Pressan - 20.01.1994, Blaðsíða 39

I
Hverjir voru hvar?
Á Frikka og dýrinu um helgina var margt kunnra
manna, þar á meðal kvikmyndaleikstjórinn Friðrik Þór
Friðriksson ásamt sínu liði; leik-
aranum Fisher Stevens (fyrr-
verandi kærasti Michelle Pfeif-
fer), Thor Vilhjálmssyni rithöf-
undi og yngri rithöfundunum
þeim Einari Kárasyni og Einari
Má Guðmundssyni. Þar var
einnig Steinunn Ólína Þor-
steinsdóttir leikkona og Pétur
Ottesen, en einhver þóttist
skynja heita strauma þeirra á
milli. Þarna voru líka vinkonurnar Dóra Wonder og
Magga Ragnars. Einhvern tíma um helgina komu einnig við þau Egill Ólafs-
son og Tinna Gunnlaugsdóttir,
Friðrik Erlingssson og Kommi.
var hins vegar glans-
bæjarins komið saman að sýna sig og
sjá aðra, þar á meðal Jóhannes B. Skúlason
útvarpsmarkaðsstjóri, Anna og Ingvar sem eru
Islandsmeistarar í samkvæmisdönsum, Ríkharður
Daðason fótboltabulla, Davíð Garðarsson í Val, Hjör-
leifur í Módel '79, Ólafur Björn og Gummi prinspól-
óheildsalar og allir hinir...
Þá má
óbærilega mikið
Módel '79-
Ingólfsson.
Sólon Islandus er farið að minna nærri
því þar var aftur sama
Á Kaffi List á laugardagskvöldið voru
hjónakornin Daníel
Ágúst Haraldsson
söngvari og Gabríella
Friðriksdóttir, Jökull
Tómasson útlitshönn-
uður og Matthías
Hemstock, fyrrverandi
meðlimurTodmobile.
Margrét Erla Guðmundsdóttir er ein af
þessum ungu sextugu konum sem setja svip
sinn á bæjarlífið. Auk þess að vera eigandi
verslunarinnar Bangsa í Bankastrætinu hefur
hún getið af sér tvo sonu, annan heimsffægan
á íslandi og hinn nú með tærnar um það bil
sem sá eldri hefur hælana. Margrét hefur löng-
um haft skoðun á þeim sem arka upp og niður Laugaveginn - sérstaklega
ungu mönnum sent leið eiga hjá — og lætur hana óspart í ljós. Eftir nokk-
urt tiltal fékkst hún til að segja okkur sínar innstu hugrenningar; upplýsa
okkur um tíu kynþokkafyllstu karlmennin á íslandi að sínum dómi. Hún
tók það skýrt ffam að sér fyndist karlmenn undir 24 ára aldri ekki orðnir
karlmenn. Þeir væru enn bara drengir.
Friðrik Erlingsson
Hann er í senn falleg-
urog fágaður.
Jón Ársæll Sigurðsson
fréttamaður
Karlmannlegur og með
stórt sex...
Egill og Hinrik Ólafssynir, leikarar og söngvarar
Ég get ekki gert upp á milli sona minna, þessara
engla sem ég elska.
Atli Eðvaldsson íþróttamaður
Er góður, svo kann hann að
dansa drengurinn.
Mjúkur.
Þorfinnur Ómarsson
sjónvarpsmaður
Þægilegur sjónvarps-
maður sem hefur
sjarma.
Pétur Þ. Maack tengdasonur
Ábyggilegur og kátur. Það
þarf fleiri eintök af þessari
manngerð.
Róbert Jónsson frændi, vinnur í Bónus
Sætur. Gæti verið staðgengill leikar-
ans Jeffs Bridges.
Margrét
í Bangsa
velur
ungu sexí
mennina
Til íþróttafréttaritara
i
0 PIÐ BRÉF
DAVÍÐ ÞÓR
JÓNSSOIXI
Ágætu íþróttafr éttaritarar.
Ég hef verið að velta því fyrir
mér hvar maður læri til íþrótta-
fféttaritara. Upphaflega hélt ég að
íþróttafféttaritarar væru íþrótta-
menn sem væru ekki nógu góðir til
að ná árangri í íþrótt sinni; en samt
of miklir íþróttamenn til að hafa
vit á neinu öðru en íþróttum og
þess vegna væri starf íþróttaffétta-
ritara búið til handa þeim, því f
sjálfu sér eru íþróttir aðeins fyrir
augað en ekki eyrað. Þó er það
óneitanlega dálítið leiðigjarnt að
horfa á knattspyrnu í sjónvarpi,
alltjent innlenda knattspyrnu, og
hafa ekkert annað í eyrunum en
vindgnauð í hljóðnema uppi á
Akranesi og stöku „dúnk“ þegar
einhver sparkar í boltann. Það er
þarna sem þið komið til skjalanna.
Um daginn ætlaði ég að horfa á
ensku knattspyrnuna í Sjónvarp-
inu. Þá hittist þannig á að enginn
Ieikur var og í staðinn var rakinn
gangur ensku bikarkeppninnar í
ár. Hvílík veisla fyrir augu og eyru!
Iþróttafréttaritarinn hóf mál sitt á
orðunum: „Það má ganga út ffá
því sem vísu að í bikarkeppninni
verði einhver óvænt úrslit, en hvar
og hvenær þau verða er annað
mál.“ Þetta er ein af þessum setn-
ingum sem doka við í skynseminni
til þess að ögra henni. Einhvern-
tíma hefði ég kallað það að upp-
götva hið augljósa að fræða fólk
um að ekki sé hægt að sjá fyrir hið
óvænta. En samt vaknar sú spurn-
ing hvort hægt sé að tala um óvænt
úrslit í bikarkeppninni, ef hægt er
að ganga út ffá því sem vísu að þau
verði einhverstaðar.
Sem ég sat þarna og braut heil-
ann um eðli hins óvænta bætti
íþróttafféttaritarinn við nokkru
sem fékk rökhugsun mína til að
staldra við: „Chris Waddle skoraði
þama óvænt mark, en hann er svo-
sem vanur að skora óvænt mörk.“
Hve lengi getur sami maðurinn
skorað mark á mark ofan öllum að
óvömm?
Svo klykkti hann út með orðun-
um: „Nú eru ekki nema tíu mínút-
ur til leiksloka og Liverpool er
tveim mörkum undir. Það bendir
allt til þess að hér verði óvænt úr-
slit.“ Eitt augnablik lét ég glepjast
og fór að búast við að Liverpool
myndi skora þrjú
þessum tíu mínútum, en
Liverpool tapaði
tveggja marka mun.
fannst mér ekkert óvænt
við að lið sem er tveimur
mörkum undir þegar tíu
mínútur eru eftir tapi, en
svo rann upp fyrir mér ljós
Það verður að skyggnas
undir yfirborðið.
Fótbolti útskýrir sig
Tvö lið keppast um
bolta í sitthvort markið, um það
þarf ekki að hafa fleiri orð.
Auðvitað er íþróttafhéttaritar-
inn ekki að tala um fótbolta,
heldur er fótboltinn að-
eins myndskreyting við
speki íþróttafféttaritar-
ans. Og hve viðeigandi
er ekki einmitt sú
myndskreyting? „Heil-
brigð sál í hraustum
líkama.“
Það er verið að
hæðast að hinu mann-
lega hlutskipti. Niður-
staða íþróttafféttaritarans
er sú að hið óvænta er ekki
utanaðkomandi, það býr
innrá með okkur hverju og
einu. „Þetta var óvænt, þá
er ég til.“ Hve berskjaldað-
ur er maðurinn ekki gagn-
vart forlögunum? Rann-
sóknir sýna að hænur eru
alltaf jafnhissa á sólarupp-
rásinni, þær geta ekki vanist
henni. Hvers vegna kemur fyrsta
hálka vetrarins íslenskum bifreiða-
eigendum ævinlega í opna skjöldu?
Hvað er maðurinn annað en hús-
dýr sem hylur máttleysi skynsemi
sinnar gagnvart umhverfinu í
merkingarlausu ffæðiorðagjálfri?
Þetta er hreinn taoismi. „Aftur
til einfeldninnar." Ég sé það
núna að þið eruð lífskúnstner-
ar og heimspekingar í ætt við
Descartes og Lao Tse. Þið
notið aðferðafræði þess fyrr-
nefnda til að boða lífsskiln-
ing þess síðarnefnda.
Tilgangur minn með þessum
bréfstúfi er að þakka ykkur, ágætu
íþróttafhéttaritarar, fyrir ykkar göf-
uga og óeigingjarna starf við að
boða íslenskum íþróttaáhuga-
mönnum hina óbrengluðu sýn,
hina hreinu speki. Hverjir þarfhast
hennar meir en einmitt þeir?
Með innilegu þakklæti,
Davíö Þór Jónsson
hefverið
því
jyrir mér
hvar mað-
r lœri til
íþrótta-
frétta-
r
FIMMTUDAGURINN 20. JANÚAR 1994 PRESSAN 19B