Pressan - 01.07.1993, Blaðsíða 24
GAMALDAGS
24 PRESSAN
Fimmtudagurinn 1. júlí 1993
Ég skrapp hringinn í kring-
um landið á þremur dögum
um daginn. Það var hin ágæt-
asta ferð þótt óneitanlega sé
siggmyndun á rassinum óhjá-
kvæmilegur fylgifiskur slíks ma-
sókisma. Ekki er hægt að segja
að matseðillinn hafi komið á
óvart í vegasjoppum landsins
og hótelum. Alltaf var boðið
upp á það sama; hamborgara
■ •'*~ og ífanskar, kótelettur í brúnni
sósu, með brokkáli og frönsk-
um, piparsteik og rauðvínslegið
lambalæri. Sælkerar lands-
byggðarinnar virðast einnig
margir hafa uppgötvað pizzu-
gerð en engum dettur í hug að
bjóða útlendingum upp á al-
mennilegan fisk. Tvisvar sá ég
þó boðið upp á soðna ýsu með
kartöflum. Útlendingarnir eru
undarlegir
því alltaf voru
þeir að kvarta
yfir að fá ekki
helvítis fisk-
inn. Við
höfnina í
Höfn í
Hornafirði
hitti ég
Frakka sem
vildu kaupa
ferskan fisk.
Ekki var hægt
að kaupa slíkt
ómeti við höfnina og heldur
ekki í kaupfélaginu. Ég hitti þá
síðar á hótelinu, þeir voru búnir
að gefast upp og sátu og átu
pizzu. Þeir töluðu helst um
veðrið og verðlagið. Ekki er
hægt að hafa það eftir sem þeir
sögðu um verðið en þeir voru
nokkuð sáttir við veðrið þótt
það væri allt öðruvísi en þeim
var lofað. I öllum bæklingum
er ísland auglýst sem sólar-
landaparadís og virðist helst í
samkeppni
við Spán í
þeim efnum.
Léttklæddar
s t ú 1 k u r
borða ís á
Austurvelli,
léttklæddar
stúlkur í
Laugardalnum, Bláa lóninu,
við Gullfoss og við Geysi. Þeir
þóttust vita betur en ferða-
málafrömuðumir og héldu að
hægt væri að auka ferðamanna-
strauminn um mörg hundruð
prósent. Sama sagði reyndar
ffægur ferðamálafrömuður frá
Spáni sem kom hingað fyrir
nokkrum misserum. Þeir halda
því fram að selja eigi Island sem
land elds og ísa og óblíðrar
veðráttu en
ekki sem
sólarströnd.
Perlur eins
og Horn-
strandir,
L a n d -
j mannalaugar, Askja, hálendið
og Dettifoss, með krana eiga
víst að heilla meira en ís á Aust-
urvelli. Sá spænski horfði einnig
í forundran á rúturnar sem
komu með Norrænu með eld-
húsi, hráefni og bensíntönkum
á toppnum og að sjálfsögðu var
þar erlendur leiðsögumaður.
Hann sagði það skyldu í heima-
landi sínu að hafa innlendan
fararstjóra, þó ekki væri nema
til að skapa atvinnu við að passa
upp á brjálaða útlendinga.
Sykur
Hvað er að
koma?
Nýrómantík
Fjölbreyttur lífsstíil
Svartur alklæónaður
Málaðir karlmenn
Hvítar blúnduskyrtur
Uppar (oj)
Næturklúbbar
Götutíska
Kvennalistinn
Albert Guðmundsson
Möppudýr
Kynlíf sem söluvara
Jean Paul Gaultier
Glanstímarit
Tískusýningar
„Dry Clean Only"
Tvíhneppt jakkaföt
Aulafyndni
Bresk menning
Djass
Niundi áratugurinn
Hvað er (án þess endilega að vera
inni)?
Thatcherisminn, Davíð
Oddsson og Hannes
Hólmsteinn
Duran Duran, aftur og
aðeins öðruvísi
SSSól, með nýtt nafn
Atvinnuleysi
Paula Yates
Brjóstahaldarinn
Farsíminn
Tölvuspil
Eybni
Sjálfumgleði
Hroki,alaHrafn Gunn-
laugsson
Sölumennska
Prince
Sjöundi áratugurinn
HUMflN LEAGUE þótti æöisleg í
Laugardalshöllinni og á ef-
laust eftir aö þykja æöisleg
aftur.
BoyGeorge er kominn aftur.
Samkvæmt flóknum útreikningum tíðarandahagfræðinga
vestan Atlantshafsins mun — hvort sem okkur líkar betur
eða verr — andi níunda áratugarins svífa yfir vötnum enn á
ný innan þriggja ára. Nákvæm tímasetning upprisu níunda
áratugarins telja menn að sé árið 1996, eftir tvö oghálft ár.
Tíðaranda- og tískufíklar hafa því aðeins tvö og hálft ár til að
njóta þess sem nú er „in“.
Þetta reikna menn út ffá þeirri forsendu að endurvakning tísku
sjöunda áratugarins upphófst strax að þeim áratug loknum, eða
um 1970, og tíska áttunda áratugarins vaknaði rétt volg árið
1987. Tæpum áratug áður sló kvikmyndin Grease öll aðsóknar-
met á Islandi, í kjölfar Saturday Night Fever og diskósins eða
„bumpsins“ og Boney M. Um þessar mundir er ekki flóaffiður
fyrir andlausum diskóuppvakningum, samanber hófið á Hótel
Islandi 16. júní og diskótónlist Pláhnetunnar.
Alls sextíu þúsund manns sáu Feiti eða Grease með John Tra-
volta í aðalhlutverki, — þar af hafði einn sýningargesta séð hana
nítján sinnum. Gamla metið átti Sound of Music, sem 50 þúsund
manns lögðu leið sína á, þónokkuð mörgum árum áður. I kjölfar Fitunnar kom HLH-flokkurinn
og Sigga Beinteins komst í sviðsljósið. Það var þá sem notuð föt komust fyrst í tísku; strákarnir
fengu sér brilljantín í hárið og stúlkurnar fóru í gömlu kjólana hennar ömmu. Flóin og Kjallarinn
voru opnuð. I dag eru það hins vegar Spútnikk og Fríða og Dýrið sem græða á tá og fingri af svip-
uðum afturhvarfsástæðum. I upphaíi níunda áratugarins komu svo Bubbi Morthens og nýbylgj-
an. Innblástur hins 23 ára trúbadors var „slor“. Fyrstu plötu sína nefndi Bubbi ísbjarnarblús (sem
hlýtur að fara að verða „in“ aftur eftir bjarndýrsdrápið ffæga) og sjálfur kallaði hann sig gúanó-
rokkara. En það var fleira en gúanórokk sem varð vinsælt á Islandi í upphafi níunda áratugarins.
Sykur diskótímabilsins var ekki alveg kominn undir græna torfú. Við megum því eiga von á sykri
jafnt sem slori ffá og með 1996.
Nýrómantíkin fylgdi níunda ártugnum. Upp spruttu hljóm-
sveitir á borð við Human League — sællar minningar í Laugar-
dalshöll og Duran Duran, sem varð næstum því að Bítlunum
meðal ungmennanna og er þegar komin ffam á sjónarsviðið aft-
ur. Önnur þekkt nöfn frá þessum tíma eru Ultravox, Thomas
Dolby, Cure og Depeche Mode, svo fátt eitt sé nefht. Nýróman-
tíkin bjó til að mynda í hljómsveitinni Cosa Nostra með Mána
Svavars og félögum, en svo kom Ríkshaw, sem flestum fannst ná-
kvæm eftirlíking af Duran Duran, þótt hljómsveitarmeðlimir
tækju þá samlíkingu ekki í mál. Aðeins um ári eftir að Rikshaw
var stofnuð — en það var í Safarí 23. nóvember 1984 — kom út
fyrsta plata þeirra með lögum á borð við Sentimental Eyes og
Promises, Promises. Þeir Dagur, Sigurður, Richard, Sigfús Örn
og Ingólfur voru reyndar einna helst gagnrýndir fyrir að syngja á
ensku. Ástæðan fyrir því mun vera sú að söngvarinn Richard
Scobie hugsaði á ensku á þessum tíma! Þá má ekki gleyma hljóm-
sveit Geira Sæm, Pax Vobis, og síðar Hunangstunglinu, sem
þóttu sækja ýmislegt til Davids Silvian og hljómsveitarinnar Jap-
an, en David þessi Silvian söng meðal annars titillagið í kvik-
myndinni Merry Christmas Mr. Lawrence sem David Bowie
kom og ffam í. Myndin sú var táknræn fyrir tíðaranda níunda
áratugarins.
Skemmtistaðurinn Safarí breytti um nafn og Roxý varð hittið í Reykjavíkurborg en sótti nær-
ingu sína til London, sem var uppspretta nýrómantíkurinnar. Þar dönsuðu menn ffam á rauða-
nótt í næturklúbbunum Hippodrome og Stringfellows og sóttu kokkteilbari. Breska leikaragengið
úr Monty Python hópnum sló í gegn og aulafyndni varð söluvara í hvívetna. Svartur var mest
áberandi litur þessa áratugar í bland við hvítt og rautt, stelpurnar klipptu á sér makkann og lituðu
svartan. Strákarnir lituðu hárið einnig en létu það, ólíkt kvenfólkinu, vaxa.
Nýbreytnin fólst helst í hárgreiðslu karlmannanna og síðast en ekld síst
förðuninni. Líklega hefur „outfit“ karlmanna aldrei verið stífara en þá.
Kynlíf varð verslunarvara, samanber kvikmyndina 9' viku, sem sló í
gegn með Kim Basinger og Mickey Rourke í aðalhlutverkum. En svo
komu upparnir, — sem að öllurn líkindum verða ekki langlífir ef þeir
koma aftur vegna lífsstílsins; fílófaxins og „Dry clean only“. Hetjur
áratugarins voru Donald Trump, Rambo, Ronald Reagan, Vilmund-
ur Gylfason og Albert Guðmundsson, svo ekki sé meira sagt.
91/2 VIKfl Kynlíf varö söluvara.
RlKSHAW Málningin eins og á gleöikonu og hárgreiöslan í þvílík-
um stellingum aö þeir Ingólfur, Richard, Siguröur, Dagur og Sig-
fús myndu vart þekkjast fyrir sömu menn í dag. Þeir þrættu allt-
af fyrir aö þeir líktust Duran Duran. Viö eigum von á uppvakning-
um í anda þeirra innan þriggja ára. Þetta var sykurinn.
Guðrún Krístjánsdóttir
ALBERT GUÐMUNDSSON Er á leiö
til landsins.
HvaS er að
líSa hjá?
Hópar meö sérkenni-
lega klippingu, alias
NBA
Fax-menningin
Madonna
Alsæla
Exótískur bjór
Peningamenning
Erfiðir tímar, vonandi
Sí&módernisminn
Afturhaldssemi
Loddarar
Aberandi bindi frá
axlapúðatímabilinu
Herluf Clausen
Skrýtið skegg
Fílófax
Diskó Friskó
Attundi áratugurinn
Bubbi Morthens Hann var fulltrúi nýbylgjunnar og
taldi sig gúanórokkara. í upphafi áttunda áratug-
arins gaf hann út ísbjarnarblús.Þetta var sloriö.