Pressan - 11.11.1993, Blaðsíða 6

6 PRBSSAN
M E N N
Fimmtudagurinn 11. nóvember 1993
Tón Magnússon lögmaður
Loverboy
Konan mín hefur lengi ver-
ið skotin í þessum Jóni Magn-
ússyni. Ég sé það á því hvernig
hún roðnar alltaf þegar hann
kemur í sjónvarpinu til að
segja okkur að fólk eigi að
geta keypt ódýrar kartöflur og
kalkúnalappir. Hún neitar
þessu rafræna tilhugalífi að
vísu alltaf þegar ég spyr, en ég
veit betur. Það er nefnilega
eitthvað við hann Jón sem fær
fólk til að laðast að honum.
Sem púkkar svo sem ekkert
upp á mig. Ég get alveg unnt
honum þess að konur séu
skotnar í honum og hann sé
sjálfur ástfanginn, af sjálfum
sér, einhverjum dönsurum
eða einhverjum allt öðrum.
Þangað til í vikunni. Þá játaði
Jón í viðtali að hann stæði
þessa dagana í tilhugalífi við
Ámunda Ámundason, eða
Alþýðuflokkinn, eins og hann
orðaði það sjálíúr.
Ég er untburðarlyndur og
víðsýnn maður, en ég er ekld
blygðunarlaus, fyrir mína
hönd eða annarra. Þegar
Ámundi Ámundason verður
ástfanginn er það fyrir hönd
Alþýðuflokksins og Jóns Bald-
vins Hannibalssonar. Það hef-
ur gerst noklcrum sinnum og
fýllsta ástæða til að setja síren-
urnar í gang þegar það endur-
tekur sig. Rifjum aðeins upp:
Síðasta ástarævintýri endaði
með því að Ólína Þorvarðar-
dóttir varð borgarfúlltrúi. Það
segir í sjálfú sér nóg. Þar áður
varð Ámundi skotinn í hug-
myndinni um stóra jafnaðar-
mannaflokkinn og fékk Óla
grís í fundaferð með Jóni
Baldvini á rauðu ljósi. Það
endaði með því að Ólafur
Ragnar varð fjármálaráðherra.
Viljiði meira?
Þar áður varð Ámundi
skotinn í Jakobi Frímanni
Magnússyni og fékk hann til
að poppa upp kosningabar-
áttu Alþýðuflolcksins. Jakob
söng um átján rauðar rósir í
samræmi við hugmyndina
um að kratarnir fengju að
minnsta kosti átján þing-
menn. Þeir fengu sína venju-
legu tíu. Það var út af fýrir sig
„Égget alvegunnt
honum þess að
konurséu skotnar
í honum og hann
sé sjálfur ástfang-
inn, afsjálfum sér,
einhverjum döns-
urum eða ein-
hverjum allt öðr-
um. Þangað til í
vikunni. Þájátaði
Jón í viðtali að
hann stœði þessa
dagana í tilhuga-
lífi viðÁmunda
Amundason.“
fínt, en utanríkisráðherra
álcvað að hefna sín á þjóðinni
með því að gera Jakob að
menningarfúlltrúa hennar er-
lendis. Síðan hafa Bretar hleg-
ið meira en þeir hötuðu okk-
ur þegar verst lét í þorska-
stríðunum.
Nú má Jón Magnússon svo
sem vera skotinn í þeim sem
hann vill, en það ætti einhver
velviljaður að rifja söguna upp
fýrir honum áður en þetta til-
hugalíf þeirra Áma verður al-
varlegra. Og fyrir sína parta
ættu Reykvíkingar að senda
noklcrar fallegar konur á vett-
vang til að kanna hvort ekki
má trufla sambandið aðeins.
Borgarinnar vegna. Ég legg
glaður mína konu í púlckið.
AS
Vikan og Wild í hór saman yfir forsíðukeppni
1 1 i 1 • A
ur ..................
V
Forsíðukeppni Vikunnar og
umboðsskrifstofunnar Wild,
sem fara átti fram á Hótel ís-
landi í næstu viku, hefur verið
aflýst vegna ósættis um fram-
kvæmd hennar. Les Robertson
hjá Wild segir ástæðuna vera
skyndilegar kröfur Vikunnar
um að Wild taki þátt í fjárhags-
legri ábyrgð á keppninni sem
aldrei hafi staðið til. Hann og
Linda Pétursdóttir hafi því
ákveðið að hætta öllu samstarfi
við Vikuna vegna óþolandi
ffamkomu Þórarins J. Magnús-
sonar, ritstjóra Vikunnar, og
Péturs Steins Guðmundssonar
hjá Samútgáfúnni. Vikan ætlar
hinsvegar að velja sína forsíðu-
stúlku, þótt ekkert úrslitalcvöld
fari fram í samstarfi við Wild,
og birta myndir af sigurvegara á
forsíðu blaðsins.
„Olckur þykir það mjög leitt
að Vilcan telji sig ekld geta stað-
ið við fjárhagslegar skuldbind-
ingar sínar gagnvart úrslita-
kvöldinu, sérstaklega eftir að all-
ir hafa lagt svona milda vinnu
og tíma í þessa keppni,“ segir
Les Robertson. Hann fúllyrðir
að aldrei hafi staðið til að Wild
tæki þátt í fjárhagslegri ábyrgð
vegna keppninnar heldur hafi
þeirra þáttur verið sá að aðstoða
við skipulagningu keppninnar
og leggja til sambönd sín til að
útvega sigurvegaranum mynda-
töku í London og störf á vegum
Wild hér og erlendis.
„Þeir á Vikunni neituðu síð-
an að greiða sinn hluta af kostn-
aðinum vegna ferðar sigurveg-
arans til London fýrir utan eitt
flugfar, en ætluðust til að við
borguðum afganginn, eins og
hótelgistingu og uppihald, ljós-
myndun og framköllun og af-
hentum þeim síðan myndirnar
þeim að kostnaðarlausu,“ segir
Les.
Að sögn Lindu Pétursdóttur
er þetta mál leiðinlegast fýrir
keppenduma. „Stelpugrey-
in em búnar að vinna mik-
ið í þessu, það er búið að
lofa þeim hinu og
þessu og svo fá þær
ékki neitt. Þetta er
bara ótrúlegt
rugl fram
og til
b a k a , “
segir hún.
E i n n
keppand-
inn, Elín
\J
on með sigurveg-
aranum. Þór-
arinn segir
það aldrei
hafa stað-
ið til að
V i k a n
borgaði
þessa hluti.
Stefánsdóttir,
stundar nú
fýrirsætustörf á
vegum Wild í Miami
og er búin að greiða
fýrir eigin ferð til ís-
lands til að vera við-
stödd keppnina.
„Hún er búin að greiða þessa
ferð úr eigin vasa og svo tekur
Vikan upp á að aflýsa keppn-
inni og hún situr efúr með sárt
ennið, engar bætur af þeirra
hálfú, auk þess sem hún missir
vinnu þarna úti,“ segir Les.
Aðspurður um ástæðu þess
að Vikan aflýsti keppninni segir
Þórarinn J. Magnússson ritstjóri
að mörg smáatriði í samskipt-
um þeirra við Wild hafi orðið
að stóm vandamáli, sem varð til
þess að tímaritið treysti sér ekki
til að standa að úrslitakvöldinu.
Kostnaður vegna keppninnar
hafi stefht í vel yfir eina milljón
króna og sífellt hafi nýjar kröfúr
komið ffá Wild, meðal annars
um launagreiðslur til Lindu fýr-
ir sinn þátt í keppninni auk
ferða fýrir hana og Les til Ixind-
LlNDA PÉTURS. Neitar að vinna
meira með Vikunni vegna deilna um
fjármál forsíðukeppni tímaritsins og
Wild.
Stóð
til í upp-
hafi að
W i l d
ábyrgðist
kostnað
vegna keppninnar?
,Á nákvæmlega sama hátt og
þetta er okkar keppni er þetta
Wild keppni líka. Hugmyndin
hjá þeirn í upphafi var að aug-
lýsa með þessu samtök sín,
þannig að þetta vom hagsmun-
ir hvorra tveggja að keppnin
kæmi vel út.“
Var enginn skriflegur samn-
ingur ykkar á milli um fram-
kvæmdina?
„Ja, hann var ekki undirritað-
ur, en það vom sífellt ný atriði
að koma fram. Það er heldur
ekki stór punktur fýrir okkur að
standa að skemmtun og sýn-
ingu heldur er þetta fyrst og
fremst forsíðukeppni sem fer
ífam á síðum Vikunnar."
En hvað með þessar stelpur
setn hafa verið að búa sig undir
keppnina?
„Að sjálfsögðu munum við
reyna að standa við allar okkar
skuldbindingar. Það stóð til að
sigurvegarinn færi til London,
en þar sem Wild er dottið út
verður önnur borg fýrir valinu,
hugsanlega París eða Mílanó.
Síðan eru sigurvegaranum
tryggð fýrirsætu- og sýningar-
störf að andvirði 300 þúsunda
króna.“
En teljið þið ykkurgeta klárað
þessa keppni og birt mynd affor-
síðustúlku hjá ykkur án þess að
vera í samstarfi við Wild?
„Þótt við hefðum ákveðið að
gera þetta í samstarfi við Lindu
þá er þetta forsíðustúlka Vik-
unnar.“
Má þá ekki líta svo á að
keppnin sé alfarið á ykkar vegum
fyrst þið teljið ykkur geta leitt
hana til lykta?
„Ja, við veljum okkar forsíðu-
stúlku, eins og við höfúm alltaf
gert, úr þessum hópi. Við ger-
um það rétt eins og Wild getur
valið sinn sigurvegara. En mér
þykir ósköp leiðinlegt að þetta
skyldi fara svona.“
Nú er án fyrirsœtan vcentan-
leg til landsins á eigin kostnað
gagngert til að taka þátt í keppn-
inni. Ætlið þið að bœta henni
þetta upp?
„Það er búið að hafa sam-
band við hana og segja henni
ffá þessu, en það stóð aldrei til
að við stæðum undir kostnaði
af heimflutningi hennar frekar
en það stóð til að við fæmm að
senda Les heim til sín!“
Er það ekki rétt að þið hafið
upprunalega œtlað að sjá um
fjármögnun keppninnar en síðan
ekki treyst ykkur til að klára
dcemið?
„Það er tómt bull.“
Þorsteinn Högni Gunnaisson
ALIT
LÁRA V. JÚLÍUSDÓTTIR VILHJÁLMUR EGILSSON HELGA GUÐRÚN JÓNASDÓTTIR GUÐBERGUR BERGSSON GUÐRÚN HELGADÓTTIR
Á landsfundi Kvennatistans
var samþykkt ályktun þess
efnis aö verkalýöshreyfingin
hafi staöiö sig illa hvaö varö-
ar launajafnrétti kvenna.
Spursmáliö er einnig: Er hún
ábyrg?
Hefur verkalýðshreyfingin brugðist konum?
Lára V. Júlíusdóttir, fram-
kvæmdastjóri ASÍ:
„Hún dugar þeim að vissu
marki en verkalýðshreyfingin
semur bara um kjarasamninga
sem eru kynhlutlausir. Hins
vegar vitum við að munur á
heDdartekjum karla og kvenna í
þjóðfélaginu miðað við fúllt árs-
starf er að meðaltali mikill; full-
vinnandi konur hafa rétt rúm
60% af heildartekjum karla á
ársgmndvelli. Þetta hlutfall hef-
ur staðið nær óbreytt um árabil.
Launabilið er óásættanlegt, en
ég tel að það sé ekki hægt að
kenna verkalýðshreyfingunni
um þennan launamun. Megin-
ástæðan er þetta kerfi yfirvinnu-
greiðslna sem gerir það að tekjur
karla verða miklu meiri. Annar
þáttur er skipting í karla- og
kvennastörf. Verkalýðshreyfing-
in ákveður ekki í hvaða störf
konur fara, né heldur ræður
hún verkaskiptingunni í þjóðfé-
laginu.“
Vilhjálmur Egilsson alþingis-
maður:
„Það hafa fleiri orðið fýrir von-
brigðum með verkalýðshreyf-
inguna en Kvennalistinn. Meg-
inástæðan er sú að laun og lífs-
kjör þjóðarinnar fara fýrst og
fremst eftir gangi atvinnulífsins.
Verkalýðshreyfingin getur þess
vegna aldrei náð nema tak-
mörkuðum árangri, sem hlýtur
að byggjast á því hvemig staða
atvinnulífsins er hverju sinni.
Hins vegar tel ég að verkalýðs-
hreyfingin hafi náð þokkalegum
árangri í margskonar réttinda-
málum sem snúa eklci síður að
konum en körlum. Hvorki
Kvennalistinn né nokkur annar
má hafa oftrú á mögulegum ár-
angri í kjarasamningum, hinn
raunverulegi árangur í kjarabar-
áttunni næst á vinnustaðnum
sjálfúm þar sem málið snýst um
að auka framleiðni og það á
jafnt við um þau störf sem kon-
ur vinna og karlar."
Helga Guðrún Jónasdóttir,
blaðafúlltrúi Landbúnaðarins:
„Ég er í grundvallaratriðum
sammála afstöðu Kvennalistans.
Hlutur kvenna hefúr orðið dá-
lítið útundan í þessari almennu
kjarabaráttu launþegasamtak-
anna. En við emm að tala um
grómtekinn vanda og það er
spuming hvort hægt er að ætlast
tD þess af verkalýðshreyfingunni
að hún ein og sér verði gerð
ábyrg fýrir upprætingu hans í
einu vetfangi. Fyrirvinnuhug-
takið virðist loða við karlmann-
inn og það er ekki síst í Ijósi þess
að launabarátta kvenna verður
útundan. Að mínu mati verður
það ekki fýrr en kynin sitja við
sama borð gagnvart þessu fýrir-
vinnuhugtaki sem við getum
talað um raunverulegt jafiirétti í
launamálum í framkvæmd."
Guðbergur Bergsson rithöfúnd-
ur:
„Ég held að verkalýðshreyfingin
dugi hvorki konum né körlum.
Vandi hennar er að hún endur-
nýjast ekki á eðlilegan hátt sem
getur stafað af því að ungt fólk
er ekki nógu duglegt við að
ganga upp stiga verkalýðshreyf-
ingarinnar. Það vill fá aðstoð en
firrir sig ábyrgð. Þess vegna end-
ar allt hér á landi í einhverju
pokaprestatali eins og til dæmis
hjá Guðmundi J. Eg held að
kvennahreyfingin ætti ekki að
aðgreina sig eins mikið og hún
gerir. Þá endar þetta óhjá-
kvæmilega í sama staglinu. Mín
eina ósk er að ég eigi aldrei eftir
að sjá kvenpokaprest.“
Guðrún Helgadóttir alþingis-
maður:
„Þetta er spurning sem varla er
hægt að svara, málið er flóknara
en svo. Staðreyndin er auðvitað
sú að tekjur manna miðast að
litlu leyti við dagvinnu en byggj-
ast að verulegu leyti á yfirvinnu,
fríðindum og hlunnindum.
Vinnuálag kvenna á heimilum
er miklu meira en karla og þar-
afleiðandi eiga þær miklu óhæg-
ara um að vinna yfirvinnu og
njóta friðinda sem aukið vinnu-
álag hefúr oft í för með sér. Ég
held að kannski sé erfitt að sak-
ast við verkalýðshreyfmguna
eingöngu. Staða kvenna er að
miklu leyti óbreytt hvað varðar
hlut foreldra í uppeldi bama og
umönnun að öllu tagi. Þangað
til það breytist held ég að það
verði erfitt að jafúa þessi met.“