Pressan - 01.07.1993, Blaðsíða 17

FO L K
Fimmtudagurinn 1. júlí 1993
PRESSAN 17
riELGI BJORN KRISTINSSON undir stýri á Lada-bifreiö sinni.
„Eg drekk ekki vodka"
„Það var alveg Ijóst að ég þurfti að grípa til ör-
þrifaráða,“ sagði Helgi Björn Kristinsson, ritstjóri
hjá Bókaforlaginu Hagli, í samtali við PRESSUNA.
Helgi tók til sinna ráða í kjölfar þess að hafa verið
plagaður mjög af rússneskum sjóliðum, sem lögðu
hart að honum í þeim tilgangi að fá bifreið hans til
kaups. „Eftir að hafa verið ónáðaður þrisvar vegna
þessa útvegaði ég mér límborða þar sem stendur á.
ensku „not for sale“ og límdi hann á allar hliðar
bílsins. Það hefur enginn falast eftir bifreiðinni síð-
an, að minnsta kosti ekki Rússi,“ sagði ritstjórinn
ungi. „Ástæðan fyrir því að ég gekk svona langt
var sú að ég drekk ekki vodka, en bílaviðskipti af
þessu tagi hafa helst verið í formi þess konar vöru-
skipta. Ég vil líka hafa minn bíl í friði. Tilraunir
Rússanna til að ná sambandi við mig voru í fyrstu í
formi bréfsnifsa sem þeir laumuðu undir þurrkuna
á bílnum, og voru handskrifaðar á mjög svo fátæk-
legri ensku og hljóðuðu svona: I am a seaman and
I won’t by this car. Síðar virðast þeir hafa tekið
tölvutæknina í sína þágu, því næstu orðsendingar
voru öllu þróaðri. Ef menn voru svo vitlausir hérna
áður fyrr að stela Lödu, þá var spurning um að
senda þá í geðrannsókn til að kanna sakhæfi
þeirra. En þetta eru greinilega heitir bflar um þessar
mundir.“
... sjóðheitum karlmönnum
þeir setja svip á bæinn og hita
upp annars ískalt landið.
... sumarpartíum
sem standa lengi og þar sem
miídð er drukkið.
... hjólunum í Fjölskyldugarð-
inum
þau lyftu borgarstjóranum að
minnsta kostí upp.
... pinnahælum
í stað þessara hnullunga sem all-
ar eru á. Á pinnahælunum eru
konur mun hættulegri og því
meira sexí.
Skartgripir. Hringir. Armbönd.
Hálsfestar. Á karlmönnum.
Glysgjamir karlmenn með hring
á hverjum fingri, ógrynni háls-
festa og ótal armbönd. Allt í
anda hinna glysgjörnu Azteka,
r Hinriks VIII. Sem
dar £
Inka oe síðar 1
aö konur hati í gegnum tiðina
borið áberandi meira af skart-
gripum en karlar hefur það ekki
alltaf verið svo. Og nu er enn
eina ferðina runninn upp sá tími
að karlmenn eiga að bera áber-
andi skartgripi. Reyndar hafa
vissir hópar gert það í seinni tíð.
Rokkararnir á sjötta áratugnum
báru medalíur innan Idæða,
pönkaramir þjáðust undan næl-
unum sínum og nýrómantísk-
um íýlgdu steinarnir. Skart kvik-
indanna em merki Volkswagen
og BMV dinglandi um hálsinn. 1
dag bera karlmennimir það ým-
ist það utan á sér að vera nýríkir,
eða þykjast vera það, með nringi
ífá Cartier; gullin þrjú, eða skart-
gripi frá Jacqueline Rabun.
Heö
djassáhugðnn
frá ðmmu sinni
Ung og óþekkt djasssöngkona ífá Selfossi kom gestum Sólons
íslandus skemmtilega á óvart um síðustu helgi þegar hún söng
þar gamla „standarda11 í nýjum búningi, sem hún útfærði að
nokkru leyti sjálf. Stúlkan heitir Jenný Dagbjört Gunnarsdóttir,
er fóstra að mennt og leggur stund á nám í djasssöng við Berklee
College of Music í Boston í Bandaríkjunum. Jenný er í hópi ör-
fárra íslenskra námsmanna sem lagt hafa djassinn fyrir sig og er
ekki vitað um aðra konu í námi í djasssöng.
„Ég kynntist djassi hjá henni ömmu minni og tónlistin heill-
aði mig upp úr skónum, enda þótt ég væri bara krakki,“ segir
Jenný. „Amma hafði mikið dálæti á Ellu Fitzgerald og Louis
Armstrong og ég gat setið með henni klukkustundum saman
og hlustað á gömlu snillingana. Ég man eiginlega ekki eftir mér
öðruvísi en syngjandi, en öll fjölskylda mín er mjög músíkölsk
og það má segja að hún „læðist“ í tónlist.“ Jenný lauk sjötta stígi
í söng hér heima og fór til Bandaríkjanna síðastliðið haust.
„Djassnámið tekur þrjú ár og er mjög skemmtilegt, 'en auk radd-
þjálfunar er lögð mikil áhersla á flutning og framkomu. 1 skól-
anum fáum við tækifæri til að koma fram í söngleikjum og
syngja með hljómsveitum, sem veitir góða reynslu.“
Auk þess að syngja á Sólon Islandus um síðustu helgi kom
Jenný ffam í heimabæ sínum á laugardagskvöldið og fengu Sel-
fýssingar þá í fýrsta sinn tækifæri til að heyra hvað í henni býr. Ef
að líkum lætur eiga bæði þeir og aðrir landsmenn effir að heyra
meira frá djasssöngkonunni í ffamtíðinni.
Víð
mælum
með
Fólk af útvarpsstöðvunum var
meira áberandi en annað fólk
um helgina á skemmtístaðn-
um Berlín þar sem Kiddi
Bigfoot þeytir skífur oftar en
nokkur annar; þar sveifluðu
Ómar Friðleifs og Daði Ragg
af Adalstöðinni skönkum sín-
um, Óli litla tá á fm 97,7 og
Hlynur Hydema, sonur
Kobba á Horninu. Aðrir á
Berlín voru Jón Páll eðalbíl-
stjóri, Gurruni prentari og
vöðvatröll,
Kristjón og
Nína
Evu-
Galler-
elskuðu, sem ku heita Ástrós
og tók þátt í ungffú ísiands-
keppninni, og sem oftar létu
stórerfingjamir Alfreð og
Bjöm Ámasynir úr Sambíó-
unum sjá sig.
Á Bíóbarnum var
staddur Egill
Ólafsson
leikari svo
og Ari Sig-
valda,
snápur af
Dagblaðinu
Vísi, ásamt
fríðu föru-
neyti.
Á Sólon íslandus vom hins
vegar Hinrik Ólafsson leik-
ari, bróðir Egils, Áslaug Dóra
Eyjólfsdóttir á Rás 2, Sigurð-
ur Nordal hagfræðingur og
dr. Hannes Hólmsteinn Giss-
urarson dósi var þar einnig.
Mellubönd. Sú tíska nálgast nú
óðum endamörkin. 1 upphafi
mellubandatískunnar, sem
fæddist fýrir réttu ári þegar Fil-
ippía Ehsdóttir fatahönnuður
flaggaði þeim fýrst, var hún
skemmtileg viðbót, líkt og slík
trend em oftast á ffumstigi. Allir
reyndu að bjarga sér með sem
einföldustum nætti. Maður
klipptí niður gömlu svörtu næl-
onsokkana sina og vafði þeim
um hálsinn. Að manuði liðnum
eða svo fann maður gamla,
skemmtilega hallærislega nælu
hjá mömmu og nældi í miðju
bandsins. Svo komu klútarmr,
þessir þunnu, sem maður vafði
margfalt um hálsinn. Síðan
komu allar hinar varíasjónimar.
Það vantaði bara það besta; af
hverju stúlkurnar höfðu ekki
verðmiða á melluböndunum.
Það hefði verið við hæfi. Mis-
stórir verðmiðar með misstór-
um upphæðum er ffábær hug-
mynd. En engin þorði. Því er allt
komið sem hugsast getur í
melluböndunum. Og þar með
eru dagar þeirra taldir.
Centr-
um-og
Fatódóttir
með öllu
staffi sínu.
Þama vom að auki Sæsi
Hustler, Leó með sinni heitt-
Éghefaldrei skilið hvers vegna
við barflugumar emm tvískatt-
aðar á meðan Helgi Seljan,
Halldór á Drykkjubóli og
hinir bindindispostulam-
ir em bara einskattaðir.
Álagningin á áfengi og
tóbak er slík að það er í
hœsta máta óréttlátt að
draga tekjuskatt af tekjum
sem hvort eð erfara í álagn-
ingarhítina. Hins vegar mcetti
hœkka álagningarprósentuna
hjá þessu einskisnýta bindind-
isliði. Það er margsannað mál
að drykkja og reykingar
auka hagvöxt og kostnaður
þjóðfélagsins er hlœgilegur í
samanburði við tekjumarsem
við sköpum. Ég krefst skattafrá-
dráttar vegna drykkju.
1 veislu hjá Jóni Kristni Snæ-
hólm, varabæjarfalltrúa í
Kópavogi, í tilefhi þess að
hann útskrifaðist
vom
bræðurnir
ogÞór
Sigfussynir,
dr. Hannes
ogvinimir
Njörður nýríki,
Leifur Dude Dag-
finnsson, Siggi sósa, ívan og
Jakobína og Bjössi ljós-
myndanemaaðdáandi. Þar
vom einnig Ólafur Stephen-
sen blaðasnápur, Amar Guð-
mundsson antifélagsstofnun-
arstúdentaframkvæmdastjóri
og auðvitað foreldrar Jóns,
þau Halli Snæ flugkappi og
Þórunn Hafstein, svo og
Soffía Ketilsdóttir og nafha
hennar Soffía Wathne, móðir
Wathne-systra.
Á Ingólfscafé
þetta sama
kvöld
vom
Ómar
Bendt-
(allt KR-ingar) og þeir Ami
Blöndal von Ingólfscafé og
Kjartan Briem borðtennis-
séní.
Að eta á Písa
á laugardag
vom Linda
ogLes,
Siggiá
Hressó, Elsa
Haraldsdóttir
á Salon Veh og
Þráinn Bertelsson
kvikmyndagerðarmaður.
sen
marka-
kóngur,
Steini,
Rúnar Krist-
ins, Daði Dervic, Óli Gott
Hinn himinhái
Sigurður Ól-
afsson, fýrir-
at-
ur, var á
Sólon ís-
landus svo
og ffú hans,
Hildur Haf-
stein.
Vlfl MÆLUM MEB
íslenskum húmor í plast,
eins og merkið á myndinni
sýnir. Barmmerkjum með
slagorðum á við Arthúr Björg-
vin burt, sem hannað var af
Jóa nokkrum Motorhead.
Hvernig væri til dæmis að
auka við ffamleiðsluna og búa
til barmmerki um Hrafn
Gunnlaugsson eða Heimi
Steinsson eða jafnvel Davíð
Oddsson, svona í ffamhaldi af
Arthúri Björgvini; til dæmis
Hrekið Hrafninn, Heimir til
himna, Davíð í dýflissuna eða
bara forsætisráðherrann í
fangelsi. Þetta er góður húm-
or, svona í ffamhaldi af þeirra
eigin húmor upp á síðkastið.