Tíminn Sunnudagsblað - 08.12.1968, Blaðsíða 4
„EF ÞAU ERU
EKKI HETJUR.."
í æfingastöð Styrktarfélags lam-
aðra og fatlaðra koma að jafnaði
hundrað og tuttugu manns á viku
í þeim hópi eru ævinlega mörg börn
Þess'i strákur, Reynir Sveinsson, hefur ekki vissu, aðeins von, um að einhvern
tíma stigl hann I fæturna. Tll þess oð það megi verða,, þarf hann að æfa
sig á hverjum degi. Móðir hans er óþreytandi að fyigja honum i æfingastöð-
ina, og þar er myndin tekin. Barnið reynlr að þvinga máttlitla fæturna til
hlýðnl.
Ég þekki Tnann, sem lifði alla
sína bernsku á sjúkrahúsi í Reykja-
vík. Hann var lagður inn tveggja
vetra gamall og var ekki útskrif-
áður, fyrr en hann var korninn
undir fermingu.
Allt og sumt, sem hann sá af
heiminum á meðan, var sjúkrastof-
an og götuspotti fyrir utan glugg-
ann.
Þá var honum gefinn spegill. Nú
sá hann lengra niður og upp eftir
götunni.
Og ár eftir ár lá barnið í rúm-
inu sínu og fylgdist í speglinum
með ferðum fólksins, sem gekk
hjá.
Sumir sáust aðeins einu sinni og
svo aldrei meir. Aðrir komu aftur
og aftur: menn með skjalatöskur
að fara í vinnuna, konur metí náp-
tuðrur að sækja mjólk. Drengur-
inn velti fyrir sér hverjum drætti
í andliti þeirra, þekkti það langar
leiðir að á göngulaginu, vissi hver
átti hvern hatt. Hann fléttaði
heilar sögúr um líf þess, og lang-
aði fjarska mikið til að geta talað
við það. Þegar hann loks útskrif-
aðist, stóðst hann ekki freisting-
una að hitta eitthvað af þessum
fornvinum. Hann hringdi dyra-
bjöllu hjá einni konunni.
Dyrnar voru opnaðar og i gætt-
inni stóð skvapmikil jússa, sem
hvessti á hann augun Honum var
öllum lokið. Hann snerist á hæli
og flýði eins hratt og hans veiku
fætur gátu borið hann ..
Hér á landi er dálítill hópur
barna, sem sakir ýmissa veikinda
getur varla stigið í fæturna, eru
aðeins áhorfendur að heiminum.
Eitt þeirra er Reynir Sveinsson,
sjö ára, á heima í Bólstaðarhlíðinni
988
1 I M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ