Sú ákvörðun var ekki þrautalaus þar
sem ljóst var að ekki fengist sambýli
strax fyrir hann syðra. Ákvörðun
okkar tókum við í nánu samráði við
forsvarsfólk málefna fatlaðra á Ísa-
firði sem fullvissaði okkur um að vel
yrði hugsað um son okkar og biðin
yrði aldrei lengri en eitt til tvö ár.
Biðin frá 1996 er orðin löng og hefur
gert honum og okkur fjölskyldu
hans afar erfitt fyrir, svo ekki sé tal-
að um kostnaðinn.
Fyrir mér er þetta brot á mann-
réttindum að tjóðra hann í þvílíka
átthagafjötra, eða hverjum öðrum
en fötluðum væri boðið upp á þvílíka
meðferð í kerfinu?
Ef þú, lesandi góður, ættir barn á
öðru landshorni myndirðu þá sætta
þig við að þú gætir flutt annað en
barnið ekki? Nei, að sjálfsögðu
myndirðu ekki gera það en þetta er
fötluðum boðið upp á.
Svona gerist þegar við töpum
fólkinu með stóru hjörtun og hug-
sjónirnar og fólkinu sem virðir sak-
lausar sálir.
En aftur að Bræðratungu og söl-
unni. Hvað nú? Verður fundið sam-
býli fyrir son minn núna eða
gleymdu menn að geta þess í auglýs-
ingunni að þar sem ekki hefði tekist
að útvega honum samastað þá fylgdi
hann með í kaupunum?
Margir bíða þess nú með eft-
irvæntingu að nýr félagsmálaráð-
herra verði skipaður í nýrri rík-
isstjórn. Mörgu var lofað í
kosningabaráttunni og nú er að sjá
hverjar efndirnar verða.
Vonandi tekst mönnum vel upp
með valið svo að fatlaðir og að-
standendur þeirra þurfi ekki að
horfa upp á aðra eyðimerkurgöngu
næsta kjörtímabil.
Heimili til sölu!
Eftir Hildigunni Lóu Högnadóttur
Höfundur er móðir
fatlaðs ungmennis.
Morgunblaðið/Halldór Sveinbjörns
Bræðratunga á Ísafirði.