Pressan - 22.10.1992, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR- PMMSSAN 22.0KTÓBER 1992
Vestmannaeyjamálið fvrir Hæstarétt
Manndráp af
ásetning
igur maður lést eft-
'hnífstungu í brjóstið
ubýliskona hans hefur Játað verknaðinn
GUR ntatliw lést at v6M»» lígt Nww» totfi«
eða óvilj
með longum
aðdraganda

í meí htófi 1 húmr,u 11 tnéuióins «*• !*í<h
mmu s. P«pr wg!*giais kora 4 h*n» {,* htúfS s (x]ó*«ð H*f*teian Smári
^nan á gdffi í «ofu ' i | i ii — |nj_ Swfc,
22 jtufl vwkariNnn, h*to JáriR* Su,
Tuttugu og tveggja ára maður
er stunginn með flökunarhnífi í
brjóstið á heimili sínu og deyr af
völdum áverkanna á sjúkrahúsi
skömmu síðar. Tilræðiskonan er
sambýliskona hans og barnsmóð-
ir, nítján ára að aldri, sem fremur
voðaverkið ölvuð og í uppnámi
eftir ósætti og orðasennu þeirra á
milli. Stúlkan er fundin sek um
manndráp af ásetningi og dæmd
til fjögurra ára fangelsisvistar, en
börnum þeirra tveimur, á öðru og
fjórða aldursári, komið fyrir hjá
ættingjum. Saga móðurinnar
ungu sem ódæðisverkið framdi er
raunasaga og það að hún skyldi
missa stjóm á sér þennan örlaga-
ríka dag á sér langan aðdraganda.
Jónína Sigríður Guðmunds-
dóttir og hinn látni, Hafsteinn
Smári Halldórsson, bjuggu ásamt
börnum sínum tveimur á Fífil-
götu 3 í Vestmannaeyjum, þar
sem atburðurinn átti sér stað
snemma að morgni laugardags,
þann 11. janúar síðastliðinn. Hún
var þá 19 ára að aldri, hann rétt
tæplega 22 ára.
BAÐ LÖGREGLU UM
AÐSTOÐ í TVÍGANG
Forsaga málsins er sú að bæði
höfðu farið út að skemmta sér
ásamt kunningjum sínum aðfara-
nótt laugardagsins. Gætti systir
Jónínu Sigríðar, sextán ára að
aldri, barnanna á heimili þeirra.
Um klukkan þrjú um nóttina, að
loknum dansleik, skildi leiðir með
sambýlisfólkinu og fór Hafsteinn
Smári heim ásamt nokkrum vin-
um en Jónína Sigríður í sam-
kvæmi í annan bæjarhluta. Um
klukkan hálfsjö um morguninn
fer hún heim og hittir þá sambýl-
ismann sinn fyrir í stofunni sitj-
andi að drykkju ásamt fjórum
kunningjum sínum og sér hass-
pípu undir sófaborðinu. Auk
þeirra sátu barnfóstran systir
hennar í stofunni og eldra barnið,
á fjórða ári, sem hafði vaknað.
Samkvæmt framburði Jónínu
Sigríðar og vitnanna fimm úr lög-
regluskýrslum mislíkaði henni
stórlega að vín skyldi haft um
hönd í viðurvist barnsins, enda
höfðu hún og Hafsteinn Smári tal-
að um að drekka ekki áfengi fýrir
framan bömin og helst ekki reykja
fyrir ffaman þau. Bað hún menn-
ina því að yfirgefa húsið en Haf-
steinn Smári, sem var talsvert ölv-
aður eins og þeir allir, aftók það
með öllu og sátu gestirnir sem
fastast. Jónína Sigríður hringdi þá
í tvígang í lögreglu og bað um að-
stoð við að koma mönnunum út,
en lögreglan hafði ekki tök á að
skerast strax í leikinn.
f kjölfarið kom til handalög-
mála og harðra orðaskipta milli
hennar og Hafsteins Smára, uns
hann henti henni í gólfið. Þegar
hér var komið sögu stóð systir
Jónínu Sigríðar á fætur og fór með
bamið inn í svefnherbergi og varð
því hvomgt þeirra vitni að voða-
verkinu.
Að því er fram kemur í salcar-
gögnum kveðst Jónína Sigríður þá
hafa látið þau orð falla, að réttast
væri að drepa Hafstein Smára fyr-
ir að láta son þeirra horfa upp á
drykkjusvall þeirra félaganna.
Hann hafi þá ögrað henni og spurt
hvort hún þyrði það ekki. Hafi
hún þá farið fram í eldhús og grip-
ið flökunarhníf sem lá í vaskinum
og gengið með hann í hægri hendi
að sambýlismanni sínum, sem sat
Hallvarður Einvarðsson rlkissak- Arni Guðjónsson hrl. verjandi.
sóknari. v
j í stofunni með fætur uppi í stól 1
svo hnén námu við brjóst.
ÆTLAÐIAÐEINS AÐ
HRÆÐAHANN
í framburði Jónínu Sigríðar
kemur fram að hún hafi alls ekki
haft í hyggju að stinga Hafstein
Smára, heldur hafi hún aðeins
ætlað að hræða hann. Hann hafi
hins vegar Wegið að sér og við það
hafi hún misst stjóm á sér. Jónína
Sigríður sagði að sig ræki ekki
minni til hvað síðan gerðist eða
hvar hnífurinn lenti, hins vegar
muni hún hvar Hafsteinn lá á
gólfinu og hún hafi þá í uppnámi
hringt á sjúkrabíl. Skömmu áður
hafði einn mannanna fjögurra
sem gestkomandi voru hringt í
lögregluna í Vestmannaeyjum og
tilkynnt að maður hefði verið
stunginn með hnífi. Þegar lög-
regla koma á vettvang lá Haf-
steinn Smári rænulaus á gólfinu
og hafði Jinífurinn verið fjarlægð-
ur úr bijósti hans af einum kunn-
ingjanna. Var Hafsteinn Smári úr-
skurðaður látinn þegar komið var
með hann á sjúkrahús Vest-
mannaeyja.
Samkvæmt krufningarskýrslu
Gunnlaugs Geirssonar prófessors,
rannsóknarstofu Háskólans í rétt-
arlæknisfræði, lést Hafsteinn
Smári „af stungusári í hjartastað,
sem honum var veitt með hnífi.
Hnífstungan fór í gegnum vinstra
slegil og blæddi manninum út
innvortis. Hann hafði neytt áfeng-
is og annarra vímugjafa (amfet-
amín, kannabínóíðar), má ætla að
maðurinn hafi verið undir áhrif-
um þessara lyfja er dauðann bar
að“. Jónína Sigríður var þegar
handtekin og færð á lögreglustöð
ásamt mönnunum fjórum sem
urðu vitni að atburðinum. Voru
þeir allir ölvaðir og samkvæmt
vottorði frá rannsólcnarstofu Há-
skólans í lyfjafræði reyndist alkó-
hólmagn í þvagsýni Jónínu Sigríð-
ar vera yfir 3 prómill en í blóðsýn-
inu 1,46 prómill. Hún var úr-
skurðuð í 30 daga gæsluvarðhald
og gert að sæta geðrannsókn, en
rannsókn málsins var færð í
hendur Rannsólcnarlögreglu ríkis-
ins.
DÆMD FYRIRMORÐ
AF ÁSETNINGI
Jónína Sigríður játaði brot sitt
og reyndi í engu að draga úr
ábyrgð sinni á því. Geðrannsókn
leiddi til þeirrar ályktunar að hún
teldist sakhæf og 30. apríl sl. var
kveðinn upp dómur í Sakadómi
Vestmannaeyja í máli hennar.
Hafnað var þeirri skýringu
ákærðu að um óviljaverk hefði
verið að ræða, þó fallist væri á hún
hefði ekki fyrirfram búið yfir
áformum um að ráða Hafstein
Smára af dögum. Hún hefði mátt
gera sér ljóst að verknaðurinn gat
leitt til dauða hans. Því var það
niðurstaða héraðsdóms að um
ásetningsverk hefði verið að ræða,
sem varðar við 211. gr. almennra
hegningarlaga nr. 19/1940 („hver,
sá sviptir annan mann lífi, skal
sæta fangelsi, ekki skemur en 5 ár,
eða ævilangt“).
Telcið var tillit til ungs aldurs
ákærðu en skert dómgreind vegna
mikillar áfengisneyslu var ekki
virt henni til málsbóta. Jónína Sig-
ríður var í undirrétti dæmd til
fjögurra ára fangelsisvistar, en
hún hefur setið óslitið í gæslu-
varðhaldi frá 11. janúar. Hún er
vistuð í fangelsinu í Kópavogi þar
sem hún bíður dóms Hæstaréttar
í áfrýjunarmáli sínu, sem kveðinn
verður upp á næstunni, og nánar
verður vikið að hér á eftir.
SAMBÚÐINEIN
RAUNASAGA
Þegar skyggnst er aftur í fortíð
Jónínu Sigríðar kemur í ljós að
hún átti við hegðunarvandamál
að stríða sem unglingur og komst
þá nokkrum sinnum í kast við
lögin, vegna auðgunarbrota.
Fimmtán ára kynntist hún Haf-
steini Smára og varð slitrótt sam-
búð þeirra í kjölfarið að einni
raunasögu. f þágu rannsóknar
málsins gerði Hannes Pétursson
yfirlæknir geðrannsókn á Jónínu
Sigríði og kemur ýmislegt fram
um persónusögu hennar í skýrslu
hans, sem hér verður vitnað til.
Stúlkan er fædd og uppalin í Vest-
mannaeyjum, næstelst fimm
systkina. Henni gekk best að læra
af systkinunum og samkvæmt
umsögn skólastjóra Barnaskóla
Vestmannaeyja um náms- og
greindarþroska hennar var hún „í
góðu meðallagi“. Ekki varð vart
hegðunarvandkvæða ffarnan af. Á
unglingsárunum varð hún fyrir
neikvæðum félagslegum áhrifum;
byrjaði tólf ára að fikta með tóbak
og áfengi, vanrækti skólann og
hætti loks fimmtán ára gömul.
Jónína Sigríður útvegaði sér þá
vinnu í Reykjavík og kynntist þar
barnsföður sínum, Hafsteini
Smára. Fluttu þau saman til Vest-
mannaeyja og unnu í verbúð. f
mars 1988 varð hún ófrísk að
fyrra bami þeirra og slitnaði upp
úr sambandinu í kjölfarið. Um
þetta hefur hún sagt: „Það var í
byrjun maí að ég og Hafsteinn
hættum saman, ástæðan fyrir því