Tíminn Sunnudagsblað - 20.10.1963, Blaðsíða 12

SVO sem a8 var vikið í fyrri
hluta þessarar frásagnar, verzl-
uðu Víðidalsfeðgar á Djúpavogi
fyrstu tvö eða þrjú árin. Efnin
hafa að sjálfsögðu verið fremur
lítil. Frostaveturinn mikli 1880
var nýlega afstaðinn, og eftir-
köst hans sögðu enn til sín. Þó er
að sjá, að Sigfús hafi að mestu
varizt skuldum.
Eftir verzlunarreikningum að
dæma virðist hann hafa skuldað kr.
110.57 haustið 1883, fy.rsta haustið í
HELGI
EINARSSON

MELRAKKA
NESI:

m •-
% ;v-:
pönnukökur cg jólabrauð. Aðrar
brauðtegundir voru þar ekki notaðar,
svo að ég muni, og þetta þó í mjög
smáum stíl. Eins kann sykurbrúkun
að hafa verið ógn meiri, því að fyrir
kom, að keypt var pund af stein-
sykri. Þó var það mjög sparað. —
Hverjum mann.. var réttur moli með
kaffibollanum, og varð sá moli að
nægja, þótt drukknir væru fleiri boll
ar en einn. Sykumeyzlan mun þó
hafa auki/.t eitthvað seinni árin, því
að ég man, að Helga var að gefa
okkur strákui'um aukamola, einkum
ef við gerðum eitthvað vel, svo sem
ef við komum með' þunga viðarbagga
til eldsneytis. þvi að oft var það af
LIFNAÐARHÆTTIR
Víðidal, og fært skuld sína niður það
ár um mttugu krónur. Reiknings-
upphæðin úttektarmegin var 633
krónur, en aílt innlegg það ár kr.
537,55. Hér er útdráttur úr reikningn-
um:
ÚTTEKIÐ
350 pd. rúgur .......... kr. 27,00
Vi sekkur íúgmjöl .... kr. 4,50
50 pd. ba'.'RÍr ........ kr. 6,50
50 pd. öankabygg........ kr. 6,50
20 pd. rísgrjón ........ kr. 3,20
70 pd. kaífi, 65 aura pd.
59 pd. melís, 42 aura pd.
7 pd. export. 50 aura pd.
2 pd. hveiu. 98 aura pd.
4 pd. rúsínur, 50 aura pd.
2 pd. Kringmr, 38 aura pd.
Auk þessa utskriftir .. kr. 238,00
Peningar .................. kr. 40,00
INNLAGT:
151 pd- hvit ull, 75 aura pd.
43 pd. mislit ull, 50 aura pd.
Sauðir fyrir 80 krónur.
727 pd. kjói á 25 aura pd.
315 pd. möí á 32 aura pd.
12 skinn á 3 kr. skinnið.
2- skinn á 2 Ju\ skinnið.
Séu viðsKiptin þetta ár borin
ssfman við nútímahætti, ber býsna
margt á milli Það hefur verið minna
notað af sykri og hveiti og mörgu
öðru. Þarna eru færri pund af sykri
en kaffij Iiveiti ekkert eða því nær
ekkert. í Víðical var þó meira notað
af mjöli en þarna kemur fram. Þar
var vatnsmylla, og hún malaði banka-
bygg í hveiti eða hveitismátt, svo
að unnt var að nota það í kleinur,
skornum skammti. Lítið var um
sauðatað og ekk; tekinn mór, svo
að ég muni eftir. Eldiviðurinn var
berjalyng. Það var nærtækt, og af
því var nóg. Skógviður var lítið not-
aður, enda félkst hann ekki til muna
annars staðar en suður í Kollumúla.
Hans var frekar aflað vor og haust.
Á sumrin voru hestarnir víðsfjarri,
suð'ur á Múlaheiði eða annars stað-
ar, og alltaf fyrir sunnan Víðidalsá,
því að engjarnar voru varðar. Þær
voru allar norðan ár. En um auka-
molana fór svo, að breyta varð til
með þá, þvi að sykurbirgðirnar
hrukku skammt, ef þrír eð'a fjórir
strákar, sísolínir í sykur, áttu að
get'a unnið sér þá inn annan og
þriðja hvern dag. Var því svo hagað
til, að okkur var í staðinn gefinn
fjórði partur af flatköku með smjöri
ofan á. Með þau skipti vorúm við
ánægðir, því að nýbakað flatbrauð
með smjöri var herramannsmatur.
En líta þurfti eftir því, að jafnt
væri smurt ofan á brauðið hjá öllum
og ekki auðir blettir.
Kornmatarkaupin voru ekki öllu
minni þá en nú. Fyrsta árið voru
þau ekki nema þrjú — Sigfús, Ragn-
hildur og Jón — En þau höfðu enga
garðávexti svo að brauðið og slátr-
ið var hvern dag notað með kjötinu
eða þeim mat, sem skammtað'ur var.
Stundum voru baunir hafðar tU mið-
degismatar. Þær voru stelluþykkar
og smjör látié' út á þær. Venjulega
voru þær skammtaðar heitar. Þá
bráðnaði rmjörið, svo að hræra mátti
það saman við. Þetta var kostamat-
ur. Ekki minnist ég þess, að annar
matur fylgdi þeim. En væri kjöt soð-
ið með þeim, var ekki látið smjör
út á þær. Þá fékkst nóg feiti úr kjöt-
inu.
Máltíðir voru alltaf á sama tíma
dag hvern: molakaffi eða grasate rétt
Þessí mynd er tekln af lllakambl. Kollumúll er lengst til vlnstrl, Hnappadalstihdur
lengst tll hægrl. Fjærst sést efst ( Grísatungur, og á mlíll þeirra og Kollumúla er
VfSidalur, Jökulsárgljúfur er á milli lllakambs og Kollumúla,
876
T í M I N N — SUNNUDAGSBLAO