Vísir - 17.10.1981, Qupperneq 4

VÍSIR
• • r
Bflatorg sf.
ilasala
ilaleiga
wgartúni 24
Chevrolet Van árg. ’79, ekinn
37 þús. mílur, sæti fyrir 8
manns, krómfelgur, útvarp,
segulband.
Chevrolet Concors árg. ’76.
Rauöur, 6 cyl. sjálfsk. vökva-
stýri, powerbremsur.
Plymouth Volare árg. '77, ek-
inn 20 þús. km. 6 cyl sjálf-
skiptur powerbremsur.
Datsun 220 diesel, ekinn 108
þús. km. Litur grásanseraður,
verð kr. 100 þús.
Subaru GFT árg. ’78, ekinn 30
þús. km. Brúnn. Verö kr. 70
þús.
Toyota Cressida árg. ’80 ekinn
17 þús. km. Rauður, 2ja dyra 5
gfra. Verð kr. 130 þús.
Ford Pinto station árg. ’75.
Litur brúnn, skipti á dýrari.
Verð kr. 47 þús.
Audi 100 LS árg. ’77 ekinn 52
þús. km. Gulur, útvarp,
kasettutæki. Verð kr. 78 þús.
Toyota Tercel árg. ’80. Litur
silfursanseraöur, ekinn 30 þús.
km. Framdrifinn og sparneyt-
inn. Verð kr. 85 þús.
Opið ki. 9-19 alla daga
nema sunnudaga.
Simar: 13630—19514
Ford Pick-up 4x4 6 cyl, Bed-
ford dicscl 4 girkassi, vökva-
stýri, dieselmælir. Er i góðu
standi. Verð kr. 65 þús.
»9;1 1 |
Laugardagur 17. október 1981
Eins og f lestum mun vera kunnugt/ urðu gangnamenn
úr Mýrdal fyrir þeirri ónotalegu reynslu að finna lík átta
Bandaríkjamanna á Mýrdalsjökli í síðustu viku. Banda-
ríkjamennirnir fórust í flugslysi þ. 17. desember árið
1953. Veður hamlaði mjög leit þá og fannst aðeins eitt lík,
hin voru þegar á kafi í snjó ásamt með flaki vélarinnar.
En svo gerist það, einum 28 árum síðar, að jökullinn skil-
ar sínu.
Smásagan sem hér fer á eftir, tengist þessu f lugslysi á
einkennilegan hátt. Indriði G. Þorsteinsson rithöfundur
og höfundur sögunnar, hitti föður eins f lugmannanna að
máli nokkru eftir að slysið varð. Varð þeim tíðrætt um
líkurnar á þvf að leifar flugmannanna fyndust. Gamla
manninum var það enda mikið í mun að fá að lifa greftr-
un sonar síns í vígðri mold.
Indriði sagði honum, að jökullinn mundi áreiðanlega
skila sínu þótt seint yrði. Gamli maðurinn efaðist um að
hann fengi að lifa þann dag og var hryggur við. „Og",
segir Indriði, „þegar ég kom aftur heim frá Bandarikj-
unum, var mér þetta allt ofarlega í huga og því settist ég
niður og skrifaði smásöguna." Sagan heitir „Á friðar-
timum" og fer hér á eftir:
A friðartímum
Varaforseti stálverksmiöjunn-
ar var farinn i háttinn og hann sat
einn eftir i dagstofunni við föla
birtu frá fótlampa með grænni
ljóshlif og hugsaöi um jökulinn og
slysiö og mennina sem höfðu
gengiö út á hann til aö týnast. Ef
til vill mundi varaforsetinn einnig
hugsa um slysiö áður en hann
sofnaði og kannski haföi hann leg-
iö i myrkrinu og hugsaö um jökul-
inn löng köld kvöldin þau tvö ár
sem voru liöin siöan mennirnir
fórust. Þeir höföu veriö á varö-
flugi yfir suöurströndinni þegar
vélin rakst á jökulinn. Þeir skildu
eirtn eftir hjá flakinu vegna þess
hann var ófær til gangs og björg-
unarsveitin fann hann dauöan i
hálffenntum vélarskrokknum
tveimur dögum siðar þar sem hún
gekk fram á hann eftir tilvisun
flugmanna er komu auga á brakiö
úr leitarvélum. Til hinna hefur
aldrei spurzt.
Varaforsetinn stóð sig bærilega
þótt þaö fyndist skýrt og greini-
lega hann liföi á skrafi um milli-
rikjamál, er annars voru alveg
þýöingarlaus fyrir þá sem réðu
engu nema skoöunum sinum. Þaö
haföi rignt siöan fundurinn hófst:
einnig er þeir óku frá flugvellin-
um um úthverfi borgarinnar og
siöan skyndilega úr ljósunum inn
á þröngan veginn meö blaut og
nakin trén á báöar hliöar unz
komiðvariupplýsta heimreiöina.
Frá upphafi haföi veriö talaö um
stálframleiöslu i B^neluxlöndun-
um og sumir höföu aldrei tekiö til
máls af þvi þeir fundu engan botn
i umræöunum eöa vegna þess
þeim fannst fráleitt það kæmi
nokkrum viö utan Beneluxland-
anna þótt þar væru stáliðjuver.
En Luxemborgarinn vildi tala um
stáliö sitt og hann hafði haft orðiö
nær sleitulaust án þess á honum
sæist þreyta. Honum fannst Lux-
emborgarinn tala alltof andskoti
mikiö.
Honum haföi falliö vel viö vara-
forsetann frá upphafi og þeir
vissu báöir nógu mikið um jökla
til aö gera sér ljóst að sumir skila
aftur flestu sem þeir taka. Hins
vegar var meö öllu ómögulegt að
vita hvort þeir skiluöu þvi þannig
það fyndist nokkurn tima. Hann
hafði lesiö um flugslysiö i dag-
blööunum: það haföi ekki veriö
mjög raunverulegt þannig og ekki
algjört fyrr en hann sá þennan
dapra og hægláta mann er haföi
veriö skilinn eftir meö heimspóli-
tikina og trúna á umfangsmikinn
viðbúnaö til aö halda þvi uppi sem
hét friðartimar.
Hann mundi aö jökullinn var
afar hvitur úr fjarlægð og blár i
röndum á sumrin þegar landiö
var rautt i kring og sá bunguna
fyrir sér: póstkortahvlta eins og
hún var gefin út án slysa handa
feröafólki til aö hafa heim meö
sér aö sýna i sólskininu. Varafor-
setinn haföi veriö skrafhreifinn
viö hann frá upphafi um það sem
varöaöi fundinn, en þaö var ekki
fyrr en þetta kvöld aö þeir höföu
talaö um ýmislegt sem ekki var á
dagskrá. Kvöldveröinum lauk
seint og á eftir höföu þeir setzt i
dagstofuna og varaforsetinn hafði
sagt:
— Ég hef veriö á tslandi.
— Einmitt þaö. Voruö þér i
skemmtiferðalagi.
— Ég fór þangaö I einkaerind-
um.
Indriöi G. Þorsteinsson er höf-
undur þessarar smásögu
— Þér eigið kannski venziafólk
á tslandi.
— Já, eiginlega.
— Þaö var gaman þér skylduö
eiga erindi þangað.
Þögn.
— Þér vitiö maöur er alltaf dá-
litið drjúgur yfir heimsóknum
fólks til tslands: liklega af þvi viö
erum ekki ýkja stór þjóö og vegna
þess aö framfarirnar hafa veriö
miklar siðustu árin. Okkur finnst
gott aörir sjái þaö og hafi orð á
þvi. Þér vitið náttúrlega að við
hitum höfuöborgina upp með
hveravatni.
— Það er mjög merkilegt.
— Churchill segist hafa ráðlagt
okkur aö gera þaö. Siöan halda
margir tslendingar ekki sé allt
gullsatt sem sá ágæti maður
segir.
— Gott ef ég hef einmitt ekki
lesiö þaö i bókum hans um strið.
— Mér finnst liklegt þaö standi
heima. Ég hef ekki lesiö þær, en
ef þær eru margar hefur hann
trúlega talaö af sér i þeim.
— Mér leizt vel á mig á tslandi.
— Þakka yður' fyrir. Sumir
segja landiö sé heldur bert og of
kalt.
— Þaö er kannski satt: mér
fannst þaö stórbrotiö.
— Þaö er nokkuð hrikalegt eins
og önnur fjallalönd.
— Er ekki enn mikil atvinna
vegna varnarliösins.
— Jú, og viö berjumst aö sjálf-
sögöu viö veröbólgu eins og aðrir.
— Hvernig er sambúöin.
— Burtséö frá vinnunni þá eru
margir óánægðir yfir það skuli
vera erlendur her i landinu.
— Mér skilst þaö sé nauðsyn-
legt.
— Menn hafa mismunandi
skoöanir á þvi.
— Vilja þeir heldur að Rússinn
komi.
— Viö höfum engan pata af
komu Rússa.
— Þeir mundu ekki láta ykkur
vita.
— Máliö er ákaflega flókiö.
— Þaöerekkihugsjónokkar að