Vísir - 24.11.1980, Blaðsíða 27

Mánudagur 24. návember 1980
■*#**k~' r~~j r
Félagarnir úr Flækjufæti viðkomunatil Reykjavikur. Vfsism. BG.
„Var alveg
ógleymanlegt,”
saaðl einn féiaganna í Fiækju-
læn við komuna lll Reyklavíkur
„Þetta var bara alveg
ofsalega skemmtiiegt,
alveg ógleymanlegt”,
sagði ungur Skaga-
maður, Jón Gu^munds-
son, i samtali við Visi i
gær, en hann var einn
þeirra, sem ýtti kassabil
frá Akranesi til Reykja-
vikur nú um helgina.
Unglingur úr ferðaklúbbnum
Flækjufæti á Akranesi, sem er
klúbbur á vegum æskulýösfélags-
ins þar, ákváðu fyrir réttum
mánuði að setja met I kassabfla-
akstri með þvl að ýta heima-
smlðuöum kassabil frá Akranesi
til Reykjavikur. Þetta er 17
manna hópur, sem stóð aö þessu
og var lagt upp frá æskulýðs-
heimilinu klukkan 13.30 á föstu-
dag og komið á Lækjartorg i
Reykjavfk klukkan 11 á laugar-
dag.
,,Jú, á vissan hátt var feröin
erfið, þvi aö við sváfum náttúr-
lega ekkert meðan á þessu stóð,
en á hinn bóginn var þetta mun
auðveldara en við gerðum ráð
fyrir. Til dæmis þurftum við að
hægja á okkur til þess að verða
ekki alltof snemma á áfanga-
stað”, sagði Jón.
— Hvernig var framkvæmdinni
á þessu háttaö?
„Við vorum sautján, sem skipt-
umst á um aö stýra bflnum og ýta
honum, en fjóra menn þarf til
þess í senn”.
— Eigið þið sjálf kassabflinn?
„Nei, það er skátafélagið hér,
sem á hann. Við fengum hann
bara lánaðan”.
— Hafið þið hug á aö smiöa slik-
an bfl?
„Það er aldrei að vita. Ég gæti
vel trúað þvi. Það var svo mikill
hugur i fólki og menn alveg til-
búnir i aðra ferð”.
— Verður þ á eitthvaö fram-
hald á þessu?
„Já, við erum búin að ákveöa
að fara aöra ferð og þá verður
hún sennilega eitthvað lengri,
annars vorum við að hugsa um aö
renna einhvern daginn við á
Bessastöðum og heilsa upp á Vig-
disi”, sagði hinn eitilhressi
Skagamaður.
— KÞ
í Innbrot f
! Eyjum
Um helgina var brotist inn i
■ Krána, sem er verslun við
I Bogaslóð i Vestmannaeyjum.
| Þjófarnir höfðu á brott með
■ sér töluvert af sælgæti og öðru
I sliku. Máliö er óupplýst, nema
| hvað hluti þýfisinshefur fund-
ist. —KÞ
s Eidur í
i húsl við
! Elliðavatn
Um miðjan dag i gær
I kviknaði i húsi við Elliðavatn.
| Skjótlega tókst að ráða niður-
1 lögum eldsins og skemmdir
| urðu litlar. Fjölskyldufólk býr
| i húsinu.
Tildrög brunans voru þau,
| að verið var að þýða vatn i
. vatnsrörum, þegar neisti
I komst i spæni, sem húsið er
| einangrað með. Slökkviliðið
! brá skjótt viðog tókst að koma
I I veg fyrir að eldurinn breidd-
I ist. —KÞ
1
I
I
I
I
I
I
I
I
I
i
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
■Drengur fyrlr;
i híl í Eyjum i
Litill drengur á þriðja ári |
. varð fyrir bil i Vestmannaeyj- |
I um um helgina og lær- ■
| brotnaði.
Slysið varð með þeim hætti, .
I að drengurinn, sem var að leik ‘
| á Kirkjuvegi, hljóp allt i einu |
J út á götuna og i veg fyrir fólks- .
I bifreið, sem þar kom aðvif- I
[_ andi._________________— Kl> J
Níðsterku
EXQUISIT
þríhjólin
fást i
heistu
leikfanga-
vers/unum
um land allt
Heildsölubirgdir:
Ingvar Helgason
Vonarlandi v/ Sogaveg, Sími 33560
löásláKynbombanjapðsungin
Langlifasta kynbomba
Ameriku, hefur veriö borin til
grafar. Hún hélt þvi fram, að
kynlif efldi æskuþrótt með fólki,
og mun vafalaust ekki hafa látið
af þeirri Iþrótt sinni fyrr en nú
fyrir þremur mánuðum, að hún
fékk hjartaslag, áttatiu og átta
ára gömul. Þessi kynbomba bar
nafnið Mae West, þ.e. þaö var
nafn hennar I kvikmyndum.
Eins og alkunna er var og er til
siðs að skira stjörnur nýjum
nöfnum, þegar frægðarferillinn
hefst. Þannig veit nú eflaust
enginn lengur hvað þessi iátna
kynbomba hét. Hún getur hafa
heitiö Kanowsky eða Goldberg,
\ án þess það skipti máli.
Það er nokkurt þrekvirki að
lifa f Imynd kynbombunnar
framá nlræöisaldur. Það kostar
auövitaö margar strekkingar,
nokkrar giftingar og skilnaði og
auðvitað gott og liöugt samband
við fjölmiðla. Með andláti Mae
West er miklum kynlifsiðnaöi
lokið, eins og hann var rekinn á
fyrstu tugum aldarinnar og allt
fram til nýs frjálsræðis i ástum,
sem kippti fótunum smátt og
smátt undan iöngreininni, svo
að f jölmiölar sátu uppi meö fólk
á niræöisaldri f hlutverkunum.
Þessi atvinnugrein, aö vera
kynbomba, veitti ótölulegu fjár-
magni til kvikmyndaiðnaöarins
á tfmum, þegar fdlk lét sér
nægja að iifa kynlifi i huganum,
sitjandi á bekk i einhver ju kvik-
myndahúsi og hafast ekkiannað
að en hugsa sterkt tii fá-
klæddrar mannveru á hvfta
tjaldinu, sem borist hafði á
þennan stað i örþunnum sello-
losa.
Iönaöurinn krafðist þess að
þær mannverur, sem voru
taldar helstar kynbombur á
hverjum tfma, reyndu að haga
lffisfnu isamræmi viö það. Auð-
vitað varð árangurinn misjafn.
En Mae West var ódrepandi I
sfnu hlutverki. Þótt hún yröl
fyrst og fremst fræg á tfmum
þöglu myndanna, hélt hún stöðu
sinni sem kynbomba hinna sjö-
tugu fram aö dánardegi. Allir
höfðu fyrir löngu gleymt henni
sem kvikmyndastjörnu þegar
hún gerðist hin eina og sanna
kynbomba Ameriku. Sfðast fara
sögur af henni I kvikmyndinni
„I am No Angel” árið 1934. Þá
varkreppa IBandarfkjunum, og
þegar kynbomban lýsti þvi yfir f
blaðaviötali, trú þvi timabili,
þegar ginið var blandað f bað-
körum vestra, að það væru ekki
mennimir I llfi hennar, sem yllu
henni áhyggjum, heldur Ufið f
mönnum hennar, þótti læknaliði
kreppunnar ndg komið af lff-
fræðilegum bröndurum, og
West hvarf úr kvikmyndunum.
Um tima var fengist við alvar-
legri mál undir stjórn New
Deal-manna.
Þótt Mae West tækist að lifa
langan dag á þjóðsögunni um
kynbombuna, og hefði uppi
nokkra tilburöi meö andlitslyft-
ingum og skilnuöum til að halda
sér eilift ungri samkvæmt kenn-
ingunni að fjörugt ástalif sé
einskonar æskulyf, leikur vafi á
þvi, að hún hafl nokkurntima
veriö kynbomba nema I munn-
inum. Seinna komu aörar konur
á sjónarsviðiö, sem átti i miklu
harðari samkeppni um kyn-
svelta blógesti en Mae West.
Seiiini heimsstyrjöldin gjör-
breytti viöhorfi til ástalffs, og
þaðsem áðurvarsótt ibfóhúsin
til augnayndis og nokkurra
hugaróra fékkst nú holdi klætt á
hverju götuhorni. Fjötrar heim-
óttæskaparins höföu rofnaö.
Þess vegna þurfti meira til en
vaxtarlag Mae West til að draga
folk I bióhúsin.Þá voru fundnar
upp stjörnur eins og Jane
Russel.sem hafði svo löguleg
brjóst, aö þaö tók Howard
Hughes eitt sinn langan tima og
134 prufutökur aö fá þau titr-
ingslaus á filmu, og þá raunar
ekki fyrr en hann hafði fundiö
upp hálfa brjóstah aldara.
Norma Jean, eða Marilyn
Monroe, höfðaði einnig svo
sterkt til karlmanna, að ekki
dugir minna en viöhöld hennar
hafi veriö æðstu menn banda-
risku þjóðarinnar á sfnum tima.
Norman Mailer skrifaöi bók um
Marilyn til aö fullkomna goö-
sögnina. En nú hefur kyn-
bomban veriö jörðuö fyrir fullt
og allt og við getum snúið okkur
að ofbeldinu.
Svarthöfði.