Tíminn Sunnudagsblað - 16.04.1972, Blaðsíða 12

Tíminn Sunnudagsblað - 16.04.1972, Blaðsíða 12
„Fiskiskipstjórinn hefur fullkominn rétt til þess að senda hvern þann fiskimann heim aftur, sem reynzt hefur lélegur til verka eða við veiðina — ef. . . eigendurnir ákveða að hætta veiðum, eiga fiskimennirnir enga kröfu á hendur eigendunum út af þvi”. l.aust fyrir seinustu aldamót bjuggu á Bakka i Bakkafirði hjónin Guðfinna Magnúsdóttir og Guðmundur Sveins- son. Var Guðmundur einn þeirra manna, sem lögðu stund á hvers konar vinnu bæði til sjós og lands, en stund- aði þó langmest smiðar, enda hinn mesti hagleiksmaður, þótt próflaus væri og óskólagenginn i þeim fræðum. Árið 1900 fæddist hjónunum á Bakka sonur. Var hann vatni ausinn eins og að byrja á að spyrja þig, hvort þú hafir aldrei kynnzt islenzku sveitalifi. — Jú, ekki er nú hægt að segja, að ég sé alveg ókunnugur þvi, eins og það gerðist á uppvaxtarárum minum. En eftir að ég varð fullorðinn, voru nær öll min störf bundin við sjóinn. Þegar ég var að alast upp á Vestfjörðum, var ég tvö sumur i sveit i Álftafirðinum. Þar sat ég meðal annars yfir kviaám og þótti það i meira lagi leiðinlegt. Á bæn- um, þar sem ég var, voru lifnaðar- hættir svo frumstæðir, að ekki voru til önnur mjólkurvinnslutæki en trog og strokkur. Þegar hellt var af troginu, var haldið hendi fyrir hornið, svo rjómi færi ekki til spillis. En það er gott sauðland þarna, og rjóminn var þykkur -hnausþykkur og dásamlegur. þinir hafi brugðið á það ráð að flytjast suður? — Þetta er nú dálitið vandasöm spurning, og ég er engan veginn viss um, að ég geti svarað henni svo óyggj- andi sé. Þú spyrð um afkomuskilyrði. Þau held ég, að hafi verið sizt lakari á Vestfjörðum, og satt að segja, þá held ég, að foreldrar minir hafi far- ið frá alveg sæmilegum ástæðum þar. En hvað olli þá búferlaflutningnum? Það er eðlilegt, að svo sé spurt. Ég get ekki sagt, að ég viti þetta með neinni vissu, en þó er mér næst að halda, að þvi hafi valdið einhver óhugur. A þess- um árum voru snjóflóð nokkuð tið á Vestfjörðum, svo að bæði hlauzt af þeim manntjón og eigna. Ég man vel eftir þvi að hafa séð stóra sjóhengju Á lúðuveiðum á doríu við Grænland árið 1927 önnur börn og hlaut nafnið Einar. En það átti ekki fyrir Einari litla á Bakka að liggja aö binda skóþvengi sina i heimahögunum. Á fyrsta aldursári hans fluttust foreldrar hans vestur i Bolungarvik og þar ólst Einar upp til tiu ára aldurs, er fjölskyldan flutti sig suður i Garð, þar sem staðnæmzt var i fjögur ár. En það er ekki nóg með að spor Einars hafi legið nokkuð viða um islenzkt land. Hann hefur lika siglt um höfin, og það viðar en hér við land, og það var ekki sizt af þeirri ástæðu, sem Sunnudagsblaðið óskaði eftir þvi að fá að spjalla við hann stundarkorn. — Ég þykist hafa einhvern grun um það, Einar, að spor þin hafi einkum legið tii sjávarins, og þvi langar mig Morgunmaturinn var haíragrautur, blandaður til helminga með fjalla- grösum. Það er svikalaus fæða, sem maður lærir fljótt að meta - og oft var það gott, sem látið var i malpokann minn, áður en ég lagði af stað i hjáset- una. Þá fyrst lærði ég að skilja til fulls, hvað átt er við. þegar talað er um magál og bringukoll. En nútiminn hafði enn ekki haldið innreið sina á bæ- inn, þar sem ég var - og var hann reyndar ekki einn um það - enda voru þar moldargólf og húsakynni öll i forn- fálegra lagi. En kynnum minum af þessu var lokið, þegar við fluttumst frá Vestfjörðum. — Voru betri afkomuskilyrði i Garð- inum en verið höfðu á Vestfjörðum eða hvers vegna heldur þú, að foreldrar slúta fram yfir sig, beint upp af húsinu okkar, og þótt ég væri ekki beinlinis hræddur, þá held ég þó, að ég hafi skynjað hættuna. Eins held ég, að þetta hafi verið með pabba. Hann var ekki vanur svona bröttum fjöllum i slikri nálægð, og þótt hann hafi kann- ski ekki verið neitt hræddur fyrir sitt leyti, þá grunar mig, að hann hafi alltaf fundið til nokkurs öryggisleysis að vera með konu og börn á þeim slóð- um, þar sem svo voveiflegir atburðir gátu gerzt fyrirvaralaust. Ég hef ekki heldur getað fundið aðra sennilegri skýringu á búferlaflutningi foreldra minna frá Bolungarvik og suður i Garð, þvi satt að segja held ég, að það hafi verið heldur góðar efnahagsað- stæður, sem þau voru þar aö yfirgefa. 300 Sunnudagsblað Tímans

x

Tíminn Sunnudagsblað

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn Sunnudagsblað
https://timarit.is/publication/301

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.