Pressan - 18.11.1993, Síða 26

SJONVARP OG BIO
26 PRESSAN
Fimmtudagurinn 18. nóvember 1993
Fréttir af útva rpsf réttastof um
Hver maður kreistur
íslendingar hafa ekki farið varhluta af auknum ágangi sjónvarps. Þrátt fyrir það stendur útvarp
ágætlega og útvarpsfréttir eiga sína föstu hlustendur.
Á fréttastofu Útvarps eru
starfandi tuttugu og þrír
fréttamenn og tveir íþrótta-
fréttaritarar. Auk þeirra eru
fréttamenn á svæðisstöðvun-
urn á Isafirði, Akureyri og Eg-
ilsstöðum sem taka virkan þátt
í fréttaöflun og fréttaþjónustu.
Þá eru tíu fréttaritar um heim
allan með pistla eftir efnum og
ástæðum. Þessi hópur stendur
að sautján fféttatímum á sól-
arhring, jafnt stórum sem
íwiwiáum. Snar þáttur í starfinu
eru fréttaskýringaþættir af
ýmsum toga. En er til of mikils
œtlast afþessutn hópi?
„Afköstin eru mikil, miklu
meiri en á öllum Norðurlönd-
um til samans," segir Kári
Jónasson, fréttastjóri Útvarps-
ins. „Við höfum yfir að ráða
miklu færri til að annast miklu
lengri útsendingartíma.11
í sama streng tekur Sig-
mundur Ernir Rúnarsson,
fréttastjóri Bylgjunnar. „Það
eru geðveikisleg afköst og
mikið fengið út úr hverjum
manni.“ Á fréttastofu Bylgj-
unnar eru sjö og hálft stöðu-
gildi plús vaktstjóri. Þar eru
sendir út fjórtán fréttatímar á
virkum dögum og sjö um
helgar. Þá ber að geta þess að
KflRI JONflSSON. Utvarpinu.
fréttamenn Stöðvar 2 eru með
framlög til fréttanna, en tengsl
milli fréttastofa íslenska út-
varpsfélagsins eru meiri en hjá
RÚV.
Margir halda því fram að á
íslandi — eins og um heim
allan - ríki offjölmiðlun.
Menn megi hafa sig alla við ef
þeir ætla ekki að drukkna í
flóðinu. Lengri útsendingar-
tími sjónvarps hlýtur að taka
sinn toll, en þrátt fyrir það
stenst útvarp að mati þeirra
Kára og Sigmundar Ernis
samkeppnina með ágætum.
Kári segir að hádegis- og
kvöldfréttir RÚV nái til yfir
þriðjungs þjóðarinnar og ædar
að fréttastofan nái til yfir
helmings þjóðarinnar á degi
hverjum. Sigmundur Ernir
telur vert að hafa gervihnatta-
útsendingar í huga, en segir
jafnframt að útvarpið eigi allt
of sterk ítök í þjóðinni til að
það tapi hlutdeild sinni að
nokkru marki.
Sjónvarp
Sjáið:
• Vonir vakna ★★★★ High Hopes á RÚV á fimmtudags-
kvöld. Bresk háðsádeila á England Thatchers. Myndin var sýnd á
kvikmyndahátíð í Reykjavík í haust — en ekki láta það fæla þig
frá.
Ólaf Sigurðsson ★★★★ fréttamann á
RÚV. Þunglyndissjúklingar ættu að varast
fréttir en þó ekki Ólaf. Það skiptir engu máli
hvað hann segir, maður skilur ekki bofs.
• Jacknife ★★★ á Stöð 2 á föstudags-
kvöld. Alltaf þakklátt þegar mynd sem hefur
freistað á myndbandaleigunum er á dagskrá.
Þá er líðanin eins og maður hafi snúið á
kerfið.
• Banvænan leik ★★★★ White Hunter, Black Heartá Stöð 2
á laugardagskvöld. Clint Eastwood í hlutverki Johns Huston.
Býður upp á rakinn töffaragang.
• Gullæðið ★★★★ The Gold Rush á RÚV á sunnudag.
Chaplin étur skóinn sinn og tekur rúnnstykkjadansinn.
Varist:
• I vanda ® Lady in a Comer á Stöð 2 á fimmtudagskvöld.
Glæsilegur kvenkyns ritstjóri kemst að því að það á að selja tísku-
tímaritið hennar. Algjör bóla. Það má jafnvel leyfa sér að efast
um að þeir Eintaksmenn hafi gaman af þessu.
• Götugengið © á RÚV á laugardagskvöld. Christopher Ree-
ves leikur blaðamann sem er án ofurmannlegra hæfileika! Þarf
fr ekari vitnanna við?
• Fréttamenn sem segja: „Héma fyrir aftan mig, bak við þess-
ar luktu dyr, leynist...“
Möst:
• Hin helgu vé ★★★1/2
Höfuðkostur myndarinnar er
falleg og raunsönn lýsing á því
hvernig drengur breytist í pilt,
hvernig móðirin þokar fyrir
holdlegri ímynd heimasætunn-
ar, hvernig það er að vakna upp
við verk í líkamshluta, sem hingað til hefúr verið til ff iðs.
Regnboganum
• Svefnlaus í Seattle ★★★ Sleepless in Seattle Breyttir tímar
eiga sjálfsagt einhvern þátt í því að nú þykir manni þessi mynd
góð. Gáfaðir asnar mundu sjálfsagt tengja það hræðslunni við
AIDS, að nú séu kvikmyndir um hið eilífa par vinsælar. Miklu
líklegra er að hrun hinnar þröngsýnu skynsemishyggju eigi hér
hlut að máli.
Stjörnubíói
• Píanóið ★★★★★ The Piano Það sem gerir þessa mynd
betri en flestar aðrar góðar myndir er efnisval og efnistök, hand-
rit og frábær leikstjórn ungrar konu, Jane Campion. Myndin
fjallar um ólæsi hinna læsu og málleysi þeirra talandi um leið og
henni tekst að segja hið ósegjanlega.
Regnboganum
Svona la la
ÍÉ
?T I fcfch

:í:.
• Rísandi sól ★★1/2 Risitig
Sun Reynt er að láta Connery
vera fulltrúa taóískrar speki í
anda Sun Tzu, sem kennir að
best sé að sigra án bardaga. Þessi
speki hverfur út í veður og vind
þegar hann fer að slást og skjóta.
Bíóhöllitmi
• Fyrirtækið ★★ The Firm Niðurstaðan er eitthvað á þá leið
að eiginhagsmunir lögmannsins komi fyrst, þá hagsmunir skjól-
stæðinganna, sem eru mafíufantar í þessu tilviki. Síðan megi
dauðinn, djöfúllinn og FBI eiga hina spilltu lögfræðinga á stof-
unni. Þetta er vond siðffæði og trúlega vond lögfræði líka. I raun
er ekld hægt að segja að myndin sé illa leikin, í henni eru engar
persónur sem gefa tilefni til letks.
Bíóhöllinni
Övœnt ánœgja
UNG í ANNAÐ SINN
- USED PEOPLE
SÖGUBÍÓI
★★★★
I pistlum þessum hefúr áð-
ur verið minnst á hina Jiljóð-
látu byltingu sem á sér stað í
kvilunyndagerð í Bandaríkj-
unum. Þá voru því gerðir
skórnir, að líklega hefði það
einhver áhrif á kvikmynda-
gerð, að umtalsverður eftir-
marlcaður er smám saman að
myndast í kringum mynd-
bönd. Þess vegna væri það
hagsmunamál kvikmynda-
framleiðenda að menn
nenntu að horfa á sömu
myndina offar en einu sinni.
Við þetta bætist svo hin mikla
óöld sem virðist ríkja í vestur-
heimi, þar sem tíðni mann-
drápa í sumum borgum sam-
svarar því að hér á íslandi
væri framið morð þriðja
hvern dag. Það er því eldd að
undra að þeim myndum
fjölgar nú nokkuð, þar sem
það er ekki aðalatriðið að
murka lífið úr fólki með ein-
hverjum hætti. Kvikmynda-
risarnir eru smám saman að
átta sig á þessu og fá nú til
starfa fólk sem skilur, að
mannlífið hefur upp á ýmis-
legt annað merkilegt að bjóða
en voveiflega atburði.
Ung í annað sinn eða Used
People er einmitt ein af þess-
um myndum sem koma
manni þægilega á óvart. Þar
er enginn drepinn, varla hægt
að segja að nokkur átök eigi
sér stað. Elckert ungt sætt par
að para sig, engin teljandi
grimmd, engin veruleg
græðgi heldur. Engin sérstak-
lega háleit markmið, engin
vonska. Ekkert rílddæmi, eng-
inn voðalegur skortur. Bara
venjulegt fólk, sem er svo al-
deilis ekld venjulegt ef nógu
grannt er skoðað. Kona
(Shirley MacLaine) um sex-
tugt missir mann sinn. Hún á
tvær dætur (Kathy Bates og
Marcia Gay Harden), sem eru
báðar fráskildar og býr hún
með annarri þeirra. I erfið
kemur maður (Marcello Ma-
stroianni) sem konan hefur
aldrei séð, en hann kveðst
hafa þekkt hinn látna eigin-
mann og séð konuna inn um
glugga og hafa unnað henni
síðan. I 23 ár. I fjarlægð. Kon-
an, sem hefur duglegar hend-
ur sem halda öllu saman, tek-
ur honum fálega í fýrstu, en
smátt og smátt yfirvinnur
hann mótstöðu hennar eða
henni telcst að yfirvinna eigin
mótstöðu. Hvort heldur á sér
stað veit maður ekki, en það
er aðal þessarar myndar að
segja elcld of mildð.
Margar hliðarsögur eru í
myndinni. Ein fjallar um dæt-
ur konunnar og samband
þeirra við móður sína. Önnur
fjallar um son annarrar dótt-
urinnar og erfiðleika sem
hann ratar í vegna missis afa
síns í þessu mikla kvenna-
veldi, sem ríkir umhverfis
ekkjuna. Alla myndina út í
gegn er skotið inn samræðum
afgamalla kvenna, sem virðast
hreinasta bull við fyrstu sýn,
en ef grannt er skoðað er
önnur (Jessica Tandy) látin
fara með viturlegan boðskap,
eftir því sem atburðarásin
seitlar fram. Þannig fjallar
myndin um „used people",
„Leikur er vita-
skuld frábœr með
öllum þessum af-
bragðsleikurum.
Samleikur Marc-
ellos Mastroianni
og Shirley MacLa-
ine er afar ná-
kvcemur ogfínleg-
ur. Það er sérstakt
ánœgjuefni að
þessum gömlu
brýnum skuli gef-
ast tœkifceri tU að
gleðja kvik-
myndahúsagesti
enn einu sinni. “
snjáð fólk, lífsreynt og gamalt.
Það eitt gerir myndina að
ánægjulegri undantekningu
frá því taumlausa æskulýðs-
dekri sem Hollywood ástund-
ar.
Leikur er vitaskuld frábær
með öllum þessum afbragðs-
leikurum. Samleikur Marcel-
los Mastroianni og Shirley
MacLaine er afar nákvæmur
og fínlegur. Það er sérstakt
ánægjuefni að þessum gömlu
brýnum skuli gefast tækifæri
til að gleðja lcvilcmyndahúsa-
gesti enn einu sinni. LíkJega
hafa þau aldrei leildð jafti vel
og af jafú mildum skilningi á
persónum sínum. Enda finn-
ur maður hvað þéim þykir
gaman að þessu. I myndinni
syngur Mastroianni lag fyrir
elskuna sína, nokkuð sem
hann hefúr trúJega aldrei gert
fyrr í kvikmynd. Og ekki
skemmir að ljóðið er eitt fal-
legasta ástarkvæði á enska
tungu. Textinn í þessari mynd
er með öðrum orðum ekki
neinir billegir frasar. Leik-
stjóm Beabans Kidron er með
eindæmum markviss, sem
sést best á því, að fjöldinn all-
ur af bömum og gamalmenn-
um leikur við hvurn sinn
fingur í þessari mynd. Jafnvel
tónlistin er unaðsleg.
Það sem vekur hins vegar
athygli er hvernig kvik-
myndahúsið auglýsir mynd-
ina. I fyrsta lagi er myndin
kölluð „Ung í anað sinn“,
sem er fráleitt. Þá er sagt í
auglýsingu að Shirley Macln-
ine leild þar eina hressa, sem
verði ástfangin á útfarardegi
eiginmannsins. Þetta er bein-
línis rangt. Vonandi skemmir
þetta kjaftæði samt ekld fyrir
þessari frábæm mynd.