Morgunblaðið - 03.06.2004, Síða 39
ALDARMINNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. JÚNÍ 2004 39
Fimmtudaginn 3.
júní 2004 hefði faðir
minn orðið 100 ára, en
hann andaðist 28.
september 1989.
Vegna þessara tíma-
móta langar mig að
minnast hans með
nokkrum orðum. Hann
fæddist í Mýrarhúsum
í Lárplássi í Grundar-
firði, sonur þeirra
hjóna Bjarna Tjörva-
sonar og Ingibjargar
Maríu Jónsdóttur.
Þeim varð 7 barna
auðið og var faðir
minn þriðji í röð þeirra systkina er
komust til fullorðinsára. Ingbjörg
María var ættuð úr Dölunum en
Bjarni var úr Eyrarsveit. Þau
keyptu Mýrarhúsin þegar þau giftu
sig en Mýrarhús höfðu áður verið
hjáleiga frá Neðri-Lá. Í þann tíma
voru ein fimm kot í kringum Neðri-
Lá og var þessi kotaþyrping kölluð
Lárpláss. Þarna átti faðir minn sín
æsku- og unglingsár í hópi systkina
sinna.
Fjórtán ára gamall var hann
fermdur frá Setbergi og á sama ári
andaðist móðir hans. Voru þá fjög-
ur systkinanna í heimahúsum og
var faðir minn elstur. Við þessi um-
skipti urðu þær breytingar á högum
hans sem hann lýsti sjálfur á þann
veg, að orðið hafi næðingssamt hjá
sér næstu árin. Fór hann ungur að
stunda sjóinn og reri bæði frá Kvía-
bryggju og Sandi, en einnig var
hann á vestfirskri skútu sem hét
Elísa og var gerð út frá Patreks-
firði.
Hann hafði snemma áhuga á því
að gerast lausamaður, taldi hag sín-
um betur borgið með þeim hætti,
en að vinna öðrum, en fékk ekki
samþykki föður síns fyrir því og
varð að bíða um sinn, enda ekki
orðin lögráða. Frá Víkurrifi reri
hann með Arngrími frá Höfða. Var
hann í skiprúmi þar er þeir lentu í
sjávarháska á Breiðafirði og voru
SIGFÚS G.
BJARNASON
taldir af. Þeirra hafði
verið minnst sem lát-
inna við messu í
heimasveit þegar loks
fréttist að þeir væru á
lífi, hefðu náð landi á
Frakkanesi. Um þessa
hrakninga má lesa í
bókinni Breiðfirskir
sjómenn, sem Jens
Hermannsson tók
saman.
Síðar lá leið föður
míns til Reykjavíkur,
þar sem hann stundaði
sjóinn á skútum og
síðar á togurum. Var
hann lengi til sjós á Baldri með
Þorgrími Sigurðssyni og einnig á
Helgafellinu með Þórði Hjörleifs-
syni sem hann mat báða mikils.
Hann gerðist síðan árið 1948 starfs-
maður Sjómannafélags Reykjavíkur
og lagði gjörva hönd að kjaramálum
sjómannastéttarinnar, ásamt fé-
lögum sínum. Var hann varafor-
maður Sjómannafélagsins árin 1951
til 1955, gjaldkeri frá 1958 til 1963,
og síðan aftur varaformaður frá
1964. Hann var í kjarasamninga-
nefnd stéttarfélags síns og sat mörg
þing Alþýðusambands Íslands sem
og þing Sjómannasambands Íslands
sem fulltrúi félaga sinna. Faðir
minn lét af störfum í árslok 1979, er
hann fór á eftirlaun.
Hann var sæmdur riddarakrossi
hinnar íslensku fálkaorðu 1974, og
var sama ár heiðraður af sjómanna-
dagsráði fyrir störf sín í þágu sjó-
manna. Þá var hann gerður að heið-
ursfélaga í Sjómannafélagi
Reykjavíkur árið 1980.
Hann kvæntist 8. júní 1935
Sveinborgu Lárusdóttur frá
Hvammi í Dýrafirði, f. 23. desem-
ber 1911, dóttur þeirra Lárusar
Einarssonar bónda og Guðrúnar
Helgu Kristjánsdóttur húsfreyju.
Sveinborg lifir í hárri elli og býr að
Lindargötu 57 í Reykjavík. Tekur
hún virkan þátt í starfi aldraðra
þar. Eignuðust þau hjón þrjá syni,
Bjarna, f. 18.4. 1937, Kristján, f.
7.11. 1942 og Ingvar Alfreð, f. 11.6.
1948. Hafa þau eignast 16 afkom-
endur og eru 15 á lífi.
Þau bjuggu á Sjafnargötu 10 í
Reykjavík, en faðir minn keypti þá
húseign ásamt Haraldi Ólafssyni
skipsfélaga sínum. Á árunum 1955
til 1958 bjuggu þau í Efri-Mið-
hvammi í Dýrafirði, þar sem þau
stunduðu búskap. Eftir að þau
fluttu aftur til Reykjavíkur gerðust
þau félagar í Fjáreigandafélagi
Reykjavíkur, voru enda með smá-
vegis fjárbúskap sér til ánægjuauka
á meðan þau gátu sinnt því.
Í viðtali sem Jónas heitinn Guð-
mundsson rithöfundur átti við föður
minn árið 1984 segist föður mínum
svo frá m.a.: „Auðvitað var sjó-
mennskan öðruvísi á vélskipi. Járn-
skip með vél höfðu aðra eiginleika
en skútan, sem var eiginlega partur
af himni og hafi og laut lögmálum
náttúruaflanna í einu og öllu. Hún
var háð vindi og straumi og í ljúfum
byr var hún undursamlegt skip.
Andstæðan var svo járnskipið,
sem muldi sig gegnum hafið með
hvæsi og krafti elds og gufu. Skipin
skulfu undan átökunum, því þá var
öllu misboðið, skipum, vélum og
mönnum. Enginn og ekkert var
undanskilið. Fiskað var af kröftum,
aflinn var oft mikill. Það var víras-
lagur, rifrildi í neti og menn vöktu
stundum sólarhringum saman, því
engin vökulög eða skipulagður
hvíldartími var til í hinni gufukyntu
veröld togaramannsins.
Þetta voru mikil skip, sem gátu
ekki einu sinni sokkið, að talið var,
fyrr en Halaveðrið var gengið yfir
og öll sú sorg er því fylgdi.
Þótt það hljómi einkennilega, þá
voru þeir tímar í þá daga að pláss á
togara taldist til vissra forréttinda,
mitt í allri eymdinni og atvinnu-
leysinu. Þótt togarinn væri þrælak-
ista öðrum þræði, þá áttum við
einnig góða daga og gátum séð okk-
ur farborða þótt ekki væri allt með
sældinni tekið.“
Svo mörg voru þau orð.
Á hundrað ára ártíð hans er mér
efst í huga þakklæti fyrir það sem
hann var mér alla tíð og er enn.
Blessuð sé minning hans.
Bjarni Sigfússon.
Ingibjörg Guð-
mundsdóttir fæddist í
Ámundakoti í Fljótshlíð
3. júní 1904. Hún lést
16. júlí 1971. Foreldrar
hennar voru þau Þór-
unn Tómasdóttir, f. á
Teigi í Teigasókn 20.
febrúar 1877 og Guð-
mundur Guðmundsson,
f. í Hólmahjáleigu Aust-
ur-Landeyjum 20. sept-
ember 1867.
Ingibjörg ólst upp í
Fljótshlíðinni til 18 ára
aldurs en flutti þá til
Reykjavíkur til Guð-
mundar Helga bróður síns, sem var
skipstjóri á togurum frá Reykjavík.
Hinn 23. júní 1927 giftist Ingi-
björg, Sigurhannesi Ólafssyni, f. á
Króki á Álftanesi 26. mars 1905. Sig-
urhannes var vélamaður á farskipum
hjá Eimskip. Ingibjörg og Sigur-
hannes bjuggu í Reykjavík og eign-
uðust fjórar dætur, þær Ruth, Þór-
unni, Sigurbjörgu og Eiríku.
Sigurhannes lést hinn 19. ágúst 1936,
aðeins 31 árs að aldri.
Þegar Sigurhannes lést þurfti
Ingibjörg að takast á við mikla erf-
iðleika þar sem hún stóð ein uppi,
ekkja með fjórar ungar dætur. Elsta
dóttirin var þá 8 ára og sú yngsta að-
eins 2ja mánaða. Í þá daga voru ekki
tryggingabætur eða slíkt og þurfti
INGIBJÖRG
GUÐMUNDSDÓTTIR
Ingibjörg að fara út að
vinna fyrir heimilinu.
Hún hóf störf hjá
Sænska frystihúsinu,
þá enn með yngstu
dóttirina á brjósti.
Ingibjörg giftist El-
iseusi Jónssyni frá Ósi í
Arnarfirði, f. 1. júlí
1902, d. 8. júní 1976.
Eignuðust þau eina
dóttur, Sigrúnu.
Bjuggu þau allan sinn
búskap í Hólmgarði 31 í
Reykjavík. Ingibjörg
hafði mikinn áhuga á
garðrækt og vann hún
af mikilli vandvirkni í garðinum í
Hólmgarðinum og var garðurinn
ávallt mjög fallegur og í mikilli rækt.
Í garðinum var meðal annars að finna
blóm, jarðarber, rabbarbara og rifs-
berjarunna. Öllum þótti gaman að
koma í Hólmgarðinn og barnabörn-
unum þótti mjög gaman að leika sér í
fallegum garðinum á sumrin. Ingi-
björg var dugleg að halda jólaboð fyr-
ir alla afkomendurna og eigum við öll
góðar minningar frá þessu tímabili,
hvort sem það var sinalco drykkja úr
lituðum glösum við eldhúsborðið eða
að spila á spil við stofuborðið.
Afkomendur hennar eru nú orðnir
84, en af þeim eru 4 látnir.
Blessuð sé minning hennar.
Dæturnar og fjölskyldur þeirra.
Afmælis- og minningargreinum má skila í tölvupósti (netfang: er minning@mbl.is, svar er
sent sjálfkrafa um leið og grein hefur borist) eða á disklingi. Ef greinin er á disklingi þarf út-
prentun að fylgja. Nauðsynlegt er að tilgreina símanúmer höfundar og/eða sendanda (vinnu-
og heimasíma). Þar sem pláss er takmarkað getur þurft að fresta birtingu greina, enda þótt
þær berist innan tiltekins frests. Nánari upplýsingar eru á mbl.is. Um hvern látinn ein-
stakling birtist formáli og ein aðalgrein af hæfilegri lengd á útfarardegi, en aðrar greinar
skulu ekki vera lengri en 300 orð, u.þ.b. 1.500 slög (með bilum) eða um 50 línur í blaðinu (17
dálksentimetrar). Tilvitnanir í sálma eða ljóð takmarkast við eitt til þrjú erindi. Greinarhöf-
undar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Kársnesbraut 98 • Kópavogi
564 4566 • www.solsteinar.is
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför ástkærs föður míns,
tengdaföður, afa og langafa,
ÞORSTEINS GESTS EIRÍKSSONAR
hljómlistarmanns,
Álftamýri 24.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Landspítalanum
við Hringbraut deild 12E og gjörgæslu.
Eiríkur Þorsteinsson, Berglind Björnsdóttir,
Björn St. Eiríksson,
Ásgeir Eiríksson
og fjölskyldur.
Ástkær faðir minn, stjúpfaðir, afi og langafi,
HÖGNI MAGNÚSSON
frá Drangshlíð,
Austur-Eyjafjöllum,
Boðahlein 28,
Garðabæ,
sem lést þriðjudaginn 25. maí sl. verður jarð-
settur frá Fossvogskirkju föstudaginn 4. júní
kl. 15.00.
Guðrún Högnadóttir,
Sigrún Árnadóttir, David Carrasquillo,
Valur Sigurðsson, Berglind Tómasdóttir,
Helena Sigurðardóttir,
Elma Björk Júlíusdóttir, Halldór Magnússon,
Júlíus Örn Júlíusson, Friðný Haraldsdóttir,
Fanney Júlíusdóttir, Jón Vífill Albertsson,
Dominique Gyða Carrasquillo,
Veronica Carrasquillo,
stjúpbörn, tengdabörn
og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug vegna andláts og útfarar
UNU HAUKSDÓTTUR,
Hátúni 10B,
Reykjavík.
Sunneva Ósk Ayari, Óskar Páll Hilmarsson,
Haukur Guðbjartsson, Stefanía Kristjánsdóttir,
Ásdís Hauksdóttir, Emil Haraldsson,
Hrönn Hauksdóttir,
Kristján Hauksson, Björg Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ÞÓRUNN JÓNSDÓTTIR
fyrrv. kennari,
hjúkrunarheimilinu Skógarbæ,
áður til heimilis
á Sléttuvegi 13,
verður jarðsungin frá Grensáskirkju föstu-
daginn 4. júní kl. 11.00.
Jón Atli Kristjánsson, María Þorgeirsdóttir,
Snæbjörn Kristjánsson, Guðrún Garðarsdóttir,
Dagný Kristjánsdóttir, Kristján Jóhann Jónsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem
sýndu okkur samúð og vinarhug við andlát
og útför föður okkar, tengdaföður, afa og
langafa,
GUNNARS BJÖRNSSONAR,
Hornbrekku,
Ólafsfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Hornbrekku
fyrir góða umönnun og vináttu.
Björn Gunnarsson, Sigríður Olgeirsdóttir,
Sævar Gunnarsson, Ólöf Stefánsdóttir,
Birgir Gunnarsson, Hrefna Axelsdóttir,
Gunnar Gunnarsson, Stella Bára Hauksdóttir,
Sigurður Gunnarsson, Ólína Þorsteinsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.