Tíminn Sunnudagsblað - 07.10.1962, Blaðsíða 6
Þegar hann hafði lengi haldið á-
fram í þessum dúr og tíundað all't
það, sem verða mátti til véfengingar
sekt Jóns, krafðist hann algerrar sýkn
unar honum til handa, skaðabóta fyr-
ir illa meðferð og greiðslu vegna
fjarvistar frá heimili um sláttinn og
tilkostnaðar þetta sumar.
Hjá Þórarni kvað við annan tón.
Hann lagði sig allan fram að gera
undanfærslur sakborningsins t°r'
tryggilegar og broslegar, enda heifflt-
inu var þreytt af meira kappi í þetta
skipti heldur en sumarið áður. Þór-
arinn á Erpsstöðum var enn sækj-
andi, en Jóni hafði verið skipaður
nýr verjandi. Hafði amtmaður mælt
svo fyrir, að Ólafur stúdent Benedikts
son skyldi verja hann, en fyrir beiðni
Jóns sjálfs var því breytt og Jóni
Hákonarsyni á Sveinsstöðum í Nes-
hrepi falin vörnin. Sat hann sumar-
langt inni í Dölum við þetta mála-
vafstur og virðist hafa lagt sig allan
fram að bjarga sakbomingnum.
Báðir beittu þeir Þórarinn og Jón
Hákonarson allri mælsku sinni og
skreyttu skjöl sín alls konar kringil-
yrðum, svo sem títt var við slík
tækifæri á þeim tímum. Jón Hákon-
arson sló mjög á strengi tilfinning-
anna:
„Mér getur því ekki úr minni liðið
þau sáru og kvalarfullu bágindi, er
sá forþenkti, klagaði, hrakti, í járn
setti og síðan af sýslumanni Skúla
Magnússyni til dauða dæmdi Jón
Andrésson hefur líða orðið, hverja
„Þeir, sem verið höfðu samtíða Jóni i
til Ólafsvíkur hefði komið skúta, er á
lögum vart samkvæma sorgarsögu
eitt steinhjarta myndi jafnvel hrylla
við að heyra upplesna, og þessi ógn-
arósköp hefðu vafalaust orðið yfir
hann að dynja, ef ei sá hávísj og
hæstloflegi, konunglegi, íslenzki lands
yfirréttur hefði lagt þann græðiplást-
ur við Jóns dauðamein að skipa með
fullkomnu dómsatkvæði nýja, ná-
kvæma rannsókn í hér um höndlaði,
svokallaðj falsmyntarsök í héraði aft-
ur“.
veri úti á Snæfellsnesi, minntust þess, ^
voru menn, sem töluðu ókennilegt má*
aði hann hinn fyrri dóm yfir hofflffl1
staðfestan: ,
„Á spekúlantsduggu á Stapa lét J®
Andrésson úti heilan pening, og «
ir fisk, sem hann seldi ,tók hann nffl
vöru. Við það óþekkjanlega skip, s ,,
kom á Ólafsvík, gat Jón varla hön ^
un haft. Það sama skip lá ejrfag
höfninni nema rúman dag, og Þe j
fáeinir menn af því væru nafi
land, þá er ekki líklegt, að þcit
höndlun drifið, sérdeilis þar eng1
726
T f M I N N —
SUNNUDAGSB1Á*)
I