Tíminn Sunnudagsblað - 14.07.1968, Blaðsíða 13

lWVWWWWWVWWVWVWVWVWWWWVWWW(VWWVWWVWVVWWMWWWWWMVMWWWVWWWVWVWyV«/WVWWVMVWWWWWVVWWWW«W*A^
r*
> i
Byggt er leikhús
í brekkuskjóli.
Stendur ráðherra
í ræðustóli.
Sýnd er fegurð
úr fimleikasölum,
en íslandsklukkan
ómar af fjölum.
Fögur er nótt
um Fljótshlíð alla
og um jökul
Eyjafjaifa.
Næst er þingað
á nýjum degi,
hópast bífar
á hátíðavegi.
Sýnir prestur
sögumyndir:
Drjúpa af bergi
drottins lindir,
meðan tállaust
til sín dregur
vaxandi manns
meðalvegur.
Streyma ræður
sterkar og heitar,
ásamt léttum leik
lúðrasveitar.
En Gunnarshólma
hendingar kunnar
flytja varir
Fjallkonunnar.
Margt er eftir enn,
mikil gleði,
hlýnar í iofti,
hlýnar í geði.
— Beri svo hver
til byggðar sinnar
hátíðarhug
hátíðarinnar.
Suðurland
Þú víða byggð með bjartan yfirlit
og báruhljóð við fornan Eyjasand.
Af norðurslóð ég nýja kveðju flyt,
þú Njáluheimur, tigna Suðurland.
Úr sögum þínum sindrar kjark og þrek
frá súlnaieit hins fyrsta landnámsmanns.
Og hvernig Torfi í Klofa Lénharð lék,
er Ijósast dæmi um varnir Suðurlands.
Þótt nú sé gerð í friði sérhver för,
í fornan málm er sótt þitt búmannsþol.
Á Hlíðarenda blikar enn þin ör,
og öxi þín er reidd við Bergþórshvol.
Áshildarmýrarsamþykkt sýnir enn,
hve sveitir þínar vörðu kjör og rétt.
Þann skilning og þá einurð áttu menn,
sem einkennt hefur þína bændastétt.
Sú menntaþrá, sem aldrei, aldrei deyr,
í unglingshugsun glæddi landsins trú.
Um Odda og Skálholt léku Ijómar þeir,
sem Laugarvatn og Skógar eiga nú.
í þeirri trú var mörgu marki náð,
því menning lands og gróður treysti hún,
og því er góðu sæði í afrétt sáð
og söndum þínum breytt í gjöful tún.
Þótt efri sveitum ógni Heklugos
og eldaþursinn teygi rauðan skolt,
vér treystum á hið bjarfa gróðurbros,
sem breiðir sig um Land og Næfurholt.
Á hátíð þinni hér vér stöndum nú
og hyllum þína vegi, tún og sand,
og játum vora fögru, föstu trú
á framtíð þína, bjarta Suðurland.
TÍMINN - SUNNUDAGSBLAÐ
541