Tíminn Sunnudagsblað - 07.10.1962, Blaðsíða 2
Undir þessum gneypa núpi voru bæirnir, þar sem Bjarni hreppstjóri bjó, SvaSbæli og Núpakot, og hér voru heima-
stöSvar litla Kristjáns, sem honum datt í hug að gefa kóng inum, hirðinni til skémmtunar. — Nafni Svaðbæiis var síðar
breytt í Þorvaldseyri. (Ljósmynd: Þorsteinn Jósepsson).
Soimrmn, sem hreppstjéri Ey-
íellmga vildi gefa kónginum
Það bar við um Jónsmessu-
leytið árið 1775, að kona nokk-
ur undir Eyjafjöllum, Helga
Jónsdóttir að nafni, ól svein-
barn og lýsti einn sveitunga
sinn, Bjarna nokkurn Bjarna-
son, föður að því. Var barn
: þetta skírt Kristján.
Ekki er ljóst, hvort Bjarni
Bjarnason var kvæntur, þegar
' þessi drengur fæddist, en litlu
síðar var hann orðinn bóndi í
Svaðbæli, og hét kona hans Hild
ur Jónsdóttir. Áttu þau ekki
börn, sem aldri náðu, og ef til
vill hefur hjónaband þeirra ver
ið barnlaust með öllu. í móðu-
harðindunum andaðist svo Hild
ur húsfreyja, og fékk Bjarni
sér þá unga bústýru, Stein-
unni Steinsdóttur, er hann gekk
að eiga skömmu síðar. Flutt-
ist hann þá búferlum að Núpa-
koti, þar sem hann bjó síðan
hátt á annan áratug. Gegndi
hann þar hreppstjórastörfum
og varð þess sóma aðnjótandi
að nefnast monsjör í manntöl-
um. Mun hann hafa verið
harðdægur nokkuð, og sér-
lundaður var hann kallaður.
í hinu nýja hjónabandi grædd
us-t Bjarna mörg börn, og hjá-
sonur hans, Kristján, ólst einn-
ig upp á heimili hans. Döfnuðu
börn þeirra Steinunnar vel, en
sá var Ijóður á Kristjáni, að
hann hafði ekki vöxt sem að'r-
ir menn. Nýttist hann þess
vegna lítt til verka sökum
burðaleysis, og tók Bjarni að
brjóta heilann um það, hvern-
ig hann ætti að sjá fyrir ráði
hins smávaxna sonar síns.
Flaug honum í hug að koma
722
T I M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ