Tíminn Sunnudagsblað - 12.10.1969, Blaðsíða 11

Tíminn Sunnudagsblað - 12.10.1969, Blaðsíða 11
oltið hafa fram úr á hverri nóttu? Hér er maður með sex börn á framfæri. Hann selur sætar, h.eima soðnar köfeur á götuhorni í Lima, h.jólar fram og til baka nokkra kílómetra og fær orðið hjartslátt og svima, stendur á götunni frá Iklukkan átta á miorgnana til ellefu á kvöidin. Á ég að ráðleggja hon uim að hætta að höndla? Og láta hungraða krakkana leysa sig af hólmi með svimann? Síðari hluta dags eru börn bólu- sett gegn lömunarveiki. Ég hef fengið uppdrátt af umhverfir.u og bóluefni, sem látið er leka í munn inn á börnunum. Uppdráttunnn er þó ekki réttur, hverfið er ekki fer h.yrningur, og götur liggja öðru- Vísi en það sýnir. Þetta er ekki annað en endalaus sandur, og einn staðurinn er öðruim lfkur. Maður gengur hring í kring um kofana. áður en maður getur ímyndað sér. hvar eigi að kippa frá fjöl 'il þess að smjúga inn. Inni er myrkur og síkítur, og flugurnar fljúga suðandi í kring um þrútin flóabitin. Hérna é þessum sandfláka er áttatiu þús- und manns (að menn halda, því að enginn hefur kastað tölu á fólkið), og hér er ekki dropi vatns Komi vatnsbíll, kostar vatnsbrúsinn fimim sólur, og hann verður fólk svo að bera upp brekkurnar. Það eru þrír eða fjórir krakkar i hverj um bás. Móðirin brosir, ýtir fram kassa og þurrkar af loikinu, svo að gesturinn geti setzt. En man ekki, hvort börnin hafa verið bólusett eða hvenær það kann að hafa verið gert. Surns staðar eru karlmenn heima. Orsökin: Þeir hafa skki efni á að fara í strætisvagni niður í borgina til þess að spyrja eftir vinnu. Þá þýðir enn síður að spyrja. Mænusóttarfaraldur geisar, margir hafa lamazt. Mér finnst. að það væri ráð að senda hermenr,- ina hingað og láta þá bólusetja. Þeir standa í hópum á götuhorn um í miðborginni, undirfurðulegir á svip. (Ríkisstjórnin á sem sé i vök að verjast, og það hefur verið flogizt á í bækistöðvum forseta- fiokksins — þar er gengið út og inn um glugga, og sumum hefur verið varpað út um gluggana Rík isstjórnin hefur eftir margra ára hik undirritað samning við Essó. sem á olíulindirnar í Norður-Perú, og nú hefur síðasta blaðið í samn ingnum horfið). í einum kofanum húkir drengur á palli. Hann hefur fengið mænu sótt, og báöir fæturnir dingla eins og soðnar makkarónur. Hann get- ur setið, o,g annað ekki. Enginn ber hann í skóla, og þeir, sem ætla að komast í skóla, verða iika að eiga slkió. Og skólabæknr. Sfcól inn er dláltið hús úr rauðum tíg- ulsteini, hænsnanet í gluggunum í stað fyrir rúður. Kennt er þrjá tíma á dag, og_ sjötíu börn eru í hiverjuim bekk. í nótt lá lítil stúlka sofandi úti á götu við kassa írá gosdrykkjaverksmiðju. Ég vafcti hana. Hún var ellefu ára og hafði sj'álf ofan af fyrir sér. Miðvikudagur. Taugaveiki í fang elsinu. Varðmaður nieð hriðskota byssu skrifaði nafn mitt stórum og hlyfckjóttum stöfum. Svíþjóð — hvað var það? Biðröðin var löng, og það tók þrjá stundarfjórðunga að komast inn. Karlos var grænn í framan, fær ekki annað en bauna- súpu og er með berkla. Hann var hagfræðistúdent í há- sbólanum, fór upp í fjöllin og tófc þátt í viðleitni bændanna til að mynda stéttarfélag — bjó meðal þeirra og gerði innrás um nætur með Indíánum á löndin, sem rænt var frá forfeðrum þeirra. Eigend urnir eru á lystireisum utan lands, en hafa ráðið sér röskar skyttur til þess að annast verkstjórnina, og verkamennirnir fá maísbrenni- vín, kartöflur og kóka í laun. Það gekk greitt að stofna stéttarfélög in í héruðum kring urn Cuzeó, en svo lét herinn til skarar sfcríða, tuttugu þúsund nianns, og heil kynslóð bænda var lögð að velli. Nú hefur hann verið í fangelsi í meira en þriú ár — eitt ár á fangaeynni E1 Fronton, eitt ár í dýflissu í kjallara dómhallarinnar og meira en eitt ár hér. Klefinn er þrír metrar á lengd og tveir á breidd, og þar eru fjórir fangar. Hann hefur aldrei verið yfirheyrð- ur né dæmdur, öll vitni eru dauð og skjölin eru líklega týnd. Svo fer ég út, og úti fyrir fang eisishliðinu er stór bíll með pilt um tvítugt, liggjandi á gólfinu. Hann er bundinn á höndum og fót- um, og kefli hefur verið stungið í munn honum. Fimmtudagur. Herinn hefur hrifsað völdin, bryndrekar á Plaza de Anrnas klukkan þrjú um morg uninn. Belaunde forseti var sóttur í höll sína og settur í gamla flug- vél, sem fór með hann til Búenos Aireis. Á sokkaleistunum, heyrði maður. „Aumingja maðurinn“, sagði öidruð kona í strætisvagnin um. Ráðherrarnir voru handteknir, miðhiorg’nni lokað. Á þrepinu framan við banfcahöllina situr blindur karl og leifcur á fiautu, svo að heyrist þvert yfir toreið Hljóðlátt fólk kaupir aukaútgáfur blaðanna, búðir eru lokaðar. Allt í einu fer fólfc að hópast saman. og það er byrjað að baula og hrópa, og jafnsfcyndilega steðiar að fjöldi varðliða. Skelfing grípur um sig, og allir taka til fótanna varðlið- arnir æða á eftir, og síðast fer hópur fréttamanna. Svartvr log reglubílar koma brunandi og fjöldahandtökur hefjast. Svo w?rð- ur kyrrð svo sem stund?rfiórðnng, unz al'It endurte'kur sig. 'Pír?g?.=i er beitt. Vagn með vatnsdöngur rk ur um göturnar o? vatnmhoginn er svo öflugur, að fólfc stavoi-t ura koll. Ég flý inn í undirgang. Fljótlega fyll'vt mi^borv.i af hermönnum og lögreglumönnum. Stúdent er drepinn á göt ihorní, og ógurlegar róstur verða í há-fcðl- anurn. í blifckbrús?hverfunnni -A-t efcki lögreglumaður. Þ’S': barí ekki — þar eiga menn fullt í fnnuj með að halda i sér tíftórunni Það er millistéttin, sem andærir. og þetta gengur allt sinn b'á harffstjórunum: Millistéttinní er varpað í fangelsi. þar fær hffv, auðmýkjast, og svo er óhætf að sleppa dótinu á morgun eða 1 næstu viku. Ég hitti mann, sem sagðt að borgarastéttin væri alltaf söm •;ff sig, hvort heldur bún vgeri ein kennisbúin eða ekfci. Lvðskrumið og gróðafýsnin eru hennar eigin leikar. Penins^rnir skrota í hæsta lagi urn vasa —- nenia anðvitað peningarnir í Sviss. Föstudagur. Ég átti að hringja til Singer og revna að fá sauma vól handa Simbölu. Það er sagt, að hún geti saumnð buxur úr plasti, þótt hún geti ekki lengur unnið erfiðisvinnu. Ég fór í skrif- stofu og fékk lánaðan sima, hvítt Eirífcssonstæki á gljáfægðu borði. Þegar ég hafði hlustað í tuttugu mínútur á tónleika í fjarska, ásamt heilmiklu af skarki og skruðning um, kom loks réttur tónn Ég hringi, fæ svar, og þrjár af sex töluim reynast skakkar. Ég bíð og hringi í annað sinn, að bessu sinni Framhald á 814 síSu. T í M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ 803

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.