Morgunblaðið - 25.10.2003, Blaðsíða 29

m 29
Það gerist ekki af sjálfu sér að halda úti
vinsælum sjónvarpsþætti og sinna ýms-
um verkefnum þess utan og dagurinn
líður því hratt hjá Völu Matt., arkitekt og
dagskrárgerðarkonu. Inn á milli gefst þó
stund til að setjast niður og bragða á
einhverju ljúffengu sem fær mann til að
gleyma öllu áreiti eitt augnablik.
Okkur langaði til að forvitnast um hvaða
desert Vala Matt tæki fram yfir aðra – og
hver hefði verið uppáhaldseftirmaturinn
hennar þegar hún var barn? Vala segir að
mamma sín hafi verið listakokkur og hún
gæti talið upp margt, en þegar hún hugs-
ar sig dálítið um, segir hún að jólafrómas-
inn hennar mömmu sé enn þann dag í dag
einn af hennar uppáhaldsdesertum. Og
ekki bara vegna þess hvað hann var
bragðgóður heldur líka hvernig hann var
búinn til og var ómissandi hluti af jólahald-
inu. Fjölskyldan var stór, systkinin sex auk
foreldranna, og því dugði enginn smá-
skammtur heldur var ísinn búinn til í
stórum bala með tilþrifum: „Og þetta voru
jólin – þessi stemmning þegar mamma og
pabbi voru saman að búa hann til – hún að
stjórna náttúrulega og hann að hjálpa til –
með frómasinn í þessum stóra bala,“ segir
Vala og hlær við. Þá var jólastemmningin
komin í húsið. Vala segir að hún sjálf sé
hinsvegar alveg andstæða móður sinnar
hvað húslegheitin snertir og standi ekki í
stórræðum fyrir matarboðin að búa til
heimalagaðan frómas. „Það má eiginlega
segja að ég hafi verið mjög lítið húsleg
undanfarin ár, mikið sem hefur verið að
gerast og margt í gangi þannig að heimilið
hefur minnt svolítið meira á stoppustöð
heldur en annað“. Sumir finni hvíld í því að
fara í eldhúsið og búa til mat og noti það
eins og slökunaraðferð, en hún sé ekki sú
manngerð.
Hún gerir samt miklar kröfur um að sá
matur sem hún borðar sé úr góðu hráefni.
Veitingastaðurinn Á næstu grösum er einn
af hennar uppáhaldsstöðum og hentar
henni vel, þar sem hún hefur að mestu
verið grænmetisæta undanfarin ár. „Hér
er hráefnið líka að svo miklu leyti lífrænt
ræktað,“ og það finnst í orkunni sem mat-
urinn gefur henni; „mér finnst það svo ró-
andi að borða þennan mat.“ „Og svo er
það líka byggkakan hans Sæmundar – þar
fann hann algjörlega það sem hentar mér,
vegna þess að ég er ekki hrifin af dísætum
kökum.“ Sætan í byggkökunni liggur í
eplum, kókosmjólk, möndlum og dálitlu
sýrópi, í staðinn fyrir sykurþyngsli. Í henni
eru líka pressaðir hafrar og bygg sem
draga nú ekki úr hollustunni og svo kór-
óna hindberin bragðið. Sannarlega upp-
byggjandi desert. En Vala viðurkennir fús-
lega að hún njóti þess að fá sér stundum
sneið af súkkulaðiköku hússins með og
mælir óhikað með henni sömuleiðis.
stund til slökunar
Te
xt
i:
St
ei
nu
nn
H
ar
al
d
sd
ó
tt
ir
Lj
ó
sm
yn
d
: K
ri
st
in
n
In
g
va
rs
so
n