Vísir - 12.08.1981, Blaðsíða 16

16
Miðvikudagnr 12. ágúst 1981

Norðlensk
atvlnnu-
stefna
Sveitarstjórnarmaður fyrir
norðan bað okkur um að koma
eftirfarandi ljóði á framfæri.
Norðlensk atvinnustefna
Kurr-i-ru-ri-ró
syngjum oss sjálfa i ró.
bað er ekkert aö gera
fyrir börnin sem vaxa.
Kurr-i-ru-ri-ró.
Það er gott að lifa og fá
karl i kerfinu.
að vera
Kurr-i-ru -ri-ró.
Við ályktun þetta
og látum oss pretta
á á papplrsnímmetrum
Kurr-i-ru-ri-ró
TV R«‘<:ord«*r Kamt'ras C«»s
. tlb *•■» . ius * »in* *r i j, u u i
,,1 sjónvarpslausa” mánuðinum voru sýndar sjö „Óskarsmyndir” f
videóinu.
Kvikmyndahúsaeigendur:
„verða að taka tii-
llt til flöldans”
- segir brélritari
Mikið er ritað og rætt núna
um videóstriðið sem stendur yf-
ir milli kvikmyndahúsaeigenda
og þeirra sem leigja út videó-
spólur. Hinn almenni neytandi
hefur ekki fengiö tækifæri til aö
tjásig um mál þetta en ml vil ég
bæta litillega úr þvi.
Mér finnst það merkilegt á
þessum timum frjálslyndis og
tækni ef að á að banna fólki að fá
að sjá það sem þeir vilja i þeirra
eigin sjónvarpi. Kvikmynda-
húsaeigendur verða aö taka þaö
með i reikninginn að þaö er
miklu þægilegra og jafnvel
ódýrara (ef búið er i fjöibýlis-
húsi sem er með videókerfi) aö
horfa á kvikmyndir i sjónvarp-
inu. Nú kostar rúmlega tuttugu
krónur aö sjá kvikmynd I biói en
notendur sjónvarps I fjölbýlis h-
húsi þurfa ekki að borga nema
60 krónur á mánuði fyrir miklu
fleiri kvikmyndir.
Ég vil bara geta þess að i slð-
asta mánuði sem var sjónvarps-
laus að öðru leyti, voru sýndar
sjö kvikmyndir sem voru til-
nefndar til óskarsverðlauna i
Bandarikjunum. Þess vegna
finnst mór að kvikmyndahilsa-
eigendur verði að taka tillit til
fjöldans og draga kærur sinar á
videóleigur til baka.
Videósinni
Þá er syndin ei okkar
þó atvinnan lokki
börnin i annaö land.
Kurr-i-ru-ri-ró.
syngjum oss sjálfa i ró.
(Með sinu lagi)
Fyrir von-
brigðum
með Njálu
Guðjón Eyjólfsson
hringdi:
Ég fór á frumsýninu Njálu i Há-
skólabiói hér á dögunum og mikið
varð ég fyrir miklum vonbrigö-
um. Ifyrstalagi byrjaöi dagskrá-
in hálftima of seint, sem er auð-
vitaö tii háborinnar skammar, en
látum það vera. Siðan var mynd-
in sýnd, sem mér fannst hvorki
fugl né fiskur. A meðan á sýningu
myndarinnar stóð var spiluð
electrónisk tónlist, sem passaði
engan veginn við efni myndarinn-
ar.
En þetta var ekki allt. í Há-
skólabiói var einnig boöiö upp á
önnur atriði, bæði upplestur og
tónlist en það var einhvern veginn
eins og atriöin pössuðu alls ekki i
salinn, allavega komst þetta
ekki til skila, maöur heyrði ekk-
ert, svo engin stemmning mynd-
aöist og allt fór fyrir ofan garö og
neðan.
Þvi segi ég, ef á að endurtaka
slika skemmtun, þá vandið betur
til hennar.
„Útitaflið sómir sér vel I skákborginni Reykjavik”, segir stuðningsmaður taflsins.
segip
stuðnings-
maður
útitaflsins
rassinnnúsemendranær. En min
skoðun er sú að útitaflið sómi sér
vel i skákborginni Reykjavik og
borgarbúar komi til með að njóta
þess enn frekar heldur en þeirra
grasstráa sem fyrir voru.”
„útiiatlið er ðetra
en grasstráin”
tramkvæmdina. Ég vona bara aö
taflið veröi tilbúiö fyrir afmæli
borgarinnar.Þaö má þessi vinstri
meirihluti eiga að nú hefur hanri
einu sinni gert rétt þó aö ekki
munaði miklu að hann rynni á
K.R.G. hringdi
„Það er kominn timi til aö ein-
hver stuöningsmaöur útitafisins i
miöbænum láti i sér heyra. Ekki
ætla ég aö neita þvi aö lengi var
ég i' vafa um hvort framkvæmd-
irnar ættu rétt á sér þvi satt aö
segja leist mér ekkert á allt jarð-
raskiö, sem þeim hefur fylgt. En
ég á oftleiö um miöbæinn og eftir
þvi sem meiri mynd kemst á úti-
taflið og nánasta umhverfi þess
þeim mun ánægöari verö ég meö
„Þreyttur ð skalla-
poppsskrilunum”
Ég er ekki sá eini, sem er orð-
inn allferlega þreyttur á öllum
þessum skallapoppskrifum, sem
misjafnlega þroskaðir gaurar
hafa veríð að dæla úr pennum sin-
um á siðurnar í VIsi, sem eiga
betra skilið. Sko, þessir uppþorn-
uðu andans aukvisar verða að
fatta það í eítt skipti fyrir öll, að
skallapoppið er ekki bara stein-
gelt, heldur lika steindautt.
Skallapoppið hefur sko ekki til að
bera einn einasta frjóanga frum-
legra þanka, og það er orðið stutt
i það, aö það bara leggist útaf og
gefi upp öndina.
Hins vegar er þaö pönkið, sem
blivur, það er sko engin spurning
um það. 1 pönkinu sameinast
kraftur og afl, sem ekkert fær
sigraö, enda vita pönkarar hvað
beir vilia, en skallapoDDarar
ekki. ' Pönkararnir eru alveg
klárt að heimta aö þetta úrelta'
skipulag verði öðruvisi. Núna eru
gamlir skallapopparar komnir i
jakkaföt og góðar stöður hjá hinu
opmbera. Kerfiskallar, sem ekki
er púkkandi uppá. Hinir
skallapoppararnir, sem eru
ennþá aö fást við aö gefa út „sölu-
plötur” — ég hlæ nú bara — þeir
eru bara eftirlegukondur. Tima-
spursmál hvenær þeir lenda i ein-
hverjum embættum hjá hinu
opinbera með lögfræöipróf og
þaö allt.
Nei, pönkið, hið ekta pönk, eins
og t.d. Fræbblarnir flytja, það er
afliö, sem á eftir að koma ungu
kynslóöinni til góða seinna meir,
þvi þaö getur sko enginn neitaö
þvl, að það er kveikja allra góðra
hugsana. Viö viljum engan sölu-
plötumóral, heldur einfaldlega,
að einstaklingurinn fái að fila
sjálfan sig eins og honum finnst
best.
Pabbi og mamma eru gamlir
skallapopparar, og þau myndu
frika út,ef nafnið mitt birtist meö
þessu.
Einn pönkari af lifi og sál.
skallapopp’
Meira um
skaiiapopp
Hmmlodsgur «. ágast INt
RraBBMBHBn
Iróðursgrein
im utangarðs-
menn svarað
'oalistamanaadl iblir:
ylrga skrifaði „Tónlislar-
iur'' ÍMðintegá áróftuMgretB
n úUrigerðMnöonuai I \Ta
& tinu tiV stuðnings þurftl
ðurinn náttúrulagi að bulls
luöskttpín. Etn kénningin v»r •
að mUsíkanUr aem hlypu ör
j I annað galu trkki ktxoUI I
: fynr stððnunHf
nnur var á þá leið að mustk-
ar satn rayna að þrða sig
am I «na og sama farinu þar
rfirllkur hljðtitó trmi*
111 '
>asaark«Mtingar *t«» aðaanaa
'JUagerásairaa v*ru sUðnað-
g ófrumWgir. Þ*lr mrt tin-
Maggi bestu ryþmasrell UnU»-
ift* Btibbi er jafnframt Urstt
rokktöngvari UmUira awrol AgU
OUf* og besli lagsairiður Unds-
im ásamt Magnúsi Etriksa. Mtkr
og Dunny hafo tvlmalalaust
mdn rnkk ug reggltiWimxiflCU 1
giUrleik en islensku gfUrldkar-
amir Samus mynúa þesstr piltsr
síúrgölU nýbylgjugrúppu tu» og
platan .gCaislavtrktr" sannar.
OíJum gagnrýnemlum bUðanoa
bar saman um «ð „CeUlevirkir”
v*ri besU UUsuJu rvkkpUUft i
mdrgár
Að lakum þetu - Ef Utaagarðs-
msstst *ru steðnakr há hlWVU
Oash aá vara það 3ka. Cfaah
kyrUáé evm ekU ponkkljs*-
evoíl, klðaa tar kun ut I kCnsttns*
* S.IM mmm* »%■'» iWoAw.
islensku Iram-
leiðendurnir
verða að
merkja
vðruna betur
ÍT P hrino'Hi' mikiö innihaldiö er. Þetta finnst
' ' s ‘ mér móðgun við kaupandann.
Ég fór að versla um daginn og Með þessu getur hann engan
ég hef haft það fyrir reglu að veginn gert sér grein fyrir verö-
kaupa Islenskt, ef ég möguleg get. mismun á hinum ýmsu vöruteg-
En nú er svo komiö, að ég bara undum.
nenni því ekki lengur. Tökum Og svo er annað, sumar vöru-
hreinlætisvörur sem dæmi. Oft tegundir eru ekki verðmerktar,
vill það brenna viö, að íslensku eins og til dæmis mjölkin. Af
framleiöendurnir skrásetja ekki hverju mö ekki verömerkja þær
á viðkomandi pakkningu, hversu vörur eins og aðrar?