Morgunblaðið - 19.01.2004, Side 32

32 MÁNUDAGUR 19. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Clifton - Kóbrukossinn
BEINI
framhald ...
© DARGAUD
© DARGAUD
HVAÐ ER Í GANGI? HANN FER
Í BURTU! ... ÞETTA ER EKKI EINS OG KÓBR-
AN ER VÖN AÐ HAGA SÉR!
HANN HLÝTUR AÐ HAFA EITT-
HVAÐ MIKILVÆGARA AÐ GERA!
... EF ÉG GÆTI ELT HANN ...
KANNTU AÐ HALDA UM
STÝRI SONUR?
... HA ?
ST ... STÝRI! JÁ! HALDA
MÉR Á VEGINUM ... ÞAÐ
ER KANNSKI EFNI Í UM ..
UMRÆÐU! SJÁÐU?
HEF EKKI TÍMA!
SETTU Í GANG!
SETTU Í GANG! SVONA,
SVONA!
OG HVERT Á ÉG SVO AÐ
KEYRA ÞIG? ... Í PARADÍS? LÁTTU ÞIG NÆGJA AÐELTA ÞENNAN BÍL .. HVAÐ! ...ÞENNAN KAPPAKSTURSBÍLÞARNA? ÉG VONA AÐ ÞÚ SÉRT VIÐ
ÖLLU BÚINN ... EF þÚ VERÐUR VEIK-
UR ÞÝÐIR EKKERT AÐ KVARTA ! ...
BIÐJIÐ OG ÉG MUN VEITA
PICASSO
MYNDMÁLNINGARDÓS, HVÍTUR
VEGGUR ... ER ÞAÐ EINA SEM
ÞARF... OG ÉG SKAL SKREYTA
EINS OG ÞIÐ VILJIÐ
Á TVEIMUR
MÍNÚTUM
HÖFUNDURINN GERIR ÞAÐ
SVO ÉG HLÝT AÐ GETA
ÞAÐ LÍKA ..
ÞÉR ÞARNA!
NÆSTI
KOMMÓÐA Í
LÚÐVÍKS 14 STÍL
MEÐ ....
MINGVASI GULLSTÖNG
FERRARI
BÍL
NEI
TVO
MONU
LÍSU
ER ÞETTA ALLT?
NEI!
TEIKNAÐU
STÓR AFA
KLUKKU
AH! NEI ... ÞAÐ GET ÉG EKKI!
ÞÆR ERU EKKI
ALVEG NÓGU GÓÐAR
HJÁ MÉR ENNÞÁ!
ÞAÐ ER SMÁ
VANDAMÁL
ÉG VERÐ AÐ HUGSA
MÁLIÐ NÁNAR ...
ÉG GERÐI EINA FYRIR KORTERI
SÍÐAN OG HÚN ER STRAX
ORÐIN OF SEIN!
ÞVÍ MIÐUR!
ENGIN ÞÖRF FYRIR PENINGA TIL AÐ EIGNAST
ALLT SEM MANN LANGAR!!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
ÉG las fyrir skemmstu „ritdóm“ hr.
Guðmundar Guðjónssonar um bókina
mína, Veldu flugu. Sá „dómur“ er líkt
og við er að búast úr þeirri áttinni.
Mér er raunar óskiljanlegt hvernig
blaðstjórum dettur í hug að láta
þennan mann dæma bók, sem skrifuð
er um þau svæði Laxár, sem heyra
undir Veiðihúsið í Árnesi. Allir, sem
lesa Morgunblaðið, vita að umræddur
Guðmundur Guðjónsson er enginn
vinur þeirra, sem reka þá stofnun eða
vinna á hennar vegum. Hann skrifar
helst ekki veiðifréttir frá þessum
svæðum árinnar eins og lesendur
blaðsins hafa séð gegnum árin og
jafnvel erlendir veiðimenn sleppa
ekki við skítkast hans í þessum „rit-
dómi“. Auk alls þessa finnst mér
hæpið að maður, sem ekki kann ís-
lensku og þarf að lesa orðabækur til
að geta skilið merkingu orða, sé hæf-
ur dómari yfir öðrum. Ég ráðlegg
manninum eindregið að spyrja ein-
hvern annan en sjálfan sig að því fyrir
hverja bókin mín sé skrifuð, ef hann
sjálfur hefur ekki skilning á mein-
lausri glettni, sem borin er fram fyrir
lesendur með óbrenglað skopskyn.
Aldrei hef ég þurft á því að halda að
skrifa bækur, eða annað lesefni fyrir
sjálfan mig! Svo er guði fyrir að
þakka að ég hef alla tíð haft nægan
aðgang að lesefni um allt milli himins
og jarðar og skammast mín ekkert
fyrir að lesa bækur annarra.
En skaparinn hefur einnig gefið
mér þá náðargáfu að geta skrifað og
hversvegna ekki að leyfa lesendum
með jákvæða hugsun og óbrenglaða
dómgreind að lesa afraksturinn sér
til fróðleiks og ekki síður til skemmt-
unar? En hafi ég í ógáti stigið á lík-
þornið þitt, Guðmundur minn, þegar
ég gekk fram á ritvöllinn er það rétt
og sjálfsagt að bera fram einhvers-
konar afsökun, ef þú ert fær um að
útskýra um hvað hún ætti að snúast.
En sjálfsagt er vissara að fá einhvern
til að lesa það yfir, því ekki er mjög
sennilegt að ég sé nægilega viti bor-
inn til að senda frá mér svo mikilvægt
plagg án endurskoðunar. Hvernig er
það annars með þig. Hefur þú ein-
hverskonar ofnæmi fyrir mannataði
og renniskít? Æ, æ, ... þau eru mörg
manna meinin. En sem betur fer er til
einhver lækning við flestu, ja... nema
þá helst illgirninni. Ég er sammála
því að fleiri ljósmyndir frá Laxá
hefðu mátt vera í bókinni og ég vildi
þessháttar mynd á forsíðu, en fékk
ekki að ráða því. En víkjum nú aðeins
að seinasta liðnum í „ritdómi“ þínum.
Þar á greinilega að reiða hátt til
höggs. Ég læt þess vegna fylgja litla
sögu af laxinum á myndinni á bls. 146
í bókinni. Þessi lax veiddist fyrst á
fossbrún við Núpafoss að vestan og
þar var myndin tekin. Bill hafði reynt
margar flugur af ýmsum stærðum.
Laxinn sýndi þeim takmarkaðan
áhuga. Kom samt á eftir nokkrum
þeirra en ekki nema einu sinni. Þar á
meðal sýndi hann gamalli flugu
hnýttri úr þvottabjarnarhári svolít-
inn áhuga. Ég setti flugulás á girn-
isendann og krækti flugunni í hann.
Bill kastaði fallegu stuttu speykasti
og byrjaði að draga línuna. Þá tók
höfðinginn. Leikurinn var stuttur.
Bill tók laxinn inn eins fljótt og mögu-
legt var, því það átti að sleppa honum
og það var gert eftir að fyrirsætu-
störfum var lokið. Þau tóku ekki lang-
an tíma, aðeins ein mynd. Við merkt-
um þennan lax og hann var í góðu
formi þegar honum var sleppt. Tveim
vikum síðar veiddist hann í Neslandi
á stað sem heitir Skerflúðir og ég var
svo heppinn að vera leiðsögumaður
hjá þeim veiðimanni. Laxinum var því
sleppt tvisvar og tel ég miklar líkur á
að hann sé enn á lífi, ef ormaskaul-
arnir hafa ekki drepið hann.
Að endingu vil ég lýsa áliti mínu á
þessum svonefnda „ritdómi“ Guð-
mundar Guðjónssonar eins og hann
kemur mér fyrir sjónir:
Öfugur með engri smæð
engu rétt vill snúa.
Guðmundur í hæstri hæð
huggi þá, sem trúa.
PÉTUR STEINGRÍMSSON,
Laxárnesi, Húsavík.
Um ritdóm
Frá Pétri Steingrímssyni
ÞEIR, sem fylgjast með fréttum í út-
varpi og sjónvarpi, verða þess dag-
lega varir að fréttamenn þessara fjöl-
miðla kunna ekki skil á orðatiltækjun-
um að synja og hafna, eða öllu heldur
mismun þeirra, hvenær hvort þeirra
er við hæfi. Þeir þrástagast á orðinu
„hafna“, hvort sem það á við eða ekki.
Menn synja beiðni en hafna tilboði.
Að synja er sótt til norrænnar goða-
fræði. Í Snorraeddu má lesa um eina
af mörgum ásynjum, sem Snorri seg-
ir frá. SYN er ein þeirra. Að sögn
Snorra Sturlusonar gegndi hún því
trúnaðarstarfi að synja farar og inn-
göngu. Gangleri spyr en Hár svarar
og segir að SYN sé hin ellefta af
ásynjum. Hún gætir dyra í höllinni og
lýkur fyrir þeim er eigi skulu inn
ganga og hún er sett til varnar á þing-
um fyrir þau mál, er hún vill ósanna.
Því er það orðtak, að syn sé fyrirsett
þá er maður neitar.
Þess má geta að Sveinbjörn Egils-
son skýrir merkingu orðsins í skálda-
málsorðabók sinni, Lexicon poeticum.
Ennfremur er greint frá merkingu
orðsins í orðabók Menningarsjóðs og
einnig í orðabók Sigfúsar Blöndals.
Starfsmenn fjölmiðla ættu að notfæra
sér handbækur ýmsar, sem þeim
standa til boða, og afla sér þekkingar
dag hvern. Sá grunur læðist að hlust-
endum að fréttamenn séu hættir að
hugsa á íslensku og þýði einfaldlega
orðið „reject“, og hafni því öllu, þótt
betur ætti við að synja. Landhelgis-
gæslan á flugvél sem stundum er get-
ið í fréttum. Hún heitir SYN og ber
nafn ásynju þeirrar sem frá var sagt.
Fjölmiðlar nefna flugvélina oft SÝN
og halda að Ingólfur, sem kenndur
var við Útsýn, eigi vélina. Svo er ekki.
Hún er skilgetið afkvæmi Landhelg-
isgæslunnar. Ég leyfi mér að þakka
fullhuga í flokki flugmanna, Benóný
Ásgrímssyni, sem útvegaði mér ljós-
mynd þá er hér birtist af flugvélinni
SYN. Um leið bið ég Morgunblaðs-
menn að stækka heiti vélarinnar svo
það komi skýrt fram. Jafnframt þessu
langar mig að biðja Morgunblaðið að
birta öðru hverju leiðbeiningar til
ungra fjölmiðlamanna og efla með
þeim hætti skilning þeirra á augljós-
um staðreyndum er varða tungutak
og orðaval. Ég vona að sú flugufrétt
reynist röng að væntanleg sé ný orða
– heiðursmerki – sem nefnt verði
„dobbelkross“ í samræmi við bókstaf-
inn „dobbelju“.
PÉTUR PÉTURSSON,
Garðastræti 9, 101 Reykjavík.
Að synja eða hafna
Frá Pétri Péturssyni