Morgunblaðið - 20.04.2004, Blaðsíða 34

MINNINGAR
34 ÞRIÐJUDAGUR 20. APRÍL 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Óskar GunnarÓskarsson fædd-
ist í Garðastræti 43 í
Reykjavík 14. maí
1940. Hann varð
bráðkvaddur föstu-
daginn langa, hinn 9.
apríl síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Laufey Bryndís Jó-
hannesdóttir, f. 17.
júní 1906 í Reykjavík,
d. 20. apríl 1984, og
Óskar Bjarni Er-
lendsson, lyfjafræð-
ingur, f. 27. nóvem-
ber 1904 á
Reykjafossi í Ölfusi, d. 16. febrúar
1972. Óskar Gunnar átti tvo bræð-
ur, Jóhannes Örn, f. 29. janúar
1930, d. 9. júlí 1993, eftirlifandi
kona hans er Ólöf Erla Kristins-
Vopnafirði 21. apríl 1896, d. 8. maí
1978. Börn Óskars Gunnars og Kol-
brúnar eru: 1) Gísli, f. 1961, kona
hans er Vala Valtýsdóttir, f. 1961,
og þeirra börn eru Valtýr, f. 1991,
og Klara, f. 1993. Fyrir hjónaband
eignaðist Gísli tvær dætur, Maríu
Veru, f. 1982, og Söndru Björk, f.
1983. 2) Margrét, f. 1967, maki Sim-
one Parker, f. 1964. 3) Óskar
Bjarni, f. 1973, kona hans er Arna
Þórey Þorsteinsdóttir, f. 1977, og
þeirra synir eru Arnór Snær, f.
2000, og Benedikt Gunnar, f. 2002.
Óskar Gunnar lauk prófi sem við-
skiptafræðingur frá Háskóla Ís-
lands árið 1966 og starfaði sem að-
albókari hjá borgarverkfræðingi til
ársins 1970. Þá tók hann við stöðu
borgarbókara Reykjavíkurborgar
og gegndi því starfi til ársins 2001
er hann fór á eftirlaun. Frá þeim
tíma hefur hann sinnt ýmsum verk-
efnum fyrir Reykjavíkurborg og
ýmsa aðra aðila.
Útför Óskars verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 13.30.
dóttir, f. 1935, áttu þau
fjögur börn, og Jóhann
Erlend, f. 7. júní 1931,
d. 27. ágúst 2003, eft-
irlifandi kona hans er
Lydía Edda Thejll, f.
1933, og áttu þau tvær
dætur en Jóhann tvo
syni fyrir hjónaband.
Óskar Gunnar
kvæntist 8. október
1960 eftirlifandi konu
sinni Kolbrúnu Valde-
marsdóttur, fyrrver-
andi kennara, f. í
Reykjavík 9. septem-
ber 1938. Foreldrar
Kolbrúnar voru Herdís Maja Brynj-
ólfsdóttir, f. 31. maí 1899 á Litla-
Landi í Ölfusi, d. 21. ágúst 1978, og
Valdemar Sveinbjörnsson, íþrótta-
kennari, f. á Hámundarstöðum í
Elsku afi. Nú ertu farinn frá okkur
öllum sem elskuðum þig. Ég trúi
þessu ekki.
Nú rifjast upp svo margar góðar
minningar um þig. Það var alltaf svo
gaman þegar við María Vera fengum
að gista hjá ykkur ömmu í Stallasel-
inu. Það var svo margt að gera, t.d. á
sumrin hjálpuðum við ykkur með
grænmetisgarðinn, lékum okkur með
skrítnu fötin og hárkollurnar í kist-
unni og þú laumaðir til okkar sleikjó
eða einhverju góðgæti.
Svo þegar við fórum með ykkur í
sumarbústað, það var svo notalegt.
Við spiluðum og fórum í göngutúra.
Þegar ég kom til ykkar og amma
var að hjálpa mér að læra fyrir próf
fylgdist þú vel með og færðir okkur
ömmu ávexti.
Það var alltaf svo gott að koma til
ykkar og fá ráð um hitt og þetta og
líka bara til að tala.
Í haust byrjaði ég í matsveinanámi.
Það fannst þér áhugavert og þú fylgd-
ist með af miklum áhuga og beiðst eft-
ir að ég byði þér í mat.
Og vísurnar sem þú samdir og
skrifaðir í afmæliskortin er svo dýr-
mætt að eiga og lesa í dag.
Þú varst svo góður og hlýr og gott
að eiga þig að, elsku afi minn.
Þín
Sandra Björk.
Okkar besti og kærasti vinur, Ósk-
ar Gunnar Óskarsson, varð bráð-
kvaddur á heimili sínu að morgni
föstudagsins langa.
Þau Óskar Gunnar og Kolla hafa
verið okkur meiri og betri vinir og fé-
lagar en hægt er að lýsa í fáeinum og
fátæklegum orðum.
Áratuga vinátta og nær daglegt
símasamband hefur skilið eftir minn-
ingar sem verða okkur ætíð ógleym-
anlegar. Við minnumst ferðalaga,
heimsókna, golfdaga, veiðistunda og
spilakvölda ásamt skemmtilegu
spjalli um dagleg mál þar sem ekkert
mannlegt var óviðkomandi.
Og ekki síst munum við þá hrein-
skilni og trúnað sem einkenndi öll
samskipti þeirra og okkar.
Óskar Gunnar var alltaf fyrstur til
að hjálpa og hlusta á vini og vanda-
menn, bæði í sorg og gleði.
Oft vorum við vitni að því hve mikil
hugulsemi og hugsun var á bak við
allt sem gert var fyrir aðra og hversu
innilega glaður hann var þegar hann
gerði öðrum greiða.
Hann hafði næmt auga fyrir því
skoplega í lífinu, var einhver orð-
heppnasti maður sem við höfum
þekkt og eldfljótur að að snúa leið-
inlegum umræðum í bráðskemmti-
legar.
Hvort sem þau Kolla fóru utan-
lands eða innan fengum við að njóta
góðs af þeim skemmtilegu ferðasög-
um sem hann setti á blað og las fyrir
okkur. Því miður vorum við ekki búin
að fá þá síðustu en þessar sögur eru
gullmolar fyrir Kollu og fjölskyldu.
Það er erfitt fyrir okkur vinahópinn
að nefna þau ekki samtímis svo sam-
rýnd sem þau voru og hamingjusöm.
Eftir að þau hættu að vinna fasta
vinnu gátu þau notið sín meira með
áhugamálin, nægur tími fyrir allt og
um að gera að nýta hann sem best.
Búið var að áforma en enginn ræð-
ur ferðalokum.
Öll störf Óskars Gunnar einkennd-
ust af öryggi og fagmennsku. Á sínum
tíma var honum falið að stýra tölvu-
væðingu á bókhaldi Reykjavíkur-
borgar og var ráðinn borgarbókari í
framhaldi af því.
Að byggja upp tölvuvæðingu á bók-
haldi svo sérhæfðs stórfyrirtækis
krafðist mikilla skipulagshæfileika og
vandaðra vinnubragða en þá eigin-
leika átti hann í ríkum mæli.
Þegar hann lét af störfum horfði
hann til þess að fá meiri tíma fyrir
fjölskyldu sína og áhugamál.
Því miður varð honum ekki að
þeirri ósk sinni að eiga nokkur ár til
viðbótar þeirri farsælu og hamingju-
sömu ævi sem honum hlotnaðist.
Við söknum okkar besta vinar og
vottum ykkur dýpstu samúð, elsku
Kolla, Gísli, Vala, Madda, Simone,
Óskar Bjarni, Arna og barnabörn.
Erla og Eysteinn.
Þegar kær vinur fellur skyndilega
og óvænt frá brjótast margvísleg
hughrif fram hjá þeim sem eftir
standa. Samúð til nánustu fjölskyldu
hins látna. Sorg og hryggð yfir að
hafa misst góðan vin og félaga.
Brostnar vonir um framtíðaráætlanir.
Minningar brjótast fram og og mynda
smám saman jafnvægi móti hryggð-
inni.
Vinátta okkar hjóna við Óskar
Gunnar og Kolbrúnu konu hans hefur
staðið frá unglingsárum, og er því
sjóður góðra minninga mikill að vöxt-
um. Við minnumst námsáranna með
gáska og æskufjör í fyrirrúmi í bland
við iðni, dugnað og metnað til að ljúka
námi. Á þeim árum voru mynduð vin-
áttutengsl sem enn standa og hafa
verið ræktuð í gegnum tíðina meðal
annars með tíðum samskiptum,
saumaklúbbum, spilamennsku, mat-
arboðum og ferðalögum. Ógleyman-
leg er ferð með Kollu og Gunna til
Ítalíu undir fararstjórn Ingólfs Guð-
brandssonar til að kynnast stórkost-
legri menningu og menningarborgum
Ítalíu. Innanlandsferðalögin öll, allt
frá Þingvallaferðum til Vopnafjarðar-
ferðarinnar vekja ljúfar minningar.
Síðustu árin hófu þau hjónin að
stunda golfíþróttina af kappi og átt-
um við oft samleið þar. Hvort sem við
vorum í Páfagarði eða í litlum sum-
arbústað var Óskar Gunnar alltaf
sami ljúflingurinn, glettinn og hlýr,
orðheppinn og jákvæður.
Óskar Gunnar sinnti ábyrgðar-
miklum störfum fyrir Reykjavíkur-
borg sem borgarbókari en þar naut
hann sinna miklu mannkosta og góðr-
ar menntunar. Vann hann hjá borg-
inni um áratuga skeið og naut þar
mikils trúnaðar. Að leiðarlokum vilj-
um við hjónin þakka okkar kæra vini
fyrir samferðina og hans traustu vin-
áttu alla tíð.
Okkar kæru vinkonu, Kolbrúnu,
börnum hennar og fjölskyldu sendum
við okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Minningin um góðan dreng mun
lifa með okkur öllum.
Guðríður Jónsdóttir,
Benedikt Sveinsson.
Í dag fer fram útför Óskars G. Ósk-
arssonar, fyrrverandi borgarbókara.
Óskar hóf störf hjá Reykjavíkurborg
1. júní 1966 sem aðalbókari hjá emb-
ætti borgarverkfræðings. Hann var
ráðinn í stöðu borgarbókara frá 1.
janúar 1971 og gegndi því starfi til
ársins 2001, en eftir formleg starfslok
hafði Óskar með höndum ýmis verk-
efni fyrir Reykjavíkurborg. Þannig
má segja að Óskar hafi helgað
Reykjavíkurborg ævistarf sitt. Óskar
var afar traustur starfsmaður og
vann verk sín af mikilli kostgæfni.
Hann var einstaklega ljúfur í um-
gengni, léttur í lund með góða kímni-
gáfu.
Óskar hafði nýlega orð á því að nú,
eftir að hann léti af störfum, ætlaði
hann að njóta lífsins og koma ýmsu
því í verk sem ekki hafði gefist tími til
fram til þessa. En dauðinn gerði eng-
in boð á undan sér. Óskar varð bráð-
kvaddur á heimili sínu föstudaginn
langa, 9. apríl sl., 63 ára að aldri. En
minningin um góðan dreng lifir.
Ég sendi Kolbrúnu eiginkonu hans
og fjölskyldunni innilegar samúðar-
kveðjur.
Þórólfur Árnason.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Þessi ljóðlína Vilhjálms flaug í
gegnum huga minn er ég var að átta
mig á þeirri staðreynd að Óskar
Gunnar Óskarsson væri látinn svo
óvænt. Raunar hafði hann sjálfur
spáð því að andlát hans bæri að með
þeim hætti sem raun varð á, en vinir
hans vonuðust til að ævikvöldið yrði
langt og sólríkt eins og ævi hans hafði
verið.
Kynni okkar hófust fyrir nær 40 ár-
um og á þau bar aldrei skugga. Við
vorum vissulega ekki alltaf sammála
en létum ágreining ekki skyggja á
vinskapinn. Á hugann leita fjölmarg-
ar minningar frá gleðistundum í
ferðalögum með fjölskyldum vina
okkar og um samveru í heimahúsum.
Allar eru þær á einn veg: Gunnar sígl-
aður og kátur, nýtur hvorutveggja í
senn að skiptast á skemmtilegum
sögum og kryfja rök eilífðarinnar og
tilganginn með veru okkar hér. Nú
veit hann svör við mörgum spurning-
um er þá vöknuðu, en við hin bíðum
enn um sinn.
Við Guðrún sendum Kollu, börnum
þeirra og fjölskyldum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur og biðjum Guð
að styrkja þau.
Magnús Bjarnfreðsson.
ÓSKAR GUNNAR
ÓSKARSSON
 Fleiri minningargreinar um Óskar
Gunnar Óskarsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Kársnesbraut 98 • Kópavogi
564 4566 • www.solsteinar.is
Elskulegur faðir minn og bróðir,
JÓN HELGASON,
Miðhúsum,
Gnjúpverjahreppi,
verður jarðsunginn frá Hrepphólakirkju
miðvikudaginn 21. apríl kl. 14.00.
Halldór B. Jónsson,
Ingibjörg Helgadóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og bróðir,
GÍSLI GUÐJÓN GUÐJÓNSSON,
Starengi 14,
Reykjavík,
áður til heimilis
á Vesturgötu 153,
Akranesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut föstudaginn 16. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Frú Lilja Benediktsdóttir,
Rakel Gísladóttir, Ketill Leósson,
Eygló Gísladóttir,
Kolbrún Gísladóttir,
Kristrún Gísladóttir, Árni Steinsson,
Róbert Gíslason, Hallbjörg Jónsdóttir,
Guðrún B. Gísladóttir, Guðjón Gunnarsson,
Ida Bergmann, Leif Halldórsson,
Friðgerður Bjarnadóttir,
barnabörn, langafabörn og bróðir.
Faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
NJÁLL ÞÓRARINSSON
heildsali,
Heiðargerði 122,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi laugardaginn
17. apríl.
Jarðarförin auglýst síðar.
Þórir Steindór Njálsson, Aðalbjörg Gunnarsdóttir,
Jóhanna Þórisdóttir, Atli Már Guðmundsson,
Guðrún Erna Þórisdóttir,
Hildur María Þórisdóttir,
Magnús Þór Atlason.
Elskuleg systir okkar,
SIGURLAUG ÞORSTEINSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu miðvikudaginn 14. apríl.
Hún verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 21. apríl kl. 10.30.
Sigríður Þorsteinsdóttir,
Sæmundur Þorsteinsson.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐRÚN S. STEINGRÍMSDÓTTIR,
lést á hjúkrunarheimilinu Skjóli laugardaginn
17. apríl.
Útför hennar fer fram frá Neskirkju miðviku-
daginn 28. apríl kl. 15.00.
Gunnhildur Magnúsdóttir, Árni Ásgeirsson,
Gísli Jón Magnússon, Helga Bernhard,
barnabörn og langömmubarn.
Maðurinn minn og faðir minn,
BJARNI SUMARLIÐASON,
er látinn.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskapellu
mánudaginn 26. apríl kl. 15.00.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Jóhanna Jónasdóttir,
Bjarni Bjarnason.