NT - 27.04.1984, Blaðsíða 11

Fðstudagur 27. apríl 1984 11
Utvarps- og
sjónvarps-
dagskráin
vikuna
27. apríl
• 4. maí
„Spennandi þróun í
íslensku leikhúsi"
með leikritaval og aðsóknin
hefur verið ágæt. Að vísu
berjumst við í bökkum fjár-
hagslega og bíðum eftir meira
plássi og stærra leikhúsi“.
- Hvenær fiytjið þið í nýja
Borgarleikhúsið?
Rætt við Stefán Baldursson leikhússtjóra í Iðnó
■ Stefán Baldursson heitir
maður. Hann er leikhússtjóri
hjá Leikfélagi Reykjavíkur,
og fæst auk þess við ýmislegt
annað. Meðal þess sem hann
er að gera þessa dagana er að
setja upp dagskrá með 3. bekk
Leiklistarskóla íslands, sem
fjallar um Reykjavík á árun-
um 1920-1930. Þetta er
dagskrá með Ijóðalestri, söng
úr revíum, lesið úr blöðum
og einnig úr Mannasiðabók-
inni, og hafði Reykjavíkur-
deild Norræna félagsins með
Pál Líndal í fararbroddi frum-
kvæði að þessu. Þeir Páll og
Stefán söfnuðu efninu og
sömdu dagskrána.
Við fengum Stefán í stutt
spjall í kaffistofu Norræna
hússins, ekki aðeins um þessa
dagskrá, sem nefnist Reykja-
vík er perla, heldur einnig
um ýmislegt annað sem Stef-
án hefur komið nærri að
undanförnu.
Við spurðum fyrst af
hverju 3. áratugurinn hefði
orðið fyrir valinu í þessari
dagskrá.
„Það var kannski vegna
þess að meira hefur verið
fjallað um aðra áratugi í sögu
Reykjavíkur hingað til. Páll
gerði uppástungur að efni
sem ég síðan fyllti út í sam-
vinnu við nemendur Leiklist-
arskólans".
- Hvernig hefur samvinnan
gengið?
„Þetta er mjög skemmti-
legt. Þetta er hliðstæða við
aðrar dagskrár sem 3. bekkur
Leiklistarskólans hefur verið
með, þetta er fastur liður hjá
þeim. Það er verið að þjálfa
þau í flutningi á bundnu og
óbundnu máli“.
- Er þetta góður hópur?
„Hann er vel á vegi
staddur, en á heilt ár eftir".
- Hvað hefurðu annars
verið að sýsla í vetur?
„Ég er að aðalstarfi
leikhússtjóri hjá L.R., og hef
sett þar upp eina sýningu,
Gísl. Svo erum við að skipu-
leggja verkefni næsta leikárs.
Það verður frumsýnt nýtt
leikrit 9. maí, það er leikriti
eftir Svein Einarsson sem
nefnist Fjöreggið. Þetta er
® fðnó
nútímaleikverk úr Reykja-
vík, þar sem mætast þrjár
kynslóðir og mismunandi við-
horf þeirra. Þetta gerist á
heimili fjölskyldu sem virðist
hafa allt til alls, en vantar svo
ýmislegt þegar á reynir. Það
er nokkur spenna í kring um
þetta, höfundurinn er lang-
sjóaður leikhúsmaður, en
þetta er frumraun hans í
leikritun. Haukur Gunnars-
son verður leikstjóri".
- Hvað er á döfinni hjá
L.R.?
„Það er of snemmt að skýra
frá því. Það er að skýrast“.
- Hvernig er að starfa hjá
Leikfélaginu?
„Ég kann vel við það, þetta
er fjölbreytilegt starf. Við
höfum góðan leikhóp sem
við að vísu styrkjum að stað-
aldri, og þá sérstaklega með
yngstu leikurunum.
Leikárið hefur gengið
mjög vel. Við vorum heppin
■ Stefán Baldursson
„Það er talað um að taka
það í notkun 1986, en það er
á mörkunum og öll fjárfram-
lög vel þegin. Við byggjum
þetta leikhús í samráði við
borgina og þurfum að leggja
fram ákveðin hlut, og höfum
safnað peningum með ýms-
um ráðum. Ég gleymdi að
geta þess áðan að á eftir
frumsýningunni á Fjöregginu
förum við á Norræna leiklist-
arhátíð í Ósló með Skilnað
eftir Kjartan Ragnarsson.
Þetta verður í fyrstu viku í
júní, og þetta er í fyrsta skipti
sem er haldin sameininleg
norræn leiklistarhátíð“.
- Verða miklar breytingar
hjá L.R. við flutningana?
„Já, bæði og, við stefnum
að því að þetta þurfi ekki að
kosta mikla aukningu á
mannahaldi. Við þurfum að
vísu fleiri leikara. Borgin
borgar fastalaun fastra
leikara, og við þurfum að
sækja um fjölgun til þeirra.
Allt viðhorf til verkefnavals
breytist með stærra sviði, það
háir okkur hve Iðnó er lítið“.
- Verður húsið nýtt í
annað, hljómleika og slíkt?
„Nei, okkur vantar fleiri
sýningarkvöld ef eitthvað er.
En þarna verður hljómsveit-
argryfja, svo að við getum
sett upp sýningar sem kalla á
hljómsveit. Það verða tvö
svið í húsinu, aðalsalur sem
tekur fimm hundruð manns,
og svo minna, sveigjanlegt
svið með 100 til 200 áhorfend-
um. Það verður líka aðstaða
í anddyrinu. Við stefnum að
því að öll starfsemi verði
mjög lifandi, hægt að fá sér
kaffi og hlusta á upplestra og
slíkt".
- Svona í lokin, hvað finnst
þér um stöðu íslensks leik-
húss? Er lognmolla í því?
„Nei, það er engin logn-
molla í leikhúsinu. Það er í
töluvert mikilli og spennandi
sókn. En það virðist vera
einhverskonar biðstaða í
leikritun, leikritahöfundar
halda að sér höndum, en við
höfum ekki á móti því að það
komi fram fleiri góð íslensk
leikrit. Mér finnst standard-
inn hafa hækkað í leikhúsinu,
fólk kemst ekki upp með
hluti sem tíðkuðust fyrir
fáum árum.
Vinnubrögð hafa líka breyst
innan leikhúsanna á síðustu
árum, starfsfólkið, leikararn-
ir tekur meiri þátt í vinnunni,
hefur meira að segja. Það er
erfitt að lýsa þessu nákvæm-
lega, þetta hefur gerst á
undanförnum 10 árum og
helst í hendur við mun víð-
tækari þróun í leiklistarlíf-
inu“.
- Þú ert bjartsýnn á fram-
tíðina?
„Já, svo sannarlega“.