Pressan - 11.11.1993, Blaðsíða 2
FYRST OG FREMST
2 PRCSSAN
Fimmtudagurinn 11. nóvember 1993
SIGURÐUR MARKÚSSON. Glímir við ótal spursmáL ÞÓR JÓNSSON. Fær nýjan
framkvæmdastjóra.
Sambcmdiö og
lífeyririnn
í dag er úrslitadagurinn fyr-
ir Sambandið. Nauðasamn-
ingar eða gjaldþrot blasa við
þessu fyrrverandi viðskipta-
stórveldi sem fyrir aðeins
fimm árum var efst á lista
Frjálsrar verslunar yfir stærstu
fyrirtæki landins. Var Sam-
bandið þá með þriðjungi
meiri veltu en næststærsta fyr-
irtækið, sem þá var Sölumið-
stöð hraðfrystihúsanna. Eigið
fé Sambandsins var skráð ríf-
lega þrír milljarðar króna.
Fyrir stuttu sögðum við frá
því að Sigurður Markússon
stjórnarformaður væri einn
kominn með prókúru fyrir
Sambandið, enda lítið að
borga út þessa dagana. Spurn-
ingin er því hvað verður um
alla stóru lífeyrissamningana
sem Sambandið stóð fyrir, en
eins og komið hefur ffam var
t.d. Hjalti Pálsson með 50
milljóna kröfu í þrotabú
- Miklagarðs. Þar var kröfunni
hafnað og því fluttist hún yfir
á Sambandið, sem ábyrgðist
alla þessa eftirlaunasamninga.
Guömundur á
Tímann
Það kom nokkuð á óvart
þegar Hrólfúr Ölvisson hætti
skyndilega sem ffamkvæmda-
stjóri Tímans, enda höfðu
menn gert ráð fyrir að hann
héldi því starfi áfram. Nú
mun vera búið að fylla í stöð-
una og hefur Guðmundur
Löve, sonur Leós Löve, bóka-
útgefanda og seðlabanka-
stjóravonbiðils, verið ráðinn í
starfið. Guðmundur hefur
meðal annars starfað sem
blaðamaður á Morgunblaðinu.
Hann hefúr þegar hafið störf
en nýr Tími á að koma út á
morgun.
Lítil eftirsjá fyrir
sýslumann
Nú þykir ljóst að Jón
Skaftason, sýslumaður í
Reykjavík, hætti frá og með
næstu áramótum að telja. í
eina tíð hefðu þetta þótt mikil
tíðindi, eða á meðan Jón var
yfirborgarfógeti í Reykjavík,
embætti sem færði honum
eina og hálfa milljón króna í
tekjur á mánuði. Nú er hins
vegar ekki um svo feitt emb-
ætti að ræða og má gera ráð
fýrir að tækifærið verði gripið
og einhver sýslumaður utan af
landi fái bitann. Reyndar eru
áhöld um hve eftirsóknarvert
embættið er eftir að það fór í
kyrfilega tekjumegrun fyrir
tveimur árum.
Feguröardís í
hngpphelduna
Þegar ein beljan mígur
verður öllum hinum mál. Það
eru gömul sannindi og ný. I
sumar voru öll blöð yfirfúÚ af
því er fyrirsæturnar Sólveig
Grétarsdóttir og Hörður
Harðarson létu pússa sig
saman. Til dæmis birti Dag-
blaðið af þeim flennistóra for-
síðumynd, rétt eins og um
konungborið fólk væri að
ræða. Nú hefur ffést að besta
vinkona Sólveigar og öllu
þekktari, Anna Margrét Jóns-
dóttir, flugfreyja og fyrrver-
andi fegurðardrottning ís-
lands, sé á fúllu að undirbúa
brúðkaup sitt, sem ákveðið
hefúr verið að standi á gaml-
árskvöld. Sá lukkulegi er kær-
asti hennar til margra ára og
heitir Árni. Stórveisla mun
vera áætluð af þessu tilefhi og
þykir nú ljóst að áramótapart-
íinu hjá nokkrum áberandi
skemmtanafíklum í bænum
sé borgið.
Hipparnir þurfa
tíma
Hafinn er undirbúningur
hins árlega áramótadansleiks
sem einkum sækir hópur fólks
sem kennt er við ’68-kynslóð-
ina. I fyrra sóttu hann um 700
manns og ekki er búist við
minni þátttöku nú. Enn er
óvíst hverjir spila tónlist 7.
áratugarins að þessu sinni, en
veislustjóri verður Ásta Ragn-
heiður Jóhannesdóttir og há-
punkturinn, ræða kvöldsins,
kemur að þessu sinni frá Guð-
rúnu Pétursdóttur.
Græna derhúf-
an?
Nokkrir söngelskir leikarar
hafa tekið höndum saman um
að stofna söngkvartett. Þetta
eru leikararnir Sóley Elías-
dóttir, Maríus Sverrisson,
í nýjasta hefti kvenfrelsistímaritsins Veru eru
nefndir til söaunnar nokkrir sem hafa lagt lóS
sitt ó voaarskálar jafnréttis aS undanförnu, til
gagns jarnt sem ógagns. Af þeim sem tilheyra
mínushópnum er menningarfulltrúinn i London,
Jakob Magnússon, efstur á blaöi. Hann
þykir hafa,sýnt í greinarkorni í PRESSUNNI um
pjóðhátíS Islendinga í Lundúnum bvílíkan hroka
oa fyrirlitningu í garS kvenna aS „konur hljóti
ao spyrja sig hvao hafi ráSið vali hans í stöð-
una". Þá þykir viðtalið sem Mannlíf birti viS
hann fyrir skömmu bera vott um sömu kvenfyr-
irlitningu, að ekki sé talað um þegar hann stakk
upp á því „í fullri alvöru" að íslenskar konur í
Lundúnum stofnuðu með sér kvenfélag í þeim
tilaangi aS baka ofan í landa sina. ÁSrir sem
taiair eru hafa unniS jafnréttisbaráttunni ógagn
eru RíkissjónvarpiS vegna umræðuþáttanna
með velsnyrtu pabbadrengjunum, ríkisstjórnin
og aðilar vinnumarkaðarins, AlþýSublaSið
vegna nafnlausu skrifanQp um l^vennalistann
og einkum og sér í lagi Onnu Olafsdóttur
B|örnsson og er^PRESSAN nefnd fyrir að
hafa birt viðtal viS Örn Clausen um „mann-
fjandsamlegar" skoSanir hans, Jafnréttisplús-
ana fengu hins vegar Alþingi Islendinaa fyrir
fjögurra ára framkvæmdaáætlpnina tif að ná
fram jafnrétti, Iðntæknistofnun Islands fyrir að
styrkja konur andlega, BSRB- tíðindi vegna
skilnings á hagsmunum kvenna (ritstjóri þeirra
er Hiorleifur Sveinbjörnsson, eiainmaSur
Ingibjargar Sólrúnar Gísladóttur),
rekstrarráðgjafarfyrirtækið Calculus fyrir skrána
um fyrirtæki athafnakvenna. Stjórnunarfélag Is-
lands og Body Shop í kjölfar þess er Anita
Roddick, aðaleigandi Body Snop, kom hing-
að til lands og bræddi hjörtu helsfu viðskipta-
jöfra landsins meS femínískum hugmyndum sín-
JAKOB MAGNÚSSON OG ÖRN CLAUSEN. Meðal þeirra kvenfjandsamlegustu, að mati Veru.
Hmrik Ólafsson, sem öll syngja sam-
an í skilaboðaskjóðunni, og Steinunn
Ólína Þorsteinsdóttir, sem fór m.a.
með hlutverk Elísu í My Fair Lady.
Þykir skipan kvartettsins minna um
margt á samsetningu Bláa hattsins sem
leikararnir Jóhann Sigurðarson, Edda
Heiðrún Backman, Asa Hlín Svavars-
dóttir og bróðir Hinriks, Egill Ólafs-
son, stóðu að. Ekki ku þó fyrrnefndi
sönghópurinn ætla að feta í fótspor
hins síðarnefnda í lagavali. Æfingar
standa nú yfir á fullu og þegar síðast
fréttist höfðu rekstraraðilar Þjóðleik-
húskjallarans fengið augastað á þeim
og gert við þá samning. Þar mun söng-
hópurinn því hefja upp raust sína þeg-
ar líða tekur á nóvembermánuð.
Ráðherrafrú í fram-
boði
Eins og kunnugt er var Sigríður
Dúna Kristmundsdóttir fulltrúi ís-
lendinga í kosningu til aðalstjórnar
UNESCO en náði ekki kjöri. Margir
vilja kenna um máttlitlum fjárhag Is-
lendinga, en þó var aukakostnaður
vegna framboðsins vel á aðra milljón
króna. Sigríður Dúna fór íjórum sinn-
um út vegna framboðsins, tvisvar í vor
á vikufund ásamt Guðnýju Helgadótt-
ur, deildarstjóra í menntamálaráðu-
neytinu og ritara íslensku UNESCO-
nefndarinnar. Sigríður Dúna og Guð-
ný fóru síðan í haust á aðalráðstefnuna
og Guðný var þá í mánuð ytra en Sig-
ríður Dúna í hálfan. Einnig flugu Ólaf-
ur G. Einarsson og Guðríður Sigurð-
ardóttir ráðuneytisstjóri á Saga Class
þegar Ólafur hélt ræðu á aðalráðstefn-
unni. Þá stóðu íslendingar að móttöku
fyrir 170 gesti í aðalstöðvum UNESCO
og buðu þar upp á íslenskan mat a la
Sigurður Hall. Þar voru Sigríður
Dúna, Guðríður og Guðný viðstaddar.
Sigríður Dúna flaug síðan út til að vera
viðstödd kjörið. Fjögur sæti voru laus í
aðalstjórninni sem fimm þjóðir börð-
ust um, en litla landið varð að lúta í
lægra haldi fýrir hinum. Norðurlöndin
hafa boðið sameiginlega fram og nú
var komið að íslendingum. Fram að
þessu hafa Norðurlöndin átt tvö sæti í
aðalstjórn, eða frá því að Bandaríkin
og Bretland sögðu sig úr UNESCO.
Barnelskir sjálfstæðis-
menn____________________________
Eftir mikla umræðu í síðustu viku í
borgarstjórn Reykjavíkur um málefni
dagmæðra kom fram vilji hjá nokkr-
um borgarstjórnarfulltrúum sjálfstæð-
ismanna til að leysa málið. Má segja að
viðræðumar við Samtök dagmæðra út
af húsnæði þeirra hafi verið teknar úr
höndum Önnu K. Jónsdóttur, for-
stöðumans Dagvistar bama. Vom þeir
Júlíus Hafstein, Árni Sigfússon og
Sveinn Andri Sveinsson settir í að
skoða málið og náðu þeir fljótlega
samkomulagi við Samtök dagmæðra.
Ágreiningurinn sem var um húsnæði
samtakanna og meðferð leikfanga-
safnsins virðist þar með úr sögunni, en
hlutur Önnu í þessu máli þykir ekki
hafa orðið henni til framdráttar.
Spanjóli í veitinga-
bransann
Eigendaskipti hafa orðið á veitinga-
húsinu Berlín. Fyrmrn eigandi staðar-
ins, Sigurður Ólason (bróðir Sævars
Karls), hefur nú selt Helga Gunn-
laugssyni staðinn. Helgi hefur verið
kenndur við sólbaðsstofuna Sól og
sælu. Meðeigandi Helga er Spánverji
nokkur sem heitir Mario „Pavarotti“
Adam, ættaður frá Barcelona. Mario
þessi var hér á ferð síðasdiðið sumar
og er nú kominn aftur og ædar að hafa
afskipti af rekstri staðarins. Kiddi
„Bigfoot“, sem rak Berlín áður en eig-
endaskiptin urðu, starfar nú sem
skemmtanastjóri Casablanca.
JÓN SKAFTASON. Þarf ekki að horfa á eftir feitum bita í hundskjaft. ANNA MARGRÉT JÓNSDÓTTIR. Giftist kærastanum. GUQRÚN PÉTURSDÓTTIR. Aðalnúmerið á áramótadansleiknum. STEINUNN ÓLÍNA
ÞORSTEINSDÓTTIR. Komin í kvartett. SlGRÍÐUR DÚNA KRISTMUNDSDÓTTIR. Lagðist f ferðalög en tapaði samt. SlGURÐUR OLASON. Selur Berlín.
UMMÆLI VIKUNNAR
„Ég hefdálœti á kjöllurum ogþak-
herbergjum, nálœgt jörðinni og
himninum, en lifi miðhœðarlífi. “
Guðbergur Bergsson þversagnafræðingur.
KUkkoA
„Jón Múli sagði að ég mætfi gera nvað sem væri við
lögin hans enda er hann fæddur hér í Vopnafirði.“
Sigríður Sverrisdóttir hugmyndafræðingur.
lifa og dafha, mér og öðrum leikhúsgestum til ánægju.“
Gunnar Stefánsson nöldrari.
nóg um kjaftaganginn og upplýsist það hér með að
það var sá sem þetta skrifar sem var svo ólánsamur að
taka í gikkinn kvöldið umrædda við Húnavatn.“
Ólafur E. Jóhannsson hundaskrtur.
SÝDUSTÚ
SÝNINUAR!
„Minnstu munaði að Súsönnu tækist að
gera útaf við 13. krossferðina sem var
með þeim dýrari sem Þjóðleikhúsið hef-
ur komið upp með — og þar með vald-
ið leikhúsinu ómældum skaða.“
Oddur Bjömsson tístarí.