Morgunblaðið - 25.10.2003, Blaðsíða 31

m 31
„Alæta getur aldrei
verið góður sælkeri“
as
Þótt það hljómi ef til vill dálítið klisjukennt
að róma Frakkland sem sælkeraland er það
alls ekki að ástæðulausu sem landið hefur
fengið á sig þennan stimpil. Frakkland er
hreinlega stútfullt af himnesku góðgæti! Í
París t.d. eru óteljandi bakarí og kökuhús
sem eru (flest) hvert öðru betra og þótt
fólk hafi jú mismunandi smekk og ráð og
geri mismunandi gæðakröfur ættu allir að
geta fundið eitthvað sem gleður magann.
Góð frönsk kökuhús hafa mikinn metnað í
að nota eingöngu „ekta“ hráefni; smjör (ekki
smjörlíki), „ekta“ súkkulaði (með 50–100%
kakómagni), ferska ávexti og þar fram eftir
götunum. Oft sérhæfa þau sig í einni ákveð-
inni kökutegund sem „sérgrein hússins“ –
sem þýðir ekki að hinar tegundirnar séu eitt-
hvað lítilfjörlegar, þvert á móti. Mörg köku-
húsanna hafa verið starfrækt í meira en öld
og leggja sig fram um að varðveita orðspor
sitt. Innréttingarnar eru meira og minna
óbreyttar frá því að starfsemin hófst og
þjónarnir oft klæddir í gamaldags ein-
kennisbúninga. Konurnar eru sérlega
smart, oft í svörtum kjólum með
hvíta blúndusvuntu og
kannski er þetta leyndarmálið við grannar og
fínar línur Frakkanna – að þeir haldi sig við
eina einstaklingsköku og leggi meira upp úr
gæðum en magni.
Á u.þ.b. kílómetrasvæði sem nær frá
Louvre að Madalene-torginu eru mörg af
bestu kökuhúsum Parísar og það er vel þess
virði að leggja á sig dálítið gastrónómískt
ferðalag til að smakka á mörgu af því besta
sem París hefur upp á að bjóða.
Það er tilvalið að byrja á að fá sér kaffi hjá
Verlet (256, rue Saint-Honoré). Þetta kaffihús
hefur verið í eigu sömu fjölskyldu síðan það
var stofnað árið 1880. Þau flytja inn og
brenna allt sitt kaffi sjálf og eru eingöngu
með fyrsta flokks kaffi (grands crus).
Eitt af frægustu kökuhúsum Parísar, Angel-
ina (226, Rue Rivoli), er steinsnar frá Louvre-
safninu. Innréttingin er dálítið eins og mar-
enskaka en mjög skemmtileg. Oft þarf mað-
ur að hinkra í nokkrar mínútur í röð eftir að fá
borð en það gengur fljótt fyrir sig og er þess
virði. Þeirra sérgrein er heitt súkkulaði sem er
borið fram í litlum könnum með heilum haug
af þeyttum rjóma og er alveg ótrúlega
gott, sérstaklega á köldum haust-
og vetrardögum. Önnur
kraga; það gerist ekki miklu „franskara“ en
það. Þessi múndering passar líka afar vel við
kökurnar. Svo eru margir aðrir staðir þar sem
grunnur er lagður að nýrri hefð; kökurnar ný-
stárlegri og innréttingarnar léttari.
Frakkar eru ekki einungis þekktir fyrir að
búa í sælkeralandi heldur eru þeir líka meðal
þeirra grennstu í Evrópu og ég hef oft velt
því fyrir mér hvernig þeir fara að því að halda
línunum í lagi með allar þessar kökur á boð-
stólum. Það er hægt að fá flestar kökur í ein-
staklingsstærðum – sem er sérlega
heppilegt ef maður vill prófa
margar tegundir og
Lj
ó
sm
yn
d
ir
: Á
sl
au
g
S
no
rr
ad
ó
tt
ir