Tíminn Sunnudagsblað - 14.07.1968, Blaðsíða 15

Rök grjótsins: Súffragetturnar hafa farið um verzlunarhverfi Lundúnaborgar og
brotið rúður.
við, að súffragetturnar náðu á sitt
vald dælum og vatnsslöngum
slökkviliðs, sem kvatt hafði verið
á vettvang, og margt fleira bar
til tíðinda, er aðdráttarafl hafði.
Meðal þeirra, sem gistu fangels-
in þetta sumar, voru Sylvía Pank-
hurst og Anna Kenney, er mest
voru til forystu, er Emmelínu naut
ekki við. Georg Lanshury hafði
einnig verið fangelsaður og sa'k-
sóttur fyrir ræðuhöld á fundum
súffragett.a.
Fram að þessu höfðu fangarn-
ir látið sér nægja að svelta sig i
fangelsinu. En þegar tekið var að
framkvæma hin nýju lög, sem
heimiluðu að sleppa föngum, þeg-
ar þeir voru orðnir ískyggilega
máttfarnir, en hremma þá síðan
aftur að fáum dögum liðnum, var
gripið til nýrra ráða Emmelína
reið á vaðið, Sylvía fór þegar að
dæmi hennar og aðrar gerðu slíkt
hið sama. Þær hættu nú einnig að
neyta drykkjar og hvílast í fanga-
klefanum. Linnulaust þrömmuðu
þær fram bg aftur um klefa sína,
án þess að neyta nokkurs, unz þær
hnigu niður örmagna og gátu ekki
brölt aftur á fætur. Þetta leiddi
til þess, að nú var ekki unnt að
halda þeim í fangelsunum nema
örfáa daga í senn, enda þótt þær
væru ekki fluttar burtu fyrr en
þær lágu .r.eðvitundarlausar á gólf
inu. Leynilögregíumenn voru síð-
an látnir halda vörð um húsin, þar
sem þær dvöldust, og þegar úti
Var sá frestur, sem þeim hafði
verið veittur, voru þær gripnar á
ný. Liðlangt sumarið voru þær
Emmelína og Sylvía látnar laus-
ar og handteknar til skiptis, og
tókst með þeim hætti að halda
Emmelínu fjörútíu og tvo daga í
fangelsi í tíu atrennum, en Sylvía,
sem var^iraustari og þolnari, gisti
klefa sinn i sextíu og fimm daga
í niu atrennum. Ætíð var reynt
að fara sem háðulegast með þær.
Til dæmis voru þær klæddar úr
hverri spjör, þegar þær voru hand
teknar og rannsakaðar nákvæm-
lega. Þannig iéku kettirnir sér að
músunum.
Við bar þó, að þeim mæðgum
tókst að leika á lögregluna. Einu
sinni kom á fund Emmelínu hóp-
ur málsmetandi Skota, sem vildu
votta henni samúð sína. Varðmenn
ina grunaði, að nú ætti að nema
hana á brott. Þeir kölluðu því á
iiðsauka. Litlu síðar kom út úr
húsinu kona, hjúpuð slæðum, og
/
fylgdu henni allmargir karlmenn.
Lögreglumennirnir létu til skarar
skríða, en þegar þeir höfðu hand
tekið konuna, uppgötvuðu þeir,
að þeir höfðu verið ginntir. Sjálf
forðaði Emmelína sér brott á með
an öll athyglin beindist að kon
unni með slæðuna.
Mesta athygli og ókyrrð vakti
þó, er Emmelína Wilding Davison
ruddist inn á veðhlaupabraut í Ep-
som, í augsýn mörg þúsund manna
þar á meðal konungshjónanna, og
þreif í beizli hests, sem sjálfur
konungurinn átti. Hesturinn stevpt
ist um koll og knapinn kastaðist
langar leiðir, en Emilía varð und-
ir hestinum Hún var borin burt
meðvitundarlaus og andaðist á
fjórða degi. Hún hafði áður sagt
vinum sínum og jafnvel vikið að
því í skrifum sínum. að ,.ein nógu
Sendinefnd á leið til þinghússins á föstudaginn myrka.
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
543