Vísir - 22.11.1980, Síða 18

VÍSIR
Laugardagur 22. nóvember 1980
Guthrie og Wagner ræöa viö Jacob Milne, nýgræöing i blaöamannastétt. Hann leikur Gunnar Eafn Guömundsson sem útskrifaöist fyrir
tveimur árum úr Leiklistarskóia lslands og er þetta fyrsta hlutverk hans f Þjóöleikhúsinu.
AÐVÖRUN TIL
AUGLÝSINGAFÓLKS
Á Auglýsingahátíöinni 1980,
þann 29/11, kl. 18:15 stund-
vislega i Atthagasal Hótel
Sögu, veröa ekki neinar
verölaunaafhendingar, eng-
ar ræöur, ekki nein heimatil-
búin gamanmál, engin tfsku-
sýning, ekki gamanvisur,
Baldvin kynnir ekki, Guö-
bergur syngur ekki, Jón Þór
og óli Stef spila ekki, — og
barinn lokar ekki... fyrr en á
siðustu stundu!
Björk hjá ólafi Stephensen
selur miöa fram til fimmtu-
dagsins 27/11. Siöast var
uppselt.
Apéritif Kir

Ðick Wagner • er
hann tónskáld?”
Ofurlítit frásögn af æfingu á leikritinu
Nótt og dagur eftir Tom Stoppard
„Ha!ló/ leikarar. Leikarar. Ætliði að koma hérna
inn í stofuna. Koma hérna inn í stofu, við getum
verið aðeins út af fyrir okkur..."
„Hvar er Arnar?"
„Arnar? Hann er hér."
„Heyriði... Eruallir komnir? Heyriði, nú skulum
við keyra þetta i gegn á fullum hraða og láta sem
ekkert sé þó það sé eitthvað að. En ég ætla að biðja
ykkur að muna eftir öllu sem ykkur finnst vanta,
öllu sem ykkur finnst vera að. Svo ræðum við það og
kippum því í lag. ókei?"
„ókei."
viö alla aö tala. Leikararnir biöa
á sviöinu á meöan, gera aö gamni
sinu eöa athuga hvort ekki sé allt
eins og þaö á aö vera. Randver
Þorláksson æfir sig i aö ganga i
gegnum dyr, honum tekst þaö
meö miklum bravúr.
„Jæja, viö skulum byrja.”
Ljósin slokkna og Kristinn
Danielsson spjallar viö sina menn
uppi I ljósaherberginu upp undir
lofti gegnum hljóönema og
heyrnartæki.
„Ljósin upp,” segir hann og
ljösin koma upp.
,,Þetta var alveg
ómögulegt”
Þaö eru ekki mikil ljós. Næst-
um almyrkt er á sviöinu þegar
drunur heyrast i þyrlu, skömmu
siöar kemur framhluti jeppans
keyrandi fram á sviðiö. Maöur
stekkur út og ljóskastari nær hon-
um. Hann reynir að komast und-
an, stekkur til og frá, engist sund-
ur og saman en sleppur ekki und-
an ljósinu. Svo heyrast skothvell-
ir og maöurinn kippist viö.
„Hættiö þessu! Hættiö þessu!”
hrópar hann. „Ég er blaöamað-
ur!”
Þaö hjálpar ekki mikiö fremur
en venjulega og skothvellirnir
halda áfram, liklega veröur
maöurinn fyrir skoti þvi hann
fellur saman á sviðiö og ljósin
hverfa.
„Biðiö viö, blöið viö!” GIsli er
ekki nógu ánægöur. Hann stekkur
upp á sviöiö og tekur menn tali.
„Þetta var alveg ómögulegt,
þetta var vitlaus þyrla. Þetta var
litla þyrlan, þyrlan sem kemur
seinna. Drunurnar eiga aö vera
miklu meiri, þær eiga aö vera al-
veg ærandi. Svo kom jeppinn allt-
of seint inn og skothriöin lika.
„Hvar er
glasið?”
Klukkan er rúmlega átta og á
stóra sviöi Þjóöleikhússins er aö
hefjast æfing á leikritinu Nótt og
dagur eftir enska leikskáldiö Tom
Stoppard. Leikstjórinn, Gisli Al-
freösson, hefur veriö aö leggja
leikurunum lifsreglurnar og um
allt sviö eru menn á ferli.
„Þaö vantar glasiö sem á aö
vera hér.”
„Ha?”
„Glasiö. Glasiö sem á aö vera
hér.”
„Já... Heyrðu, ég skal sjá um
þaö.”
Glasinu er komiö fyrir á boröi I
áöurnefndri stofu. Stofan er hluti
leikmyndar sem Gunnar Bjarna-
son hefur búiö til, þetta er stáss-
stofa og i rlkmannlegra lagi. Til
hliöar á sviöinu stendur jeppi,
mér er sagt þaö sé aöeins fremsti
hluti jeppans. Tæknimenn og
ljósameistarar prófa sin tæki og
tól áöur en æfingin hefst, þaö
heyrast drunur I þyrlu og
skömmu siöar skothriö. Leik-
stjórinn Gisli er á þönum um allt
svið, allt veröur aö vera I sem
bestu lagi. „Eigum viö aö reyna
aö byrja?”
,,Jæja, við
skulum byrja”
Úti sal hefur borðplata veriö
lögö yfir tvö sæti, þar koma sér
fyrir þeir Gisli og Jakob S. Jóns-
son, þýöandi leikritsins. Þeir bera
saman bækur sinar, ljósa-
meistarinn Kristinn Danielsson,
leiktjaldasmiðurinn, búninga-
teiknari ogaörir viökomandi eru i Hákon Waage (blaðaljósmyndarinn George Guthrie) og Anna Kristin Arngrimsdóttir (Ruth Carson)
næsta nácrenni oe Vmislegt barf rabba saman um Richard Wagner.