NT - 10.08.1984, Blaðsíða 8

Föstudagur 10. ágúst 1984
8
ndur haf«
Sólarlandaferðir
íslendinga
■ Þaö er úr nógu að velja
fyrir þá sem láta sér ekki nægja
að skoða fósturjörðina eina. í
nágrannalöndunum er háð
feiknaleg barátta um „túrist-
ann“. Fjöldi ferðaskrifstofa
auglýsir sig vera með besta og
ódýrasta tilboðið.
Ekki þarf nema að kíkja í
norrænu dagblöðin, sem liggja
öllum opin í Norræna húsinu
til að sannfærast um þetta. Sá
sem einu sinni er kominn á
erlcnda grund á margra kosta
völ. íslensku ferðaskrifstof-
urnar eiga því við ramman reip
að draga.
En á hvaða kjörum komast
ferðamenn frá t.d. Hollandi,
Þýskalandi og Bretlandi til sól-
arlanda? Ekki eru tilboðin lak-
ari þaðan.
Gífurlegt framboð í leigu-
flugi hefur orsakað mikla sam-
keppni og undirboð á flug-
sætum. Stærstu ferðaskrifstof-
urnar eða þær sem kaupa flest
flugsætin bjóða sætin á undir-
verði til þess að fylla flugvél-
arnar. Til dæmis er talið að
British Airways sé að skaða
leiguflugsmarkaðinn með
undirverði á þúsundum flug-
sæta. Thomas Cook hefur ný-
lega fengið 18.000 sæti á áætl-
uðu meðalverði 39 f (um 8.000
peseta) án tillits til ákvörðun-
arstaðar (á Spáni).
Reyndar hafa ferðaskrifstof-
ur ofmetið eftirspurnina og
verða að fylla stórar vélar eins
og t.d. 230 sæta Boeing 757 -
270 sæta Boeing 767 - 300 sæta
Tri Star eins og 300 sæta DC
10.
Þannig er nú um að ræða
kostaboð frá London til Palma
á Mallorca fyrir 49 £. Hinn
raunverulegi kostnaðurer hins
vegar:
Airport 18,25 £
fuel 21,90 £
aircraft 18,25 £
crew and administ. 14,60 £
cost to airline 73,00 £
+ tourcompany Total: 22j00£ 95,00 £
Önnur dæmi: frá Gatwick
flugvelli til Malaga er raunveru-
legur kostnaður 105 £, en sætin
seld á 58£ og frá Gatwick til
Aþenu er hið raunverulega verð
117 £ er selt á 67 £.
Það er auðvitað ekki sam-
bærilegt að fljúga frá Keflavík
og London í sólina - og ekki
viljum við að íslensku ferða-
skrifstofurnar fari á hausinn -
en er verðið ekki samt of hátt
hér heima?
Það er auðvitað fjöldi minni
ferðaskrifstofa um allan heim
sem eiga bágt í samkeppninni
við hin stóru félög. Og ekki er
líklegt að lífvænlegt verði fyrir
þær pínulitlu ferðaskrifstofur
sem hér hafa risið undanfarið ef
þær hætta sér á stóra ferða-
markaðinn til annarra landa.
Minni ferðaskrifstofur geta
sinnt margskonar ferðum hér
innanlands - en þó er þar líka
um samkeppni að ræða - og
ferðamenn sem hingaö koma
kvarta með vissum rétti yfir
verðlagi á þeirri þjónustu sem
að þeim snýr.
Fyrir fáum árum kostaði það
t.d. 15 dollara að fara í aðal-
dagsferðina hérlendis þ.e.
Gullfoss og Geysir. Nú ætti
dollarinn að standa fyrir sínu
miðað við gengisskráningu
almennt.
En hvað hefur skeð? þessi
ferð kostar í dag 29 dollara.
Það er vissulega mikils virði að
komast til Gullfoss og Geysis
ekki síst fyrir þá sem koma
kannski aðeins einu sinni á
æfinni til íslands og stoppa
bara í einn til tvo daga.
Ámi Gunnarsson.
flugvöllur
eldsneyti
flugvélin
áhöfn og stjórnun
samtals til flugfélags
ferðaskrifstofa
alls
Undarleg er sú
framleiðsla
■ Föstudaginn 19. júlí var í
blaðinu grein um rannsóknir á
lífríki Mývatns og nágrennis.
Þar var orðið framleiðsla notað
í vægast sagt undarlegri merk-
ingu. Talað var um framleiðslu
bitmýs og jafnvel framleiðslu
straumandarunga og var þar
átt við viðkomu mýsins eða
unganna. Mér finnst alls ekki
hægt að nota orðið á þennan
hátt - eða megum við fara að
Bandaríkin
borgi skatt
■ Karl Þórðarson, Hátúni
10, hringdi.
Hann kvaðst vilja koma því
á framfæri í sambandi við út-
varpsþáttinn um herstöðva-
málið á dögunum, að þegar
hótanir bárust hingað frá
Bandaríkjunum um árið þess
efnis að hætt yrði að kaupa fisk
frá íslandi ef við mótmæltum
hvalveiðibanninu, hefði Al-
þýðubandalagið verið eini aðil-
inn sem hefði samþykkt á
þingflokksfundi að hlýða
Bandaríkjamönnum. Karl
sagði að sér fyndist þetta tví-
skinnungsháttur.
Karl kvaðst alltaf hafa verið
Natósinni og sagðist vera því
fylgjandi að Bandaríkin borg-
uðu hér skatt eins og við.
búast við því að talað verði um
framleiðslu barna eða að börn
séu framleidd. Framleiðsla
unga er það sem ungarnir
framleiða sjálfir en ekki það
að þeir verði til úti í náttúr-
unni.
Ýmislegt fleira var klúðurs-
legt í umræddri grein. Það eru
mér t.d. ný tíðindi að haustið
hefjist um mánaðamótin júlí-
ágúst en talað er um haust-
göngu mýs á þeim tíma. Þar
hefði vel mátt tala um síðsum-
arsgöngu í staðinn.
Þá má nefna þá áráttu að
bunka saman nafnorðum en
sleppa sögnum sem er einmitt
svo áberandi hjá sérfræðingum
og skýrslugerðarfólki og ein-
kennir stofnanamálið eða klif-
urstílinn. Þessi nafnorðaárátta
gerir málið afar stirt og þving-
að en sagnirnar gefa líf og lit.
Mér finnst að blaðamenn eigi
að reyna að skrifa það skýrt og
Ijóst að almenningur skilji þá
en á því vill einmitt oft verða
misbrestur hjá blöðunum.
Svo óska ég blaðinu góðs
gengis í framtíðinni en mikið
vildi ég óska að þið gætuð
dregið eitthvað úr slúðrinu um
filmstjörnurnar og ríka fólkið
í útlöndum í speglinum svo-
kallaða - það er blóðugt að sjá
allan pappírinn fara undir svo-
leiðis þvætting.
„Framleiðandi“
Léleg útvarpsdagskrá
um verslunarmannahelgi
B.Þ. á Sigluflrði hríngdi:
■ Mig langar til að vekja
athygli á leiðinlegri og
ómerkilegri dagskrá út-
varps á Rás 1 um verslun-
armannahelgina. Þar var
ekkert að finna sem minnti
á að verslun, verslunar-
mannastéttina eða verslun-
armannahelgi.
Á sjálfan verslunar-
mannafrídaginn, mánudag
inn, urðum við, sem vor-
um á ferðalagi, að sætta
okkur við eintómt endurtek-
ið blaður um ekki neitt eða
íslenska söngvara. Ekkert,
sem hægt var að hlusta á.
Ég geri mér grein fyrir
að dagskrá Rásar 2 var
meira í samræmi við anda
helgarinnar, en sá er gall-
inn á að hún heyrist ekki
enn um allt landið og eru
þeir, sem ráða dagskrá
útvarpsins, vinsamlega
beðnir að hafa það
hugfast.
Skotin dynja
A ritsjórn NT hringdi
kona og hafði eftirfarandi
að segja:
■ Þannig er að ég á
sumarbústað við Lækjar-
botna nálægt Sandfelli.
Nú vill maður gjarnan geta
farið og notið útivistar
með börnunum sínum, en
það er varla hægt fyrir
óðum skotmönnum.
Sumar helgar dynja
skotin svoleiðis að ekki er
hægt að láta börnin vera
úti við. Stundum er þetta
eins og að vera öndin á
skotbakka Tívolí.
Ég hef kvartað margoft
við lögregluna í Kópavogi,
en þetta er þeirra lögsagn-
arumdæmi. Þeirhafa alltaf
tekið mér kurteislega og
viðurkennt að þetta sé
ólöglegt. Hins vegar hafa
þeir ekkert gert í málinu -
hvað þarf að gerast til að
eitthvað sé gert?
Af hverju ekki biðraðir hér?
■ Einn er sá hlutur sem ís-
lendingar geta ekki með
nokkru móti tamið sér, en það
er sá galdur að standa í biðröð.
Hvarvetna þarsem íslendingar
þurfa að bíða eftir því að röðin
komi að þeim, sökum marg-
mennis, troðast þeir hver fram
fyrir annan, þannig að af-
greiðslan gengur stirðlega fyrir
sig og fólk á í óþarfa vand-
ræðum.
Tökum til dæmis röðina sem
myndast í áfengisútsölunum á
föstudagseftirmiðdögum. Þar
olnboga menn sig áfram að
afgreiðsluborðinu, eins og
menn sem eru að deyja úr
þorsta í Sahara eyðimörkinni.
Þegar hinu langþráða marki er
náð, það er að segja vínið er
komið í pokann, tekur við
önnur eins barátta að komast út
úr þvögunni aftur.
Sama sagan er fyrir utan
skemmtistaði. Breið röð
myndast sem mjakast hægt að
dyrunum. Mikið er um troðn-
inga og fólk á auðvelt með að
svindla sér inn í svobreiða röð.
Svo virðist að þetta sé aðeins
vandamál á íslandi. Erlendis
fer fólk í biðraðir eins og
ekkert sé sjálfsagðara. T.d. í
áfengisútsölum í Svíþjóð, þar
myndast einfaldar biðraðir
framan við afgreiðslukassana
og allt gengur snurðulaust fyrir
sig.
Hvers vegna í ósköpunum
geta íslendingar ekki komið á
svona einföldu skipulagi. Hef-
ur fólk gaman af því að troðast
áfram, eða er það gegn eðli
íslendinga að bíða rólegir eftir
því að röðin komi að þeim?
Þættir um norræna
nútímahöfunda:
Aðeinsfyr-
ir gáfna-
Ijósin?
G. skrifar:
■ Mig langar til að taka undir
lesendabréf, sem hafa birst í
NT að undanförnu, þar sem
kvartað er yfir því, að þættir
um norræna nútímarithöfunda
í útvarpinu skuli fara fram á
erlendum málum að miklu
leyti.
Ég hef alltaf verið áhuga-
maður um góðar bókmenntir
og hef ekki látið mig skipta
hvaðan þær koma. Ég er hins
vegar ekki sleipur í erlendum
tungumálum og verð því að
notast við það, sem hefur verið
gefið út á íslensku. Þessir þætt-
ir um rithöfunda frændþjóða
okkar hafa því valdið mér
miklum vonbrigðum. Nú síð-
ast mánudagskvöldið 23. júlí
flutti Njörður P. Njarðvík við-
tal við sænskan verðlaunahöf-
und. Viðtalið var ekki þýtt og
ég skildi ekki neitt.
Margir vinnufélagar mínir
hafa furðað sig á þessum þátt-
um (Njörður er ekki sá eini,
sem hefur gert sig sekan um að
flytja óþýdd viðtöl). Okkur
langar því til að spyrja ein-
hverja málsmetandi menn
hvernig svona nokkuð geti
gerst. Eru þættir á borð við
þessa aðeins fyrir gáfnaljósin,
sem mörg hver hafa lesið höf-
unda þessa á frummálinu?
Hvernig væri að fá svar við
því?