Pressan - 01.07.1993, Blaðsíða 6

FRETTIR
PRESSAN
Fimmtudagurinn 1. júlí 1993
Menn
Heilög Jóhanna Sigurðardóttir, fyrrverandi varaformaður Alþýðuflokksins
Sálin hans Jóns míns
„Og víst hefur hann enn hallœrislegri
ráðgjafa. Mér er sagt að það séu helst
Ámi, Kiddi rótari, Elli kokkur, Guðlaugur
Tryggvi og Styrmir Gunnarsson. “
Enn og aftur hefur hún Jó-
hanna valdið mér vonbrigð-
um. Eitt andartak hélt ég
nefnilega að við værum laus
við hana. Það var í fréttatím-
anum á föstudaginn, þegar ég
heyrði orðin „Jóhanna Sig-
urðardóttir segir af sér“. Eg
var kominn hálfa leið í sjö-
unda himin þegar rann upp
fyrir mér að þetta var of gott
til að vera satt. Hún var ekki
að segja af sér sem ráðherra,
heldur sem varaformaður Al-
þýðuflokksins.
Ég er svosem eldd mikið
inni í pólitík, sem kann að
vera skýringin á því að ég vissi
ekki aðþaðjæri varaformað-
ur í T'ffþýðuflokknum. Og ég
skil ekki ennþá hvað svona
smáflokkur hefur að gera með
tvo formenn. Ef ég væri í
svona flokki þætti mér miklu
meira en nóg að hafa Jón
Baldvin, þótt Jóhanna bættist
ekki við líka.
En við sitjum sem sagt
áffam uppi með Jóku. Og þess
vegna skil ég einmitt ekki læt-
in út af þessari afsögn. Hver er
eiginlega punkturinn með
þessu? Það væri nær að ein-
hver mótmælti því að hún
sagði ekld af sér sem ráðherra.
Ég er að minnsta kosti orðinn
hundleiður á spennunni sem
myndast í hvert skipti sem
hún hótar að segja af sér og
gerir það svo ekld. Það er eins
og að stoppa í miðri glæpa-
sögu áður en fattast hver
morðinginn er.
Það er nefhilega orðið tíma-
bært að Jóhanna segi mér og
hinum hvað það er við Jón
Baldvin sem er svona óþol-
andi. Hún rífst og skammast á
nokkurra mánaða fresti, en
aldrei er mér sagt náltvæmlega
hvers konar skepna þessi Jón
Baldvin er, sem veldur öllu
þessu fjaðrafoki.
Jú, víst er hann nógu hall-
ærislegur með hattinn og yfir-
varaskeggið. Lélegur smeldcur
gerir menn þó varla rétt-
dræpa. Það er líka ábyggilega
Bryndísi að kenna.
Og víst hefur hann enn
hallærislegri ráðgjafa. Mér er
sagt að það séu helst Ámi,
Kiddi rótari, Elli kolckur,
Guðlaugur Tryggvi og Styrmir
Gunnarsson.
Atarna var þó ástæða til að
skammast. En Jóhanna gerir
það ekki. Hún talar ekki um
Áma, Styrmi eða Guðlaug
Tryggva, heldur bara um Jón
Baldvin, Jón Baldvin, Jón
Baldvin.
Hvað er þá að honum?
Gerir hann bjölluat heima hjá
henni á kvöldin? Sker hann á
dekkin á bílnum hennar á
bílastæði þingsins? Segir hann
dónalega brandara á ríkis-
ÁLIT
stjórnarfúndum?
Sem áhugamaður um
skepnuskap geri ég hér með
kröfu um að Jóka hætti að
draga olckur á þessu, segi af
sér og upplýsi olckur um
hvaða mann Jón Baldvin hef-
ur eiginlega að geyma. Þá og
ekki fýrr getum við almenni-
lega lagt mat á hvort hann er
þessi bannsetti dóni eða hvort
hún átti þetta kannski bara allt
saman skilið.
ÁS
Magnús H.
Skarphéöinsson
Jórunn Sörensen
Er það tilviljun að Jón Baldvin rakaði sig?
Skegg spámannsins
Það var augljóst að þegar Jón Baldvin Hannibalsson
kom heim úr fffinu um daginn var allt breytt. Eldcert var
sem fyrr. Varafbrmaður flolcksins hans var horfinn, aðgerð-
ir nkisstjómarinnar í efnahagsmálum að birtast, gengið að
falla og síðast en eklci síst: Skeggið var farið.
Reyndar var það elcki allt farið. Eftirstöðvamar voru yfir-
varaslcegg, en slíkt skegg hafa ýmsir andans jöffar og fyr-
innenni borið á undan jóni.
En hvaða skilaboð felaSt í breytingunni? Allir eru jú að
segja eitthvað með klæðaburði sínum og útliti. Heilu
bækumar hafa verið skrifaðar um þetta fyrirbæri, en það
kallast líkamstjáning á fínu máli. Það er ýmislegt sem jón
gæti verið að reyna að segja þjóðinni. Dæmi:
Sumir telja að einræðisherrann — hinn upplýsti einvaldur
— sé að brjótast fram í Jóni. Enda styðja síðustu atburðir í
Alþýðufloldcnum joá kenningu að ýmsu leyti. Jósef Stalín
var frægur fyrir hreinsanir sínar í sovéska lcommúnista-
floklcnum og jafnvel víðar. Á lílcan hátt og Stalín gerði alla
hættulega lceppinauta höfðinu styttri eða sendi í útlegð
hefúr Jón Baldvin verið einlcar laginn að iosa sig við alla
þá sem næstir honum standa.
Aðrir telja að með breytingunni sé Jón að höfða til yngri
lcynslóðanna og benda á kvennagullið Tom Selleck sem
fyrirmynd Jóns. Tom þessi hefúr margoft verið lcjörinn
lcynþokkafýllsti lcarlmaður Bandarikjanna og það hlýtur
Jóni að hafa borist til eyma.
Svo má velta fýrir sér hvort flagarinn sé að lcoma upp í
utanrikisráðherranum. Omar Sharif gæti verið fýrirmynd-
in. Kallinn sá er heimsfrægur flagari, klókur í bridge og
virðist alltcif hafa mörg tromp á hendi. Ekki ólíkt Jóni.
Ekki má heldur gleyma Clouseau lögreglufbringja. Það
þarf reyndar allra bestu lcremlólóga til að sldlja hvað Jóni
gengur til með því að lílcjast honum. En svarið er einfalt:
Með þessu er Jón að sýna Evrópubandalaginu virican stuðn-
ing án þess að móðga einn eða neinn. Fraldcar eru yfir sig
hrifnir af að íslenski utanrílcisráðherrann skuli líkjast landa
þeirra og hinar Evrópuþjóðimar haida að hann sé að gera
grin að Fröldcum. Þannig em allir ánægðir.
Kannsld vill Jón undirstrika gáfur sínar og lílcjast Einstein eða
Joá valdapólitíska hæfíleika sína og er Joá skemmst að minn-
ast Bismarcks, en hann halði einmitt eitt herlegt yfirvara-
slcegg.
Stuðningsmenn Jóns hafa haft af því milclar áhyggjur upp á
síðlcastið að fbringinn sé hættur að geta lesið í hina flólcnu
pólitísku stöðu sem upp er komin í landinu. Ýmsir vilja
lcenna tíðum fjarvistum í útlöndum joar um. En lcannslci má
segja að með breytingunni á slcegginu hafi hann einmitt vilj-
að undirstrilca hið fræga pólitíslca nef sitt og sagt eins og
frelsarinn við lærisveinana fbrðum: „Verið óhræddir. Það er
ég-“
TOM SELLECK Kyntákn
helllar kynslóðar.
CLOUSEAU
Skeggbróðlr Jóns.
OMAR SHARIF Glaðbeittur
með öll tromp á hendi.
Albert Einstein
Mikill hugsuður.
JÓSEF DJÚGASVÍLÍ STALÍN
hreinsaði hressllega til
I ríki sínu. Eins og Jón.
ÞórJakobsson
omundsson
Var réttlœtanlegt að drepa ísbjörninn ?
Magnús H. Skarphéðinsson
dýravinur:
„Nei, alls ekki. Það hefúr komið
í ljós við nánari eftirgrennslan
fjölmicila að skipveijamir og út-
gerðarmaðurinn á Guðnýjunni
IS lugu því að alþjóð að þeir
hefðu verið að bjarga lífi sínu
með því að hengja björninn.
Augljóst er af fiásögnum Joeirra
í dag að þeir eltu dýrið uppi úti
á reginhafi og vom að reyna að
vei& það. Dýrið hafði alls enga
tilburði sýnt til að ónáða þá eða
veiðarfæri þeirra, hvað þá að
ógna lífi þeirra. Skepnuskapur á
borð við þessa ffamkomu er
svo sem eldcert nýtt fýrir okkur,
sem drögum sumt í siðferði ís-
lensku veiðimannaþjóðarinnar
íefk"
Jórunn Sörensen, formaður
Sambands dýravemdunarfé-
laga íslands:
„Nei, alls ekki. Það hafa margir
haft samband við mig undan-
fáma daga vegna þessa atburðar
og verið orða vant til að lýsa
hryllingi sínum. Mér er eins far-
ið. Mig skortir orð. Maður
stendur agndofa yfir þessum
hryUingi. Það sem ég hef heyrt
ffá fólki er að nú sé þjóðin end-
anlega búin að gjrða niður um
sig í náttúruvemdarmálum.
Það er líka sérkennilegt að þess-
ir menn skuli ekki meta álit
þjóðarinnar meira en þessar
krónur sem þeir em að vonast
til að fa fýrir feldinn."
Þór Jakobsson veðurfræðing-
ur
„Ég er svo mikill Aristótelesar-
sinni, sem þýðir að maður
verður alltaf að skilja atburði í
samhengi við umhverfið, að ég
geri ráð fýrir að karlangarnir
hafi orðið hræddir og drepið
björninn þess vegna. Ég hélt
þetta, en Páll Hersteinsson
heldur að þeir hafi verið í veiði-
hug og hann þekkir veiðimenn.
Ég er á móti því að drepa öll
dýr, þannig að ég er nokkuð
fanatískur að því leyti. En hitt er
annað mál að ég get teygt mig
nokkuð langt til að reyna að
skilja allt mögulegt, hversu vit-
laust sem það er. íslendingar
vita sama sem ekkert um hvíta-
birni. Við gerðum einu sinni
samþykkt í Náttúmffæðifélag-
inu, og sendurn til stjómvalda,
þess efhis að það þyrfú að fræða
Islendinga um hvítabimi. Þetta
tiltekna dráp var rangt, en skilj-
anlegt, af því menn vissu ekki
betur.“
Magnús Guðmundsson kvik-
myndagerðarmaðun
,jvfér finnst málið ekkert koma
mér við. Ég átti ekki þennan ís-
bjöm og mér kemur ekkert við
þótt einhverjir hafi drepið
hann. ísbimir hafa verið drepn-
ir af íslendingum í aldaraðir af
hinum og þessum orsökum en
yfirleitt vegna Jiræðslu við dýr-
ið. Eskimóar á Grænlandi
drepa ísbimi bæði til matar og
til að selja skinnin. Ég vil ekki
Hallgrímur
Marmósson
leggja mat á hvort réttlætanlegt
sé að drepa þetta dýrið eða hitt
dýrið. Mér finnst viðbrögðin
við þessu drápi fáránlega öfga-
kennd. Þetta er villidýr og ef
einhveijir hafa talið sig sjá
ástæðu til að drepa það er það
þeirra hausverkur en ekki
minn. Og síst af öUu hausverk-
ur allrar heimsbyggðarinnar og
allra fjöLmiðla. Mér finnst aUt of
mikið gert úr þessu máli sem
einhveijum stórharmleUc. Sjálf-
ur hefði ég ekki drepið þennan
ísbjöm ef ég hefði séð hann á
sundi. Ég hefði tekið af honum
mynd ef eitthvað væri.“
Hallgrímur Marinósson veiði-
maðun
„Já, ég er á því að það hafi verið
rétt að drepa hann. Fyrir það
fýrsta er ekki bannað að veiða
ísbirni samlcvæmt íslenskum
lögum og svo er ég veiðimaður
í eðU mínu og þess vegna sjálfúr
tíl í að veiða það sem leyfilegt er
að veiða samkvæmt lögum.
Affur á móti er ég ekki sáttur
við aðferðina sem notuð var, en
ég geri ráð fýrir að þeir hafi ekki
haft skotvopn urn borð í skip-
inu. Ef svo hefði verið hefðu
þeir getað aflífað dýrið á mun
fljótvirkari máta. Ég er aftur á
móti orðinn hundleiður á því
kjaftæði sem blásið er upp af
þessum mönnum eins og
Magnúsi Skarphéðinssyni og
fleirum. Þeir menn em að mínu
viti föðurlandssvikarar."