Pressan - 01.12.1988, Blaðsíða 8
8
Fimmtudagur 1. desember 1988
VIKUBLAÐ Á FIMMTUDÖGUM
Útgefandi Blað hf.
Framkvæmdastjóri Hákon Hákonanson
Ritstjóri Jónína Leósdóttir
Fréttastjóri Ómar Friðriksson
Auglýsingastjóri Hinrik Gunnar Hilmarsson
Ritstjórn og skrifstofur: Ármúla 38, sími: 68 18 66. Auglýsingasimi:
68 18 66. Áskrift og dreifing: Ármúla 38, slmi 68 18 66. Setning og
umbrot: Filmur og prent. Prentun: Blaöaprent hf.
Áskriftargjald: 400 kr. á mánuöi. Áskriftargjald: Pressan og Alþýöu-
blaöiö: 800 kr. á mánuði. Verð í lausasölu: 100 kr. eintakiö.
70 ára fullveldi
í dag eru liðin 70 ár frá því að þjóðin öðlaðist fullveldi
og varð sjálfstætt ríki. Þessara merku tímamóta er lítt
minnst í þjóðlífshringiðunni. Meira fer fyrir fimm ára
popprásarafmæli í umræðu dagsins og raunar virðist
þjóðin yfirleitt kæra sig kollótta um þessi tímamót í
sögu sinni.
í útvarpsþætti var fólk á götunni spurt hvort það vissi
hvað gerðist hér á landi þann 1. desember 1918. Fæstir
áttu svar við því. Það er kannski ekki að furða þar sem
þessum viðburði í sögu þjóðarinnar er ekki haldið á lofti
eins og vera ber. Þá var þó stærsta áfanga náð í sjálf-
stæðisbaráttu þjóðarinnar þrátt fyrir að landið heyrði
enn um sinn undir danska konungdæmið og Danir
hefðu utanríkismálefni íslands á sinni könnu um skeið.
Lýðveldisstofnunin á Þingvöllum árið 1944 markaði
formlegan aðskilnað ríkjanna tveggja og þá var stjórn-
skipulag ríkisins nýja formlega sett í stjórnarskrá. Fyrir
70 árum varð ísland hins vegar frjáls og fullvalda þjóð.
Það var merkur viðburður eftir langa baráttu. Þess ber
að minnast — ekki síst á síðustu tímum þegar sjálfstæði
þjóðarinnar virðist komið undir því að opna upp allar
gáttir til Evrópu.
Að vera góður
við sjálfan sig
Það hefur líklega aldrei verið manninum jafnnauð-
synlegt og nú að sýna.ákveðni og gæta þess, að aðrir
gangi ekki á rétt hans. Það sýnir sig líka að í hinum
vestræna heimi seljast bækur um ákveðniþjálfun eins og
heitar lummur og aðsókn á námskeið um sama efni er
með ólíkindum. Að einhverju leyti tengist þessi þörf
fyrir ákveðni breytingum á stöðu kvenna á síðustu ára-
tugum. Konur hafa flykkst á vinnumarkaðinn og rekið
sig þar unnvörpum á þá köldu staðreynd, að lærdómur-
inn úr föðurhúsum gildir ekki á þeim vettvangi. Sam-
kvæmt gömlu uppeldiskenningunum áttu stelpur nefni-
lega að vera sætar og góðar og umfram allt að gera
nákvæmlega það, sem þeim var sagt — og ekkert múður.
Slíkur boðskapur er hins vegar ekki gott veganesti út á
vinnumarkaðinn, eins og fjöldi kvenna hefur uppgötvað
á áþreifanlegan hátt.
Það eru þó ekki eingöngu miðaldra konur, sem
skortir ákveðni. Af og frá. Fólk, sem á við þetta vanda-
mál að stríða, er af báðum kynjum og á öllum aldri —
enda getur vandinn brotist út með ýmsu móti. Sumir
eiga t.d. erfitt með að brjótast undan valdi foreldranna,
löngu eftir að þeir ættu að vera farnir að lifa sjálfstæðu
og óháðu lífi. Aðrir láta makann kúga sig. Þora tæpast
að hafa álit á nokkrum sköpuðum hlut, hvað þá að taka
sjálfstæðar ákvarðanir og fylgja þeim eftir. Enn aðrir
þjást af skoðanaleysi og voga sér aldrei að leggja neitt til
málanna fyrr en viðmælandinn hefur gefið „línuna“. Og
svo eru þeir, sem hafa lítið sem ekkert sjálfsálit og finnst
allir aðrir hafa meiri rétt en þeir sjálfir. Þannig mætti
sjálfsagt lengi telja...
Sem betur fer eru þó sífellt fleiri að gera sér grein fyrir
því, að sjálfselska er ekki ljótt orð. Manni verður að
þykja vænt um og vera svolítið góður við sjálfan sig —
án þess þó að það fari út í einhverjar öfgar. Sjálfstæði
einnar persónu má auðvitað aldrei vera á kostnað fólks-
ins í kringum hana, enda hafa frekja og yfirgangur
aldrei verið eiginleikar, sem æskilegt væri að menn
ræktuðu með sér. Það er hinn margumræddi gullni
meðalvegur, sem gildir!
Með (áfengis)lögum skal land byggja
Má ég bjóða þér tíu dropa, Ólafur minn?
hin pressan
„Þótt þetta séu gamlar bikkjur,
sem ekið er á, eru þetta venjulega
öndvegis gæðingar þegar dauðir
eru.“
— Lögreglumaður á Selfossi I DV
vegna mikilla ákeyrslna á hross á
vegum úti.
„Ég ætlaði mér aldrei að koma
nálægt þessu en einhvern veginn
atvikaðist það þannig að þegar
pabbi dó tók ég smám saman
við.“
— Davíð Ósvaldsson útfararstjóri i
samtali við Morgunblaðiö.
„Ég er kiofin A-manneskja. Ætli
ég láti ekki Alþýðuflokkinn fá
atkvæði mitt núna.“
— Ummæli konu i Reykjavík i DV.
„Það voru skráðar persónu-
legar lýsingar á drykkju starfs-
manna utan vinnu og athuga-
semdir um mætingar og allar
ákúrur sem starfsmenn fengu.“
— Jðhannes F. Jóhannesson, trúnað-
armaður Hraöfrystihúss Dýrfirðinga,
um svarta bók verkstjóra frystihússins
í viðtali við DV.
„Þaö má vera aö eitt orð hafi
veriö ósatt i henni en að í henni
hafi verið einhverjar persónulegar
lýsingar á drykkju fólks úti i bæ
get ég ekki samþykkt."
— HalldórTryggvason, frystihússtjóri
á Þingeyri, varðandi svarta bók um
starfsfólkið, i viðtali við DV.
„Ég held að ástæða þess hve
vel Steingrimi gengur að ná til al-
mennings sé sú aö fólk hefur á til-
finningunni að hann sé að segja
þeim sannleikann, hann sé ekki
aö leyna neinum staðreyndum.“
— Edda Guðmundsdóttir forsætis-
ráðherrafrú um vinsældir Steingrims i
DV.
„Ef ég tæki fullt mark á skoð-
anakönnunum væri ég ýmist að
hlæja eða gráta.“
— Bryndis Schram utanrikisráðherra-
frú um vinsæidir Jóns Baldvins.
„Eg þarf oft að berja i borðið því
margiregótripparar eru hérinnan-
húss.“
— Jón Óttar Ragnarsson, sjónvarps-
stjóri Stöðvar 2, i viðtali við DV.
„Við höfum ekki ekki fólkið á
bak við okkur til að fara í að-
gerðir.“
— ÁsmundurStefánsson, forseti ASI,
í Þjóðviljanum um þing Alþýðusam-
bandsins.
„Sverrir verður að taka mark
á mér!“
— Ólafur Ragnar Grímsson um andi vaxtalækkanir banka, fyrirsögn í
ummæli Sverris Hermannssonar varö- Tímanum.
„Hvað gerir
maður við áfengi?
Maður drekkur það
og maður veitir
það. “
— Magnús Thoroddsen, fyrrverandi
forseti Hæstaréttar, um áfengiskaup
sin I DV.
„Ég býst viö að þeim verði eitt-
hvað breytt, en ég á nú von á því að
menn muni áfram taka á móti
gestum í islensku samfélagi eins
og við höfum gert frá aldaöðli"
— HalldórÁsgrimssondómsmálaráð-
herra ( Timanum varðandi reglur um
áfengiskaup.
„Mér þykir afar illt aö heyra að
Arnarflug skuli eiga i þessum
erfiðleikum, ég tel að fyrirtækið
sinni hér á ýmsan hátt mjög mikil-
vægu hlutverki."
— Steingrimur Hermannsson for-
sætisráðherra um rekstrarörðugleika
Arnarflugs í samtali viö Alþýðublaðið.